Dagboeken

dagboekcahier 1

17/09/1891

17 september 1891

Vergeefsche pogingen heb ik vandaag aangewend om mij te laten inschrijven aan onze alma mater: ’k kon den pedel maar niet vinden! ’k Zal dus morgen maar weer met frisschen moed een nieuwe ontdekkingstocht aanvangen. [p. 36]

Dat boek over Multatuli van A.J. is me geweldig tegengevallen; ’t is niets meer dan een toegelicht compendium van Multatuli’s brieven. En dan nog welk een compendium! De schrijver levert het beste bewijs voor de stelling welke Van Hoogstraten in zijn studie over Multatuli verkondigt: ‘Jongelieden die behagen scheppen in de lezing van wat Multatuli de Times zijner ziel noemt, zijn verloren.’ De schrijver A.J. komt me voor zulk een jongmensch te zijn; hij gelooft nergens aan; haalt de schouders op voor onze Middeleeuwsch-Europeesche opvatting van het huwelijk; ziet er hoegenaamd niets in, dat jongelieden en ook getrouwde mannen bordeelen bezoeken … als ze maar maken, dat hun vrouwen het niet bemerken, want dan vindt hij het onzedelijk en gemeen!!!

            Ik gevoel grooten lust dien jongenheer A.J. eens wat op zijn falie te trommelen. Zou ik eens een recensie over zijn werkje schrijven? ’k Zal het eens beproeven; wie weet, misschien lukt het wel! Maar ik zal er toch eerst eens aan Phons over schrijven; wat zou hij er wel van zeggen?

            ’k Heb weer een nieuw boek thuis gekregen: dr. Polaks Studiën; tot mijn groot genoegen staat er ook een uitvoe[5] [p. 39]

[...] was. Hoeveel moeite deed ik niet om van den cour te komen of om naar de studiezaal te mogen gaan om daar wat te kunnen lezen! Zou Phons die mindere studentikositeit van mij overgeërfd hebben? Als het niet goed voor hem is, zou het mij verbazend spijten! De ontdekking zou dan ook minder pleizierig zijn, wanneer het moest blijken, dat ik op hem, voor wien ik alles over had en heb, op slot van rekening toch nog een verkeerden invloed heb uitgeoefend!