03/05/1626, 2

21 Joachimi schrijft d.d. Londen 17 april dat hij, aangezien Killegry op punt van vertrek stond, begonnen is met de uitvoering van het bevel van HHM inzake diens sessie in de RvS . De weg naar de koning heeft hij voorbereid door zich eerst te wenden tot Carleton en vervolgens tot de hertog van Buckingham en baron Conway. Allen raakten zeer ontsteld bij de opening van zaken.
Eveneens ontvangen een brief van 27 april die Joachimi vergezeld doet gaan van een geschrift2over deze materie, dat hem uit naam van Buckingham en secretaris Conway door de opperklerk is overhandigd. In het stuk wordt gesteld dat men de betekenis van hetgeen de heren Staten-Generaal hun ambassadeur hebben laten meedelen niet moet onderschatten. De ambassadeurs van Z.M. hebben sedert 1585 zitting in de RvS en de voorgenomen uitsluiting is een verandering die de huidige koning bij de aanvang van zijn regering zeker niet heeft verdiend. De redenen die indertijd hebben geleid tot de toelating van de ministers van deze staat gelden nog steeds. Zo kon en kan Z.M. voortdurend op de hoogte zijn van hetgeen zich in de provincies afspeelt en des te sneller te hulp schieten met middelen die niet alleen hun binnenlandse zaken, maar ook de unie van hun provincies bevorderen. De Engelse kroon heeft aldus militaire versterkingen mogelijk gemaakt en bijgedragen aan de handel en visserij van de provincies. Geen van hun buurlanden heeft de Staten-Generaal zo gesteund. De nauwe band met Engeland heeft hun reputatie daarentegen versterkt en alom afgunst opgewekt. Het lijkt er echter op alsof de Staten het niet meer nodig achten de jaloezie van hun buurlanden te voeden, want ondanks alle aangevoerde bezwaren en blijken van welwillendheid van Z.M. zijn zij vastbesloten hem het onderpand van het onderlinge vertrouwen te ontnemen. Als men doorzet en Engeland op gelijke voet met andere landen wenst te behandelen, zal dat tot protest leiden.
Enkele provincies hebben een kopie gevraagd.