De Nederlandse baptisten vrouwenbeweging is ontstaan uit samenkomsten van vrouwen in verschillende gemeenten. De doelstellingen van deze samenkomsten varieerden van gebed en bijbelstudie tot sociaal en maatschappelijk werk en steun aan het zendingswerk. In 1929 werd te Nieuwe Pekela de eerste baptisten vrouwenvereniging opgericht, welk voorbeeld spoedig elders navolging vond. In 1932 kwamen de afgevaardigden van deze verenigingen bijeen en besloten over te gaan tot de oprichting van de Nederlandse baptisten vrouwenbeweging 'Zusterhulp'. Overigens was de oprichtster van de eerste vrouwenvereniging, mw. Enter uit Nieuwe Pekela, hier wegens ziekte niet bij aanwezig.
Gedurende de eerste jaren werd vrijwel alle aandacht gericht op het verlenen van steun aan het zendingswerk. Zo steunde men in de beginperiode het werk van mw. Reiling onder meisjes te Yakusu (Congo).
Vanaf 1945 werd ook steun verleend aan het evangelisatiewerk, terwijl door middel van kampen ook aandacht werd besteed aan de vorming van leden en de training van kaderleden van de plaatselijke afdelingen. Vanaf 1948 maakte de beweging deel uit van de in dat jaar opgerichte Europese baptisten vrouwenunie.
[uit: Inventaris van het archief van de unie van Baptistengemeenten in Nederland (1865) 1878-1975. Toegangsnummer 42 en notulen van de vergaderingen van Zusterhulp, inventarisnummer 808] |
