De Amortisatiekas beschikte over het effectenbezit van het opgeheven Mortificatiefonds en een jaarlijkse subsidie. Ter vermindering van de staatsschuld werden effecten ten laste van het Koninkrijk ingekocht, die daarna door de Nationale Rekenkamer zouden worden gemortificeerd. De Amortisatiekas was een zelfstandige instelling, die niet viel onder de verantwoordelijkheid van de Minister van Financiën.

De directie van de Amortisatiekas bestond uit zes commissarissen, jaarlijks te benoemen door de Koning. Aan hen werd de president van het Wetgevend Lichaam toegevoegd voor de periode dat dit college in sessie was. De bijeenkomsten van de commissarissen vonden plaats in Den Haag, maar drie van hen moesten permanent in Amsterdam zetelen. Deze laatsten kochten de effecten aan. Op 4 november 1809 werd besloten dat de directeur-generaal van de Publieke Schuld tevens lid zou zijn van de directie van de Amortisatiekas. Het fonds had een door de Koning benoemde secretaris en mocht naar keuze employés benoemen tot een maximumbedrag.

• Archief van de amortisatiekas en het Nationaal mortificatiefonds 1801-1810
• Archief van het Ministerie van Financiën [1806-1810]
• Collectie Canneman