Nederland en de Europese integratie, 1950-1986

 
English | Nederlands
Samenvatting
1857. Raad over regionale politiek op 25 sept. a.s.
In de PV's is een langdurig debat ontstaan tussen Frankrijk en Italië over de vraag of voor regionale stimulering toch niet beter gebruik kan worden gemaakt van rentesubsidies i.p.v. kapitaalpremies, zoals de Commissie heeft voorgesteld. Frankrijk wil rentesubsidies en dan alleen op leningen van de Europese Investeringsbank. Frankrijk compliceert het debat hiermee. Bezwaren hiertegen zijn: 1) rentesubsidies leiden na jaren tot zeer sterk cumulerende lasten. Het lijkt in het begin een goedkoop middel en is daarom alleen aan te wenden voor de korte duur. Bij regionale stimulering moet op de noodzaak van jarenlange impuls worden gerekend. 2) Men kan zeer slecht meer de band handhaven met tewerkstelling van ex-landbouwers, als men rentesubsidie aan een bedrijf geeft. 3) EIB-leningen worden eigenlijk alleen voro zeer grote projecten gegeven, 4) De achtergrond van het hele Franse streven is om de rol van de Commissie terug te dringen.
Geadviseerd wordt te stellen dat regionaal beleid primair zaak van nationale autoriteiten is. De gemeenschap maakt echter wel een evolutie door.
IN het verloop van de discussie moet een keus worden gemaakt tussen beperking van het Fonds tot enkele grote streken als Z-Italië en ZW-Frankrijk of als de andere landen méér gebieden willen hebben moet Nederland de drie noordelijke provincies als Nederlands gebied eisen.