∙[kaft met op het achterplat een etiket met daarop geschreven]Reveil Archief
∙1814
∙[onl.]
∙[op de rug een beschadigd etiket met daarop geschreven][De C]lercq
∙[1814]
∙[op het voorplat een etiket met daarop geschreven]1814
1814 | |
January | February |
1. Staatkunde | ∙17 Bal |
2 Naarden | ∙- Landmilitie |
- De Helder | ∙18 Politique |
- Noord holland | ∙21 Considérations generalis |
- Vriesland | ∙22 Landstorm |
3 Amsterdam | ∙23 le Prince |
Buitenlandsche berigten | ∙- Naarden |
4 Anecdoten v. de omwenteling | ∙24 Couvertures |
Dordrecht | ∙- État général |
Den Briel | |
Breda | |
5 Garde d'honneur | |
Veepest | |
6 Kemper | |
Haakman | |
Kerk ldV. | |
7 Littérature | |
Landstorm | |
8 Arts | |
Commerce | |
- Exercice | |
9 Littérat. révol. | |
11. Holl. Schouwburg | |
12 Siegenbeek | |
- Bededag | |
13 Landmilitie et Landstorm | |
14. Gard d'h. | |
- Politique | |
- Interieur | |
- Schouwburg | |
- Ville | |
15 Vadr. Letterkunde | |
16 Ann. du Marché |
Maart | April |
p. 25 Political considerations E. | 53 New Church E. |
- 26. Naarden E. | 54 L'Institut H. |
- 27 Landstorm A. | - [onl. Gotisch] |
- 28 Handel A. | 55 Illumination et Bal F. |
- 29 Tollens H. | - Vertrek L. |
- Annales du Lundi | 56. Théatre fr. F. |
- Kweekschool | Constitutie H. |
- 30 Horbach Fr. Le Préfet | 57 Les alliés à Paris f. |
- 31 Vendée | P. Bels H. |
Dubois | Exc.[?] Zeeburg. Diemen. f. |
- 35 Dupré fr. | Belvédère A. |
- Landstorm fr. | - Besjeshuis E. |
36 Great dutchess E. | 59. Rév. à Paris fr. |
- Teken academie H. | Naarden H. |
37 Naarden fr. | 61 Le Printemps f. |
- Bienfaisance fr. | -2 Ann. du March H. |
- Kerk H. | Handel. H. |
38 Landmilitie fr. | -3 Militar Burying E. |
- Italien fr. | -5 Schouwburg h. |
- Landstorm H. | -6 Kerk (Sybrandi) h. |
39 Verh v. I. Kops H. | -7 Landmilities E. |
- Constitutie H. | -8 Koopmans Afscheidsrede h. |
41 Moliter E. | |
- Profecy E. | |
- Concert f. | |
42 Verh. v. B. Klijn H. | |
43 Promotie Lat. | |
44 Entreé de la princesse f. | |
45 | |
46 | |
[achter 45 en 46 een accol. met daarachter]Blik in de toekomst h. | |
47. Kerk H. | |
- fêtes. f. | |
- Entreé de la princ. douer | |
48 Fête du nut van 't Algemeen fr. | |
49 les notables fr. | |
- Feest der inhuldiging. | |
50. Trein. Feest in de nieuwe Kerk | |
- vorstelijke familie H. | |
51 De Herauten H. | |
52 Illumination fr. |
Mai | Juin |
69. Excursion (Harlem) f. | 89. Klagten der provintien h. |
70. Volksbeweging h. | 90 de Kosakken H. A. |
71. Bedestonde. h. | 91 |
- Politique. f. | 92[achter 91 en 92 accolade en daarachter:]Ann. du Marché H. |
73 Église (Rijswijk) h. | 93 Politique fr. |
74. Pacification f. | " English Play. |
- France f. | 94 Mullers intrede h. |
75 Le Nord f. | Harmonica. E. |
- Return of the garde nat. E. | 95 Paix. fr. |
-6 Afscheid der Franschen h. | Le guerrir savant fr. |
- 77. De Franschen in Rotterdam h. | Action Atrocé |
- Cosakken h. | 96. Projets de voyage fr. |
- De omwenteling in Rotterd. h. | 1 97 Zuidholland |
78. Excursion (Kennemeroord) f. | Leyden |
Costerduin f. | 98 Het Examen |
Hout f. | Academie |
Kinker. Holl. | 99. St. Pieters Kerk |
79 Excursion Rupelmonde | 100 Schouwburg [accolade]de gebannen Amor |
Nat. Garde afd. E. | belagchelijke zelfmoord |
80 Landstorm. A. | 2 101 Illuminatie |
81 [achter 81 t/ 85 accolade daarachter:]Naarden H. | De burgt |
82 | 102 De fontein |
-3 | Haagsche schouw. |
-4 | Rhijnsburger poort |
-5 | Borger |
86 Église v. Goeuns. H | Bibliotheek v. Kemper. |
87 Tragick death E. | 103 De Stad |
- Handel H. | 104. Omstreken |
88 Pentecôte F. | Studentenpad |
- Politique F. | Buitensingel |
- Ville. F. | Leyderdorp |
3. 103. Godsdienst | |
Alg. aanmerkingen | |
104 Umbert de Superville | |
Juff. Galien | |
K. | |
105 Siegenbeek | |
Verr. van Kleinerberg | |
106. | |
4. 107. Bibliotheek | |
Van der Palm | |
108 Regten | |
Swart. |
Togt. | Juillet |
Den Haag. | 130. Général considérations E. |
109 Bosch | Alexandre à Amsterdam |
Prinsessen-tuin. | 131 Illumination |
110. Geschiedenis | Arrivée |
Schouwburg | 132. Le voyage aquatique |
Scheveningen | 133 Anecdotes du jour |
5. 111. Scheltema | 134 L'empereur à la bourse |
Delft | Ancedotes du jour |
112. Rotterdam | Suite |
113 Boompjes | 135. |
Omstreken | 136 Nat. Guard. E. |
114. Wandeloord | Calkoen f. |
Kerk | 137 - 141 Litt. |
Netscher | 142 Politique Fr. |
6. 115. De Schie | - Princes de Prusse All. |
Verijdeling | Commerce E. |
Markt | 143 Bededag H. |
Schiedam | 144 Alg. Toestand H. |
116. Gebouwen alg. aanmerkingen | 145 Driebergen fr. |
117. Erasmus | 146 Le bateau fr. |
118. Bataafsch genootschap | 147. Iets over het huisje v. Czaar Peter |
7. 119. Grote kerk | H. |
120 Nieuwe werk | - Life of Miss. Hulshof E. |
- Besluit van Rotterdam | 149 Litt. |
- De wandeling | |
121. Togt nat. Overmaasche | |
122. Fijenoord | |
8. 122-125… | |
126 Plantaadje | |
Het magazijn de werf | |
9. 127. Terugreis | |
n2.- 139 |
∙Reis na Oost vriesland en Bremen
∙1. De grote reis na Zwol. Hoe een reiziger tegenvallen kan hebben
ongerustheid redding. Aangenaamheid der Kennis voor een
vreemdeling. De Groningsche reis. Ieder is een dief in
zijn neering. Een geluk bij een ongeluk.
∙2. De reis na Weender. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Van twee kwaden moet men 't beste kiezen. Verblijf te
Weender. Rust.
∙3. Halte. Leer.
∙4. Reis na Emden. Emden.
∙5 Vertrek van Emden. Avontuurlijke reis na Norden. Norden
verrassing
∙6 Nordenei. Vreemdigheid. Reis na Esens. De kleine
stad. Aangename opwachting. De Syhlen.
∙7. Jeverland. Afreis van Jever. Varel.
∙8. Reis na Oldenburg. Oldenbrug. Zwischenahn.
∙9. Reis na Bremen. De dolle hond. De Avontuurlijke nacht.
De stad.
∙10 Het museum. De beurs. De Wallen. De dom.
∙11 Steinere Roland. Rathskeller. Wandeling. Neustad
Olyfabriek. Bleykeller. Teyssenratsteich.
∙12 Het grote waterrad. Vauxhall v. Beaumonde. Mengelingen.
De grote reis in den Postwagen.
∙13. Vervolg. Besluit.
∙14 Bijlagen. Logementen. Reisroute. Gelogeerd. Bezochte
plaatsen.
15. Personen. Uitgaaf.
Septembre | Novembre |
et Octobre | |
151 Retour | 171 Réflexions générales |
-2. 3 Kermis. Rhinoceros. Eléphant | - [onl. Gotisch] |
Menagerie. Cabinet de cire. Jacqui | 2 Bataille d'étudiants |
Méchanique Boeuf. Panharmonica | - Banqueroute |
Singalezen. | 3. Handel. |
4. Monument | Expatriation |
Markt | 4. Réparation |
Annales des arts | 175. Eg. v. Goeuns |
155 | Théât. fr. [accolade]L'hôtel garni |
-6 | Euphradine et Conradin |
-7 | -6 Holl. Sch. [accolade]Rhadamistus |
[achter de vorige drie regels een accolade met daarachter] Litt. | Don quichot ball |
-8 Mélanges | Medeminnaars van |
159 Susceptibilité. Vie priveé | zichzelf |
- Geschiedenis | -7 Anecd. Litt. V. der Mersch |
- Handel | Titsing Camper Tollius Siegenbeek |
160 Anecd. | - Claudianus |
- Oostzeesche handel | -8 Bijbel genootschap |
-1 Église Muller | 179-80 État politique de l'Europe |
- Anecd. femme soldat. | 181 - [accolade achter deze regel t/m -4] |
- Biogr. Wiselius Valkenaar | -2 Over den handel |
-2 English generosity | -3 |
- Biog. Engelberts. Bakker. De Stinstra Muller | -4 |
163 Harmonica | -5 Feast of the revolution |
-4 Théâtre français | - Political state of our country |
[hierachter een acc. met daarachter] chien de Montange | -6 Kerk. Koopmans |
La jeune mère | - Fête de K. & V. |
-5 Politics | 187 Weerglas |
- [onl. Gotisch] | - Duif |
Bertil la lingua Italiana | - Ville Cramer |
-6 Litt. | - Arts peinture |
167. Automne | 190. Ville |
- Perpetuum mobile | - Aned. litt. |
- Exposition de tableaux | - Promenade |
- 8 | 191-194 Democrite |
9 [achter de 2 vorige regels een accolade] | |
170. Robberies | |
- J.H. Carct. Albrecht |
∙Décembre
∙195 Politics
∙- Anecdotes françaises
∙-6 Arts. V. Bré
∙-7 Mérits
∙Helmers
∙-8 Les amatrices
∙- Anecd. Princesse d'orange. Peintre
en défaut. Vrai philosophe.
∙-9 Excursion. Voyage haarlem
∙202. Leer. verm. [accolade]School der moeders
∙verteller
∙- souper
∙- Spaziergang. Terugreis
∙3. Generalities
∙4. Plaisirs
∙4.5. Concert Kleine Foder[?] Sundorf
∙-6. Anecdotes litt. Bilderdijk
∙207. Helmers
∙-8 Annales coteriales et hymeriques
∙- Italien
∙-11 Arts cabinet de Pruissenaar.
∙-12 Fêtes. H.W. et C.B.
∙- Conclusion de l'année
∙ - 212
∙Reis 15 -60
∙ ------
∙ 272. p. Total.
∙[leeg]
∙Loots de Beurs. 9. Morc.
∙Bilderdijk Neerlands verlossing 10. Morc.
∙Vertot Révolutions de Portugal 1[?] v. Ext. 10
Suède 2 v. Ext. 10
∙Ovidius Metamorphoseon. 11
∙Wieland Obn. [onl.] 17 f. 10. Morc.
∙Voltaire Poésies fugitives. 15 Morc.
∙Progrès de la puissance Russe 1 v. 8o 19
∙Tollens Gedichten 1 v. 8o 19 Morc.
∙Bilderdijk Bloemtjes 1 v. 20 Morc.
∙Eluis 1 v. 20 Morc.
∙Aan het volk van Nederland 24 Morc.
∙Salaberry Hist. de l'Emp. ottoman 4 v. 8o 31 Ext.
∙Cours de belles lettres 4 v. 8o 32 Ext. Morc.
∙Voltaire hist. de Charles 12 1 v. 12o Ext. 32
∙Relandus Galatea 1 v. 8o Morc. 33
∙Grotii Poemata Morc. 1 v. 8o 33
∙De pligten van den krijgsman 33
∙Oeuvres choisies de Piron 2 v. 12o 34 Morc. Ch.
∙De koning belegering v. Gorkum 38
∙Voltaire Poèmes et discours en vers 4o EMC[?]
∙Tafereel van de verderfelijke oogmerken v. Buonaparte 4o
∙Geschiedenis (geheime) van St. Cloud p. 43
∙Simons waarde van den mensch 1 d. 60
∙Ten Brink Nieuwe fransche tyrannie 60
∙Tafreel der gebeurtenissen bij Leipzig 60
∙'S Gravenweert Regulus 64
∙Oeuvres choisies de Quinault 2 v. 64
∙Zacharia Gedichten 1 & 2 67 Morc.
∙Staatkundig overzicht na de slag van Leipzig 71
∙Van Kampen Overzicht der Gesch. sints de vrede v. Amiens 71
∙Goldsmith poems 73 Morc.
∙Oeuvres de Desmahis 1 v. 75 Morc. Pens.
∙Reunion de belgique a la Hollande 89
∙Éloge funèbre de Moreau 89
∙De la conquete et de l'usurpation 89
∙The honey Moon 96.
∙Haakman reis na de maan. 96.
∙Mad. de Staal l'Allemagne 96. 1e vol.
∙C. Loosjes Leven van Hillegonda Buisman 1e d. [onl.] 138
∙Florian Hist. de Don quichotte 6 vol. 137.
∙Loots Verlossing van Nederland 137 1 v. Morc.
