De Directeur Principal des Douanes (opperdirecteur der douanen), zetelde in Amsterdam en werkte onder verantwoordelijkheid van de Directeur-Général des Douanes in Parijs. Hij was voor de douanerechten rekenplichtig aan de Intendant-Général des Finances en Hollande. De Directeur-Général des Douanes in Parijs was gerechtigd zelf rechtstreeks te corresponderen met de directeurs particuliers in Hollande. Deze vier directeurs particuliers waren gestationeerd in Amsterdam, Rotterdam, Dokkum en Emden.

Bij keizerlijk decreet van 18 oktober 1810 werden Courts Prévôtales des Douanes opgericht, met elk een président grand-prévôt des douanes, tenminste acht assessoren, een procureur-generaal, een griffier. Tevens kwamen er aan de grenzen Tribunaux Ordinaires des Douanes, bestaande uit een président, vier assessoren, een procureur-impérial en een griffier. Appel was mogelijk op de Prevotale Gerechtshoven.

Wat betreft Nederland was het Cour prévôtale van Valenciennes competent voor de directies van de douane van onder andere Amsterdam, Rotterdam, Dokkum en Emden. Er zetelden Cours Ordinaires des Douanes in Utrecht voor de directies van de douane van Amsterdam en Rotterdam en in Groningen voor de directies van Emden en Dokkum.