Aerssen van Sommelsdijk, Lucia van (1649-ca. 1707)

 
English | Nederlands

AERSSEN van SOMMELSDIJK, Lucia van, vrouwe van Den Bommel (geb. Den Haag 16-2-1649 – gest. Wieuwerd ca. 1707), lid van de huisgemeente der labadisten. Dochter van Cornelis van Aerssen van Sommelsdijk (1600-1662), lid van de ridderschap van Holland, kolonel van het Staatse leger, en Lucia (Luts) van Walta (1610-1674). Lucia van Aerssen van Sommelsdijk trouwde op 21-10-1695 in Wieuwerd met Pierre Yvon (1646-1707), predikant en leider van de labadistengemeente. Uit dit huwelijk werd mogelijk 1 zoon geboren.

Lucia van Aerssen van Sommelsdijk groeide op in Den Haag als een van de zestien kinderen van een zeer vermogende en streng gereformeerde regentenfamilie. Het gezin woonde aan het Lange Voorhout, waar grootvader François van Aerssen (1572-1641) in 1615 een imposant huis had laten bouwen. Haar vader was goed bevriend met Willem II en steunde hem in 1650 bij diens mislukte aanval op de stad Amsterdam. Die steun kwam hem op het verlies van zijn zetel in de Ridderschap te staan. Na 1651 bekleedde hij geen ambten meer. Vanaf dat moment zal hij zijn gaan rentenieren. Met een geschat vermogen in 1654 van 960.000 gulden stond Cornelis van Aerssen bekend als de rijkste man van Holland.

In 1669 sloot Lucia van Aerssen zich met haar zusters Maria en Anna aan bij de separatistische huisgemeente van de kort daarvoor afgezette predikant Jean de Labadie. Zij hadden hem naar alle waarschijnlijkheid via hun vriendin Anna Maria van Schurman leren kennen in de tijd dat hij nog predikant van de Waalse gemeente in Middelburg was. Daar zullen zij regelmatig de door hem geleide diensten hebben bezocht. Vanuit Amsterdam vertrok Lucia van Aerssen in 1670 samen met haar geloofsbroeders en -zusters naar Herford in Westfalen, waar prinses Elisabeth van de Palts de labadisten opving. In 1672 verhuisde de groep naar Altona bij Hamburg. In datzelfde jaar deden in de Nederlandse Republiek geruchten de ronde dat Lucia, ‘the handsomest of the young ladies of Sommelsdijck’, getrouwd zou zijn met Jean de Labadie. Bewijzen daarvoor ontbreken echter.

Het was aan de familie Van Aerssen te danken dat de volgelingen van Jean de Labadie zich in de zomer van 1675 in Wieuwerd (Friesland) konden vestigen. Via Lucia (Luts) van Walta, Lucia’s moeder, was het slot Walta – ook wel Thetinga-state geheten – in handen gekomen van de familie. Na de dood van Luts van Walta in juni 1674 verviel de heerlijkheid, met alle ‘onderhorige huizingen, poorten, hovingen, singels, bomen en plantagiën’ benevens diverse boerderijen, aan zoon Cornelis (1637-1688), die de state tegen betaling van negentigduizend gulden aan zijn drie ongehuwde zusters liet. Op hun beurt stelden de zusters de labadisten in de gelegenheid om zich op Walta-state te vestigen.

De freules Van Aerssen waren geparenteerd aan diverse vooraanstaande Friese adellijke families en dus nauw verbonden met de bestuurlijke elite van het gewest. Onder andere daarom genoten zij een bevoorrechte positie binnen de labadistengemeenschap in Wieuwerd. Dankzij deze connecties konden de labadisten vanaf 1675 rekenen op niet alleen de goedgunstigheid van de Staten van Friesland, maar ook de sympathie van Albertine Agnes, die tot 1677 het stadhouderschap voor haar zoon Hendrik Casimir II waarnam. Dat de gezusters inderdaad hun invloed lieten gelden én protectie genoten, illustreren de perikelen rond de benoeming van de predikant van de gemeente Britswerd-Wieuwerd. In 1677 gebruikten zij hun stemmen om er een predikant van eigen keuze te benoemen, Johannes Hesener. Nadat hij in 1679 was afgezet, sloot hij zich aan bij de labadisten.

