Classicale Zendingscommissie van de classis Rotterdam
| Naam | Classicale Zendingscommissie van de classis Rotterdam |
| Naamsvarianten |
|
| Periode | 1915-2003 |
| Denominatie | Nederlandse Hervormde Kerk |
| Org | Zending |
| Korte geschiedenis | Volgens de nieuwe kerkorde van de Nederlandse Hervormde Kerk (NHK) van 1951 werd de zending een van de taken van deze kerk. Bijgevolg fuseerden de met de kerk geestelijk verbonden zendingscorporaties en werd de Raad voor de Zending (RvdZ) van de Nederlandse Hervormde Kerk opgericht. Iedere classis werd verplicht om een zendingscommissie in te stellen. De voornaamste taak van een dergelijke commissie was het verschaffen van financiële en materiële steun aan de zending buiten Europa. Veel classes hadden overigens al vóór 1951 een dergelijke commissie of vereniging. Het lijkt erop dat, met name in classes die dit in 1951 nog niet hadden gedaan, de commissie al spoedig aan belang inboette. Wat de slagkracht van de classicale commissies belemmerde was het gegeven dat de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) niet wilde fuseren met de andere hervormde corporaties. In classes waar de Gereformeerde Bond veel aanhangers had, steunde de classicale commissie ofwel het zendingswerk van de GZB, ofwel men verdeelde de inkomsten tussen GZB en RdvZ. Door de verschillende richtingen binnen de NHK, gecombineerd met het gegeven dat de RvdZ en de GZB het zendingsbeleid zelf vormgaven, functioneerden de classicale commissies over het algemeen moeizaam.
De Classicale Zendingscommissie van de classis Rotterdam 'werkte' , dat wilde zeggen zamelde geld in voor:
Hoewel dr. P.J. Kromsigt in 1903 pleitte voor de uitzending van een eigen zendeling door de classis bleef het bij ondersteuning. In 1904 organiseerde de Rotterdamse classis een zendingssamenkomst met 27 kerkenraden uit de classis om de offervaardigheid, de verspreiding van zendingslectuur en de vorming van gemeentelijke commissies te stimuleren. (Zie o.a. Randwijck, Handelen en denken, 149 en 171). Na de Tweede Wereldoorlog ondersteunde men nog steeds Boeli, Weda en Mowewe. De ondersteuning van het zendingswerk te Kasiguntju werd vervangen door steun aan het zendingswerk te Baroe (Nederlands Nieuw-Guinea), in het bijzonder de ondersteuning van de centrale opleiding aldaar. Als classicale zendingscommissie probeerde men bovendien contact te onderhouden met zendelingen (en vrouwen) van het betreffende veld. |
| Organisatie | De commissie werd opgericht door de classis Rotterdam. Er was een bestuur met een voorzitter, secretaris, vice-secretaris en penningmeester. De overige leden vertegenwoordigden elk hun eigen gemeente binnen de classis. Daarnaast had de commissie enkele (vier in 1937) adviserende leden. Vanaf 1930 functioneerde er tevens een zendingsvrouwengroep in Rotterdam die onder de commissie viel. Verder hield men acties onder de jeugd zoals een zendingsweek en het lopen van collecten. In de jaren vijftig van de twintigste eeuw werd de classis gesplitst in Rotterdam-Noord en Rotterdam-Zuid. Beide classes bleven actief voor de zending. |
| Doelstelling | Deze commissie (d.i. de Classicale Zendingscommissie) heeft tot taak, de zendingsarbeid der gemeente in breder verband te brengen en de verbinding te vormen tussen de gemeenten en de raad voor de zending, inzonderheid ook door het voorleggen aan de gemeenten binnen haar ressort van een aandeel in de kosten van het zendingswerk. (Kerkorde NHK 1951. Ordinantie voor het Apostolaat, artikel 7 'het werk der zending) |
| Taken en activiteiten |
|
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
| Periodieken |
|
| Meer over het archief |
|
||||||||||||||||||||
| Opmerkingen | Vanaf 1948 is er informatie over het werk van de classes te vinden in de rubriek 'En nu de Classis' van het Nederlands Zendingsblad, maandblad van de Verenigde Nederlandse Zendingscorporaties te Oegstgeest. Na de opheffing van het archiefdepot van de Nederlandse Hervormde kerk en de overbrenging van de stukken naar de Tweede afdeling van het Algemeen Rijksarchief (thans: Nationaal Archief Den Haag) is voor enkele kleine archiefjes een bestemming gezocht in samenhang met grotere archiefbestanden. Volgens deze vuistregel is in 1986 een deel van het archief van de classicale zendingscommissie Rotterdam aan het Gemeentearchief Rotterdam overgedragen ter plaatsing bij de archieven van de classis (uit: inventaris van het archief).
