© Huygens ING - Amsterdam. Bronvermelding: S.B.J. Zilverberg, 'Obreen, Henri Guillaume Arnaud (1878-1937)', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL:http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn2/obreen [12-11-2013]

OBREEN, Henri Guillaume Arnaud (1878-1937)

Obreen, Henri Guillaume Arnaud, historicus (Leiden 12-7-1878 - Diest (België) 22-8-1937). Zoon van Herman Louis Adriaan Obreen, notaris, en Cornelie Marie de Heus. Gehuwd op 6-3-1908 met Adriana Mathildis Vennix. Uit dit huwelijk werden geen kinderen geboren.

Obreen bezocht de lagere school te Leiden en hogereburgerscholen te Leiden en Amersfoort. Nadat hij in 1897 het staatsexamen had afgelegd liet hij zich hetzelfde jaar inschrijven als student in de klassieke letteren te Leiden. Al spoedig bleek dat zijn eigenlijke belangstelling uitging naar de geschiedenis en vooral de genealogie. Een aantal oorspronkelijk in De Wapenheraut gepubliceerde artikelen verscheen later in boekvorm als Geschiedenis van het geslacht van Wassenaer (Leiden, 1903).

De Leidse hoogleraar P.J. Blok wist Obreen ervan te overtuigen dat hij zijn studies beter kon voortzetten bij H. Pirenne te Gent. Hij stond hier ingeschreven als student van 1903 tot 1905 en promoveerde op het proefschrift Floris V, graaf van Holland en Zeeland, heer van Friesland, 1256-1296 (Gand, 1907). Wegens zijn slechte gezondheid kon hij geen officiële functie aanvaarden; hij bleef in België wonen, en werkte mee aan diverse Nederlandse en Belgische tijdschriften. Nadat misbruik was gemaakt van zijn vertrouwen geraakte hij in financiële moeilijkheden en moest hij in zijn onderhoud voorzien door journalistieke arbeid op sportgebied. Obreen was een actieve en geziene figuur in de Nederlandse kolonie te Brussel. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kon hij van zijn neutrale positie gebruik maken om de Belgen in bezet gebied te helpen, vol toewijding was hij vooral voor zijn leermeester Henri Pirenne.

Door zijn kennis van de Belgische archieven wist Obreen een groot aantal onbekende stukken over Holland en Zeeland in de Middeleeuwen aan het licht te brengen; vele hiervan publiceerde hij in de Bijdragen en Mededeelingen van het Historisch Genootschap. Op verzoek van Pirenne verzorgde hij het Noordnederlandse gedeelte van de derde, herziene uitgave van diens Bibliographie de l'histoire de Belgique (Bruxelles, 1931). In 1934 belastte de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen Obreen met een nieuwe uitgave van het Oorkondenboek van Hollanden Zeeland tot het einde van het Hollandsche Huis; in 1937 verscheen hiervan aflevering I, waarop vooral O. Oppermann hevige kritiek uitoefende. Kort na de verschijning werd Obreen ernstig ziek, hij werd overgebracht van zijn villa te Westerloo naar een ziekenhuis te Diest, waar hij overleed. Enige dagen voor zijn dood was hij overgegaan tot de rooms-katholieke kerk.

P: Behalve de bovengenoemde: met H. van der Linden, Album historique de la Belgique (Bruxelles, 1912); inleiding op een beschrijving van de Hollandse afdeling in de Gids van Gent en de wereldtentoonstelling 1913 (Rotterdam, 1913); La Maison de Zuylen, dans l'histoire des Pays-Bas etc. (Tongerloo, 1933). Artikelen in o.m. Bijdragen voor Vaderlandsche Geschiedenis en Oudheidkunde; Tijdschrift voor Rechtsgeschiedenis; De Nederlandsche Leeuw, Verslagen omtrent 'sRijks oude archieven; Analecta Praemonstratensia.

L: W.J.J.C. Bijleveld, in De Nederlandsche Leeuw 55 (1937) 297-300; F.L. Ganshof, in Revue belge de philologie et d'histoire 16(1937) 1076-1079; W.J.J.C. Bijleveld, in Jaarboekje voorgeschiedenis en oudheidkunde van Leiden en Rijnland 30 (1938) 82-89; Oorkondenboek van Holland en Zeeland tot 1299. I. Eind van de 7e eeuw tot 1222 door A.C.F. Koch ('s-Gravenhage, 1970) VIII-IX.

S.B.J. Zilverberg

Bovenstaande biografie weerspiegelt de stand van het onderzoek tot aan het jaar van publicatie in het gedrukte deel van het BWN. Dit jaar is hieronder weergegeven. Alle daarna verschenen literatuur is niet in de tekst verwerkt en wordt evenmin vermeld in de literatuuropgave (onder L).

Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 2 (Den Haag 1985)
Laatst gewijzigd op 12-11-2013