Repertorium van Nederlandse zendings- en missie-archieven 1800-1960

Zendingsfeesten waren bedoeld om propaganda te maken voor de zending, om geld in te zamelen en toch ook wel om de mensen een dagje uit te verschaffen. In 1863 begon men onder de naam Algemeen Evangelisch Nationaal Zendingsfeest. Aanleiding was de te grote aanloop bij de zendingsdagen van de Herrnhutters. Ds. S.H. Buytendijk nam daarop het initiatief en verwierf, op advies van ds. O.G. Heldring, de medewerking van douairière baronesse van Brakell Doorwerth om het feest op haar landgoed te houden. In 1874 verkreeg men rechtspersoonlijkheid. In 1877 nam men het initiatief tot de oprichting van het Weduwen- en Weezenfonds van Protestantse Zendelingen. Men organiseerde jaarlijks zendingsfeesten (met een onderbreking tussen 1916 en 1924) ter voorlichting en ter geldinzameling, voornamelijk in Midden-Nederland (Middachten, Beeckesteijn, Wolfheze, Raaphorst, Soestdijk). Tot 1939 waren dit massale bijeenkomsten met rond de 10.000 deelnemers. De vereniging verkreeg voornamelijk inkomsten door giften, legaten en collecten. Hoewel Van Randwijck beweert dat de vereniging in 1949 werd ontbonden (Van Randwijck, Handelen en denken, 723) loopt het archief door tot 1960. De activiteiten werden na de oorlog overgenomen door de Nederlandse Zendingsstudieraad.

Er bestond een hoofdcommissie van zeven leden dat de vereniging leidde. De opbrengst van de jaarlijkse feesten werd verdeeld onder de zendingscorporaties naar evenredigheid van het aantal zendelingen.

Leden van de vereniging moesten worden aangenomen door twee derde van de ledenvergadering. Het bestuur bestond uit tenminste zeven leden.

Het doel der Vereeniging is: het organiseren en leiden van zendingsfeesten in Nederland. (Statuten 1925, artikel 2.)

• Geldwerving
• Informatievoorziening en propaganda

• Europa

• Nederland

• Vereniging Noordelijk Evangelisch Zendingsfeest
• Raad voor de Zending der Nederlandse Hervormde kerk
• Stichting Weduwen- en Wezenfonds van Protestantse Zendelingen