Missiezusters Passionistinnen van de H. Gemma
| Naam | Missiezusters Passionistinnen van de H. Gemma |
| Naamsvarianten |
|
| Periode | 1948-2011 |
| Denominatie | rooms-katholiek |
| Org | Missie |
| Korte geschiedenis | De congregatie De Congregatie van de Missiezusters Passionistinnen werd in 1948 gesticht in Mook (provincie Limburg) door de Nederlandse provinciaal-overste van de Passionisten, Gabriël Sillekens. Sillekens en de bisschop van Roermond oefenden grote druk uit op de contemplatief ingestelde Passionistinnen in Sittard om aan de verwezenlijking van het plan mee te werken. De Passionisten op West-Borneo hadden grote behoefte behoefte aan hulp in onderwijs en gezondheidszorg.
De missie Indonesië De nieuwe congregatie kwam maar moeizaam van de grond. Nog tijdens de oprichting kregen de zusters op Borneo hulp aangeboden van de Augustinessen van Heemstede.
Brazilië Voor Nederlanders werd het wegens de politieke ontwikkelingen steeds moeilijker om toegang tot Indonesië te verkrijgen. De zusters zochten daarop naar een nieuw missiegbied en vonden dat in Brazilië. De eerste missiezusters gingen daar in 1960 aan de slag in de opvang en de gezondheidszorg.
Alle informatie is, tenzij anders vermeld, geput uit: Willemsen, I, par. 2-39, Poels, Vrouwen met een missie. |
| Organisatie | De congregatie De stichting van de Missiezusters Passionistinnen is nooit uitgegroeid tot een congregatie, maar altijd een 'vrome vereniging' (zogenaamde Pia Unio) gebleven, omdat Rome geen kerkelijke goedkeuring verleende. Hierdoor vielen zij onder gezag van de bisschop van Roermond, die daarmee veel zeggenschap had .
Alle informatie is geput uit: Poels, Vrouwen met een missie.
|
| Doelstelling | Directe aanleiding voor de oprichting van de Missiezusters was het feit dat de Nederlandse Passionisten behoefte hadden aan hulp van zusters voor onderwijs en gezondheidszorg aan vrouwen in hun missiegebied in Borneo. Toen zij die hulp niet konden realiseren bij bestaande congregaties, besloot de Nederlandse provinciaal met steun van de bisschop van Roermond tot het stichten van een eigen congregatie. Overigens lukte het de Passionisten nog tijdens de oprichtingsfase van de Missiezusters toch de hulp van een bestaande congregatie, de Augustinessen van Heemstede, te verzekeren. Tot de doelstellingen van de congregatie behoorden gezondheidszorg, bejaardenzorg en sociaal werk in het missiegebied van de paters Passionisten. |
| Taken en activiteiten |
|
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
| Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||
| Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||
| Interviews | Twee interviews, en wel de nrs.: 180 311 |
| Meer over het archief |
|
||||||||||||||
| Archivalie elders | Het is niet uit te sluiten dat zich in de archieven van de Passionisten en het bisdomarchief Roermond relevante informatie over de Missiezusters Passionistinnen van de H Gemma bevindt. |
||||||||||||||
| Verwijzing naar andere archiefvormers | |||||||||||||||
| Informatiewaarde | Gering |
Geschiedenis
| Korte geschiedenis | De congregatie De Congregatie van de Missiezusters Passionistinnen werd in 1948 gesticht in Mook (provincie Limburg) door de Nederlandse provinciaal-overste van de Passionisten, Gabriël Sillekens. Sillekens en de bisschop van Roermond oefenden grote druk uit op de contemplatief ingestelde Passionistinnen in Sittard om aan de verwezenlijking van het plan mee te werken. De Passionisten op West-Borneo hadden grote behoefte behoefte aan hulp in onderwijs en gezondheidszorg.
De missie Indonesië De nieuwe congregatie kwam maar moeizaam van de grond. Nog tijdens de oprichting kregen de zusters op Borneo hulp aangeboden van de Augustinessen van Heemstede.
Brazilië Voor Nederlanders werd het wegens de politieke ontwikkelingen steeds moeilijker om toegang tot Indonesië te verkrijgen. De zusters zochten daarop naar een nieuw missiegbied en vonden dat in Brazilië. De eerste missiezusters gingen daar in 1960 aan de slag in de opvang en de gezondheidszorg.
Alle informatie is, tenzij anders vermeld, geput uit: Willemsen, I, par. 2-39, Poels, Vrouwen met een missie. |
| Organisatie | De congregatie De stichting van de Missiezusters Passionistinnen is nooit uitgegroeid tot een congregatie, maar altijd een 'vrome vereniging' (zogenaamde Pia Unio) gebleven, omdat Rome geen kerkelijke goedkeuring verleende. Hierdoor vielen zij onder gezag van de bisschop van Roermond, die daarmee veel zeggenschap had .
Alle informatie is geput uit: Poels, Vrouwen met een missie.
|
| Doelstelling | Directe aanleiding voor de oprichting van de Missiezusters was het feit dat de Nederlandse Passionisten behoefte hadden aan hulp van zusters voor onderwijs en gezondheidszorg aan vrouwen in hun missiegebied in Borneo. Toen zij die hulp niet konden realiseren bij bestaande congregaties, besloot de Nederlandse provinciaal met steun van de bisschop van Roermond tot het stichten van een eigen congregatie. Overigens lukte het de Passionisten nog tijdens de oprichtingsfase van de Missiezusters toch de hulp van een bestaande congregatie, de Augustinessen van Heemstede, te verzekeren. Tot de doelstellingen van de congregatie behoorden gezondheidszorg, bejaardenzorg en sociaal werk in het missiegebied van de paters Passionisten. |
| Taken en activiteiten |
|
Geografie
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
Niet-archivalische bronnen
| Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||
| Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||
| Interviews | Twee interviews, en wel de nrs.: 180 311 |
Het archief
| Meer over het archief |
|
||||||||||||||
| Archivalie elders | Het is niet uit te sluiten dat zich in de archieven van de Passionisten en het bisdomarchief Roermond relevante informatie over de Missiezusters Passionistinnen van de H Gemma bevindt. |
||||||||||||||
| Verwijzing naar andere archiefvormers | |||||||||||||||
| Informatiewaarde | Gering |