Uitgegeven en met een appendix voorzien door H.T. Colenbrander (jaar van publicatie: 1913)

Anton Reinhard Falck (1777-1843) behoorde in de eerste decennia van de 19e eeuw tot de meest invloedrijke politici in de Nederlanden. Na de ineenstorting van het Franse regime in 1813 werd Falck benoemd tot Algemeen Secretaris der Staat. Falck had een belangrijke intermediaire functie tussen de nieuwe koning Willem I en de diverse politieke figuren, waarmee deze bezig was zich te omgeven. Als opsteller van de zogenaamde Acht Artikelen was Falck een belangrijke grondlegger van de hereniging van de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden. In 1824 vertrok Falck als ambassadeur naar Londen, waar hij nauw betrokken was bij besprekingen over de opstand in het zuiden van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en de daaropvolgende onafhankelijkheidsverklaring van België.

Zijn gedenkschriften dateren uit zijn Londense periode tussen 1828 en 1837. Zij beslaan hoofdzakelijk de periode na 1813. De meeste stukken zijn in het Nederlands, sommige in het Frans of Engels.