Kleine Zusters van de H Jozef
| Naam | Kleine Zusters van de H Jozef |
| Naamsvarianten |
|
| Periode | 1872-2011 |
| Denominatie | rooms-katholiek |
| Org | Missie |
| Korte geschiedenis | De congregatie De congregatie van de Kleine Zusters van de H. Joseph is gesticht in Heerlen in 1872 door mgr. Petrus Joseph Savelberg (1827-1907). Als kapelaan in Heerlen richtte hij in 1867 een verpleeghuis op, waarvoor hij aanvankelijk leken mobiliseerde en later Pius-zusters. Zij werden later Kleine Zusters van de H Jozef genoemd. Savelberg stichtte ook een gelijknamige congregatie voor broeders. De Kleine Zusters specialiseerden zich in de gezondheidszorg en stichtten in Nederland niet minder dan tien katholieke ziekenhuizen. In 1929 telde de congregatie 45 huizen en 1078 leden. De veel kleinere broedercongregatie had twee huizen en 58 leden. De congregaties hadden geen vestigingen buiten Nederland.
De missie China Al vanaf de stichting kwamen er aanvragen binnen om missiewerk te aanvaarden, maar vanwege het grote beroep dat in Nederland op de congregatie werd gedaan, kwam daar tot 1922 niets van terecht. Op dringend verzoek van een Franciscaanse missionaris, die in China in Zuid Shanxi werkte en op vakantie in Nederland was, aan rector Driessen en de algemene overste besloot men toch missiewerk te aanvaarden. De zusters werden geholpen door Chinese ongehuwde vrouwen.
Ned. Indië Vanaf 1938 waren er zusters actief in Ned. Indië, op de Molukken en later (1953) in Nieuw-Guinea. Zij werkten daar, evenals als in China, met en op uitnodiging van de Minderbroeders Franciscanen. In tegenstelling tot hun werk in China ging het niet om gezondheidszorg, maar om onderwijs. Zonder ingewerkt te zijn door een in Indië werkzame onderwijscongregaties, iets dat wel in de bedoeling had gelegen, begonnen de vier eerste zusters op het eiland Ternate (Noord-Molukken) met een school. Nadat er na een jaar versterking kwam met twee zusters, openden de zusters ook een naaischool. De belangstelling daarvoor groeide toen de dochter van de sultan zich als leerlinge aanmeldde. Toen de Franciscanen in 1949 dit gebied overdroegen aan de Missionarissen van het H. Hart, bleven de zusters er werken. In Nieuw-Guinea werkten de zusters in het noorden van het eiland, het gebied dat was toegewezen aan de Minderbroeders Franciscanen, in Kokonao en in Enarotali in het onderwijs, ziekenverpleging en internaatswerk.
Alle informatie is, tenzij anders vermeld, geput uit: Nolet, Katholiek Nederland, III, 178-186, Van Woesik, 68, Willemsen, I, par. 2-30, Pius-almanak 1960/61, 366 en 432, en Sloot, Hoe God verscheen. |
| Organisatie | De stichter was tevens de eerste bestuurder van de congregatie. Zij had in 1932 op drie huizen in Belgisch Limburg na, alleen vestigingen in Nederland, China en Ned. Indië. Het bestuur lag in de handen van een priester-directeur en een algemeen-overste. Het generalaat bevindt zich in Nederland. |
| Doelstelling | Het stichtingsdoel van de congregatie was de verzorging van bejaarden en bepaalde groepen hulpbehoevenden zoals wezen, zwakbegaafde kinderen en epileptici. Later werd de doelstelling verruimd naar gezondheidszorg in bredere zin, onderwijs, sociaal werk en missiewerk. |
| Taken en activiteiten |
|
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
| Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Interviews | Negen interviews, en wel de nrs.: 80 89 201 362 411 584 595 596 599 |
| Meer over het archief |
|
||||||||||
| Verwijzing naar andere archiefvormers |
Geschiedenis
| Korte geschiedenis | De congregatie De congregatie van de Kleine Zusters van de H. Joseph is gesticht in Heerlen in 1872 door mgr. Petrus Joseph Savelberg (1827-1907). Als kapelaan in Heerlen richtte hij in 1867 een verpleeghuis op, waarvoor hij aanvankelijk leken mobiliseerde en later Pius-zusters. Zij werden later Kleine Zusters van de H Jozef genoemd. Savelberg stichtte ook een gelijknamige congregatie voor broeders. De Kleine Zusters specialiseerden zich in de gezondheidszorg en stichtten in Nederland niet minder dan tien katholieke ziekenhuizen. In 1929 telde de congregatie 45 huizen en 1078 leden. De veel kleinere broedercongregatie had twee huizen en 58 leden. De congregaties hadden geen vestigingen buiten Nederland.
De missie China Al vanaf de stichting kwamen er aanvragen binnen om missiewerk te aanvaarden, maar vanwege het grote beroep dat in Nederland op de congregatie werd gedaan, kwam daar tot 1922 niets van terecht. Op dringend verzoek van een Franciscaanse missionaris, die in China in Zuid Shanxi werkte en op vakantie in Nederland was, aan rector Driessen en de algemene overste besloot men toch missiewerk te aanvaarden. De zusters werden geholpen door Chinese ongehuwde vrouwen.
Ned. Indië Vanaf 1938 waren er zusters actief in Ned. Indië, op de Molukken en later (1953) in Nieuw-Guinea. Zij werkten daar, evenals als in China, met en op uitnodiging van de Minderbroeders Franciscanen. In tegenstelling tot hun werk in China ging het niet om gezondheidszorg, maar om onderwijs. Zonder ingewerkt te zijn door een in Indië werkzame onderwijscongregaties, iets dat wel in de bedoeling had gelegen, begonnen de vier eerste zusters op het eiland Ternate (Noord-Molukken) met een school. Nadat er na een jaar versterking kwam met twee zusters, openden de zusters ook een naaischool. De belangstelling daarvoor groeide toen de dochter van de sultan zich als leerlinge aanmeldde. Toen de Franciscanen in 1949 dit gebied overdroegen aan de Missionarissen van het H. Hart, bleven de zusters er werken. In Nieuw-Guinea werkten de zusters in het noorden van het eiland, het gebied dat was toegewezen aan de Minderbroeders Franciscanen, in Kokonao en in Enarotali in het onderwijs, ziekenverpleging en internaatswerk.
Alle informatie is, tenzij anders vermeld, geput uit: Nolet, Katholiek Nederland, III, 178-186, Van Woesik, 68, Willemsen, I, par. 2-30, Pius-almanak 1960/61, 366 en 432, en Sloot, Hoe God verscheen. |
| Organisatie | De stichter was tevens de eerste bestuurder van de congregatie. Zij had in 1932 op drie huizen in Belgisch Limburg na, alleen vestigingen in Nederland, China en Ned. Indië. Het bestuur lag in de handen van een priester-directeur en een algemeen-overste. Het generalaat bevindt zich in Nederland. |
| Doelstelling | Het stichtingsdoel van de congregatie was de verzorging van bejaarden en bepaalde groepen hulpbehoevenden zoals wezen, zwakbegaafde kinderen en epileptici. Later werd de doelstelling verruimd naar gezondheidszorg in bredere zin, onderwijs, sociaal werk en missiewerk. |
| Taken en activiteiten |
|
Geografie
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
Niet-archivalische bronnen
| Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Interviews | Negen interviews, en wel de nrs.: 80 89 201 362 411 584 595 596 599 |
Het archief
| Meer over het archief |
|
||||||||||
| Verwijzing naar andere archiefvormers |