© DVN, een project van Huygens ING en OGC (UU). Bronvermelding: Corry Jellema, Weinthal, Adelaide, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland. URL: https://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Weinthal [13/01/2014]
WEINTHAL, Adelaide, ook bekend als Adelaide Ventaldi (geb. Deventer 9-2-1824 – gest. Chorlton, Engeland ?-6-1884), concertzangeres. Dochter van Joseph Salomon Weinthal (1797-?), winkelier en voorzanger, en Betjen Israël Themans (1792-?). Adelaide Weinthal trouwde in juni 1859 in Londen met David Joseph Stranders (1798-1876), juwelier. Over kinderen uit dit huwelijk is niets bekend.
Adelaide (Aleida) Weinthal groeide op in een joods gezin in Deventer, als tweede van acht kinderen. Haar vader – afkomstig uit Emden – was behalve winkelier ook voorzanger in de synagoge. Aleida begon haar zangopleiding in Deventer, bij Engelbert Biermann en Cornelis Alijander Brandts Buijs. Na een korte tijd in Amsterdam zangles te hebben genomen, studeerde zij twee jaar aan het conservatorium in Parijs bij de zangleraren Davide Banderali en Manuel Garcia. Deze laatste vertrok in 1848 naar de Royal Academy of Music in Londen, waar Aleida Weinthal nog een jaar lang les bij hem volgde.
Aleida Weinthals eerste openbare optreden in Nederland was in maart 1850 in het Amsterdamse Felix Meritis. Sindsdien verzorgde zij regelmatig optredens, zowel in Nederland als daarbuiten. In 1851 trad zij op in Düsseldorf, in een concert waarbij ook Clara Schumann optrad. In Engeland en Frankrijk had zij eveneens succes. In 1855 en 1856 gaf zij concerten in de Verenigde Staten, waar zij voor het eerst de artiestennaam (Adelaide) Ventaldi lijkt te hebben gebruikt. In recensies in de Nederlandse en buitenlandse muziekpers werd ze geprezen om haar krachtige, volle contra-altstem. Ze zong meestal partijen die speciaal voor deze stem geschreven waren. Zo vertolkte zij meerdere malen Maffeo Orsini uit Lucrezia Borgia van Donizetti, een mannelijk personage dat door een contra-alt gezongen diende te worden. Het publiek was over het algemeen enthousiast over haar optredens, ook al lijkt Aleida Weinthal last te hebben gehad van verlegenheid en nervositeit. Meerdere malen vermelden recensenten dat haar voortreffelijke stem hierdoor niet altijd goed uit de verf komt.
Aleida Weinthal trouwde in 1859 in Londen – waar twee zussen en een broer van haar woonden – met de Nederlandse juwelier David Joseph Stranders. Kennelijk heeft zij toen haar zangcarrière gestaakt, want na 1859 zijn geen optredens meer van haar bekend. Aleida Weinthal overleed in 1884 in Chorlton bij Manchester.
Naslagwerken
Gregoir.
Archivalia
- Stadsarchief Deventer: BS Deventer, Geboorten 1824, aktenr. 53 [Aleida Weinthal]. BS Huwelijken, aktenr. 88 [ouders].
- UK Census 1871, www.Ancestry.co.uk, Adelaide Stranders.
- BMD UK online: http://www.freebmd.org.uk: marriages, nr. 1c 253, Adelaide Weinthal. Deaths, nr. 1a 353, David Stranders; nr. 8c 478, Aleida Weinthal [onder Stranders].
Literatuur
- Caecilia. Algemeen Muzikaal Tijdschrift van Nederland, 7 (1850) nr. 6, 57 en nr. 10, 98; 8 (1851) nr. 9, 100; 14 (1857) nr. 1, 11.
- Rheinische Musik-Zeitung für Kunstfreunde und Künstler (1851) nr. 37, 294-295.
- Dwight’s Journal of Music. A Paper of Art and Literature 8, nr. 11 (15-12-1855) 84; nr. 15 (12-1-1856) 119; nr. 17 (26-1-1856) 135; nr. 18 (2 -2-1856) 144; 9 nr. 23 (6-9-1856) 183.
- Vera Brodsky Lawrence, Strong on music: the New York music scene in the days of George Templeton Strong, deel 2: Reverberations 1850-1856 (Chicago 1995) [oorspr. 1836-1875]) 635, 639, 743, 748.
- Richard Kitson red., The musical world 1836-1865 (Ann Arbor 1996) 53, 555r, 585r.
Auteur: Corry Jellema
laatst gewijzigd: 13/01/2014
De datum onder dit biografisch lemma geeft aan wanneer er voor het laatst aanvullingen en/of correcties in het stuk zijn doorgevoerd. Met ingang van 2023 is het project afgesloten.