∙Scheltema Peter de Grote in Holland 1e d. 1 v. 8o 137
∙Sterne Sentimental Journey 1 v. 12o 138
∙Voltaire Contes etc. 139. Morc. 139
∙[onl. Gotisch] 324. Morc. 139
∙Horatius Satyrorym libri Z. 139
∙Wieland [onl. Gotisch] 8o 139
∙Les sépulcres de la France. 140
∙Les Maisons de jeu. 140
∙Jani Secundi poemata 140.
∙English poets[hierachter een accol.] Roscommon Rochester Yalden Morc.
Otway Duke Dorset [hierachter weer een accol.]141
∙État de la france sous Napoléon 1 v. 8o 149
∙Kinker Almanzor en Zehra 149
∙Salgues Erreurs et Préjugés vol. 3 149
∙Lessing [onl. Gotisch] 149
∙English Poets (Halifax Stephney Welsh 149.
∙Muller [onl. Gotisch] 9 vol. Ext. 155
∙Göthe. Morc. 156
∙Correspondance de Mle. d'Arly 3 v. 157
∙Bilderdijk Neerlands verlossing 2e d. 157 Morc.
∙Wiselius De roem 157
∙Histoire des Croisades vol. 2. Ext.
∙Picard Théâtre v. 1
∙Feith oden en Gedichten 5e d. morc. 166.
∙Oeuvres de Boufflers Morc. 170
∙Syntax tour through England. Pens. Morc. 174
∙Schiller Tell. 178
∙Camot Mémoire au roi 188
∙[onl. Gotisch] 189
∙[onl. Gotisch] 202
∙Potter Reize door oostvriesland 2 d. 209
∙Scheltema Peter de grote 2e d. 209
∙Bilderdijk Affodillen 1e d. 209 210. Morc.
∙Helmers nagelaten Gedichten 1e d. Morc. 211.
500:ˆw·1814
Staatkunde.
Het was natuurlijk dat de eerste gevoelens
in de eerste oogenblikken na zulck eene heuchelijke
omwenteling en de afwerping van het gevloekte fransch
juk den geest van verrukking en innige vreugde moesten
kenschetsen. Doch het gebeurde hier mede als met
wereldsche zaken namelijk het enthousiasmus
is nooit verre van de verflaauwing verwijderd. Deze
verflaauwing is dan ook weldra op de angst die allen
voor het verlaten van Utrecht door Molitor bekneld
hield gevolgd. Eene staatkundige ongevoeligheid verving
weldra de plaats van de algemeene deelneming en
men zonk in een soort van rust waaruit de
aanval van Breda en de vreeslijke geruchten toen
verspreid alleen in staat waren ons te wekken. Toen
bekroop ons weder eene nieuwe angst die echter weldra
verdwenen is. Thans is de algemeene belangstelling
weder iets opgewakkerd. Het is niet te ontkennen dat
in de tegenwoordige oogenblikken het zeker de
fatsoenlijke lieden zijn die met den besten geest
bezield zijn, daar het gemeene volk dat zich gelijk
bij alle omwenteling een luilekkerland gedroomd
had zeer verwonderd is om de belastingen eer te zien
vermeerderen dan verminderen en de zoo zeer
gevloekte conscriptie onder de naam van Landmilities
op eenen zeer gelijkenden wijze te zien herstellen. Ver-
standige lieden zien echter in dat deze opofferingen
volstrekt noodzakelijk zijn om ons land te redden
en dat aldien de franschen ooit weder dezen grond
vermeesterden dezelve aan den onvermijdelijksten
vernietiging ten prooi zou gegeven worden. De
meesten ten minsten alle diegene die de ogen des verstands
gebruiken zien in alle de maatregelen der regering
zulk een geest van wijsheid en onpartijdigheid door-
stralen die ieder moet overtuigen dat dezelve wezent-
lijk het heil des vaderlands zoekt en daartoe
alle mogelijke middelen in het werk zal stellen.
Ieder durft bij het aanbreken van den dageraad van
dit jaar op eenen meer gezegenden gezichteinder
staren en verwacht dat de God der liefde nu
onze vurige en eenparige wenschen zal verhoren.
500:ˆw·Naarden blijft nog steeds omcingeld en meestal door
onze troepen dewijl de Cosakken grotendeels naar
Wezel zijn vertrokken. Er vallen tusschen beiden uitvallen
en schermutselingen voor waarbij reeds sommige onzer
vrijwilligers het leven verloren hebben. Deze plaats
kan zich echter nog lang verdedigen vooral zoolang
er geen krachtdadiger middelen van aanval
gebruikt worden. In de verleden week verspreidde zich
door de gehele stad dat deze vesting gecapituleerd zou
hebben doch alles liep op een mis verstand uit namelijk
dat men de fransche vlag op den toren aldaar opgeheeschen
voor eene witte vlag aangezien had.
De Helder kan zich ook nog zeer lang verdedigen.
De admiraal Verhuel is meester van het fort la Salle
waar hij in de casematten kruipt als ook van het
onderaardsche kasteel in mijn reis derwaards beschreven.
Hij kan zeeker het inneemen van de Helder niet
beletten doch zou in zulk een geval die gehele
stad kunnen platschieten. Hij is meester om bij
eenen aanval de geheele vloot te vernielen en goed
geproviandeerd en heeft dus volstrekt geen reden
om zich over te geven. Ook zijn de onzen niet verder
als het Zand.
Noordholland Er schijnt aldaar eenen vrij goeden
geest te heerschen. Eenige kanonneerboten zich voor
de noordhollandsche kusten vertoond hebbende in de
verleden week liep alles daar terstond te wapen
en allen tot kinderen toe maakten zich ter verdediging
gereed. Zefs Scheltema verhaalde dat de Sardamsche
vrouwen het patriotismus begonnen te gevoelen en
van vrijwillige opoffering van vercierselen gesproken
hadden.
Vriesland Dit departement is misschien
hetgene in hetwelke de geestdrift het hoogst
geklommen is. Daar in het naburig Overijssel de laauwheid zeer
sterk de overhand schijnt te hebben. Ziet hier twee
staaltjes van 't eerst gezegde. De heer De Vries van
Harlingen heeft om het bevel eener kanonneerboot
gevraagd welke voor Gorkum zou ageeren en dit niet
kunnende verkrijgen heeft hij een officiersplaats
in de landmilitie genomen onder voorwaarde
dat het onder dat corps mogt zijn hetwelk het
eerst tegen den vijand zou optrekken. De heer
Heemstra van Leeuwaarden voormalig officier heeft
nu den prins zijne dienst aangeboden in welken
rang hij slechts gelegenheid vond om hem te gebruiken
dewijl er misschien voor de officiersplaatsen
teveel eischers zouden zijn.
Amsterdam Wij hebben hier in de verlopene
week een bezoek van den erfprins gehad die een
regte goede jongen schijnt te zijn. Hij heeft donderdag
alhier zijne intrede gedaan heeft audientie gegeven
is 's avonds naar den schouwburg den volgende ochtend
naar Felix en is dienzelfden dag vertrokken. Hij
is mager van gestalte gul van uitzicht vriendelijk
in 't aanspreeken en spreekt zelfs vrij goed hollandsch.
Toen men hem in den Haag sprak van verschillende
fêtes die gegeven moesten worden zeide hij Mijne
lieve heeren! de eerste zaak is om de Franschen
uit het land te jagen en wanneer dit geschied is
zullen wij aan fêtes denken. Onze provisioneele regeering
heeft opgehouden te bestaan en men heeft vier burge-
meesters verkoren. De heren Elias, Boetzelaar, Hoquer[?]
en Brouwer nevens twee en dertig raden. Het schilderij
van van Bré is nog op 't stadhuis te zien. Men heeft
er echter een gordijn voorgehaald. Dit stuk heeft door
de verandering der omstandigheden veel van zijne waarde
verloren en sommigen beklagen zich deerlijk dat
zij zoo wel getroffen zijn.
Buitenlandsche berigten Er verspreidde zich een
gerugt dat de Oostenrijkers over den Rhijn zouden getrokken
zijn. Anderen weder beschuldigen de laauwheid van
het Oostenrijks cabinet. In Oostvriesland is de landweer
opgetrokken naar Delfzijl doch de koning van Pruissen
heeft de keuren bevestigd welke de mennoniten tegen
het betalen eener contributie van de wapening
vrijstelden. In Pruissen schijnt het enthousiasmus ten
hoogsten top geklommen geweest te zijn. Men haalt
voorbeelden aan van Fabrikanten welke met hunne
knechts kooplieden welke met hunne bedienden te
veld getrokken zijn advocaten die de pandecten Professoren
die de Catheder verlaten hebben. Ja onder deze laatste
worden zelfs Fichte en Eichhorn genoemd. Men zegt dat
alle de vrouwen hunner goudene ringen geofferd
hebben en nu eenen ijzeren dragen met het opschrift
voor het vaderland, en dat iedereen bijna zijn zilver-
werk opgebracht heeft. Onder de nieuwst uitgekomene
engelsche spotprenten is er eene de nacht-
merrie genaamd waar de keizer te slapen ligt terwijl
een hollandsche boer met zijn pijpje hem op de
buik zit met hart en ziel oranje Boven schreeuwende.
De overgang van Denemarken tot de partij der
bondgenoten is van veel belang.
Anecdoten uit de omwenteling De volgende anec-
doten kunnen opnieuw bewijzen hoe in omwentelingen
alles vaak van kleinigheden afhangt en zonder bijstand
van boven welberedeneerde ontwerpen zoo vaak misluk-
ken kunnen.
Dordrecht Gedurende het gevecht tusschen de franschen
en de dortsche burgers bij Papendrecht hadden de laatst-
genoemde schoon zij een kanon hadden reeds al hunne
ammunitie verschoten. Zij hadden eindelijk hun kanon
weder met allerhande soort van schroot gevuld,
en er onder anderen eenen groten ijzeren koevoet in
gestopt die ver buiten het kanon uit kwam. Juist
toevallig kwam er een heer eenigzints in de Artillerie
bedreven en bood hun aan: het kanon te pointeeren. Zij zeiden
Mijnheer 't is ons laatste schot. Hij antwoord zeer koel
Vrienden des te meer zaak is het dat het wel raakt.
In de daad. Het kanon word gepointeerd en afgeschoten.
De Fransch het misselijk afweergeschut werktuig al draaiende
over de rivier ziende aansnorren wisten volstrekt
niet wat dit zonderlinge stuk dat sommigen hunner
over hoop wierp beduidde en kwamen voort op de
gedachte dat het misschien eene Congrevische vuurpijl
ware. Hierop door hunne tegenpartij de dortsche vlag
(rood met rood) wier kleuren hen onbekend waren ziende
opheissen namen zij onder het geschreeuw van Les Anglais
les Anglais de vlucht op het oogenblik dat de Dortenaars
niets meer als de kolven hunner geweeren ter hunner
verdediging over hadden.
Den Briel Men heeft aldaar wezentlijk in de stad gestreden
gelijk bekend is doch minder bekend is het dat de
Franschen gedurende twee uur met een kanon met
schroot geladen op eene straat waar de burgers stonden
gevuurd hebben doch zoo slegt gepointeerd hadden
dat er gedurende dien gehelen tijd slechts twee burgers
gekwetst zijn geworden.
Breda De vijand terwijl hij deze plaats belegerde liet
terwijl hij den eenen kant bezette door den anderen
kant twee schepen met ammunitie binnen komen.
De commandant die Geertruidenberg met een corps
vrijwilligers bezette verliet deze plaats op 't berigt van
eenen boer, dat de Franschen in aantogt waren en
trok naar Dordrecht alwaar men hem met de
uiterste beschimping ontfing en waar men hem
in vrouwenklederen weder naar zijnen post terug wilde
zenden. Hellevoet hetgeen de Brielsche burgerij ook
aanvallen wilde wierd den volgenden dag na den
overgaaf van den Briel zonder slag of stoot
verlaten.
Gard.dhonneur Onder die gelukkige gebeurtenissen
die algemeene blijdschap moeten veroorzaken kan men
ook tellen het ontvluchten van vele gardes d'honneur
uit den klaauw des dwingelands. Onder dezen behoort
Kops die in de verledene week teruggekeerd is. Zij zijn
met eenige anderen 's middags te vier uren uit een dorp
digt bij Spiers alwaar zij gecantonneerd waren te voet gevlugt
en hebben gedurende zes uren eenen snellen marsch
door bosschen en afgelegene paden onder het geleide van
eenige boeren volbragt. Aan de oevers van den Rhijn
ontmoette hen een detachement van 100 man dat langs
de rivier trok doch schoon het maaneschijn was wierden
zij niet ontdekt. Zij moesten gedeeltelijk door de rivier
waden totdat zij met behulp van boeren en omgekochte
douaniers op een eilandje kwamen van hetwelk zij overstaken
met eene zich aldaar bevindende boot. Aan de overkant
aangekomen gaven zij zich aan een piket oostenrijkers
over en wierden met zeer veel onderscheiding behandeld. De
overtogt van anderen is nog met veel meer gevaren
verbonden geweest. Volgens de berigten van K. was de
dienst ten uitersten slaafsch. Men moest den gehelen
dag aan de vernederendste en beuzelachtigste bezigheden
door brengen. Bij de gelegenheid van het Napoleons feest
te Metz zijnde moesten zij aldaar in de hoofdkerk zes
uren agter elkander in parade staan en bij het vertonen
van het venerabile het geweer presenteeren. J. Harssen
was ook met K. ontvlugt. De berigten van zijne redding
hadden bij zijne ouders de levendigste vreugde verspreid
doch hij is in een dorpje nabij Munster aan eene ziekte
overleden. De overige gard. dh. zijn op den markt te Metz
verzameld geworden. Men heeft de Italianen en Franschen
naar huis doen keeren doch de Hollanders door
gendarmen omcingeld wierden ten getal van ongeveer
zestig naar de Prison militaire gebragt alwaar zij het
vier en twinig uren onaangenaam
hadden en op stroo moesten leggen doch de meesten
zijn onder cautionnement vrij gekomen. Zij dachten
echter dat zij nog verderop zouden gevoerd worden.
