© Huygens ING - Amsterdam. Bronvermelding: J.J. van Herpen, 'Pala, Peter Karel Hubertus (1902-1968)', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL:http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn1/pala [12-11-2013]

PALA, Peter Karel Hubertus (1902-1968)

Pala, Peter Karel Hubertus (bekend onder de naam Pierre Palla) pianist en organist (Venlo 5-1-1902 - Heerlen 11-12-1968). Zoon van Petrus Karel Pala, restauranthouder, en Maria Aldegonda Hubertina Janssen. Gehuwd sinds 28-5-1941 met Jeannette Louise Hendrika de Vries. Uit het huwelijk zijn geen kinderen geboren.

Palla kreeg op 5-jarige leeftijd zijn eerste muziek- en pianolessen van zijn vader, op 7-jarige leeftijd pianoles van Jacques Penninx en op 8-jarige leeftijd vioolles van Theo Jordans. In april 1915 zette hij zijn lagere schoolopleiding voort op het Instituut Ste Marie in Huybergen waar hij tot augustus 1916 verbleef. Zijn muzikaliteit op jonge leeftijd blijkt uit het feit dat zijn muziekleraar daar, de organist Br. Lambertus, hem nu en dan in de gelegenheid stelde tijdens kerkdiensten het koor op het orgel te begeleiden. In Venlo terug vatte hij de studie bij zijn oude leermeesters weer op. Ook kreeg hij nu orgelles van C.A.M. de Rooy en muziektheorie van Karl Hamm. In 1919 ontving Palla cum laude het diploma voor organist en koordirigent van de R.K. Organistenvereeniging in Utrecht. Zijn studies werden voortgezet bij Hubert Cuypers in Amsterdam.

Palla kwam in 1922 bij het een jaar tevoren geopende Theater Tuschinsky in Amsterdam, eerst als pianist in het Theaterorkest o.l.v. Max Tak, een jaar later als organist, o.a. voor muziekillustraties bij de stomme films. In 1928 ging hij als adviseur en inspeler naar de orgel- en pianofabriek A. Phillips A.G. in Frankfurt a.d. Main.

Op 1 maart 1931 trad Pierre Palla in dienst van de Algemeene Vereeniging 'Radio Omroep', aanvankelijk als pianist in het nieuw opgerichte orkest Kovacs Lajos. Tot op 31-3-1967 (de dag van zijn pensionering) heeft hij 36 jaar lang ononderbroken aan onnoemelijk veel radiouitzendingen meegewerkt: als pianist in orkesten, als pianist in soloprogramma's, als solist in pianowerken met orkest, als organist op het AVRO-concertorgel, als begeleider van vele zangers en instrumentalisten uit binnen- en buitenland, als arrangeur en als dirigent van kleine ensembles. Als gevolg van fijt miste hij een vingerkootje, een ongemak dat hij geheel overwonnen had.

Palla was een kundig musicus en bovenal een virtuoos en veelzijdig pianist en organist, die dank zij zijn langdurig en regelmatig optreden voor de radio grote bekendheid genoot. Hij was geestdriftig en toegewijd en had een voorkeur voor het romantisch repertoire. De lichte en de ernstige muziek waren hem even lief. Hij improviseerde met groot gemak (o.a. als organist bij de vertellingen voor kinderen 'Het klokje van zeven uur en dus...') en transponeerde à vue op verzoek van zangers. Hij vestigde zich na zijn pensionering in Simpelveld, waar hij helaas slechts kort van zijn rust heeft kunnen genieten.

L: Henk de Wolf, in AVRO-bode van 21 dec. 1968; J.J.L. van Zuylen, Encyclopaedie voor radioluisteraars (Baarn, 1939) 196.

I: Persoonlijkheden in het Koninkrijk der Nederlanden in woord en beeld. Onder hoofdred. van H.P. van den Aardweg (Amsterdam 1938) 1130.

J.J. van Herpen

Bovenstaande biografie weerspiegelt de stand van het onderzoek tot aan het jaar van publicatie in het gedrukte deel van het BWN. Dit jaar is hieronder weergegeven. Alle daarna verschenen literatuur is niet in de tekst verwerkt en wordt evenmin vermeld in de literatuuropgave (onder L).

Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 1 (Den Haag 1979)
Laatst gewijzigd op 12-11-2013