© DVN, een project van Huygens ING en OGC (UU). Bronvermelding: Anhalt, Victoria Hedwig Caroline van, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland. URL: https://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Anhalt [13/01/2014]
ANHALT, Victoria Hedwig Caroline van (geb. Stevensweert 15-1-1749 – gest. Cheb, Bohemen 26-6-1841), streed om recht op adellijke titel. Dochter van Benjamine Keyser (1729-ca. 1787) en Karel Lodewijk prins van Anhalt (1723-1806), militair. Hedwig Caroline van Anhalt trouwde op 6-1-1776 in Mannheim met Thomas de Mahy markies van Favras (1744-1790), militair. Uit dit huwelijk werden 1 zoon en 1 dochter geboren.
Caroline van Anhalt werd geboren in Stevensweert, een vestingstadje aan de Maas. Haar vader, prins Karel Lodewijk van Anhalt, was in dienst van de Staatse legers en lag daar in 1748 in garnizoen. Hij was op minderjarige leeftijd en zonder toestemming van zijn vader getrouwd met Benjamine Keyser. Reeds voordat Caroline werd geboren waren haar ouders in een verbeten echtscheidingszaak verwikkeld die veel stof deed opwaaien. In 1751 werd haar vader verplicht om zijn dochter te onderhouden en in 1757 werd het huwelijk van haar ouders formeel ontbonden. Vanaf 1762 woonde Caroline met haar moeder en een tante in Parijs. Het is onduidelijk of zij in haar jeugd contact had met haar vader.
In 1771 vroeg Caroline van Anhalt haar vader om de officiële documenten voor het voeren van haar adellijke titel, maar hij weigerde die te overleggen en verbood haar zich prinses van Anhalt te noemen. In 1774 zocht ze opnieuw contact, dit keer omdat zij tegen de wil van haar moeder zijn steun probeerde te verwerven voor haar huwelijk met Thomas de Mahy. Ook dit keer ving zij bot. Via zijn raadsman liet hij haar slechts weten dat zij de gelden kon krijgen die hij voor haar opvoeding bij de Hoge Krijgsraad had gedeponeerd. Toen het paar op 6 januari 1776 trouwde, had zij de toegezegde gelden nog steeds niet ontvangen. Pas in 1779 kwam het tot een vergelijk. Caroline werd als wettige dochter van de vorst van Anhalt erkend en haar werd een jaargeld van duizend gulden toegewezen.
Hierna keerde Caroline van Anhalt met haar man terug naar Parijs, waar ze zich vestigden in de Rue de Bourbon. In 1781 werd een zoon (Guillaume Benjamin Charles) en in 1787 een dochter (Caroline Joséphine) geboren. In 1789 werden Caroline en haar man op beschuldiging van samenzwering gevangengenomen. Uit de brieven die zij in de gevangenis schreef, blijkt een grote verbittering over haar leven. Haar man werd ter dood veroordeeld en stierf – als laatste in Frankrijk – aan de galg. Na zijn dood in 1790 verliet Caroline met haar zoon Parijs en reisde via Brussel naar Eger in Bohemen (tegenwoordig Cheb). Over haar dochtertje verkeerde zij lange tijd in onzekerheid: deze was in het woelige Parijs achtergebleven. Moeder en dochter zagen elkaar pas tien jaar later terug.
Caroline van Anhalt, die zich ‘vorstin Carolina de Favras’ liet noemen, werd 92 jaar. Zij stierf op 26 juni 1841 in Cheb.
Naslagwerken
NNBW.
Literatuur
- Correspondance de marquis et de la marquise de Favras, pendant leur détention (Parijs 1790).
- J.J. Habets, ‘Twee vorstinnen uit Stevensweert’, Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Duché de Limbourg 7 (1870) 413-428.
- Eduard Stillfried und Ratênic, Thomas de Mahy, Marquis de Favras und seine Gemahlin. Ein Beitrag zur Geschichte der französischen Revolution aus den Jahren 1789 und 1790 (Wenen 1881) [besproken door J.J. Habets in Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Duché de Limbourg 18 (1881) 427-429; met genealogische gegevens].
- W. Sangers en A.H. Simonis, Er ligt een eiland in de Maas. Geschiedenis van Stevensweert en Ohé en Laak (Arnhem 1978) 327-390 [met verwijzingen naar archivalia en literatuur].
Redactie
Biografienummer in 1001 Vrouwen: 550
laatst gewijzigd: 13/01/2014
De datum onder dit biografisch lemma geeft aan wanneer er voor het laatst aanvullingen en/of correcties in het stuk zijn doorgevoerd. Met ingang van 2023 is het project afgesloten.