Veepest Een der schrikkelijkste rampen die den Landbouwer
kunnen treffen: de schrikkelijke veeziekte die in geen
dertig jaren zich alhier vertoond heeft heeft begonnen
eerst op de Munstersche grenzen en vervolgens in Utrecht
te woeden doch men hoopt dat de genomene maatregelen
derzelver voortgang zullen verhoeden.
Het grootste middel om derzelver woede te stuiten is om
in den omtrek van daar waar zij zig vertoont alle beesten
die eenigszints besmet kunnen zijn dood te slaan.
Dit wordt dan terstond vergoed uit eene kas gevormd
door de opbrengt van een dubbeltje per ieders beest.
Kemper Deze heeft eene verhandeling in Felix gedaan welke
den gerechtsten lof verdiend heeft en door de grootste
toejuiching bekroond is geworden. Het onderwerp zijner
rede was dat een uitgebreid rijk onvoordelig was voor den
bloei der kunsten en wetenschappen. Zijne verhandeling
was vol van krachtige aanmerkingen treffende schilderingen
en dit alles in eenen overheerlijken stijl voorgedragen
en daarnevens het denkbeeld gevoegd zijnde wie dit was
moest dit natuurlijk eene heerlijke uitwerking voortbrengen.
Ook was ieder verrukt.
De volgende dag was nog een feest ter eere van Kemper
namelijk ter gelegenheid van het diné hetwelk alsdan
op den dag na de uitdeeling der prijzen gegeven werd.
B. Klijn door zijne gepaste conditien en H. Klijn door
een hartelijk vaers gevoegd bij de toonkunstenaars de
eerste van de stad die zich vrijwillig aangeboden hadden
om zich bij die gelegenheid te doen horen hebben deze plegtigheid
veel luister bij gezet.
Haakman Ik hoorde den volgenden avond in Doctrina en
Amicitia eene verhandeling van Dr. Haakman bevattende
eene reis na de maan en een Balans in vaerzen wegens
al het goede en kwade dat ons dit jaar overgekomen
was. Deze rede bevatte veel vernuftigs hoewel de boert
hier en daar wat laag was. Het was echter eene dier
stukken meer tot het voorlezen dan tot het uitgeven
geschikt en de vele personeele toepassingen die er in
vervat zijn en dus alleen daardoor hunne waarde
hebben maken dunkt mij dit stuk voor den drukpers
zeer ongepast.
Kerk W. d. V. hield op Nieuwjaarsdag eene zeer geschikte leerrede
over de beterschap van Hiskias waarvan de overbrenging
op onze staatkundige gebeurtenissen als ook de uitgesproken
zegen op het volk van Neerderland waren zeer fraai.
Gisteren hebben wij de eerste dier in ons nu zoo
godsdienstig land ingestelde Bedestonden gevierd. W. d. V. moest
alwederen optreden doch had niet veel nieuws te zeggen.
Zijne korte aanspraak bevatte eene zeer goede
schets van de wederzijdsche verpligting tusschen vorst en
volk.
Van Goeuns is alhier als predikant beroepen.
De rust is alhier op dit ogenblik (6 Jan.) geheel hersteld
en men zoekt nu slechts alles te organiseeren en
weder op den ouden (antiefranschen) voet te brengen.
Littérature hist.
Les circonstances présentes et l'heureuse révolution qui
a couronné nos vœux a donné naissance à une foule
de poésies dans tous les genres possibles. Comment un rimeur
comme moi aurait-il pu être exempt de la contagion
générale. J'ai donc fait plusieurs vers et un d'eux a joui
de l'honneur d'être imprimé. C'est une hulde aan Kemper.
Je goûte beaucoup de plaisirs dans la société de trois
autres confrères que le démon de la poésie réunit avec
moi. Nous faisons des vers à outrance nous nous
critiquons les uns les autres et nous nous amusons fort
bien.
J'assistai l'autre jour à une société nommée le vriendenkring
où tout était bien plus solemnel que chez nous. On y
voyait une chaire énorme avec une devise bien redondante.
On y écoutait gravement et on y débitait des réflexions
majestueuses la pipe à la bouche. J'entendis de mon
ami K. un poème intitulé la Vierge où il y avait
de bonnes idées et un vers sur Hambroek par un
certain M. Teune où il y avait de belles idées mais
qui était un peu trop long.
Il a paru dans un de nos papiers publiés un avertissement
assez curieux au sujet des Volksliedjes de Bilderdijk en Mev. et
Wiselius dans lequel le [onl.] réclamait le discours de
Xerxes comme son propre enfant qu'il avait été fort
étonné de retrouver sous la tutele de deux pères et
d'une mère. L'auteur en était un certain van Merle.
M. Wiselius a fait ensuite amende honorable.
Landstorm Envain ce fameux landstorm cet être qui
après sa naissance dans les sables de
Berlin va être transplanté dans nos paisibles marécages.
Lundi matin (3) j'ai dû comparaître dans notre ancienne
église maintenant privée de tout son lustre et de
sa charme majestueuse. Ce n'était qu'à force de
risquer de se casser le cou en grimpant par dessus des
bancs qu'on parvient à quelques mi-armats de coliers[?]
qui écrivent les noms avec une lenteur terrible et
qui vous donnent enfin un billet qui vous désigne
le jour quand vous aurez l'honneur de tirer au sort.
Tandis que cette scène se passe une foule d'autres
landstormiers qui s'ennuient fort au tapage terrible
et renversent des bancs à tort et à travers ce qui inspire
beaucoup d'admiration pour l'ordre la décence
et la majesté avec laquelle on traite ces sortes de
choses.
Arts. L'art est sans bornes et peut être varié de toutes
manières par l'homme de génie. Les anecdotes suivantes
pourront servir d'exemple.
Cette semaine je vis un allemand qui [onl.] prônait de posséder
le secret d'écrire avec une plume pendant bien longtems,
sans avoir besoin de prendre de l'encre. Nous apprîmes
ensuite cet art merveilleux qui exige assez de préparatifs
et qui a lieu en faisant entrer un tuyau plume dans un autre
encore entière. Le tuyau de cette dernière est fermé en
haut par de la cire. Ensuite on le remplit entièrement
d'encre et on le sépare de la seconde plume avec un
morceau de linge. Lorsqu'on donne un coup à la plume
l'encre filtre par le linge et arrive dans la plume
plus basse. L'idée en est fort ingénieuse.
M. van Heuven grand amateur de Physique dont il
possède un très bien cabinet montre à ses amis un petit théâtre
où l'on voit au milieu de la scène un temple. Il en sort
une jeune fille qui danse un pas de tambourin dont ceci
n'est qu'une illusion d'optique. Cette petite figure est sa
propre fille qui danse devant un temple peint d'une
grandeur en proportion de la sienne et qui est réfléchie
par des miroirs et ainsi transportée sur le théâtre
avec tant de politesse et tant de justesse que lorsqu'on regarde
le théâtre du point de vue juste on ne croit point
voir une ombre mais une petite figure qui a de l'épaisseur.
Commerce. Les heureux effets de la liberté ne paraissent
pas encore. Au contraire on s'efforce à établir des impositions
sur toutes choses comme p.e. on a rétabli l'imposition
du gemaal qui existait encore jadis et qu'on a encore
aggravée de manière qu'elle se monte à f 180,- p. Last. Il en
est de même de l'imposition du rondemaat qu'on a aussi
rétablie et ces deux ordonnances produisent beaucoup
de confusion sur notre marché puisque rien n'est encore
en règle.
L'Exercice. Non content d'avoir humilié mon front sous
le caducée de Mercure ou d'avoir ployé le genou devant
les autels de Phebus j'ai fait un hommage à Mars. Tandis
que chacun s'écriait que si jamais les Français revenaient
il faudrait s'y opposer de main armées j'ai compris de si alors l'on ne
savait rien de l'exercice il serait impossible de présenter
quelque résistance et que d'un autre côté ceci faciliterait
beaucoup si l'on devait marcher sous les drapeaux du Landstorm.
Me voilà aussitôt en compagne sous les ordres d'un militaire
à présenter les armes marcher charger enfin mille autres
belles choses. Jamais aucune étude ne me coûta tant de
tems car j'ai une et souvent deux leçons par jour. Mon
maître promet de faire de moi dans quelques semaines un bon
soldat. Je n'avais jamais crû qu'il y eût dans cet
art tant de choses à observer. On doit s'écrier Que de choses dans un fusil.
Littérature révolutionnaire.
Loots de Batavieren Hoewel dit dichtstuk reeds in 1805
uitgesproken niet onder de dichtstukken op de tegen-
woordige tijd toepasselijk kan gerangschikt worden zoo zijn
de voorspellingen daarin bevat zoo treffend uitgekomen
dat hetzelve in de tegenwoordige tijd de lezing dubbel waard is.
Het stuk bevat op eene dramatische wijze de verschillen der
Batavieren over het sluiten van het verbond met Cesar. De
eerste redeneringen zijn juist zoo treffend niet maar de
aanspraak van den bard is overheerlijk.
Schenk de hollandsche vlag Zeker eene der krachtigste lierzangen
die ik over deze omstandigheden gelezen heb.
Van der Palm uitboezeming Een fraai brok van stijl vol
gevoel en waarheid.
Stopendaal Aankomst der Russen Een dramatische voorstelling
die als gelegenheids stukje niet onaardig is hoewel men
alles wat overdreven heeft en de commissaires de Police
een dictatorisch gezag over leven en dood toeigend dat
zij nooit bezeten hebben.
De alleenspraak van graaf Celliers als eene Parodie op de
alleenspraak van Patroclus in het treurspel Achilles bevat
aardige trekken.
Brief van C. aan X. Wederom een bijlaag van die van Baan
Y. waarin A. nog eens duchtig gehekeld wordt. Sommigen
geven voor dien beruchten A. den naam van den heer
Valkenaar op.
Kotzebue Twee duivels. Stroomgod Niemen Ellendige mof-
frikaansche prullen die onwaardig waren om op eene
ellendige wijze in het nederduitsch te worden vertolkt.
Nieuwjaarsvaers van Thomasvaar door Wartena op den
goeden toon aardig en gemeenzaam zonder in 't lage te vallen.
Littérature
Poes. holl. Loots de Beurs
Ik heb dit stuk met zeer veel genoegen herlezen en
in hetzelve de zelfde schoonheden bewonderd die mij reeds
bij de voorlezing getroffen hadden. Doch ik moet tegelijk
bekennen dat ik in hetzelve meer de schoonheden
van detail dan het geheel bewonder en dat het
lyrische mij over het algemeen het vak van
dezen dichter te zijn. De beschrijving van
de beurs van de assurantie de bank etc. zijn voortreflijk.
Jammer dat het nog in de tijd der verdrukking
is vervaardigd geworden en dus nog niet in den tijd
toen de dichter zich geheel aan zijne uitbarstende
verbeeldingskracht kon overgeven.
500:w^·Bilderdijk. Nederlands verlossing
Iets over Nederlands verlossing door onzen onsterfelijken
bard en zijne gade moet natuurlijk belangrijk zijn.
Maar het stuk is tog reeds eenigzints afgezongen
hoewel Bilderdijk alle gedachten op eene buitengewoon
krachtige en hem geheel eigene manier uitdrukt
zijn deze gedachten echter niet juist altijd nieuw althans
in een onderwerp dat reeds zoo wel door den heerlijksten
nagtegaal als door den piependsten krekel bezongen
is geworden. Men vind hier het gehele afscheid weder met
het zoo veel geruchts gemaakt hebbende slot. Het
dichtstuk Vervulling komt mij voor het beste te zijn.
Het bevat heerlijke en stoute denkbeelden. Hollands
verlossing door Mevrouw B. is eenigzints op denzelfden
toon gestemd doch in flaauwer vaerzen. Onder de losse
stukjes waarvan sommigen wel den stempel van
gelegenheids stukjes dragen bevallen Holland verlost
en Oranje boven mij het meest.
Aan Nederland door de Koning. Een zeer goede lierzang
die zich echter door geene buitengewone verheffing van
den stroom der gedichten ter eer van Holland onderscheid.
Vertot. Rév. de Suède 2 v. [achter deze en de volgende regel een accolade]
- Rév. de Portugal
Ces deux ouvrages dont j'avais lu le dernier déjà tant
de fois m'ont fait beaucoup de plaisir. C'est la manière
des grands artistes. Des touches larges des tableaux
magnifiques des couleurs fortes beaucoup
d'expression enfin comme il serait à souhaiter qu'on
eût écrit plus d'histoires.
Wieland [onl. Gotisch]
Ovidius Metamorphosen
Perlegi cum magna voluptate hunc librum et
admiravi ordinem. Cum quo poeta legavit illas
fabulas sparsas ab origine mundi usque ad apotheosin
Julii Caesaris. Cum sunt in illis tante loca micantia
et admirabilia le [onl.] haesit in continua
admiratione et nunc possit legere ex illis loca quae
animum suum imprimis permuleere. Sed
mi loca sequentia maxima placuerunt
Daphne Phaeton Narcissus Perseus Niobe Medea
Atalanta Philémon Baucis Tereus Biblis Myrrha
Contentio inter Ajacem et Ulyssem Ceix et halcyone
Oratio Pythagoris
Hollandsche schouwburg
Ik had het genoegen om eens weder een oud Nederlandsch
stuk ten tonele te voeren namelijk de Jacob Simonszoon de Rijk.
