Dagboeken

 
English | Nederlands

dagboekcahier 6

22/08/1916

dinsdag 22 augustus 1916

God zij dank! De operatie is reeds afgeloopen en alles is goed gegaan. Even voor tienen was ik in ’t ziekenhuis, even over tienen kwam de zuster van de operatiezaal me zeggen dat alles goed was gegaan. Daarna kwam ’t nonnetje, dat Lize verpleegt, om te zeggen dat ze alweer op haar kamer te bed lag  – even te vooren had ik de lift hooren gaan – en toen kwam de dokter zelf om al het goede nieuws nog eens te bevestigen. ’t Is nu bij elf uur, om twaalf uur kan ik terugkomen, dan is ze waarschijnlijk weer uit de narcose ontwaakt. Thans: een diep gevoel van dank jegens den goeden God, dat hij ons vurig gebed heeft verhoord …

’s Avonds. Eindelijk is het avond. Vier malen ben ik vandaag naar ’t St. Elisabethsgesticht geweest. Om tien uur om de uitslag van de operatie te hooren. Om twaalf uur om mijn Liesje even te zien. Ze was weer zoowat bij,  herkende me terstond, maar … meende dat de operatie nog moest plaatshebben. Helaas had ze veel last van brakingen, toen ik om half vijf weer terugkwam, maar ze was weer heelemaal helder. Ze wist ook zeer goed dat ik om twaalf uur geweest was. Ze had vanmorgen ook eerst de H. Communie ontvangen en had nog gearmd over ons dat we om half acht in een gietbui naar de kerk gingen. Tegen acht uur ben nog even geweest. Alles ging goed; het braken werd wat minder. Maar ze had vreeselijke dorst. Temperatuur en pols waren goddank uitstekend. De zuster zei me dat ze vanavond een spuitje kreeg, zoodat ze in elk geval een rustigen nacht zou hebben.

            Zoo is deze zwarte dag al bijna om. Wat hebben we er tegenop gezien! … En thans is ’t ergste al geleden. Van al die treurige voorgevoelens is gelukkig niets uitgekomen. We zullen nu maar weer aan ’t bidden gaan dat Liesje spoedig geheel hersteld, krachtig en gezond in ons huis moge weerkeeren! …

uit: Dagboek VI (5 november 1915 – 12 november 1918)