S01919
27-06-1969
Actoren
Advies
Samenvatting
Advies n.a.v. het memorandum betreffende de coördinatie van de economische politiek en de monetaire samenwerking in de Gemeenschap.
Het memorandum van de Europese Commissie was een gevolg van een uitspraak van de Raad op 12-12-1968 dat de landen van de Gemeenschap hun economisch beleid in ruimere mate op elkaar dienen af te stemmen en de mogelijkheden van versterking van de samenwerking op monetair gebied moeten onderzoeken. De noodzaak van versterking van de coördinatie wordt gemotiveerd door de sterke toename van de intra-communautaire handel en de effectuering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid.
De commissie ISEA vraagt zich af of de voorziening voor onderlinge financiële bijstand wel nodig is naast de bestaande voorzieningen in wijder internationaal verband. Verder kan men zich afvragen of de EEG niet te beperkt is voor een eigen kredietmechanisme. Dit wil niet zeggen dat het geen zin heeft meer inhoud te geven aan het op zichzelf juiste beginsel dat de EEG-landen onderling een speciale financiële verantwoordelijkheid hebben. Nauwere monetaire samenwerking kan in dit stadium nog slechts een beperkte omvang hebben. Een grens moet worden getrokken daar waar de samenwerking elementen zou bevatten die de aanzet zouden vormen tot een monetaire unie. Volgens ISEA kan dit enkel het sluitstuk zijn van een geslaagd integratieproces. Met de voorstellen wordt de grens echter nog niet overschreden.
Het memorandum van de Europese Commissie was een gevolg van een uitspraak van de Raad op 12-12-1968 dat de landen van de Gemeenschap hun economisch beleid in ruimere mate op elkaar dienen af te stemmen en de mogelijkheden van versterking van de samenwerking op monetair gebied moeten onderzoeken. De noodzaak van versterking van de coördinatie wordt gemotiveerd door de sterke toename van de intra-communautaire handel en de effectuering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid.
De commissie ISEA vraagt zich af of de voorziening voor onderlinge financiële bijstand wel nodig is naast de bestaande voorzieningen in wijder internationaal verband. Verder kan men zich afvragen of de EEG niet te beperkt is voor een eigen kredietmechanisme. Dit wil niet zeggen dat het geen zin heeft meer inhoud te geven aan het op zichzelf juiste beginsel dat de EEG-landen onderling een speciale financiële verantwoordelijkheid hebben. Nauwere monetaire samenwerking kan in dit stadium nog slechts een beperkte omvang hebben. Een grens moet worden getrokken daar waar de samenwerking elementen zou bevatten die de aanzet zouden vormen tot een monetaire unie. Volgens ISEA kan dit enkel het sluitstuk zijn van een geslaagd integratieproces. Met de voorstellen wordt de grens echter nog niet overschreden.