Schone en vaderlandsche trekken komen ten
allen kant in hetzelve voor en het karakter van de
Rijk is uitmuntend geschilderd. De huiselijke en stille
toon waarin sommige toneelen geschreven zijn en
de grote eenvoudigheid brengen somtijds echter eene
langwijligheid voor die mij minder trof als ik wel
gedacht zoude hebben. De toneelen met de Rijk zijn
voortreflijk en doen steeds een groot effect. De uitvoering
was echter niet meer dan middelmatig, Snoek in de Rijk
Juffr. Greveling in Margaretha en Westerman in Hooft
stonden hunne post zeer wel te roer. Jelgershuis
speelde vrij wel de Requesens maar de familie Mondragon
en hun vriend Aqulo[?] waren ver van treffend. Het
costume was goed geobserveerd.
Sophia van Braband Gelijk aan alle historische ballets
ziet men er eerst kop nog staart aan doch eindelijk
ontdekt men dat de getrouwe Sophia gedurende het
afzijn van haar gemaal de liefdesverklaringen
een zijner onderdanen geweigerd hebbende door deze
op een rots word geplaatst en daar verlaten. Zij word
door visschers gered. Haar egtgenoot keert terug. De
misdadige verzekert hem dat zijne egtgenote
hem ongetrouw is geworden. Hij ontmoet en
herkent haar op de jagt. Alles word ontdekt. Het
monster vergeeft zich. Er zijn in dit ballet zeer
aardige toneelen.
Siegenbeek Ik had het genoegen om deze week op twee
verschillende wijzen een der grootste redenaars van ons land
te horen namelijk prof. Siegenbeek. Het eerste had plaats
in onze kerk alwaar ik hem een preek hoorde doen wegens
de Parabel door Nathan jegens David gebezigd waarin
hij onder anderen ook de letterkundige schoonheid van
deze gelijkenis aanwees en overal de schoonste zedelessen uit
trok. Men kon niet ophouden 's mans zoo eenvoudige
en tevens zoo duidelijke voordragt en tevens zijn mannelijke
welsprekendheid te bewonderen.
Dit genoegen vernieuwde zich voor mij opnieuw bij het
horen eener verhandeling door hem in Felix Meritis gedaan
waarin hij na in eene inleiding kortelijk over de
voortreffelijkheid der taal gesproken te hebben overging
tot het beschouwen van het verband tusschen het karakter
des Nederlanders en zijne taal. Hij gaf eerst in eene
treffende schets eene afbeelding van dien[?] [onl.] waren[?] en
onverbasterden Nederlander en verder toonde hij die zelve
hoedanigheden die dien kenmerken in onze taal vervat
namelijk 1. rustige deftigheid 2. kracht en juistheid van
uitdrukking 3. oprechtheid 4. onafhankelijkheid 5. redelijkheid
6 zucht voor den godsdienst. Hij bewees dat alles 1. uit de
regelen onzer taal 2. deszelfs woorden 3. uit de vergelijking
met andere talen 4. uit het gemis van sommige
woorden. 5 uit bekende volksspreuken op eene geestige
wijze in eenen krachtigen stijl en sloot met een lierzang
ter gedachtenis van Neerlands verlossing die
niet zoo zeer door nieuwheid van gedachten als door keurigheid
van uitdrukking uitblonk en door hem op eene
voortreffelijke wijze wierd voorgedragen.
Bededag Wij hebben deze week een groten dag gevierd die met
zoo veel geweld aangekondigd was waarvoor de schouwburgen
eene geheele week gesloten zijn geweest. Particuliere concerten
etc. hebben geen plaats gehad. Men heeft zelf de schaatsenrijders
van het ijs willen jagen doch dit was onmogelijk. Onder
diegeen die het meest op dien dag uitgemunt hebben
rekent men Lange wiens kerk opgepropt is geweest en
wiens preek voortreflijk moet geweest zijn. Ik heb Swart
gehoord wiens preek voornamentlijk bevatte het
geluk dat de Amsterdammers bij deze omwenteling
genoten hadden en de rampen waaraan zij ontsnapt
waren. Zijne leerrede bevatte zeer veel schoons.
Gisteren (16 J.) W. de Vos over de woorden van Jezus ik
kom niet de vrede brengen op aarde maar het zwaard.
Tafreel van de oneenigheden door deze prediking in
de huisgezinnen zoo der joden als Heidenen te weeg
gebragt.
12 Jan. 1814
Comme à l'ordinaire ce triste mois de Janvier présente peu de
charmes et peu de sujets dignes d'être conservés. On ne
voit que des neiges et des frimats et des patineurs.
Landmilitie et Landstorm C'est une bien mauvaise saison à mon
avis pour exciter dans les coeurs un enthousiasme martial
puisqu'il fait trop froid. Ainsi il serait difficile d'assurer
que cet enthousiasme régnait en effet chez nos bons
Amsterdammois car beaucoup d'eux ont manqué de
comparer pour se faire inscrire dans les tableaux de
la milice nationale. On a décrété que ceux qui se seraient
soustraits à cette comparition marcheraient les premiers.
C'est fort bien mais tout ceci preuve que l'enthousiasme
a régné un moment chez nous. Car entr'autres quelqu'un
qui était dans les troubles durant la nuit du 24 traverser
le Breestraat pour aller occuper le poste de Zeeburg vit
toute cette rue couverte de gens de Kattenburg etc. armés
de toutes manières sur l'alarme qui s'était répandue de
l'approche des français. Mais ces moments sont passés chacun
ne voit plus que les impositions qu'il doit payer, que les
charges auquel il est sujet. Ceci produit chez beaucoup de personnes
du sceptisisme si notre nation peut jamais se relever. D'autres
disent que notre nation n'a jamais montré aucun courage.
D'autres déjà se plaisent à raconter les pertes des alliés d'autres
exagèrent la rapacité des cosaques enfin beaucoup de
tiédeur règne partout quoique personne n'ose encore
attaquer la personne du prince sur lequel la calomnie n'a pas
encore pu trouver de proie.
∙On a fait un dessin sur lequel on voit une grande herse pour
aplatir le terrain qui est tirée par les Anglais les prussiens
et les Russes. Un paysan Hollandais est assis dessus et se
laisse tirer en fumant tranquilement sa pipe.
A l'approche du tirage on a vu éclore ici plusieurs
associations pour parer aux effets de cette mesure.
La plus connue est celle dirigée par les Mess. van der Veen
où la mise est de f 200,- mais l'argent supernumér
qu'ils pourront exiger n'est pas fixé. Comme d'ordinaire
en cette ville l'un excite l'autre ainsi hier tout le
monde à mesure que le terme de l'époque
fixée pour la signature avançait se pressait de signer
et la foule y était terrible. Cependant je n'ai pas signé
puisque je crois qu'on pourra se passer de cette compagnie
puisqu'il y a toujours du danger dans ces grandes
associations dont les bornes et les pouvoirs ne
sont pas définis. Aussi l'on conserve alors encore
toujours l'espérance si douce aux mortels de
tirer un gros lot.
Gard.d'honn. Je goûtai cette semaine la joie inexprimable
de voir revenir mon ami Crommelin retenu depuis une
demi année dans l'esclavage à Metz. Son évasion a été
presque miraculeuse. Il a déserté à Langres où il régnait
déjà une confusion terrible. Il a dû marcher quatorze heures
rencontra une sentinelle française qui tira sur lui
mais il échappa heureusement et à demi mort de lassitude
il atteignit enfin les postes des Autrichiens. Dans son
voyage de là à Bâle il a dû extrêmement souffrir du
froid et a dû voyager au milieu de la nuit pendant
le froid le plus [onl.] dans des voitures ouvertes
et exposé à toutes les injures de l'air. Il est cependant
en très bonne santé et est retourné ici vingt jours
après sa désertion dans les bras de ses parens et amis.
Politique Toutes les nouvelles s'accordent pour constater
les progrès étonnans que les alliés font en France.
Une multitude de villes sont déjà tombées entre leurs mains.
Chacun espère maintenant avec fondement la chûte du tiran.
Intérieur Presque toutes nos forteresses se défendent
encore. On jète quelques bombes dans Naarden mais
sans beaucoup d'effet. Krayenhof et les gardes nationales
ont assisté à l'attaque. Les Prussiens sont maîtres de
Bois-le-duc place assez importante. Ici on a fait des
préparatifs pour recevoir les princesses de la famille
d'Oranje. On s'est occupé à créer ici une garde d'honneur
en son honneur et l'on veut donner une fête à Felix.
Schouwburg On a donné la semaine passée au théâtre
Hollandais le Willem van Holland qui n'a pas eu le
succès mérité puisque plusieurs acteurs et surtout
Snoek ont joué d'une manière détestable. On leur en
a fait en public une réprimande dans les gazettes. Plusieurs
ont jugé que ceci ne convenait point. Au reste quant aux
théâtres on en voit ici assez. Nous avons un théâtre
Anglais et Allemand et même les Français vont
recommencer leurs représentations.
Ville Tout est tranquile ici. Les gardes nationales
sortent chacun à leur tour pour aller assiéger
Naarden. Les patins sont à l'ordre du jour. On a
fait une collecte en faveur des pauvres. Une association a
envoyé des lettres aux dames pour les engager de
se défaire de leurs byoux et leurs ornemens et on dit
que cette collecte rapporte beaucoup.
Littérature
Voltaire. Poésies fugitives
J'ai lu ce petit volume et j'ai admiré Voltaire
surtout dans ses épîtres. Avec quel enjouement ne
sait-il pas tout effleurer et placer partout des
allusions sur des faits historiques. Quelle belle
versification. Quelle étonnante variété et facilité
dans toutes. On doit oublier quelques traits qui
attaquent la religion. C'est Voltaire. Mais au reste
quelle mine d'esprit dans cet ouvrage et combien
de vers que tout le monde retient et qui sont passés
en proverbes.
Vad. Letterkunde.
De bijdragen tot de geschiedenis van den dag zijn bijna
ontelbaar gelijk het zand aan de oevers van de zee
en bij eenen boekverkoper na zoekende stond ik maar
zeer verbaasd over de verschrikkelijke hoeveelheid van
prulschriften die aldaar opeen gestapeld lagen van de
ellendigste proza en de kreupelste vaerzen. Ziet hier
eenige van die gene die nog iets betekenen van sommigen
alleen de namen.
Moskous verbranding v. Kotzebue: Aansporing tegen
den Keizer niet zeer belangrijk.
Napoleons kreeftengang Verscheidene stukken en brieven
die over het geheel weinig betekenen.
Echte berichten 4e stuk
Afstand van den troon van Frankrijk Een voorstel
door den keizer aan Lodewijk den 18e gedaan om afstand van de
troon te doen.
Witsen Gijsbeek Gedenkrol 2e st. Vaerzen van [onl.]
en Kinker wel.
De keizer in een herberg te Metz Een zeer laf stukje
waarin onder anderen door eenen priester aan den keizer
bewezen word dat hij tegen alle de tien geboden gezondigd
heeft.
Witsen Gijsbeek Buonaparte een lierzang aan den dichter
van de lierzang Napoleon (Bilderdijk) die op de verschrik-
kelijkste wijze doorgehaald word. Zeer veel accent[?] en het
beste dat ik nog van dien dichter gelezen heb.
Oranje snuifje een van de aardigste volksliedjes die
ik nog in den trant gelezen heb.
Westerman Welkomstgroet aan Willem Lodewijk
Verkoping van rariteiten Vrij laf.
500:w^·Ten Brink Vaers in eene maatschappij te Haarlem, vol-
gens mij zonder veel dichterlijke waarde.
Bosscha Belgica Libera Een welgeschreven vaers eene
schoone versificatie.
Voorlopig berigt wegens Naarden Een publiek afzet.
De Hollander zoo als er meer zijn Eene geestige Satyre en zeer naar
waarheid over de gevoelens en gedragingen van sommige
Nederlanders.
De Narrensteinsche moniteur allerlafst.
De aftogt uit Leipzig een pendant van die van Rusland.
Meer opmerkenswaardig door de verhaalde Bijzonderheden
als door de stijl waarin hetzelve geschreven is.
Echte Berigte uit Spanje door Cavallas Men ziet hierin
de bevestiging wegens de reeds bekende bedriegelijke wijze
waardoor de Keizer zijne Dynastie in Spanje heeft willen
vestigen.
Bijzonderheden Eenige bijzonderheden wegens den veldtogt,
Wellington, de erfprins etc.
Rapport aan den Keizer door een zijner ministers Boertige
beschrijving van den laatste veldtogt waarin hier en daar
vrij wat geest doorstraalt.
An. du M.
De lengte der vorst de bezwaarlijkheid der transporten en
de benodigdheden der legers hebben in de laatste weken
de prijzen der granen merkelijk doen rijzen vooral die van
de gemeene Soorten welke meer dan 40 gl. in prijs zijn
gestegen. 131 D. Marksche tarwe geld nu weder 305 gl. 125
D. Norder 255 gl.
Rogge word gelijk ook tarwe word op speculatie gekogt daar
men denkt dat er bij open water nog al benodigdheden
zijn zullen en dus is de prijs van 120 D. a 170 gl. tot op 182 gerezen.
Haver word ook zeer sterk voor de legers opgekogt
en zelfs is van dit artikel 200 Last gerequireerd. De
laatste prijzen zijn 75 D. 103 gl.
Coolzaad blijft steeds in den zelfden staat. Cromkoren
54 Lvs. [onl.] f 50,- op Mei f 53,-.
Wij hebben hier eenen vrij strengen winter gehad. De
Thermometer heeft op den vollen middag 11 gr. en zelfs nog
lager getekend. Er is hier ook zeer veel sneeuw gevallen
en men heeft in 't algemeen een onaangenaam Saizoen.
Alles is nu egter aan 't ontdooien. De rivieren zijn gevaarlijk
en er is eene doorbraak te Emmerik.
∙Février
5 Voilà bien en effet le mois le plus triste de
l'année. C'est alors qu'on commence déjà à espérer
l'été et qu'on est las de l'hyver. Ceci a surtout
lieu cet hyver-ci qui est fort ennuyeux puisqu'au
moment que nous croyions le voir partir il
nous a fait le plaisir de revenir ce qui nous procure
la charmante perspective d'être encore quelques semaines
entourés de glaces et de frimats. Pour noter quelque
chose j'écrirai quelques lignes.
