Het Nationaal Syndicaat bewaakte de verrichtingen van alle colleges en magistraten, nationale en departementale en lagere geconstitueerde autoriteiten. Indien deze strijdig waren met de constitutie of de wetten konden de klachten worden onderzocht en een aanklacht geïnstitueerd bij het Nationaal Gerechthof.

Het Nationaal Syndicaat deelde op 15 maart 1805 aan het Staatsbewind mee dat de leden hun posten neerlegden in de schoot van het Wetgevend Lichaam. Deze mededeling werd in advies gehouden. Formeel kwam aan het bestaan van het Syndicaat een einde door de invoering van de staatsregeling van 1805 op 29 april van dat jaar.

Het Nationaal Syndicaat bestond uit drie nationale procureurs of syndici, aangesteld bij het Nationaal Gerechtshof . Deze syndici werden de eerste maal bij meerderheid van stemmen aangesteld door een gezelschap van vijf gecommitteerde leden van het Wetgevend Lichaam en vijf gecommitteerde leden plus de president van het Staatsbewind. De benoeming geschiedde voor het leven, al vermeldt de staatsregeling van 1801 dat niet expliciet. In geval van vacature zoe het Nationaal Gerechtshof bij het Wetgevend Lichaam een nominatie indienen van drie personen.

• Archief van het Ministerie van Justitie vóór 1813 en het Nationaal Gerechtshof
• Archief van het Nationaal syndicaat 1 maart 1802 - juni 1805