Repertorium van Nederlandse zendings- en missie-archieven 1800-1960

 
English | Nederlands

Amsterdamse Vrouwenvereeniging tot Bevordering van de Zendingszaak

Naam Amsterdamse Vrouwenvereeniging tot Bevordering van de Zendingszaak
Periode 1856-1870
Denominatie Interdenominationeel
Org Zending

Korte geschiedenis

De vereniging wordt voor het eerst in 1856 en voor het laatst in 1870 vermeld. Zij steunde de opleiding en uitzending van G. van Asselt, uitgezonden naar Sipirok in Batak-land op Sumatra door de zendingsgemeente te Ermelo van ds. H.W. Witteveen. Van Asselt trad overigens in 1860 in dienst van de Rheinische Missionsgesellschaft. Voor die tijd werd hij al scherp aangevallen door de in dienst van het Ned. Bijbelgenootschap in dienst genomen taalkundige H.Neubronner van der Tuuk. Deze schreef dat Van Asselt wegens geldgebrek als opziener te Sipirok werd benoemd. Verder noemde hij Van Asselt een ongehuwde boerenkinkel die zich ten onrechte uitgaf voor zendeling-werkman, aangezien hij geen ambacht beheerste. Ook de vrouwenvereniging kreeg er van langs, aangezien Van Asselt het bewijs leverde van de verregaande onnozelheid van het vrome of liever huichelachtige Holland. Hierbij moet worden aangetekend dat Van der Tuuk zich vaker scherp uitdrukte over andere mensen.

(zie onder andere: Nieuwenhuys, De Pen in gal gedoopt, 109.)

De vereniging schonk een doopschaal en waterkan aan zendeling A. Vermeer bij zijn uitzending naar Nederlandsch-Indie in 1861 door de Nederlandsche Gereformeerde Zendings Vereeniging (NGZV). Tevens nam de vereniging zijn uitrustingskosten op zich.

De vereniging was verder nauw betrokken bij het werk van het Comite de Christen-Werkman en het Genootschap voor In- en Uitwendige zending te Batavia. Het Java-comité was weliswaar korte tijd de Nederlandse afdeling van het genootschap maar haar leden waren vooral afkomstig uit de burgerstand en de armen. De vrouwenvereniging bestond vrijwel uitsluitend uit leden van de hogere standen. Bij diverse gelegenheden schonk men (financiële) hulp aan verschillende zendeling-werklieden.

Tenslotte zond de vereniging in 1858 de onderwijzer M. Hildering en zijn vrouw uit naar Salatiga. Hij werkte daar aan een particuliere school tot hij in 1863 in dienst trad van de NGZV als zendeling-onderwijzer. (o.a. Reenders, Heldring, 263). 

In 1870 nam de vereniging bovendien het initiatief tot de Vereniging tot opvoeding en opleiding van kinderen van zendelingen te Utrecht. Daarvoor had  mw. S.E. de Haan-van Vollenhoven al kinderen van werklieden in haar eigen huis genomen.

 

Organisatie

In 1861 was mw. S.E. de Haan-van Vollenhoven voorzitster van de vereniging.

Doelstelling

Ondersteuning van zendelingen

Taken en activiteiten
  • Onderwijs (hieronder ook kweekscholen)
  • Geldwerving
  • Informatievoorziening en propaganda
  • Ondersteuning
  • Uitzending van zendingswerkers en missionarissen
  • Werk van en voor vrouwen en meisjes
Continenten
  • Azië
Lokatie
  • Nederlands Indië
  • Salatiga
  • Sumatra
Selectie uit de literatuur
Titel
  • De pen in gal gedoopt : een keuze uit brieven en documenten / Herman Neubronner van der Tuuk ; samengest. door Rob Nieuwenhuys
Auteur
  • Herman Neubronner van der Tuuk (1824-1894) ; Robert Nieuwenhuys (1908-1999)
Reeks
  • QED
Paginering
  • 237 p
Uitgever
  • Amsterdam : Querido
Jaar van uitgave
  • 1982

Titel
  • Alternatieve zending : Ottho Gerhard Heldring (1804-1876) en de verbreiding van het christendom in Nederlands-Indië / Hommo Reenders
Auteur
  • Hommo Reenders (1935-2009)
Paginering
  • 447 p
Uitgever
  • Kampen : Kok
Jaar van uitgave
  • cop. 1991
Meer over het archief
Beschrijving archief

De vindplaats van het archief is onbekend.