Bal Enfin la semaine passée j'ai pris part à un de
ces plaisirs qui délassent de la triste monotonie de
l'hyver et qui consolent en quelque sorte de
l'absence de l'été et qu'il était le local choisi
pour cette offrande à Terpsicore. C'était le fameux
local de Concordia où tant de nos poètes et orateurs
ont fait entendre leur voix. On voyait là cette
charme fameuse tant de fois illustrée par les
vers d'un Loots, d'un Helmers ou d'un
Bilderdijk. Ce fut là que la muse de la danse fixa
son séjour. C'était une oranje-danspartij. Nous nous y
amusâmes fort bien. J'eus un vers d'occasion. Nous
chantâmes un vers de Kerkhoven sur l'air de God save the
King dont l'exécution ne réussit pas trop bien. Bonne
société beaucoup de gaîté et des jeunes filles jolies
et agréables furent le charme de cette soirée.
Landsmilitie Voilà l'objet important dont toutes
les nuances nous ont bien occupé depuis les derniers semaines.
C'était la semaine passée que devait commencer ce fameux
tirage. J'y fus le premier jour. Notre petite église
entièrement démantelée était le théâtre. La foule y était
si énorme qu'on avait peur à se mouvoir. On voyait
partout le Spectacle de la plus affreuse confusion.
Quelques mauvais sujets faisaient un train du diable.
Bientôt tout fut en mouvement. On cassa les vitres.
On escalada les galeries et renversa les bancs et
on grimpa le long des colonnes jusqu'au haut du toit
et là ayant trouvé de la neige on en faisait des boules
qui traversaient l'église en tout sens et malheur
à ceux qu'elles rencontraient. Que pouvaient quelques
sentinelles qui avaient peine à soutenir leurs
fusils. On les força même à danser. Un paysan
infatigable était le maître de ballet et enfin
tout respirait une confusion horrible. On comprit
500:^enfin qu'on avait fait une sottise en rassemblant tant
de personnes à la fois. On les divisa par années et tout alla
bien. J'eus le bonheur de tirer No. 4058 ce qui me mit
au dessus de toute milice. Ensuite on a été occupé
le reste de la semaine à faire tirer à excuser et à remplacer.
Quant au remplacement, il y a diverses associations pour
cet effet. La plus fréquentée est celle sous la direction de
Mess. Dedel en van der Veen. Le prix de la Souscription avant
le tirage est de f 200,- et plus de sept cents personnes ont
souscrit. Mais il peuvent demander toujours une
nouvelle remise si la première n'est pas suffisante.
Cependant tout a été achevé en règle.
Politique Depuis quelques jours nous n'avons pas eu
de grands changemens. Tout conspire maintenant en
idée à la mort de Napoléon et c'est son mort qu'on attend
pour être enfin libres d'inquiétude. Gorcum a enfin
été soumis par les armes victorieuses des alliés mais
la plupart des places assiégées tiennent encore. Le
commerce qui n'a pas encore été rouvert à cause
des glaces présente peu de nouveautés et ainsi nous
en sommes encore dans bien de choses au même
point où nous en étions il y a quelques semaines.
Ah quand viendra enfin le tems où mon journal ne
fournira plus comme dans ce moment des [onl.]
recherchées mais lorsque je pourrai décrire à mon
aise les prodiges de la nature les chefs d'œuvres
des arts ou les merveilles des pays étrangers. Je mène
une vie tranquille pareille au un cours d'un
ruisseau. Mes souhaits sont le renouvellement du
commerce la prospérité de ma patrie l'augmentions
de mes connaissances et de ma bibliothèque les douceurs
de l'amitié les voyages et enfin un vœu que tout
jeune homme forme et qu'il serait peut-être utile
de ne pas encore laisser germer dans mon cœur:
d'un vœux qui peut faire le bonheur de ma vie
qui m'avait fait former des illusions qu'un coup de
foudre a détruits tout à coup peut-être pour jamais.
Mais l'espoir me reste et quelle folie ce serait
de m'abandonner à une triste mélancolie pour un
chose encore toujours si incertaine. Non je
dois remercier la providence de tous les biens dont
elle me fait jouir et croire que quand ce moment
sera arrivé elle saura aussi contenter mes désirs
en ce point et me faire goûter les douceurs de l'amour
le plus pur et d'un bonheur de famille
dont la perspective fait évanouir à mes yeux le
bonheur du lustre de la carrière la plus brillante.
2. Mémoires 1814
Littérature
Progrès de la Puissance Russe, un gr. vol. in 8o
Attendre beaucoup d'impartialité d'un français
écrivant en 1812 sur la puissance Russe serait attendre
le panégyrique de Buonaparte dans la bouche d'un
Anglais. On remarque ainsi au premier abord que cet ouvrage n'a pas
été écrit par un ami des Russes mais le tas énorme de
citations montre que l'auteur a de l'instruction et
que quelquefois il a raison et a écrit plus qu'un
libelle. Sous le titre de Progrès il donne un abrégé
de l'histoire Russe. La partie qui traite l'histoire
des Czars avant Pierre 1, et les chapitres sur Catherine
2 sont sans doute les meilleurs morceaux. Personne ne
saurait désavouer que le partage de Pologne et plusieurs
actions pareilles furent en effet dictés par une
ambition despotique mais ceci ne nous mène pas
encore au point où le révérend auteur appuye comme
sur des échasses sur les citations de Clarke qui
traite les Russes fort doucereusement vaudrait nous
[onl.] car alors nous devrions regarder au prix des
Russes les Huns les tartares et toutes ces hordes
qui ont ravagé la terre comme des peuples polis et
charmans. Tout ce qu'il dit sur le règne d'Alexandre
reste à refaire puisque cette partie fourmille de
mensonges grossiers faits afin de cajoler Napoléon et
l'auteur dans ses pronostics qui assurent que la
puissance russe sera détruite et refoulée dans la
déserte d'Asie il se montre fort mauvais prophète.
Le style est en général beau et quelquefois sublime
surtout dans la description du sac de Varsovie
par Suwarow.
Tollens. Gedichten 1ste deel
Met een onuitspreeklijk genoegen las ik dezen bundel
waarvan mij reeds veele stukjes bekend waren en
ik weet niet wat ik meer bewonderen moet of
de bevalligheid van uitdrukking of de schoonheid
der versificatie of het gevoel dat in alles doorstraalt.
Men merkt voorts in dezen bundel verschillende
soorten van gedichten op. De Erotische zijn zeker
de meesterstukken van den dichter. Men vindt in
dezelve een gevoel eene bevalligheid die voorzeker
bij zeer weinige onzer dichters zelfs niet bij Vondel
gevonden worden. Bij Hooft is meer geestigheid
meer Italiaansch vernuft maar niet zoo veel
natuur. Ik spreek hier van het Gevallen Meisje
∙Hertenjagt Goede reis Verjaardag en zoo velen die
zoo algemeen bekend zijn en die eenen nooit verwelkenden
lauwer om den schedel des dichters vlechten zullen.
In de Romance vindt men niet minder den groten dichter
weder. Men leze slechts zijn Schaffelaar.
In de vaderlandsche of heroische lierzangen zoals Willem
de 1ste Vierdaagsche Zeeslag Nieuwpoort heerscht zeer
veel schoons doch men gevoelt toch dat dit het regte
vak des dichters. Er heerscht veel krachtigs doch hier
en daar om zoo te zeggen eene te grote overvloed van kracht
te weinig harmonie, eene te grote ophoping van tafreelen
te weinig voortgang daar ook de twee eerste stukken volgens
mij te lang zijn.
Eindelijk de Pindarische ode waarin men volgens mij de
dichter niet erkent en te veel gezochts ontdekt en het
wijsgeerig gedicht zooals de Verlichting dat ik niet heb
kunnen doorlezen en die veel beter van de snaren van
eenen Feith of B. Klijn vloeit.
Bilderdijk. Bloemtjes
Ik heb hierin nogmaals de onbegrijpelijke verscheidenheid
van het genie des dichters toen door het jeugdig vuur
aangeblaasd. Wat eene onbegrijplijk vernuft in
de verschillende beschrijving van een zo afgezongen
onderwerp als de liefde. Welk een vuur in de brief
van Adelhilde welk eene bevalligheid in de Kusjes in
de Moerbei en in vele anderen. De staalharding komt
mij voor te veel Phebus te bevatten. Zeer veel stukken
in deze kleine bundel behagen mij uitmuntend:
behalven echter de twee laatsten want de brief
van Angerian en Celia bevat slechts zeer afgezongene
denkbeelden en de Romance van Olinde en Theodor
is geheel niet in mijn smaak. Neen Bilderdijk uwe
Romances van Floris Verrijn[?] of Ahacha zijn in eenen
anderen trant geschreven.
∙Bilderdijk Elius
Schoonheden van detail vinde ik hier in menigte doch
het geheel blijft mij nog eenigzints duister daar de
wezentlijke geschiedenis van Elius en het plan des
dichters mij geheel onbekend zijn. Heile dochter van Didrik
smeekt om hulp ontvangt een ring laat dien vallen.
Deze ring door een zwaan ingeslokt word door Elius hem
uit de keel gehaald. Elius drijft de zwaan agter-
na vind het slot van Didrik aangevallen vecht als een
leuw overwint word gewond en voor dood gehouden ziet
in een gezicht zijn nageslacht trouwt Heile. Ziedaar het
geraamte van eene romance warin zoo veel schoons
uitblinkt, de Rhijnzwan vooral niet te vergeten.
Tout semble concourir pour rendre ce mois de février sinon
très désagréable du moins assez inquiétant et ennuyeux.
Dans le monde Physique un moment où l'hyver devait
cesser selon le cours de la nature il a recommencé avec plus
d'intensité et le 22 feb. nous donne 22 degrés de froid
ce qui est assez fort dans cette saison. Ex altera parte
le monde politique n'est pas troublé par des révolutions
et des doutes non moins désagréables. La semaine passée on
est commencé par nous raconter l'entrée des alliés
à Paris et l'emprisonnement de Buonaparte mais à la fin
de la semaine on a commencé à révoquer toutes ces belles
nouvelles. On doute ce qui cause une incertitude extrêmement
désagréable. D'autant plus désagréable puisqu'il y a
toujours de ces âmes tièdes et lâches qui se réjouissent dans
les nouvelles terribles ou alarmantes qu'eux seuls
ont à raconter qui parlent toujours en sens invertée
des sentimens nationaux et des espérances de leurs
compatriotes et qui ont l'insolence de croire le retour
des français possible dans un moment où l'exécration
du peuple entier devrait tomber sur la tête de celui
qui oserait présenter une pareille perspective et dans
lequel notre ruine et le retour des français devraient
toujours être placés dans le même cadre. Déjà on fait
transpirer la nouvelle d'un échec des alliés qu'on grossit
comme on était accoutumé d'en agir avec les défaites
des Français. C'est encore un moment de crise mais
n'ose-t-on pas espérer que le ciel punira enfin ce
monstre qui seul détruit le bonheur de l'Europe. Si l'intérêt
véritable animait tous les habitans de provinces qui
ont secoués le joug des français ceux-ci ne
pourraient jamais reprendre leurs conquêtes s'ils
trouvaient dans chaque village une forteresse dans
chaque habitant un ennemi sur les corps sanglans duquel
il faudrait marcher plus loin. Mais tant qu'il existera
des âmes lâches et passives qui regarderont la
tyrannie comme possible qui agissent comme s'ils
devaient un jour rendre compte au tyran, autant
on verra l'étendard de la liberté chanceler et
la main de l'opposition tient dans l'éloignement le
glaive de Damocles suspendu sur nos têtes.
3: Ingevoerd door: MB
Landstorm Un nouvel événement un nouvel objet
vient de captiver l'attention publique. C'est ce fameux
Landstorm déjà convoqué sur toute la surface de
L'Allemagne. Les questions qu'on se fait en se rencontrant
ont été la semaine passée Heb je een piek. On a commencé la
dernière semaine à convoquer la plupart de nos
habitans dans les églises et là on leur a distribué des
piques longues d'une douzaine de pieds et consistant
dans un long bâton au bout duquel on a attaché
un fer pointu. C'était dimanche dernier la première
parade de cette nouvelle milice distribuée à plusieurs
endroits de la ville. Je vis le westermarkt hérissé
d'une forêt de lances. Ceci faisait une figure en effet
assez imposante ou ridicule selon la manière dont
on voulait l'envisager. La foule de curieux était immense.
Nous ignorons ce que s'en suivra. Au reste la plupart des
personnes ne traitent cette institution qu'avec un ton
badinant ou en la ridiculisant ce qui selon moi elle ne
mérite pas. Mais on connaît le génie de notre nation qui
est bien loin d'être militaire et ce génie se développe
encore dans notre révolution. Que ferons nous avec ces
machines. Voilà la réponse de tout lancier. Commandés
par des officiers aussi ignoraux qu'eux-mêmes ils [onl.]
seront encore dans longtems au point de faire des
miracles et tous leurs exploits se sont bornés à
se promener en long et en large, la pique à la main dans
le froid pendant deux heures. Voilà encore le plus grand
reproche que l'on fait aux piquiers. Plusieurs traitent[?]
l'instruction entière d'enfantillage d'autres se plaignent
qu'on arme la canaille et d'autres qu'on renvoye les gens
mal habillés. Mais aussi il en arrive comme avec tous
les décrets du gouvernement. Tout le monde n'est jamais
content et il faut souvent dire comme le meunier
du bon La Fontaine
J'en veux faire à ma tête il le fit et fit bien.
C'est l'avenir seul qui en soulevant son voile nous
montrera les exploits et la destinée future de
ces cosaques à pied mais je crains bien qu'ils n'iront
pas conquérir Paris.
