Zendingspensioenfonds
| Naam | Zendingspensioenfonds |
| Periode | 1936-1963 |
| Denominatie | Nederlandse Hervormde Kerk |
| Org | Zending |
| Korte geschiedenis | Tot het begin van de twintigste eeuw bestonden er geen pensioenregelingen voor zendingsarbeiders. Toen er in 1906, om te beginnen bij de Utrechtsche Zendingsvereeniging ( (UZV), regelingen kwamen verschilden deze per corporatie. Pas in 1920 werden de regelingen voor de bij de Samenwerkende Zendings Corporaties aangesloten organisaties gelijkgetrokken. In 1936 werd er tenslotte een algemeen pensioenfonds ingesteld, ook onder invloed van nieuwe belastingwetgeving. In 1963 werd het fonds overgedragen aan de Nationale Levensverzekerings-Bank [een grote commerciële verzekeraar gevestigd in Rotterdam]. [zie onder meer Van Randwijck, Handelen en denken in dienst der zending, 703] |
| Organisatie | De pensioenstichtingen van de Nederlandsche Zendingsvereeniging, het Zeister Zendingsgenootschap, de Utrechtsche Zendingsvereeniging, de Nederlandsche Zendingsvereenigng en het Sangihe- en Talaud Comité werden in 1936 samengebracht in de Stichting "Zendingspensioenfonds" (ZPF). De leden van het curatorium werden benoemd door de besturen van genoemde corporaties. Vanaf 1951 benoemde de Raad voor de Zending der Nederlandse Hervormde Kerk het curatorium. [zie onder meer S.C. graaf van Randwijck, Handelen en denken in dienst der zending, 703]
|
| Doelstelling | Statuten 1936
artikel 2 'De Stichting heeft ten doel de verstrekking van pensioen aan personen, in dienst geweest van een zendingscorporatie of van een instelling, met zendingscorporaties in nauw verband staande, en aan de nagelaten betrekkingen van zoodanige personen, zulks naar nader in een of meer reglementen vast te stellen regelen. De Stichting tracht dit doel te bereiken door het aangaan van overeenkomsten met corporaties en instellingen als in de vorige alinea bedoeld en voorts door alle wettige middelen, welke zij dienstig zal achten.' |
| Taken en activiteiten |
|
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
| Meer over het archief |
|
Geschiedenis
| Korte geschiedenis | Tot het begin van de twintigste eeuw bestonden er geen pensioenregelingen voor zendingsarbeiders. Toen er in 1906, om te beginnen bij de Utrechtsche Zendingsvereeniging ( (UZV), regelingen kwamen verschilden deze per corporatie. Pas in 1920 werden de regelingen voor de bij de Samenwerkende Zendings Corporaties aangesloten organisaties gelijkgetrokken. In 1936 werd er tenslotte een algemeen pensioenfonds ingesteld, ook onder invloed van nieuwe belastingwetgeving. In 1963 werd het fonds overgedragen aan de Nationale Levensverzekerings-Bank [een grote commerciële verzekeraar gevestigd in Rotterdam]. [zie onder meer Van Randwijck, Handelen en denken in dienst der zending, 703] |
| Organisatie | De pensioenstichtingen van de Nederlandsche Zendingsvereeniging, het Zeister Zendingsgenootschap, de Utrechtsche Zendingsvereeniging, de Nederlandsche Zendingsvereenigng en het Sangihe- en Talaud Comité werden in 1936 samengebracht in de Stichting "Zendingspensioenfonds" (ZPF). De leden van het curatorium werden benoemd door de besturen van genoemde corporaties. Vanaf 1951 benoemde de Raad voor de Zending der Nederlandse Hervormde Kerk het curatorium. [zie onder meer S.C. graaf van Randwijck, Handelen en denken in dienst der zending, 703]
|
| Doelstelling | Statuten 1936
artikel 2 'De Stichting heeft ten doel de verstrekking van pensioen aan personen, in dienst geweest van een zendingscorporatie of van een instelling, met zendingscorporaties in nauw verband staande, en aan de nagelaten betrekkingen van zoodanige personen, zulks naar nader in een of meer reglementen vast te stellen regelen. De Stichting tracht dit doel te bereiken door het aangaan van overeenkomsten met corporaties en instellingen als in de vorige alinea bedoeld en voorts door alle wettige middelen, welke zij dienstig zal achten.' |
| Taken en activiteiten |
|
Geografie
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
Niet-archivalische bronnen
Het archief
| Meer over het archief |
|