In de zomer van 1683 besloten de labadisten een expeditie te ondernemen naar Suriname, waar Cornelis van Aerssen zich toen net tot onbezoldigd gouverneur van Suriname had laten verkiezen. Lucia van Aerssen was een van de deelnemers aan deze eerste expeditie. In 1684 zetten de labadisten er de volksplanting Providentia (de Voorzienigheid) op. Deze plantage lag op veertig uur varen van fort Zelandia. De plantage Providentia stond nog op naam van ‘Jufvrouw Sommelsdyk’ – waarschijnlijk Lucia – toen de insecten- en bloemenschilderes Maria Sibylla Merian er in 1700 onderzoek kwam doen. Zelf was Lucia van Aerssen toen allang weer terug in Wieuwerd.

Lucia van Aerssen trouwde in 1695 met Pierre Yvon. Het is niet uitgesloten dat beiden al voor de officiële huwelijksbevestiging in eigen kring een verbintenis waren aangegaan, zonder de formele juridische bevestiging. Dat was in de labadistengemeenschap een gangbare praktijk, maar om problemen bij wederzijdse erflatingen te voorkomen volgde dan meestal toch een bevestiging voor het gerecht. Mogelijk is jonkheer Mari Antoine Yvon (gest. na 1731) uit deze verbintenis geboren. Rond 1707 is Lucia van Aerssen van Sommelsdijk overleden. Waarschijnlijk is zij op het kerkhof van Wieuwerd begraven.

Naslagwerken

NNBW [in het lemma van de vader].

Archivalia

  • Nationaal Archief, Den Haag: toegang 1.10.01 (Collectie Van Aerssen), inv. nr. 51 [aantekeningen betr. huwelijksdatum Cornelis van Aerssen en Lucia van Walta en geboortedata kinderen].
  • Tresoar, Leeuwarden: Rechterlijke Archieven Baarderadeel, Reëelcohieren Baarderadeel 1711, fol. 59; Proclamatieboeken Baarderadeel 1670-1701, fol. 435a; 1727-1735, fol. 92, 97. Handschriftenverzameling, hs. 5937a (Wieuwerd. Aanteekeningen betreffende de labadisten en Baarderadeel. Meerdendeels van de hand van Jacobus van Loon).

Literatuur

  • De briefwisseling van Constantijn Huygens (1608-1687), J.A. Worp ed., deel 6 (Den Haag 1917) nr. 6873 [over het gerucht dat de gezusters Van Aerssen zich bij de labadisten hebben aangesloten en dat de mooiste van hen met De Labadie was getrouwd].
  • P. Dittelbach, Verval en val der labadisten (Amsterdam 1692).
  • William Penn, Journal of his travels in Holland and Germany, in the service of the Gospel, 4de dr., ‘revised by the author’s own copy’ (Londen 1835) 96-100.
  • L. Knappert, ‘De labadisten in Suriname’, De West-Indische Gids 8 (1926-1927) 193-218.
  • T.J. Saxby, The quest for the New Jerusalem. Jean de Labadie and the Labadists, 1610-1744 (Dordrecht etc. 1987) 178, 213, 253, 274-275, 287, 317-318, 319, 322-323.
  • H.F.K. van Nierop, Van ridders tot regenten. De Hollandse adel in de zestiende en de eerste helft van de zeventiende eeuw (2de herz. dr., Amsterdam 1990) 183.
  • Natalie Zemon Davis, Women on the margins. Three seventeenth-century lives (Cambridge, Mass./Londen 1995) 159, 161, 171, 317 n. 134.
  • J. Scheffer, Een stukje Wiuwert in Suriname – het dagboek van een labadist – 1686. Ontdekkingsreis door Wiuwerter labadisten in een deel van Suriname (Winsum 1997).
  • Mirjam de Baar, ‘Godsdienstvrijheid voor de labadisten in Wieuwerd (1675-1732)’, De Zeventiende Eeuw 20 (2004) 66-82.
  • Ella Reitsma, Maria Sibylla Merian en dochters. Vrouwenlevens tussen kunst en wetenschap (Amsterdam/Los Angeles z.j. [2008]) 91, 92, 93, 173.

Illustratie

Portret door anonieme kunstenaar, ca. 1670 (particuliere collectie, foto: Iconografisch Bureau/RKD, Den Haag).

Auteur: Mirjam de Baar

Biografienummer in 1001 Vrouwen: 343

laatst gewijzigd: 13/01/2014

De datum onder dit biografisch lemma geeft aan wanneer er voor het laatst aanvullingen en/of correcties in het stuk zijn doorgevoerd. Met ingang van 2023 is het project afgesloten.