∙Le Prince Il faut avouer qu'en changeant de maître nous
avons fait en effet un très bon truc. Le prince n'a fait
encore aucune action publique qui soit répréhensible
et même à force d'être impartial il mécontente ses
partisans. Il ne plaît point aux habitans de la Haye
par le peu de faste qu'il montre mais la simplicité
qu'il affecte montre qu'il est en effet digne de nous
gouverner. Sa table est servie avec la dernière frugalité.
Naarden Ces remparts invincibles consistent encore à opposer
une résistance générale aux bajonettes de nos héros. Si
cela continue ainsi Naarden pourrait bientôt devenir
pour nous une nouvelle Troie. De tems en tems une nouvelle
série de Muiden vont occuper les postes. Il y a une semaine
qu'on entendit tout à coup le son du canon retentir plus
loin que les remparts de Naarden Une terreur
panique commença aussitôt à s'emparer des esprits. On
représentait nos gardes nationales poudroyées et mises
en déroute la garnison de Naarden maîtresse de
Muiden et déjà peut-être en marche sur Amsterdam.
On voyait l'étonnement et la crainte sur tous les
visages. Peu s'en fut fallir que la capitale d'un
pays libre eût tremblé devant une poignée de
soldats français. Nous apprîmes bientôt qu'on s'était
amuser à tirer sans tuer et qu'un seul garde nationale
blessé était atteint par les balles des français. De
tems on raconte des aventures surprenantes sur des
exploits faits pendant ce siège mémorable. Cependant
plusieurs gens aisés qui dans le premier éclair
de patriotisme ont saisi les armes peu après
commencent à s'en repentir vivement et à s'ennuyer
au milieu des trophées. Ils se plaignent que les
héros amsterdammois sont plus enclins à conquérir
des barets de genièvre que des remparts ennemis et
que même plusieurs officiers ne sont pas insensibles
aux charmes de cette liqueur enchanteresse. Ils
disent aussi que les jurons sortent avec plus de
facilité de leur bouche que les balles de leur
fusils et qu'en tout cas on en sera encore longtems
avant que d'en venir à l'escalade ou à l'assaut.
Couverture Pour varier les impositions que nous avons vu sous
tant de formes différentes on a imaginé de faire à la manière
des Perses un impôt In Specie et chaque habitant doit porter
en tribut des couvertures ou des draps. Ceci a occassionné entre
le peuple grenouille beaucoup de coassement. Chacun crut
qu'il était trop chargé et on parla à ce sujet comme Cicéron et
comme si le sort de l'empire en avait dépendu.
État général Peut-être quelqu'un de nos neveux s'avisera-t-il
un jour de demander quel était notre sort pendant que
toutes les forces de l'Europe accablaient le tyran forcené pendant
que nous courions aux armes que les forteresses voisines voyaient
briller partout nos lances et nos mousquets. Qu'il sache
donc que nous vivions dans le sein de la tranquilité que
tous les objets de politique étaient pour la plupart des spéculations
de commerce pour faire monter ou baisser les oblig. Russes
qu'on s'amusait comme à l'ordinaire, qu'on fréquentait
les églises et les spectacles les parades et les bals qu'on
parlait du bon et mauvais tems comme si l'on était au
sein de la paix qu'on buvait qu'on mangeait qu'on forniquait
et qu'on dormait sans soin du lendemain maudissant le
pays se plaignant du présent et espérant dans l'avenir
qu'on aimait mieux à faire des préparatifs pour donner
des fêtes au prince qu'à sauter l'épée à la main dans les
remparts assiégés qu'on aimait mieux prier qu'agir
et que le feu sacré du patriotisme était plus sur
les langues que dans les cœurs.
Litt. Aan het volk van Nederland.
Cet ouvrage libelle fameux qui fut publié en 1784 sur
la tête de l'auteur duquel on mit un prix de quatorze mille
florins est très intéressant dans l'époque présente. L'auteur
rapporte dans un style populaire sans être trivial notre
histoire above et nous montre durant tous les
stadhouderats l'ambition des princes d'Orange. Ce sont
Maurice Guill. 2, 3, et 5 qui surtout encourent
ses inculpations. Je trouve dans cet ouvrage beaucoup
trop d'esprit de parti pour être vrai des réflexions
assez saines mais dont l'auteur atténue l'effet par
sa partialité en faveur de la France et contre l'Angleterre
plusieurs reproches qu'on peut faire avec vérité à Guill. 5
mais point de raisons pour être mécontens de notre
situation après une épreuve de 19 ans. Que le
Discere reges et populi soit la fruit de l'expérience des
siècles et surtout de celle des dernières années.
Mars
The political horizon is grown yet darker. Our papers
give us no acquaintance of glorious victories who were
expected by every one or of revolutions who would
throw the usurpator from his throne, but it seems
that Napoleon is yet after all his disasters able to
make war against them all. This occasions here a great
displeasure for a peace with Napoleon must always
be considerated as more dangerous than a war with him.
Our incertitude is great upon the following events of
this campaign but our hopes upon a soon ending are entirely
miscarried and if heaven itself is not in our aid it
will lasten a long time before[?] the malediction of Europe
will be submitted. The french do not like the Bourbons.
They say they are too fool but different proofs have shewn
in modern times that a fool king governs often with
more success than a wise one. It seems that the
french nation is entirely fatiguated from revolutions
and more covetous of tyranny than anarchy or that
she is entirely enerved and deprived of all strength and
love of liberty by the despotism which had governed
her some years ago. It seems that there is not a
single town who has declared herself against the emperor
and that among 30 million of men there is but one
who has a will and who can force all the others
to execute that will in spite of the loss of their liberty
their fortune their peace and their life. The confiance
which we had put into the allied armies is totally
declined and the admiration for the military talents of the emperors
is yet encreased. In the past weeks a great deal
of our politicians asserted already the infidelity
of Austria and it is said that England has given
to the allies the counsel of making peace with him.
But then strengthened by all his garnisons by the
immensity of his troops made prisoners in Russia and
Germany what will not be his power a power
that will never turn but to the unhappiness of Europe,
the anxiety of our native country, and the impeaching of the rest
of the whole earth which his insatiable ambition
would from the beginning of his reign entirely disturb.
Naarden The siege of this town is yet continued but
without much success. It was said that this week should
be the period in which it should been taken by force. But
till to day nothing of this has happened. Some men tell
us that our prince having asked our
own canons out our own towns for to attack Naarden.
The commander of Gorinchem has refused them but
who should believe such things of our magnanimous allies.
A new manner of shooting has been used against this
town for it were not destruction and Death which were
spyed out by our mortars but it were the proclamations
of our sovereigne and some newspapers which they spread
out over the besieged town. The commander believes nothing
of all of all the things which his besiegers tell him. He
says that he cannot surrender himself to the Dutch
for that he knows no Dutch because at the beginning
of the siege there were no Dutch here but alone subjects
of the emperor and that he could also not surrender
himself to a people which he could not acknowledge as friend
nor as enemy, and which he must consider as a troop
of rebells. In the mean while the siege is not very
bloody because the town is of a difficult access and because
the government will in the same manner spare our soldiers
and the besieged who are also his subjects. From time
to time some fights happen in which some of our men
are wounded. The country around Narden is entirely plane
for all habitations and gardens have been ruined. All
our garde nationale have now abandoned this
city and are cantoned in the towns and villages around
Narden. The most of them are remplacants. Yet their
bataillons contain many citizens. Principally the
bataillon who has been formed from volunteers in
the first time of our revolution. The greatest deal of
the fights happen at the side of Bussum and the
greatest garrison there is composed of volunteers.
The general Krayenhoff commands the whole siege which
is hitherto a simple blockade. The reports upon the
approvisionment of the town are very different. The greatest
want of the besieged seems to be salt wood and soap.
The commander seems to be a man without
much courage of character but entirely governed by
his inferior officers.
Landstorm [onl. Gotisch]
[onl. Gotisch]
Tollens.
Ik had in de verledene week het genoegen om eene voorlezing
van dien uitmuntenden dichter in Felix bijtewonen. Het
was eene vertaling van den brief van Héloise aan Abélard.
Hoewel ik deze brief zeer dikwijls in verscheidene talen
gelezen had was ik echter verrukt over de uitmuntende
vaerzen in dewelke zij overgebragt was die bij het origineel
niet behoefde te wijken en waarbij de vertaling van
Smits in 't geheel in geene aanmerking komt. De beschrijving
van de ware non van de omstreken van 't klooster
van het klooster zelve van den droom waren buiten alle
beschrijving fraai en daarenboven wierd het geheel
door den dichter met zulk eene kracht opgezegd dat deze
voordragt natuurlyk ieder weg moest slepen.
Annales du Lundi
M. Dylius nous lut un discours composé jadis par lui
pour être lu dans Concordia et qui roulait principalement
sur la donnée d'Aristote que tous les grands hommes
avaient été mélancholiques. Il en chercha premièrement
les raisons médicales et puis il établit des preuves
en citant des exemples parmi les peintres savans et
poètes. L'assemblée jugea en générale que la matière
était plus paradoxale qu'approfondie que les exemples
choisis ça et là et souvent sur des hommes qui n'étaient
rien moins que Diogenes n'étaient pas convaincantes
et qu'enfin l'ensemble prouvait très peu. Ceci fut la
cause de beaucoup de discussions.
Kweekschool In den loop van deze week is het kweekschool
der zeevaart hier weder plechtig ingewijd geworden.
Een reeds uitgekomen boek heeft de gehele wederregtelijke
handelwijze der Franschen met opzigt tot dit Institut geheel
aan den dag gelegd. Gelukkig waren egter nog de
fondsen alhier gebleven en men heeft dezelve alzoo aan
de eigenaar kunnen teruggeven. De heer van Swinden
heeft bij deze gelegenheid eene redenvoering gedaan
waarin hij eerst den finantieelen staat blootgelegd heeft
en vervolgens al de pligten en kundigheden [onl.]
eener [onl.] en de voordelen van deze inrigting
beschreven heeft 't geen echter vrij wijdlopig is geweest.
Hij heeft onder anderen bij het gewag maken van
de kleinodien aan het huis toebehorende den degen
van Zoutman aan zijne toehoorders vertoond.
Horbach Je rencontrai chez mon grand-père un certain Mr.
Horbach ancien capitaine de mer qui a visité Gibraltar Algers
et Maroc et qui était sous le dernier régime président du
conseil de préfecture et devait remplacer le préfet en cas de
mort subite. C'est un homme d'une soixantaine d'années
qui paraissait fort robuste car il me dit que s'il ne pleuvait
pas il ne portait jamais de redingotte pas même au cœur de
l'hyver.
Il me dit que le Préfet paraissait réunir en lui deux
natures différentes puisque dans leur conseil il se montrait
toujours enclin vers la douceur, tandis que d'un autre côté
il il traitait chacun avec une brutalité insupportable
et ne faisait le mal que pour avoir le plaisir d'en faire.
Un garde d'honneur lui ayant représenté que malgré
L'éclat extérieur que sa naissance lui forçait de montrer
dans le monde c'était son industrie seule qui pouvait subsister
sa mère et ses deux sœurs le préfet lui répondit que tout
cela ne lui servait de rien. Le malheureux ayant insisté
et ayant demandé qu'il serait alors le sort
de sa mère et de ses sœurs le préfet il dit froidement Eh bien
je leur donnerai un passeport pour mendier.
Souvent il prenait plaisir à entendre des réclamations
par écrit et de bouche et lorsqu'on avait tout dit il
déchirait sous les yeux des supplians leur papiers et
les chassait en disant que tout ce qu'ils lui avaient dit
étaient des sottises.
Une des principales raisons pour lesquelles les préfets pressaient
tant l'établissement des octrois était qu'ils tiraient sous
divers prétextes 10 pc. du revenu de cette imposition. La seule ville
de Purmerend donnait au préfet pour ces 10 pc. f 2500,-. Le village
de Spaarnwou avait coutume de diviser soi-même ses
impositions qui se montaient à f 3000,- et on donnait f 30,-
à celui qui les percevait. Ils voulurent conserver cette
manière mais le préfet voulait absolument leur
donner un octroi dont les frais de perception seule se
montaient à f 3000,-. Malgré l'argent que le préfet
gagnait ainsi de différentes manières (quoiqu'on n'ait
jamais pu citer de lui un seul trait de vénalité)
et de ses appointemens qui étaient (30000 fr. de l'état 20000 fr.
de la caisse du département et 30000 fr. frais de bureau)
il a perdu ici beaucoup d'argent ainsi que Duterrage
par les spéculations qu'ils ont faites. Dans les Papiers
ce qui était souvent la cause des bruits desfavorables aux
français qu'ils répandaient. Même l'on assume que si
M. Duterrage n'eut pas été directeur de police il aurait
fait une jolie banqueroute mais qu'à présent on
devait composer car qui celui qui lui demandait
aujourd'hui de l'argent était sur de se voir le lendemain
dans le Verbeterhuis ou Weteringszigt notre bastille moderne.
Vendée Une anecdote assez curieuse rapportée par
M. Fremery qui traversa la France dans les dernières
années. C'est que son postillon lui fit observer ce qu'il
trouva en effet ainsi que les habitans de toute cette
contrée sont devenus l'opposé de tous les français
et se distinguent par leur taciturnité et ménagent
aces soin de s'expliquer sur les affaires publiques.
W. Dubois Voici encore un exemple de la tyrannie d'un
satellite de notre tyran du fameux Dubois qui était
s'il est possible encore un plus grand monstre que le
préfet. M. de Vries désirant excuser dans la
garde nationale son frère qui était allé demeurer
à Leyde produisait toutes les pièces du maire de Leyde
qui assuraient cette émigration. Dubois lui dit avec
bonté de faire légaliser ces papiers et de revenir chez
lui et qu'alors tout serait en règle. Il revient, Dubois
lui dit que ce qu'il lui avait dit le matin n'était plus
ainsi et que son frère aurait dû avoir demeuré six mois
à Leyde. L'autre irrité répond Oh que diriez vous donc
s'il y avait demeuré six mois. Alors j'aurais dit qu'il
aurait dû y avoir demeuré un an. Non content de ceci
il le fait rappeller et lui dire que si dans trois
jours il ne lui fournit pas un remplaçant il
fera chercher son frère à Leyde par des gendarmes.
