Franciscanessen van Bennebroek
| Naam | Franciscanessen van Bennebroek |
| Naamsvarianten |
|
| Periode | 1847-2011 |
| Denominatie | rooms-katholiek |
| Org | Missie |
| Korte geschiedenis | De Zusters Penitenten-Recollectinen Uit de stichting van Franciscus van Assisi ontstonden al in de middeleeuwen diverse groepen kloosters doordat de meningen over hoe streng de regel moest worden toegepast verschilden. Een van deze op strenge onderhouding gerichte bewegingen was die van de Zusters Penitenten-Recolettinen. Onderdeel daarvan was een groep kloosters die in 1623 ontstond en de naam kreeg van Reform van Limburg. Deze zusters leiden een contemplatief bestaan in een slotklooster. Uit de Reform van Limburg zijn na 1795 voortgekomen: de Franciscanessen van Oirschot (1797) en de Franciscanessen van Dongen (1801). Uit deze twee congregaties ontstonden door afsplitsingen weer veel nieuwe congregaties. We onderscheiden twee families. De eerste ontstond uit de Franciscanessen van Oirschot: de Franciscanessen van Oisterwijk (1844) en de Franciscanessen van Gemert (1848). De aanvankelijke zelfstandige communiteiten in Oisterwijk en Gemert werden in 1891 weer ondergeschikt aan het moederhuis te Oirschot. De tweede familie ontstond uit de Franciscanessen van Dongen: de Franciscanessen van Etten (1820), de Franciscanessen van Roosendaal (1832) en de Franciscanessen van Oudenbosch (1838). Uiteindelijk ontstonden in het kleine bisdom Breda acht zustercongregaties die tot deze groep behoorden, en wel de congregaties van: Dongen, Etten-Leur, Roosendaal, Oudenbosch, Bergen op Zoom (voortgekomen uit Bredase gasthuiszusters), Roosendaal en twee in Breda (de zusters van Mater Dei [Moeder van God] die gespecialiseerd waren in ziekenhuiszorg en het St. Elisabethgesticht voortgekomen uit de zusters van Mater Dei. Buiten het bisdom Breda ontstonden de congregaties in Bennebroek (eveneens afgescheiden van de gasthuiszusters van Breda) en Veghel.
De congregatie De congregatie van de Franciscanessen van Bennebroek werd gesticht te Rotterdam in 1847 door Anna Maria (zuster Lucia) Dierckx (1848-1867) en M.R. Lonink ofm. De stichting kwam voort uit de congregatie van de gasthuiszusters van Breda. De congregatie was gespecialiseerd in onderwijs aan meisjes, variërend van lagere scholen tot kweekscholen voor onderwijzeressen. In Indonesië werd meer prioriteit gegeven aan gezondheidszorg. De congregatie had in 1935 31 huizen en ongeveer 700 leden.
De missie Ned.-Indië/ Indonesië Vanaf 1925 waren er zusters actief in Ned.-Indië. Het eerste klooster, voorzien van een fröbelschool, een Hollands-Chinese school en een modevakschool, werd toen gesticht in Sawah-Loento op Sumatra. Uitbreidingen volgden in 1928 en 1932. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werkten hier 33 zusters. Begin jaren vijftig had de congregatie vier kloosters op Sumatra. De zusters werkten veel onder het Chinese bevolkingsdeel. De eerste Chinese kandidaat voor intrede meldde zich in 1939. In 1959 werden de eerste twee zusters naar Ned. Nieuw-Guinea gestuurd. Zij werden geplaatst in Wamena onder verantwoordelijkheid van de Franciscanen. In de vicariaten Medan en Padang hielden de zusters zich bezig met onderwijs en ziekenverpleging.
