De Directeur-Général des Douanes droeg zorg voor de heffing van in- en uitvoerrechten en bestreed overtredingen van de wetgeving inzake de in- en uitvoer van goederen. Hij stond tot 1812 onder de verantwoordelijkheid van het Ministère des Finances, daarna van het Ministère des Manufactures et du Commerce.

De Hollandse douane werd snel, namelijk bij keizerlijk decreet van 9 juli 1810, geamalgameerd met de Franse Direction Général des Douanes. De douanegrens met Frankrijk werd per 1 januari 1811 opgeheven.

Naast de directeur-général waren vier administrateurs werkzaam met elk een division. Daarnaast stonden directeuren voor verschillende gebiedsdelen, waaronder die van de Direction Principale des Douanes in Amsterdam (zie aldaar). De Direction-Générale in Parijs bestond uit een 1) secrétaire-général; 2) bureau des colonies et des entrepôts; 3) première division service actif; 4) deuxième division contentieux; 5) troisième division comptabilité; 6) quatrième division die zich met verscheidene zaken bezig hield zoals de heffing van rechten op zout, opslag en borgstelling, en de correspondentie met de inspecteurs-généraux.