Littérature.
Salaberry Hist. des Ottomans 4 v. 8o
∙C'est un ouvrage intéressant que l'histoire d'un peuple
qui a occupé une si grande place dans l'histoire
de l'Europe moderne. En effet la naissance le
progrès et le déclin d'un empire si puissant sont
en effet fort curieux. Les histoires des premiers empereurs
sont bien plus intéressantes que celle des derniers
qui pour la plupart ne sont que de vaines idoles
entourés des prestiges du despotisme. Le style est en
général beau quoique l'auteur paraisse un
peu trop grand panégyriste des Ottomans. On peut cependant
apprendre beaucoup de choses utiles dans cet ouvrage.
On y voit entr'autres que la Turquie a produit en effet
des grands hommes que leurs souverains ont eu
en effet de l'amour pour les lettres que leur tolérance
en fait de religion est plus grande que nous le croyons
que le crédit des femmes y est plus grand et le respectes
pour elles plus considérables qu'on le croit et que
le gouvernement est bien loin d'être absolument
despotique enfin que les Ottomans sont assez avancés
dans plusieurs points et ont encore beaucoup de bonne foi.
Cours de belles lettres 4 v. 8o
Faire un cours de littérature après celui de la Harpe voilà
dira-t-on une entreprise bien hasardée. Elle l'est en effet mais
ce cours-ci est d'une tout autre nature puisque cet
ouvrage-ci traite chaque genre à part en fait l'histoire
cite l'écrivains qui s'y sont le plus distingués non seulement
chez les Français mais chez l'Etranger. Cet ouvrage traite
en quatre volumes l'éloquence la poésie épique dramatique
lyrique et légère l'histoire et le Roman. Il joint les
exemples au précepte. Exiger qu'un pareil ouvrage qui
renferme un champ si vaste fût sans méprises et
omissions serait exiger une impossibilité. Chercher
dans un pareil ouvrage beaucoup d'instructions solides
ce serait chercher envain puisque on trouve trop
de digressions d'épisodes et d'anecdotes. Les écrivains étrangers
surtout les Anglais sont entièrement sacrifiés aux
français. Plusieurs parties ne sont pas assez développées
mais en général lorsqu'on a quelque teinte de littérature
on lit cet ouvrage avec plaisir puisqu'il est écrit
dans un style attachant qu'on se trouve à chaque
instant en pays de connaissance qu'on aime à voir
comparer quelquefois avec goût les écrivains des
différentes nations et qu'enfin en trouve dans
les citations fréquentes des morceaux qui plaisent toujours.
Voltaire Hist. de Charles 12
Je crois qu'on peut s'employer en faveur de cette ouvrage
la même apologie dont La Harpe se sert envers l'histoire
de quinte [onl.] savoir que l'histoire d'un homme extraordinaire
doit contenir aussi des faits extraordinaires. Voltaire n'avait
pas ici ainsi que dans son hist. de Russie des raisons pour
être infidèle. Il avait par ses relations avec plusieurs
hommes de condition des occasions fréquentés pour s'informer
sur les faits. Ceux qu'on pourraient le plus révoquer en
doute seraient les anecdotes concernant la détention de
Charles en Turquie. Cependant tout ce qu'il en raconte
s'accorde parfaitement avec le caractère connu de
Charles et pour moi j'aurais bien plus cru au mensonge
si j'avais lu que Charles s'était fait arrêter et laissé
conduire comme un mouton à Dimotica. Tout le reste
de la vie de Charles la conquête de Pologne la
campagne de Russie la bataille de Pultawa étaient
des événemens si généralement connu qu'on ne pouvait
pas en imposer sur ce sujet. Quant au style il est en
effet superbe adapté à tous les tons et toujours
intéressant. Quoiqu'en disent ses ennemis Voltaire
avait saisi la manière d'écrire l'histoire. En fait
de morceaux brillans le caractère de Charles 12
et le parallèle entre lui et Pierre 1 peuvent servir de modèles.
Relandus Galatea 1 v. 8o
J'avais tant entendu parler de cette Galatée que j'avais
conçu le désir de la lire. Je croyais que c'était une
espèce de poème pastoral mais ce sont treize élégies qui
expriment toutes l'amour de l'auteur pour Galatée qui
lui sont adressées et qui finissent par l'élégie sur sa
mort. Cependant l'auteur a déployé dans ce cadre assez
monotone beaucoup de génie et de variété. Tantôt
Galatée lui a donné un rendez-vous et il a manqué de
s'y trouver tantôt il chante le[?] bonheur de l'amour ou
il s'adresse aux yeux de son amante tantôt et c'est une
des meilleurs élégies il écrit une lettre à Galatée absente
où il décrit tout ce que l'amour lui fait souffrir. En effet
cet ouvrage mérite beaucoup d'éloges. L'auteur était
poète et poète amoureux mais je dois pourtant avouer
que je le trouve en général assez obscur et difficile à
comprendre.
Grotii Poemata 1 v. 8
Je suis trop peu amateur des poètes latins modernes pour
lire un pareil ouvrage mais j'ai parcouru les sujets et
j'ai lu de tems en tems quelques morceaux pour pouvoir
juger du génie de l'auteur. Je trouve en effet que
Grotius avait une versification extrêmement facile
et une aptitude merveilleux à traiter tous les
sujets en beaux vers latins, mais on voit ici trop de
vers de circonstance qui ne peuvent nous intéresser et
en effet les pièces sont trop longues et ne payent
pas la peine qu'on doit pourtant toujours employer en
lisant un poète latin. Les vers sur l'histoire de Bor
et une épître d'un jeune homme et son amante qui
allait devenir sa marâtre m'ont fort plues. Je
trouve en général les Sylva supérieurs aux livres
qui contiennent les épigrammes qui sont peu saillantes.
De pligten van den krijgsman
Een leerrede door den heer Eysinga gedaan ter gelegenheid
van zijn zoon die zich in de landmilitie niet wilde
remplaceeren met dezelve uittrok. De schrijver schetst
hierin de pligten van den krijgsman volgens de les
die hen Joannes de Doper gaf. Hij toont dat de
krijgsdienst met den godsdienst ja zelfs met de
leer van Christus overeenstemt en dat een edel
godsdienstig man ook in dien[?] stand de pligten van
mensch en burger kan vervullen en
de zaak des vaderlands en die der menscheid veel
nut kan aanbrengen.
Oeuvres choisies de Piron. 2 v.
Les ouvrages stéréotypes présentent un avantage fort
considérable en réunissant dans un ou deux volumes les
chef d'oeuvres d'un auteur tandis que dans d'autres éditions
beaucoup plus rares il faut souvent parcourir des
volumes fastidieux pour trouver quelque chose d'intéressant.
C'est bien le cas de Piron car il me souvient d'avoir vu
une édition de ses œuvres en 7 vol. gr. oct. tandis que
ces deux petits volumes contiennent ses principaux titres
pour passer à la postérité.
Vol.1 Gustave est une pièce assez médiocre. Le sujet
restera toujours intéressant par lui-même quoique l'idée de
la pièce ne soit pas nouvelle et non plus celle de faire
paraître Gustave comme le meurtrier de Gustave. Ce qui
me déplaît surtout est le caractère de Christian et surtout
son amour pour Adelaïde qui ne fait qu'alonger la pièce
inutilement. Ce Frédéric est pareillement un triste
personnage.
La Métromanie Je suis pour ainsi dire amoureux de cette
pièce. Je la relis toujours avec un plaisir nouveau. J'en trouve
la versification superbe et la plupart des détails excellens.
Vol.2 Les courses du Tempé Pastorale assez froide.
Arlequin Deucalion Pièce écrite avec beaucoup d'esprit
et digne d'être conservée par sa singularité.
Ses poésies légères quoique bien éloignée de la perfection
de celles de Voltaire sont presque toutes tournés d'une
manière agréable.
Dans les contes on voit une narration naïve et facile. Elles
sont meilleures les unes que les autres mais selon moi
le moins brodé est sans doute un des meilleurs.
Parmi ses épigrammes il y en a quelques unes qui sont
en effet fort naïves et qui sont généralement connus.
Résumant je trouve qu'on peut placer Piron parmi les
poètes du second ordre qui était né avec du talent et
de l'esprit et dont ces deux petits volumes contiennent ce
qu'il a vraiment fait d'intéressant. Ce n'est pas un génie
et non plus un homme d'érudition. C'était à ce qu'il paraît
un métromane jovial qui ne savait que faire des
vers bien éloigné du génie la sublimité de Corneille de la sensibilité
de Racine ou la profondeur de Molière. Ce que me déplaît
chez lui ce sont ses éternelles invectives contre
Voltaire qu'il paraît traiter comme un écolier tandis
qu'il lui était cependant si inférieur et qu'il y avait
encore un si grand pas de Gustave à Zaïre et à Mérope
qu'il affectait de mépriser.
Dupré Je fus à une compagnie où je vis un portefeuile
entèrement remplie de dessins représentant des vues
pittoresques copiés d'après nature par M. Dupré dans son
voyage qu'il fit en Italie pendant cinq ans. Ses dessins
étaient fait d'une grande netteté qui quelquefois
dégénérait en raideur. On voyait la Villa Borghèse l'entrée
de Rome Le Vésuve, le tombeau de Plautus, le temple du
ridicule, Pise, Bologne, Parme. Tout respirait cependant une
espèce d'uniformité, le peu d'arbres me déplaisait et on trouvait
bien des vues qu'on aurait pu trouver ici sans avoir besoin
de les chercher en Italie.
Landstorm Dimanche dernier nous eûmes notre première
parade sur le Noordermarkt. C'était vraiment un spectacle
imposant. De voir tous les citoyens de notre cité sans distinction
d'âge ni de fortune se ranger la pique à la
main sous la drapeaux de ce corps invincible.
Notre compagnie qui ne consistait qu'en trente hommes au
lieu de cent et qui ne portaient que des fusils de toute
grandeur et de tout calibre présentait un aspect martial.
On nous rangea en trois lignes, on nous présenta
nos capitaines devant le front et l'on nous fit
diverses proclamations. Après une heure d'immobilité
tumultueuse sans manœuvres on nous permit de
quitter nos rangs et nous nous en retournâmes tout
aussi glorieux que si nous venions de faire notre
entrée triomphale. Dans nos gazettes on a fait du Landst. un
tableau romanesque touchant au point de faire
couler des larmes d'attendrissement. Ceux qu'on a fait
officiers malgré toutes leurs grimaces en sont assez
coiffés. Ainsi nous verrons bientôt le temple de Mercure
métamorphosé en un atelier de Mars. De tous côtés
dans des granges immenses s'élèvent les répertoires
de nos modernes césars qui s'y exercent dans le métier
des armes et qui en hommes religieux ne manquent pas
de faire des libations abondantes à Bacchus de manière
que souvent en quittant ces arsenaux ils sont fort
dispos à tomber sur leur nez sans le secours de l'armée.
D'autres plus décens couronnent leur exercises
militaires par des soupers. Déjà nos héros de nouvel
aloi montrent à tous les postes leurs piques menaçantes
et en les voyant on ne peut rien dire sinon que
justifier l'épithète que leur a donné le public de cosaques
apprivoisés tamme Cosakken.
Great Dutchess The great dutchess of Russia sister to
the emperor Alexander and widow to the Duke of Oldenburg
had passed through this town. I had the opportunity of seeing
her when she was returning from the exchange which she
had visited. It is a woman of a fine shape a majestic
presence and an interesting phisionomy. She has been the
following day at Felix Meritis where many surprises
were prepared for her in which she has
taken much delight. She is said to have refused the
hand of Napoleon. She is very fond of arts and speaks
four languages. She has much pleased by her
amability.
Uitdeeling der eereprijzen van de teken Academie
Alhier sints twee jaren door de zangen van Loots en Helmers
een genoegen gesmaakt hebbende dat ik ook door optekening
bewaard had wierd ik aangespoord om ook dit jaar
dit feest bij te wonen doch helaas ik wierd in mijne
verwachting (hoe gering zij ook was) echter nog te leur gesteld.
De Flines beklom het eergestoelte en nu hoorden
wij het gedicht dat zich alleen hier en daar door slegte
navolgingen van de slechtste gedeelte onzer beste dichters
van het kruipendste Proza onderscheiddde. Eene opeenstapeling
van vergelijkingen meestal bij de haren in de redenering
getrokken de verschrikkelijkste loci communes over
de goddelijke toonkunst en over het schoon geslacht een
onderwerp uit vijf zes onderwerpen tezamen gelapt en
nu en dan de ellendigste fouten van smaak- dichtkunst
hoewel de vaerzen vrij vloeiend waren. Men voege hier bij
eene allerelendigste wijze van opzeggen die bij de
langdradigste eentonigheid geene de minste verheffing
paarde en de gewoonte van den redenaar om zich gedurig
te verspreken en dan om zich te herstellen een paar regels
te herhalen. Voorts was de redenaar een zeer klein
gebogcheld mannetje 't geen wel zijne schuld niet
was doch tgen echter den invloed zijner welsprekenheid
niet vermerderde. Zijn proza nog langwijliger als
zijn langwijlige poezy verveelde mij ook duchtig. Een
paar strophes waar mede hij eindigde was zeker
het beste dat wij gehoord hadden doch ik stem volmondig
met het gevoelen van J. Bruin die onder het voorlezen
een puntdicht vervaardigde waarin hij toespelende op
de gezegden des redenaars zeide Gij zegt te zijn in hoger sferen
en fijner lucht bij tspartelend schubbig heir etc.[?]dus
eindigde
Doch waagt gij 't weer hier vaerzen optezeggen
Dan weet ik waar ik niet zal zijn.