Alle informatie is, tenzij anders vermeld, geput uit: Willemsen, I, par. 2-15, Pius-almanak 1960/61, 430, Sponselee-De Meester, "Alles voor Allen", Sloot, Hoe God verscheen, en De Zusters Nederland en Indonesië. |
| Organisatie | Het moederhuis van de congregaties bevond zich in de binnenstad van Rotterdam en werd in 1919 verplaatst naar het rustiger Bennebroek (provincie Noord-Holland). Sinds die tijd worden de zusters vaak aangeduid als de zusters van Bennebroek. Het generalaat bevindt zich in Nederland. Rechtspersoon is de Instelling van Weldadigheid het St. Luciagesticht. De congregatie heeft meer dan een eeuw onder de bisschop van Haarlem gestaan. De statuten van de congregatie werden in 1953 pauselijk goedgekeurd. Als karakteristiek van de Franciscanessen van Bennebroek wordt genoemd dat zij het volledige koorgebed bidden van de beschouwende orden, waardoor zij zeer dicht het ideaal van vereniging van het contemplatieve en actieve leven zouden benaderen.
Alle informatie, tenzij anders vermeld, is geput uit: De zusters Franciscanessen van Bennebroek in Nederland en Indonesië. |
| Doelstelling | Tot de doelstellingen van de congregatie behoorden missiewerk, onderwijs, opvoeding, bejaardenzorg en gezondheidszorg. In gebed en werk probeerden de zusters het franciscaanse ideaal gestalte te geven. Daarbij was er onderscheid tussen de werkzaamheden in Nederland en Indonesië. Onderwijs en opvoeding nam in beide landen een belangrijke plaats in. Bejaardenzorg, kindertehuizen en gezinszorg waren met name in Nederland belangrijk en ziekenverpleging was belangrijker in Indonesië. |
| Taken en activiteiten |
|
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
| Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Interviews | Vijf interviews, en wel de nrs.:
234 318 327 565 580 |
| Meer over het archief |
|
||||||||||||||||||||
| Bronnen met verslaglegging | Kronieken
474. Kroniek van de zusters Franciscanessen van Bennebroek op Sumatra over de periode. 1925-1941. 1 schrift Nu nog in eigen beheer.
226. Kroniek van de Zusters Franciscanessen van Bennebroek te Sumatra over de periode. 1946-1974. 1 schrift In het Nederlands en Indonesisch. Nu nog in eigen beheer.
478. Kroniek door zuster Carola de Groen over de ontwikkelingen op Sumatra over de periode. 1948-1983. 1 deel |
||||||||||||||||||||
| Verwijzing naar andere archiefvormers |
Geschiedenis
| Korte geschiedenis | De Zusters Penitenten-Recollectinen Uit de stichting van Franciscus van Assisi ontstonden al in de middeleeuwen diverse groepen kloosters doordat de meningen over hoe streng de regel moest worden toegepast verschilden. Een van deze op strenge onderhouding gerichte bewegingen was die van de Zusters Penitenten-Recolettinen. Onderdeel daarvan was een groep kloosters die in 1623 ontstond en de naam kreeg van Reform van Limburg. Deze zusters leiden een contemplatief bestaan in een slotklooster. Uit de Reform van Limburg zijn na 1795 voortgekomen: de Franciscanessen van Oirschot (1797) en de Franciscanessen van Dongen (1801). Uit deze twee congregaties ontstonden door afsplitsingen weer veel nieuwe congregaties. We onderscheiden twee families. De eerste ontstond uit de Franciscanessen van Oirschot: de Franciscanessen van Oisterwijk (1844) en de Franciscanessen van Gemert (1848). De aanvankelijke zelfstandige communiteiten in Oisterwijk en Gemert werden in 1891 weer ondergeschikt aan het moederhuis te Oirschot. De tweede familie ontstond uit de Franciscanessen van Dongen: de Franciscanessen van Etten (1820), de Franciscanessen van Roosendaal (1832) en de Franciscanessen van Oudenbosch (1838). Uiteindelijk ontstonden in het kleine bisdom Breda acht zustercongregaties die tot deze groep behoorden, en wel de congregaties van: Dongen, Etten-Leur, Roosendaal, Oudenbosch, Bergen op Zoom (voortgekomen uit Bredase gasthuiszusters), Roosendaal en twee in Breda (de zusters van Mater Dei [Moeder van God] die gespecialiseerd waren in ziekenhuiszorg en het St. Elisabethgesticht voortgekomen uit de zusters van Mater Dei. Buiten het bisdom Breda ontstonden de congregaties in Bennebroek (eveneens afgescheiden van de gasthuiszusters van Breda) en Veghel.
