Repertorium van Nederlandse zendings- en missie-archieven 1800-1960

Samenwerking

Ontstaan in 1926 uit de Vereeniging voor Buitenlandsche Zending van de Vrije Christelijke gemeenten in Nederland. In dat jaar sloot de gemeente te Amsterdam zich als laatste gemeente van de Bond van Vrije Evangelische Gemeenten bij de vereniging aan. Voor die tijd hadden verschillende gemeenten eigen activiteiten ontplooid (met name Amsterdam, Dordrecht en Nijverdal), vanaf 1926 werd het zendingswerk gemeenschappelijk aangepakt.

Activiteiten tot 1945 

De zendelingen werden voor de Tweede Wereldoorlog opgeleid bij de Rheinische Mission. In 1919 was Rijkhoek al door de Vereeniging voor Buitenlandsche Zending van de Vrije Christelijke gemeenten in Nederland uitgezonden naar Nainggolan te Samosir. In 1931 werd J. Bos door de gemeente te Oudebildtzijl afgevaardigd naar Pangoeroeran te Samosir (residentie Tapanoeli, Bataklanden). In 1929 en 1930 werden respectievelijk J. Rijkhoek en S. Siderius als diaconessen uitgezonden. In 1933 werd de familie Karelse door de gemeente in Goes uitgezonden naar de nieuwe post Ambarita (Samosir). Tenslotte volgden in 1936 nog de verpleegsters H. Fokkema en T. Jenken.

Activiteiten na 1945

Rijkhoek werkten na 1945 nog enkele jaren in Indonesië, Bos van 1947 tot 1968. De verpleegsters Rijkhoek en Fokkema werkten met de nieuwe zendingsdiacones H. Polstra en de zendingsarts A. Scheurkogel na 1945 op Sumatra in ziekenhuizen te Pematangsiantar, Taroetoeng en Kabandjahe. Later werden zij weer op Samosir gestationeerd. Verder werd in 1952 ds. J. Ytsma naar Nainggolan (Samosir) uitgezonden. Hij repatrieerde in 1954. Ds. L. Flier werkte in Nainggolan van 1957-1960. Ds. M. Vink was van 1958-1960 werkzaam in Pangoeroeran (Samosir). Nog in 1957 was zr. A. Cappon werkzaam in Singapore. Vooral na 1960 breidde het zendingswerk zich sterk naar andere gebieden.

De vereniging wilde het gemeenschappelijke orgaan van de Bond van Vrije Evangelische Gemeenten in Nederland zijn. Dat lukte pas in 1926 toen Amsterdam zich als laatste gemeente aanmeldde als lid. De naam werd toen veranderd in Vereeniging voor Gemeenschappelijke Zending. Alleen gemeenten konden lid worden. De gemeenten benoemden daartoe een 'ledenraadslid'. De ledenraad vormde het algemeen bestuur en koos vervolgens het dagelijks bestuur. Daarnaast werd er jaarlijks een vergadering belegd tijdens de jaarlijkse bondsvergadering waarin het zendingsbestuur (ledenraad en dagelijks bestuur) verantwoording aflegde. Men werkte lang samen met de Rheinische Missionsgesellschaft en de daaruit ontstane Huria Kristen Batak Protestan (1930), tegenwoordig het grootste protestantse kerkgenootschap in Indonesie.

Samenwerking van alle Vrije Evangelische Gemeenten inzake de zending [1929]

• Bijbelvertaling
• Onderwijs (hieronder ook kweekscholen)
• Geldwerving
• Gezondheidszorg
• Informatievoorziening en propaganda
• Pastoraal werk
• Evangelieverkondiging en catechese
• Bestudering en beschrijving van taal en cultuur
• Christelijke lectuurvoorziening/colportage
• Opleiding van (inheemse) werkkrachten (Te denken valt aan zendelingen, missionarissen, assistenten enz.)
• Uitzending van zendingswerkers en missionarissen
• Werk van en voor vrouwen en meisjes

• Azië

• Nederlands Indië
• Sumatra
• Taroetoeng
• Pangoeroeran
• Ambarita
• Nainggolan
• Samosir
• Kabandjahe

• Vereeniging voor Buitenlandsche Zending van de Vrije Christelijke gemeenten in Nederland