Verwijzing naar andere archiefvormers
Opmerkingen
  • In de publicaties van Warneck en Coolsma is het de vrouwenvereeniging zelf die G. van Asselt in dienst neemt. Dit lijkt echter onwaarschijnlijk
  • Voor de bemoeienis van de vrouwenvereniging met de zendeling-werklieden zie de lemma's van ottow en geissler van het Biographisch-bibliographisches Kirchelexicon: http://www.bbkl.de/o/ottow_c_w.shtml en http://www.bautz.de/bbkl/g/geissler_j_g.shtml

Geschiedenis

Korte geschiedenis

De vereniging wordt voor het eerst in 1856 en voor het laatst in 1870 vermeld. Zij steunde de opleiding en uitzending van G. van Asselt, uitgezonden naar Sipirok in Batak-land op Sumatra door de zendingsgemeente te Ermelo van ds. H.W. Witteveen. Van Asselt trad overigens in 1860 in dienst van de Rheinische Missionsgesellschaft. Voor die tijd werd hij al scherp aangevallen door de in dienst van het Ned. Bijbelgenootschap in dienst genomen taalkundige H.Neubronner van der Tuuk. Deze schreef dat Van Asselt wegens geldgebrek als opziener te Sipirok werd benoemd. Verder noemde hij Van Asselt een ongehuwde boerenkinkel die zich ten onrechte uitgaf voor zendeling-werkman, aangezien hij geen ambacht beheerste. Ook de vrouwenvereniging kreeg er van langs, aangezien Van Asselt het bewijs leverde van de verregaande onnozelheid van het vrome of liever huichelachtige Holland. Hierbij moet worden aangetekend dat Van der Tuuk zich vaker scherp uitdrukte over andere mensen.

(zie onder andere: Nieuwenhuys, De Pen in gal gedoopt, 109.)

De vereniging schonk een doopschaal en waterkan aan zendeling A. Vermeer bij zijn uitzending naar Nederlandsch-Indie in 1861 door de Nederlandsche Gereformeerde Zendings Vereeniging (NGZV). Tevens nam de vereniging zijn uitrustingskosten op zich.

De vereniging was verder nauw betrokken bij het werk van het Comite de Christen-Werkman en het Genootschap voor In- en Uitwendige zending te Batavia. Het Java-comité was weliswaar korte tijd de Nederlandse afdeling van het genootschap maar haar leden waren vooral afkomstig uit de burgerstand en de armen. De vrouwenvereniging bestond vrijwel uitsluitend uit leden van de hogere standen. Bij diverse gelegenheden schonk men (financiële) hulp aan verschillende zendeling-werklieden.

Tenslotte zond de vereniging in 1858 de onderwijzer M. Hildering en zijn vrouw uit naar Salatiga. Hij werkte daar aan een particuliere school tot hij in 1863 in dienst trad van de NGZV als zendeling-onderwijzer. (o.a. Reenders, Heldring, 263). 

In 1870 nam de vereniging bovendien het initiatief tot de Vereniging tot opvoeding en opleiding van kinderen van zendelingen te Utrecht. Daarvoor had  mw. S.E. de Haan-van Vollenhoven al kinderen van werklieden in haar eigen huis genomen.

 

Organisatie

In 1861 was mw. S.E. de Haan-van Vollenhoven voorzitster van de vereniging.

Doelstelling

Ondersteuning van zendelingen

Taken en activiteiten
  • Onderwijs (hieronder ook kweekscholen)
  • Geldwerving
  • Informatievoorziening en propaganda
  • Ondersteuning
  • Uitzending van zendingswerkers en missionarissen
  • Werk van en voor vrouwen en meisjes

Geografie

Continenten
  • Azië
Lokatie
  • Nederlands Indië
  • Salatiga
  • Sumatra

Niet-archivalische bronnen

Selectie uit de literatuur
Titel
  • De pen in gal gedoopt : een keuze uit brieven en documenten / Herman Neubronner van der Tuuk ; samengest. door Rob Nieuwenhuys
Auteur
  • Herman Neubronner van der Tuuk (1824-1894) ; Robert Nieuwenhuys (1908-1999)
Reeks
  • QED
Paginering
  • 237 p
Uitgever
  • Amsterdam : Querido
Jaar van uitgave
  • 1982

Titel
  • Alternatieve zending : Ottho Gerhard Heldring (1804-1876) en de verbreiding van het christendom in Nederlands-Indië / Hommo Reenders
Auteur
  • Hommo Reenders (1935-2009)
Paginering
  • 447 p
Uitgever
  • Kampen : Kok
Jaar van uitgave
  • cop. 1991

Het archief

Meer over het archief
Beschrijving archief

De vindplaats van het archief is onbekend.

Verwijzing naar andere archiefvormers
Opmerkingen
  • In de publicaties van Warneck en Coolsma is het de vrouwenvereeniging zelf die G. van Asselt in dienst neemt. Dit lijkt echter onwaarschijnlijk
  • Voor de bemoeienis van de vrouwenvereniging met de zendeling-werklieden zie de lemma's van ottow en geissler van het Biographisch-bibliographisches Kirchelexicon: http://www.bbkl.de/o/ottow_c_w.shtml en http://www.bautz.de/bbkl/g/geissler_j_g.shtml