De congregatie De congregatie van de Franciscanessen van Bennebroek werd gesticht te Rotterdam in 1847 door Anna Maria (zuster Lucia) Dierckx (1848-1867) en M.R. Lonink ofm. De stichting kwam voort uit de congregatie van de gasthuiszusters van Breda. De congregatie was gespecialiseerd in onderwijs aan meisjes, variërend van lagere scholen tot kweekscholen voor onderwijzeressen. In Indonesië werd meer prioriteit gegeven aan gezondheidszorg. De congregatie had in 1935 31 huizen en ongeveer 700 leden.
De missie Ned.-Indië/ Indonesië Vanaf 1925 waren er zusters actief in Ned.-Indië. Het eerste klooster, voorzien van een fröbelschool, een Hollands-Chinese school en een modevakschool, werd toen gesticht in Sawah-Loento op Sumatra. Uitbreidingen volgden in 1928 en 1932. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werkten hier 33 zusters. Begin jaren vijftig had de congregatie vier kloosters op Sumatra. De zusters werkten veel onder het Chinese bevolkingsdeel. De eerste Chinese kandidaat voor intrede meldde zich in 1939. In 1959 werden de eerste twee zusters naar Ned. Nieuw-Guinea gestuurd. Zij werden geplaatst in Wamena onder verantwoordelijkheid van de Franciscanen. In de vicariaten Medan en Padang hielden de zusters zich bezig met onderwijs en ziekenverpleging.
Alle informatie is, tenzij anders vermeld, geput uit: Willemsen, I, par. 2-15, Pius-almanak 1960/61, 430, Sponselee-De Meester, "Alles voor Allen", Sloot, Hoe God verscheen, en De Zusters Nederland en Indonesië. |
| Organisatie | Het moederhuis van de congregaties bevond zich in de binnenstad van Rotterdam en werd in 1919 verplaatst naar het rustiger Bennebroek (provincie Noord-Holland). Sinds die tijd worden de zusters vaak aangeduid als de zusters van Bennebroek. Het generalaat bevindt zich in Nederland. Rechtspersoon is de Instelling van Weldadigheid het St. Luciagesticht. De congregatie heeft meer dan een eeuw onder de bisschop van Haarlem gestaan. De statuten van de congregatie werden in 1953 pauselijk goedgekeurd. Als karakteristiek van de Franciscanessen van Bennebroek wordt genoemd dat zij het volledige koorgebed bidden van de beschouwende orden, waardoor zij zeer dicht het ideaal van vereniging van het contemplatieve en actieve leven zouden benaderen.
Alle informatie, tenzij anders vermeld, is geput uit: De zusters Franciscanessen van Bennebroek in Nederland en Indonesië. |
| Doelstelling | Tot de doelstellingen van de congregatie behoorden missiewerk, onderwijs, opvoeding, bejaardenzorg en gezondheidszorg. In gebed en werk probeerden de zusters het franciscaanse ideaal gestalte te geven. Daarbij was er onderscheid tussen de werkzaamheden in Nederland en Indonesië. Onderwijs en opvoeding nam in beide landen een belangrijke plaats in. Bejaardenzorg, kindertehuizen en gezinszorg waren met name in Nederland belangrijk en ziekenverpleging was belangrijker in Indonesië. |
| Taken en activiteiten |
|
Geografie
| Continenten |
|
| Lokatie |
|
Niet-archivalische bronnen
| Selectie uit de literatuur |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Periodieken |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Interviews | Vijf interviews, en wel de nrs.:
234 318 327 565 580 |
Het archief
| Meer over het archief |
|
||||||||||||||||||||
| Bronnen met verslaglegging | Kronieken
474. Kroniek van de zusters Franciscanessen van Bennebroek op Sumatra over de periode. 1925-1941. 1 schrift Nu nog in eigen beheer.
226. Kroniek van de Zusters Franciscanessen van Bennebroek te Sumatra over de periode. 1946-1974. 1 schrift In het Nederlands en Indonesisch. Nu nog in eigen beheer.
478. Kroniek door zuster Carola de Groen over de ontwikkelingen op Sumatra over de periode. 1948-1983. 1 deel |
||||||||||||||||||||
| Verwijzing naar andere archiefvormers |