Hier maeck ick mijns dichtens ende.
Heere van Hollandt Edel Grave,
V hevet ghemaeckt teenre gave
Desen boec, ende dit werc
Melijs Stocke, u arme clerc:
V te eeren ende uwen live:
Wacht dat niet verloren blive
Die name die ghi hebbet nu;
En doe dus niet, dat seg ic u,
Dat quader sal worden dan te voren,
Ende die pine is al verloren:
Altoes peynset om die doghet,
Ende ghevet alse ghi gheven moghet,
Ende wat ghi ghevet, ende wien,
Ende den smeeckers suldi sien
In den mont, ende merken wale
Waerom si segghen heure tale,
Of om gewin is si u smeren:
Weest ghelike andere heren,
Hout u liede en lant te rechte
Ieghen heren ende jeghen knechte,
Elc man doet voenesse,
Dies verdient, leert hem die lesse
Dat recht is, ende voenesse draghet:
Roekes niet watmen claget:
Doe dus niet ghi misdoet,
Men sal werpen onder voet
Machmen, ende seggen dan
Die duvel soude desen man
Moghen dienen ofte minnen:
Trouwen wildi dit bekinnen
Ghi hebbes groeten schade ontfaen
Dat te voren niet was gedaen.
Loent den ghenen die u dient,
Soe blivet u gestade vrient:
Recht over den riken als over den arme[n,]
Laetse niet loepen carmen;
Doedi dit soe doedi wale:
Weset hovesch in daden ende in tale,
Ende ghestadich sere in ghelate:
Van alle dinghen houdet mate:
Ghi sult minnen die heylighe Kerke,
Eeren papen ende clerke:
Begheven liede suldi eren,
Soe sal u sterken onse Here:
Die arme suldi niet versmaden,
Doet hem goet in uwe daden:
God gheve dat behoude blive
V warcs eere in desen live,
Ende na desen live comet d[aer] boven,
Daer die Enghelen Gode loven:
Des jonne ons ende u Marien kint,
Segget amen die den gene mint!
Amen.