|
||||||||||||||||||||
| Informatiewaarde | Gering |
Geschiedenis
| Korte geschiedenis | Volgens de nieuwe kerkorde van de Nederlandse Hervormde Kerk (NHK) van 1951 werd de zending een van de taken van deze kerk. Bijgevolg fuseerden de met de kerk geestelijk verbonden zendingscorporaties en werd de Raad voor de Zending (RvdZ) van de Nederlandse Hervormde Kerk opgericht. Iedere classis werd verplicht om een zendingscommissie in te stellen. De voornaamste taak van een dergelijke commissie was het verschaffen van financiële en materiële steun aan de zending buiten Europa. Veel classes hadden overigens al vóór 1951 een dergelijke commissie of vereniging. Het lijkt erop dat, met name in classes die dit in 1951 nog niet hadden gedaan, de commissie al spoedig aan belang inboette. Wat de slagkracht van de classicale commissies belemmerde was het gegeven dat de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) niet wilde fuseren met de andere hervormde corporaties. In classes waar de Gereformeerde Bond veel aanhangers had, steunde de classicale commissie ofwel het zendingswerk van de GZB, ofwel men verdeelde de inkomsten tussen GZB en RdvZ. Door de verschillende richtingen binnen de NHK, gecombineerd met het gegeven dat de RvdZ en de GZB het zendingsbeleid zelf vormgaven, functioneerden de classicale commissies over het algemeen moeizaam.
De Classicale Zendingscommissie van de classis Rotterdam 'werkte' , dat wilde zeggen zamelde geld in voor:
Hoewel dr. P.J. Kromsigt in 1903 pleitte voor de uitzending van een eigen zendeling door de classis bleef het bij ondersteuning. In 1904 organiseerde de Rotterdamse classis een zendingssamenkomst met 27 kerkenraden uit de classis om de offervaardigheid, de verspreiding van zendingslectuur en de vorming van gemeentelijke commissies te stimuleren. (Zie o.a. Randwijck, Handelen en denken, 149 en 171). Na de Tweede Wereldoorlog ondersteunde men nog steeds Boeli, Weda en Mowewe. De ondersteuning van het zendingswerk te Kasiguntju werd vervangen door steun aan het zendingswerk te Baroe (Nederlands Nieuw-Guinea), in het bijzonder de ondersteuning van de centrale opleiding aldaar. Als classicale zendingscommissie probeerde men bovendien contact te onderhouden met zendelingen (en vrouwen) van het betreffende veld. |
| Organisatie | De commissie werd opgericht door de classis Rotterdam. Er was een bestuur met een voorzitter, secretaris, vice-secretaris en penningmeester. De overige leden vertegenwoordigden elk hun eigen gemeente binnen de classis. Daarnaast had de commissie enkele (vier in 1937) adviserende leden. Vanaf 1930 functioneerde er tevens een zendingsvrouwengroep in Rotterdam die onder de commissie viel. Verder hield men acties onder de jeugd zoals een zendingsweek en het lopen van collecten. In de jaren vijftig van de twintigste eeuw werd de classis gesplitst in Rotterdam-Noord en Rotterdam-Zuid. Beide classes bleven actief voor de zending. |
| Doelstelling | Deze commissie (d.i. de Classicale Zendingscommissie) heeft tot taak, de zendingsarbeid der gemeente in breder verband te brengen en de verbinding te vormen tussen de gemeenten en de raad voor de zending, inzonderheid ook door het voorleggen aan de gemeenten binnen haar ressort van een aandeel in de kosten van het zendingswerk. (Kerkorde NHK 1951. Ordinantie voor het Apostolaat, artikel 7 'het werk der zending) |
| Taken en activiteiten |
|
Geografie
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
Niet-archivalische bronnen
| Periodieken |
|