Seculier Instituut Unitas
Naam | Seculier Instituut Unitas |
Naamsvarianten |
|
Periode | 1942-2011 |
Denominatie | rooms-katholiek |
Org | Missie |
Korte geschiedenis | Unitas werd in 1942 opgericht door de Redemptorist dr. P.J.M.H. Drehmanns (1882-1959), aanvankelijk onder de naam ‘Gezelschap van de Bruiden van Jezus’, sinds 1965 gewijzigd in Unitas. Sinds 1950 waren leden ervan werkzaam in de Braziliaanse missie. Ook pater Drehmanns trok naar Brazilië om daar in 1959 te overlijden. De in 1962 aangevangen missie in Tanzania valt buiten het bestek van deze gids.
Alle gegevens zijn geput uit: Willemse, I, par. 4-27 en Eijt. Een roeping. |
Organisatie | De regels waar de leden van een seculier instituut zich aan moeten houden zijn minder stringent dan bij een orde of congregatie. Drehmanns schreef een regel waarin een contemplatieve levenswijze werd gecombineerd met een actief apostolaat. Dit leidde al snel tot een conflict met de kerkelijke autoriteiten die met name bezwaren hadden tegen de opvattingen van Drehmanns inzake de Drieëenheid. Drehmanns werd in 1947 verbannen naar Luxemburg, maar bleef de geestelijk leider van het instituut. In 1950 vertrok hij naar Brazilië. In 1951 waren er ruim 90 leden, in 1963 was dit toegenomen tot 164. Het bestuur vertoonde grote gelijkenis met dat van een congregatie: er was een algemeen overste die werd geassisteerd door drie raadsleden: de meesteres van de novicen, de vicares en een gewoon lid. Pater Drehmanns was de 'vader'. Het bestuur werd na de dood van Drehmanns gekozen door de leden die de eeuwige geloften hadden afgelegd. De algemeen overste werd gekozen voor een periode van 12 jaar. Pas in 1967 werd Unitas officieel door de kerk erkend als een onder de Nederlandse bisschoppen vallend seculier instituut. De vestiging in Brazilië werd in 1987 verzelfstandigd.
Algemeen-overste waren: H. Smit-Tepe 1942-1952 Maria Bergstein 1952-1965
Alle informatie is geput uit: Eijt, Een roeping.
|
Doelstelling | De doelstelling luidde bij de oprichting in 1942: 'jongedames en weduwen die in de wereld leven, met elkander en Jezus te verbinden, en met vereende krachten de heiligheid na te streven en zielen voor God te winnen' (Eijt, Een roeping, 20) |
Taken en activiteiten |
|
Continenten |
|
Lokatie |
|
Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Interviews | Geen interviews. |
Meer over het archief |
|
||||||||||||||||
Informatiewaarde | Interressant archief |
Geschiedenis
Korte geschiedenis | Unitas werd in 1942 opgericht door de Redemptorist dr. P.J.M.H. Drehmanns (1882-1959), aanvankelijk onder de naam ‘Gezelschap van de Bruiden van Jezus’, sinds 1965 gewijzigd in Unitas. Sinds 1950 waren leden ervan werkzaam in de Braziliaanse missie. Ook pater Drehmanns trok naar Brazilië om daar in 1959 te overlijden. De in 1962 aangevangen missie in Tanzania valt buiten het bestek van deze gids.
Alle gegevens zijn geput uit: Willemse, I, par. 4-27 en Eijt. Een roeping. |
Organisatie | De regels waar de leden van een seculier instituut zich aan moeten houden zijn minder stringent dan bij een orde of congregatie. Drehmanns schreef een regel waarin een contemplatieve levenswijze werd gecombineerd met een actief apostolaat. Dit leidde al snel tot een conflict met de kerkelijke autoriteiten die met name bezwaren hadden tegen de opvattingen van Drehmanns inzake de Drieëenheid. Drehmanns werd in 1947 verbannen naar Luxemburg, maar bleef de geestelijk leider van het instituut. In 1950 vertrok hij naar Brazilië. In 1951 waren er ruim 90 leden, in 1963 was dit toegenomen tot 164. Het bestuur vertoonde grote gelijkenis met dat van een congregatie: er was een algemeen overste die werd geassisteerd door drie raadsleden: de meesteres van de novicen, de vicares en een gewoon lid. Pater Drehmanns was de 'vader'. Het bestuur werd na de dood van Drehmanns gekozen door de leden die de eeuwige geloften hadden afgelegd. De algemeen overste werd gekozen voor een periode van 12 jaar. Pas in 1967 werd Unitas officieel door de kerk erkend als een onder de Nederlandse bisschoppen vallend seculier instituut. De vestiging in Brazilië werd in 1987 verzelfstandigd.
Algemeen-overste waren: H. Smit-Tepe 1942-1952 Maria Bergstein 1952-1965
Alle informatie is geput uit: Eijt, Een roeping.
|
Doelstelling | De doelstelling luidde bij de oprichting in 1942: 'jongedames en weduwen die in de wereld leven, met elkander en Jezus te verbinden, en met vereende krachten de heiligheid na te streven en zielen voor God te winnen' (Eijt, Een roeping, 20) |
Taken en activiteiten |
|
Geografie
Continenten |
|
Lokatie |
|
Niet-archivalische bronnen
Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Interviews | Geen interviews. |
Het archief
Meer over het archief |
|
||||||||||||||||
Informatiewaarde | Interressant archief |