© DVN, een project van Huygens ING en OGC (UU). Bronvermelding: Jan de Roos, Dankers, Leonarda Henrica Johanna Maria, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland. URL: https://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Dankers [09/08/2017]
DANKERS, Leonarda Henrica Johanna Maria, vooral bekend als Nancy Dankers (geb. Helmond 22-6-1949 – gest. Nijmegen 25-8-2005), directeur touringcarbedrijf en politica. Dochter van Adrianus Michaël Maria Dankers (1920-1997), directeur touringcarbedrijf, en Mathilda Maria van Doorne (1919-1984), kantoorbediende. Nancy Dankers woonde vanaf 1982 samen met Josephus Marie Hegeman (1917-1998), medewerker tapijtfabriek. Deze relatie bleef kinderloos.
Nancy
Dankers groeide op als derde kind in een katholiek gezin in Helmond. Zij had een
zus en vier broers. Haar vader was directeur van een touringcarbedrijf, de
Eerste Helmondse Autobus Dienst (EHAD), haar moeder deed kantoorwerk bij
autobedrijf DAF. In haar geboorteplaats bezocht Nancy de St. Annaschool en de
hbs, waar ze in 1966 het a-diploma behaalde. Daarna ging ze in Tilburg economie
studeren aan de Katholieke Economische Hogeschool – ze was een van de vier
meisjes op honderden jongens. Na haar studie ging ze in 1974 werken bij het
bedrijf van haar vader. Van 1976 tot 1978 volgde ze een pastorale
toerustingscursus aan het Diocesaan Pastoraal Centrum in ’s-Hertogenbosch.
Wereld van verschil
In 1978 kwam Dankers voor de KVP in de gemeenteraad van Helmond en vanaf 1980 vertegenwoordigde ze de fusiepartij CDA als raadslid. ‘Ik ben opgegroeid in een mannenwereld en ik functioneer nu in een wereldje waar tot voor kort alleen mannen het voor het zeggen hadden,’ zei ze over haar raadswerk (Helmonds Dagblad, 29-11-1982). Het politieke werk combineerde ze vanaf 1981 met haar baan als directeur financiën en personeelszaken bij de EHAD. Een jaar later ging ze samenwonen met de 32 jaar oudere Joep Hegeman, kwaliteitscontroleur van een tapijtfabriek – ze hadden elkaar via het bestuur van de Centrumparochie Helmond leren kennen. In 1985 volgde Dankers haar vader op als algemeen directeur van de EHAD en in 1986 werd ze fractievoorzitter van het CDA in de raad.
Toen Dankers in 1990 was gekozen tot wethouder maatschappelijke dienstverlening in Helmond, legde ze haar directeurschap bij de EHAD en haar fractievoorzitterschap neer. Ze kwam als bestuurder op voor slachtoffers van ingewikkelde regelgeving en trage beleidsuitvoering. Zo ergerde het haar dat een mondeling toegezegde subsidie voor een traplift voor een gehandicapt kind werd ingetrokken omdat de lift één dag voor de formele toestemming was geplaatst. Ook maakte Dankers deel uit van de bouwbegeleidingscommissie voor een moskee in Helmond, en in tegenstelling tot de mannelijke raadsleden vond ze dat de gemeente het vervoer van moslimmeisjes naar de Levensschool moest bekostigen.
Dankers bleef raadslid en wethouder totdat ze in 1994 werd gekozen tot Tweede Kamerlid voor het CDA. Volgens haar bestond er een grote kloof tussen de Haagse regelgeving en de lokale praktijk. ‘Dat was ook de reden om in de Kamer te gaan zitten. Laten zien dat er een wereld van verschil zit tussen wat we denken, wat we doen en hoe het in de praktijk uitpakt’ (NRC, 19-2-1998). Ook als Tweede Kamerlid zette zij zich in voor integratie. Van het begrip ‘allochtoon’ moest Dankers niets hebben – dat maakt een mens ‘anoniem’ en het is ‘een ontkenning van de diversiteit’ (CDA-partijkrant, 22-10-1994).
‘Circulaire-cultuur’
Als parlementariër hield Nancy Dankers zich vooral bezig met welzijn, volksgezondheid, arbeid en zorg en Antilliaanse zaken. Herhaaldelijk keerde ze zich tegen de Haagse bureaucratie en de ‘circulaire-cultuur’ in de zorg, die volgens haar verstikkend werkte en ten koste ging van de keuzevrijheid van patiënten: ‘De Nederlandse gezondheidszorg kent meer regels dan de Sovjetunie destijds’. Met CDA-fractieleider Jaap de Hoop Scheffer zette zij zich af tegen het monopolie van verzekeraars en toezichthouders, die in hun ogen ‘lui, inefficiënt, niet klantvriendelijk en defensief’ waren (Trouw 3-7-1999). Voor haar lidmaatschap van de Tweede Kamer draaide Dankers naar eigen zeggen werkweken van gemiddeld tachtig uur. Daarbij kreeg ze veel steun van haar vriend, die inmiddels met pensioen was – hij overleed in 1998. In 2000 stemde Dankers met twee homoseksuele fractiegenoten, Gerda Verburg en Joop Wijn, voor het homohuwelijk; de 24 andere aanwezige CDA’ers stemden tegen.
In 2001 moest Dankers haar Kamerwerk stilleggen omdat ze ongeneeslijk ziek bleek. Bij de verkiezingen van mei 2002 werd ze herkozen, maar ze kon haar Kamerzetel niet meer innemen. Drie jaar later, op 25 augustus 2005, overleed Nancy Dankers in Nijmegen op 56-jarige leeftijd.
Sociale vernieuwer
Nancy Dankers was een strijdbare en gedreven politica die zich lokaal en later landelijk vooral inzette voor betere zorg en voor mensen die minder goed kunnen meekomen in de maatschappij. Naar eigen zeggen was ze recht voor z’n raap: ‘Als ik het ergens niet mee eens ben, dan merken ze dat. En het gekke is: dat wordt dan ook geaccepteerd’ (NRC, 9-4-1998). Dankers was geliefd bij de Helmondse bevolking. Ook toen ze Tweede Kamerlid was, bleef ze in Helmond actief: ze zat in besturen van instellingen voor verstandelijk gehandicapten, jeugdwerk en revalidatie. PvdA-raadsleden vonden haar ‘onze beste wethouder’ (Brader en Vuijsje, 114) en burgemeester Fons Jacobs noemde Nancy Dankers bij haar dood een ‘sociale vernieuwer avant la lettre’ (raadsvergadering 6-9-2005).
Naslagwerken
PDC.
Literatuur
- Leo van Lieshout, ‘Helmonds raadslid Nancy Dankers. Ook de raad is ’n mannenwereld’, Helmonds Dagblad, 29-11-1982.
- CDA-Partijkrant, 22-10-1994.
- NRC, 19-2-1998.
- Profiel Nancy Dankers, NRC, 9-4-1998.
- Marcel ten Hoven en Bas de Vries, ‘CDA breekt met bureaucratie in de zorg’, Trouw, 3-7-1999.
- Toof Brader en Marja Vuijsje, Haagse portretten. Tweede-Kamerleden, ministers, staatssecretarissen (Den Haag 1999) 114.
Illustratie
Nancy Dankers. Fotopersburo v.d. Meulenhof B.V., ongedateerd.
Auteur: Jan de Roos
laatst gewijzigd: 09/08/2017
De datum onder dit biografisch lemma geeft aan wanneer er voor het laatst aanvullingen en/of correcties in het stuk zijn doorgevoerd. Met ingang van 2023 is het project afgesloten.