S02735
20-10-1965
Actoren
Memorandum
Samenvatting
1026. Tweede aanpassing buitentarief.
Volgens art. 23 van het EEG-verdrag moet aan het einde van de 2e etappe het verschil tussen de nationale tarieven en het gemeenschappelijk buitentarief voor de 2e maal met 30% te worden verlaagd. Deze 2e aanpassing heeft in 1963 reeds bij het 2e versnellingsbesluit plaatsgevonden, evenwel aan een gemeenschappelijk buitentarief minus 20%. Als de Raad geen besluit neemt om deze 20% schorsing na 1 jan. voort te zetten, moet de 2e aanpassing gecomplementeerd worden, wat voor de Benelux en Duitsland een verhoging van de tarieven tegenover derde landen zou betekenen. Dit is ongewenst.
De zaak hangt nauw samen met de politieke ontwikkelingen in de EEG. Als de vijf aan het einde van het jaar zich in staat achten om unanimieitsbeslissingen te nemen, zou dit probleem ook zonder Frankrijk geregeld kunnen worden en zou man aan completeren van de 2e aanpassing kunnen ontkomen. Zijn de vijf er niet toe in staat, dan heeft men de keuze tussen uitvoering van de verdragsverplichtingen en het aanvaarden van een niet-legale toestand. Dit laatste zou het begin van desintegratie betekenen. Financiën zou zich moeten voorbereiden op beide mogelijkheden.
Volgens art. 23 van het EEG-verdrag moet aan het einde van de 2e etappe het verschil tussen de nationale tarieven en het gemeenschappelijk buitentarief voor de 2e maal met 30% te worden verlaagd. Deze 2e aanpassing heeft in 1963 reeds bij het 2e versnellingsbesluit plaatsgevonden, evenwel aan een gemeenschappelijk buitentarief minus 20%. Als de Raad geen besluit neemt om deze 20% schorsing na 1 jan. voort te zetten, moet de 2e aanpassing gecomplementeerd worden, wat voor de Benelux en Duitsland een verhoging van de tarieven tegenover derde landen zou betekenen. Dit is ongewenst.
De zaak hangt nauw samen met de politieke ontwikkelingen in de EEG. Als de vijf aan het einde van het jaar zich in staat achten om unanimieitsbeslissingen te nemen, zou dit probleem ook zonder Frankrijk geregeld kunnen worden en zou man aan completeren van de 2e aanpassing kunnen ontkomen. Zijn de vijf er niet toe in staat, dan heeft men de keuze tussen uitvoering van de verdragsverplichtingen en het aanvaarden van een niet-legale toestand. Dit laatste zou het begin van desintegratie betekenen. Financiën zou zich moeten voorbereiden op beide mogelijkheden.