Boer, Hendertje (1933-2011)

 
English | Nederlands

BOER, Hendertje, vooral bekend als Henny Thijssing-Boer (geb. Ten Boer 7-2-1933 – gest. Oldambt 24-5-2011), schrijfster van streekromans. Dochter van Klaas Boer (1901-1997), arbeider, en Martje van den Berg (1905-1993), dienstbode. Henny Boer trouwde (1) op 10-4-1953 in Warffum met Rudolfius Franciscus Domidictus Thijssing (1926-2013), onderofficier; (2) na echtscheiding (9-11-1982) op 28-11-1983 in Delfzijl opnieuw met Rudolfius Franciscus Domidictus Thijssing. Uit huwelijk (1) werden 1 dochter en 1 zoon geboren.

Henny Boer werd in 1933 in het Groningse dorp Sint-Annen (gemeente Ten Boer) geboren als tweede dochter in een landarbeidersgezin met zes kinderen. Drie jaar voor haar geboorte hadden haar ouders een zevenjarig dochtertje verloren. In 1942 verhuisde het gezin naar Warffum, waar Henny de lagere school ‘met de Bijbel’ afmaakte. Ze schreef in die tijd al graag verhaaltjes. Na haar schooltijd werkte ze als winkelmeisje en in 1945 werd ze dienstbode bij de herenboeren in de buurt, net zoals haar moeder was geweest. Ook kreeg ze naailes.

In 1953 trouwde Henny Boer met de landmachtkorporaal Dolf Thijssing uit Uithuizen. Hun dochter Marga werd in 1954 in Warffum geboren, maar daarna volgden de voor militairen gebruikelijke verhuizingen. Zo woonde het gezin achtereenvolgens in Den Bosch, Arnhem (waar zoon Theo in 1959 ter wereld kwam), Assen, Amersfoort en Appingedam. Toen in 1976 haar dochter in de linnenkast van haar ouderlijk huis een stapel verhalen van haar moeder vond, stelde ze voor dat ze die naar een uitgever zou sturen. Bij Gottmer in Bloemendaal verscheen nog datzelfde jaar haar eerste streekroman Als de tijd daar is. Er zouden nog tientallen volgen, niet alleen bij Gottmer maar ook bij de Vereniging Christelijke Lectuur (VCL), de boekenclub van de gereformeerde uitgeverij Kok, en als feuilleton in talloze streekkranten. In de loop der jaren volgde Henny Thijssing-Boer een opleiding Nederlands en een cursus algemene ontwikkeling.

Toen haar man in 1979 als sergeant-majoor afzwaaide, ging Henny Thijssing-Boer met hem in Uithuizen wonen. De verandering leidde tot spanningen. Het huwelijk werd in 1982 ontbonden, maar in 1983 opnieuw gesloten. In 1996 werd ze verrast met een koninklijke onderscheiding en in 2002 met de Zilveren Erepenning van de stad Groningen. In 2008 kwam haar laatste roman Het jongetje Duco uit. Op 24 mei 2011 overleed Henny Thijssing-Boer aan de gevolgen van een longziekte, 78 jaar oud, in het ziekenhuis van Winschoten.

Koningin van de streekroman

De reputatie van Henny Thijssing-Boer als ‘koningin van de streekroman’ is niet gestoeld op haar bijzondere stijl of onderwerpskeuzes, maar op haar hoge productie en verkoopcijfers. Zelf vond ze niet dat ze streekliteratuur schreef, maar ‘vertellingen over gewone (doorgaans protestants-christelijke) mensen die door volharding en geduld hun problemen overwinnen’ (Van Ruiten). Vanaf 1981, toen ze bij Kok onder contract kwam, schreef ze gemiddeld drie romans per jaar en in sommige jaren, zoals 1997, zelfs zeven. In totaal zijn er ruim twee miljoen exemplaren van verkocht. Haar bibliografie omvat 98 romantitels, waarvan 390 verschillende drukken bekend zijn.

De aard van haar werk bracht met zich mee dat de romans van Henny Thijssing-Boer ook gretig aftrek vonden bij openbare bibliotheken. Zo liep de geringe vergoeding die de landelijke stichting Literaire Rechten Auteurs (LIRA) voor iedere uitlening verschaft, bij haar op tot interessante bedragen. In 1991 was Thijssing-Boer de auteur met de meeste uitgeleende boeken. Jarenlang stond ze in deze top tien.

Wat de boeken van Henny Thijssing-Boer voor zoveel vrouwelijke lezers zo onweerstaanbaar maakte, is in 2005 onderzocht door Annemarie van Buuren. In 1994 was haar streekroman Verzwegen verleden (1984) het meest uitgeleende boek in Groningen en Drenthe. Van Buuren liet Verzwegen verleden lezen door 250 leden van de Bond van Plattelandsvrouwen in deze provincies en legde hen vervolgens een vragenlijst voor. Ze constateerde dat niet het streekaspect maar een combinatie van ‘retorische uitnodigingen aan de lezer’ en verhaalstructuren de waardering voor de roman bepaalde. Veruit de meeste lezeressen leefden meer mee met de moederfiguur in het boek dan met het liefdespaar om wie het verhaal op het eerste gezicht draaide. Van Buuren concludeert dat de aantrekkingskracht van de romans van Henny Thijssing-Boer wordt ‘verklaard uit de gedachte dat lezers hun eigen wereldbeeld in de boeken bevestigd zien’ (Van Buuren, 159).

Archivalia

  • Groninger Archieven: archief Nieuwsblad van het Noorden/Dagblad van het Noorden.
  • Centraal Bureau voor Genealogie, Den Haag: collectie persoonslijsten.

Publicaties

De Koninklijke Bibliotheek in Den Haag (URL: http://opc4.kb.nl/) bevat 390 uitgaven.

Literatuur

  • Johanna Maria van Buuren, De taal van het hart, retorica en receptie van de hedendaagse streekroman (Groningen 2005).
  • Robertine Romeny, ‘Koningin van de streekroman Henny Thijssing-Boer overleden’, Boekblad (25-5-2011).
  • Joep van Ruiten, ‘Ze wist wat lezers wilden en gaf hen dat’, Dagblad van het Noorden (25-5-2011).
  • Peter de Waard, ‘Henny Thijssing-Boer 1933-2011’, De Volkskrant (21-6-2011).

Illustratie

Henny Thijssing-Boer, door Jan Willem van Vliet, 2002.

Auteur: Kees Kuiken

laatst gewijzigd: 29/05/2017

De datum onder dit biografisch lemma geeft aan wanneer er voor het laatst aanvullingen en/of correcties in het stuk zijn doorgevoerd. Met ingang van 2023 is het project afgesloten.