Naarden
Il n'y a ici rien de nouveau ou d'importance. La calamité
arrivé à Berg op Zoom a fait beaucoup de sensation.
Au reste on s'occupe beaucoup de Narden si cette ville
sera prise ou non. On commence aussi déjà à renvoyer
les bouches inutiles des pauvres, et d'un autre côté notre
gouvernement refuse de les recevoir ce qui fait que
plusieurs de ces malheureux se sont trouvés des jours
entiers entre le canon de la forteresse et les postes hollandais.
Cependant on a la miséricorde naturelle à notre
nation et les sauve pour la plupart. On dit
que notre garde nationale va s'emparer de cette place
mais on n'en voit rien jusqu'ici.
Bienfaisance
Il s'est érigé ici une société de bienfaisance qui
veut étendre ses vues par tout notre pays. Elle a été
en quelque sorte légalisée par notre souverain. Ils
ont envoyé à chaque famille une exhortation pour
conscrire. Comme ils ne peuvent réparer tout ils s'attachent
premièrement à soulager les infortunés qui se trouvent
réduits à la dernière misère par la guerre les inondations etc.
et d'embrasser ainsi dans un seule société les moyens
pour toutes les collectes qui pourraient encore être faites.
Déjà avant d'avoir rien collecté ils ont envoyé des chariots
plein de vivres dans quelques villages dans les environs
de naarden où les provisions étaient entièrement consumées.
Du reste on voit de tous côtés des contrées malheureuses
demander du secours. Telle est p.e. la ville de Dantzig
le pays d'Altene etc. On a fait pour cette première ville
une collecte secrète auprès des négocians.
Kerk Gisteren heb ik met veel genoegen het H. Avondml.
bijgewoond. Wij waren nu Gode zij dank in rustiger
oogenblikken dan toen wanneer de vrees voor den
aannaderenden Molitor wel in staat was de gedachten
af te leiden. Koopmans[?] droeg met veel waardigheid en vuur
het genot en het nut van deze heilrijke plegtigheid voor.
Zaturdag avond hoorden wij van W. d. V. eene preek over
den gast zonder bruiloftskleed. De uitlegging was
vrij lang. Hij dacht dat het laatste gedeelte
der gelijkenis dat alleen bij matth. gevonden word alleen
aan de Apostelen en niet aan het volk wierd voorgedragen
en dat de gast zonder bruiloftskleed misschien wel eenen
veel betekenenden wenk wegens Judas was. Het laatste
gedeelte bevatte zeer nuttige aanmerkingen.
Gisteren avond een preek v. H. v. G. over de
dankbaarheid. 1. Verdeling in algemeene en bijzondere. 2. De graad
der dankbaarheid niet slegts uit aandoening en gevoel, ook uit redenering.
3. Het pligtmatige der dankbaarheid. 4. Onze dankbaarheid voor
het bijwonen der plegtigheid. Vrij lang en niet veel bijzonders.
Littérature
De Koning. Belegering van Gorkum
Dit vrij uitgebreid stuk over Gorkum door een predikant
van het naburig Sliedrecht opgesteld is zeer belangrijk.
Hetzelve is met naauwkeurigheid en gevoel geschreven
en ik vind in hetzelve het eerste historische stuk
over onze omwenteling dat geen Couranten taal is.
Mardi 22 Mars 1814
Peu d'événemens importans ont signalé le cours de la
dernière semaine. Les progrès des alliés le siège de
Naarden et la durée du froid étaient ce qu'il y avait
de plus important.
Landmilitie
Une grande partie de cette milice nous a quitté la
dernière semaine. Tout a marqué beaucoup d'ordre cepen-
dant on en a usé d'une manière pas trop franche en faisant
premièrement convoquer les conscrits sur le drilveld sans
leur rien annoncer et aussitôt qu'ils y furent arrivés
on les fit partir.
Italien
Je suis commencé à m'engager dans une nouvelle étude
et à joindre la langue de Pétrarque et de Dante à celles
qui avaient jusqu'ici charmé mes désirs. C'est en effet
une belle langue. Je l'apprends conjointement avec Lorenzo.
Notre maître est un Italien qui paraît assez bien
savoir sa langue mais qui hormis cela ne sait
qu'un français haché. C'est un homme long
pâle et froid.
Landstorm Deze voortreflijke inrigting word
nog met kracht doorgezet en ik zelf had het genoegen
om in de vorige week voor Vaderland en Oranje als gemeen
fuselier wacht te doen. Dat dit mij echter voortreflijk
bevallen is zoude ik niet durven beweeren. Wij zijn met
het geweer in den arm langs Amstels straten gespanseerd.
Ik heb over de drie uur lang met de ronde gemarcheerd.
Onze wachtkamer was een verblijf dat zekerlijk voor
menig eenen paardenstal in voortreflijkheid moest
zwichten hoewel het met den trotschen naam van
hoofdwacht bestempeld wierd. Een kaars voor
vierenvijftig man ingevallen britsen stukgeslagen
ruiten een half verwarmde kagchel rook van slegte tabak
en de nabuurschap… van de heirlegers der ratten maakte
de voornaamste schoonheden van dit oord uit. Verder
had ik het genoegen eenige keeren den schildwacht te
vertoonen het volk voor een bureau in order te houden
's nachts geen oog te sluiten en voorts met geweer op
schouder een uur in parade te staan bij 't doen der ronde
op de knie te vallen en aldus in dienst van 't vaderland
gewond te worden en eindelijk terug te keeren met
de volle overtuiging dat Horatius met waarheid zeide
Dulce est pro patria mori doch dat wat mij betreft ik
veeleer de daden des Landstorms wil bezingen als
hunne hoofdwachten bijwoonen.
Verh. v. J. Kops
Laatsleden week hoorde ik in het Nut van 't algemeen eene
verhandeling van dezen waardigen man. Het locaal was
vrij laag en duister onze zitplaats vrij somber en de
toehoorders in vrij gering getal en vrij slaperig en snorkende.
Het onderwerp was eene toepassing van dezelfde critische
regels van voordragt op vaerzen die wij verleden jaar
door prozastukken zagen opgehelderd. Er was veel aardigs
en vernuftigs in maar echter zogt de verhandelaar nu
en dan zaken en gedachten in de stukken die dunkt mij
te fijn uitgepluisd waren en waaraan de dichter zekerlijk niet
gedacht zal hebben. De stukken waren
1. Een gedeelte uit de rei der Germaansche vrouwen in den
Germanicus van Juffr. van Merken.
"" "" een stukje over de dichtkunst van Poot.
"" "" de klachten eener jonge dochter van Kamphuizen.
"" "" de rei der Klarissen uit Vondel.
Constitutie
Het ontwerp der Constitutie is nu overal bekend en
is een algemeen en belangrijk onderwerp van redenering.
Het word door de meesten goedgekeurd hoewel er echter
nooit in een Constitutie hoegenaamd alle struikelblokken
uit den weg kunnen geruimd worden. Ik voor mij denk
dat de uitslag veel van de geaardheid zoo des Souvereins
als die der geregeerden afhangt, dat het republikanismus
geheel verdwenen is doch dat ons volk ook voor eene
republiek zeer ongeschikt is en dat misschien alleen
na eene loutering door rampspoed voortgebragt waarin
die zelfde ongelukken den nationalen ijver zullen opwekken
wanneer eindelijk een vorst van dien nu aangebedenen
stam de oppermagt weder zal misbruiken dan
misschien zal eens de vrijheid weder haren zetel
in deze gewesten kunnen vestigen en doch nu moet
men niet vragen wat in abstracto de beste regeringsvorm
zij maar wat de beste regering is ten aanzien van onze
tegenwoordige omstandigheden. Dan kan dunkt mij op de vraag of deze
Constitutie dit vervult ieder waar vaderlander volmondig ja antwoorden.
Voltaire, Poèmes & Discours en Vers
Voltaire était grand poète voilà une chose dont nous ne
doutons pas mais cependant on peut ranger le contenu
de ce petit volume en différentes classes.
Les discours sur l'homme contiennent des vérités heureusement
exprimées et éclairées par des rapprochemens historiques
quelquefois piquans qui se présentaient toujours à
l'imagination de l'auteur.
La loi naturelle est un joli poème qui prouve avec
beaucoup de force l'existence de cette morale universelle
que l'éternel lui-même a gravé aux fonds de nos cœurs.
Le désastre de Lisbonne est une critique spirituelle et
en beaux vers du système de Leibnitz.
Le précis de l'ecclésiaste et du cantique des cantiques m'ont plu
beaucoup moins.
Le temple du goût contient de très jolis couplets quoique
ça et là assez de méchanceté.
Le poème de Fontenai[?]est assez froid et peu poétique.
Les amours de Robert Cavelle sont un poème méchant et
sans cel que je n'ai pas eu la patience de finir et qui ne contient
que des invectives contre Rousseau et d'autres genevois.
Parmi les pièces détachées le voyage à Berlin est celui qui
m'a plu le plus.
En lisant le Pour et le Contre on doit plaindre celui qui
confond la superstition avec la religion.
Tafereel van de verderfelijke Oogmerken v. Napoleon
Dit werkje dat door sommigen aan Kotzebue word
toegeschreven bezit eene krachtige oproeping aan
de Duitsers en tevens alle de gruwelen van den
dwingeland van Europa met eene fikse hand afgeschetst.
Het belangrijkste is voorzeker de beschrijving van de gruwelen
en rampen van de veldtogt van Moskou die juist door
gene aanhalingen bevestigd worden maar echter
natuurlijk schijnen afgeschilderd te zijn. Een diergelijk
werkje moet nu geschikt geweest zijn om in den
eerste tijd aldaar overal den geest der vaderlandsliefde
te doen ontvlammen. Mogten steeds zulke gevoelens
algemeen worden mogt de geest van haat tegen
den dwingeland van Europa zich bij geen volk
bepalen maar overal door geheel Europa een grondtrek
van alle natien zijn. Dan zoude hij weldra niet alleen
op zijne overmeesterden troon sidderen maar van
dezelve afgestoten worden en zijn naam tot aan
het einde der wereld bij alle geslachten vervloekt
worden.
Molitor
The immuable respect of truth even against
our ennemies is without doubt one of the first
duties of a man of honour. Different reports seem
to affirm that Molitor was quite innocent in
the famous murder of Woerden yes that upon
the report of it he was during some hours in a
violent agitation and quite inconsolabe that an
act of such barbarous cruelty would throw an
eternal blemish upon his glory and the
fame of his nation.
Profecy
The Magiers in the history of Cyrus by Herodote say
to their king Astyages that the execution of oracles
and profecies is often produced by very trifling things.
Also we saw a profecy without success in the war
indebted of his birth to the rigorous cold which
has reigned hitherto (so that yet 25 March we see
yet ice). It was said namely that the world should
perish and that the sign of it should be a rigorous
cold which should increase every day till the 25 May when
after an insupportable cold the fatal day would follow.
Concert
Enfin au milieu des offrandes à Mars et Apollon j'en
fis une à Euterpe. C'était chez mon oncle Rahusen que
j'entendis pour la première fois pendant un soir entier
de la musique et encore de la musique et rien que
de la musique. Une salle brillante et bien illuminée
des accords enchanteurs un cercle brillant de jolies
femmes donnait du lustre à cette journée. Au reste cette
société était illustrée par la présence du général
de Steinmetz (autant qu'une telle société peut être
illustrée par la présence d'un petit Allemand noir
qui montrait trois ordres et un bras percé d'une balle
comme des titres à la gloire et qui à l'exemple de
ses compatriotes exorcait ses saillies contre notre
climat et les chauffe-pieds de nos dames. Les valses[?]
de Madlle. Linzen[?] sur le clavecin, les voix mélodieuses
de M's Sundorf et Linzen[?] de Mlle. Rahusen et Klijn firent
les principaux honneurs de cette soirée qui s'envola
sur l'aile des plaisirs et qui me prouva de nouveau que
là où les grâces et les arts se réunissent il est impossible
de s'ennuyer.
Verh. van B. Klijn
Dichtkundige verhandelingen beginnen nu allengskens
vrij wat gemakkelijker te worden. Het was voorheen alleen
een wel doordacht en gepolijst dichtstuk een gedeelte
van een dichtstuk van uitgebreidheid een zang van
een leerdicht of lyrische stukken zooals de Chatam
van Loots de handel van Helmers die de eer van zulk
eene voorlezing mogten genieten. Doch dit begint tegenwoordig
op eene geheel andere wijze. De dichter schommelt zijne
portefeuille rond en leest onder de naam van losse
stukjes eenige gedichten voor die volstrekt geen
betrekking met elkander hebben en waarvan sommigen
dikwijls vrij ongepast zijn. Dat dit voor de luiheid des
dichters zeer voordelig zij wil ik gaarne bekennen doch
of dit de kunstbloei sterk kan vermeerderen hiervan
ben ik geheel niet overtuigd. Zoo is het ook met de
voorlezing gesteld van den heer Klijn. Dezelve bestond
uit vier onsamenhangende stukjes die hij egter door
voorafgaande aanspraken geestig trachtte te verbinden.
Het waren Gedachten bij het examen der stads armen
scholen 2. De wenschen 3. kinderlijke eenvoudigheid
4. herinneringen mijner kindschheid. Het eerste was
zeeker als dichtstuk van de meeste waarde en het
laatste kenmerkte zich door eene grote bevalligheid
en naiviteit vooral in de beschrijving van de lustplaats
Zelden Rust alwaar de dichter in zijne kindsche dagen
Zooveel geluk genoten had en die dezen naiven trek bevatte
'K zag den spijker aan den staldeur,
Daar mijn vlieger eens aan hing.
Zeker is de heer B. Klijn een der verdienstelijkste dichters
van onzen tijdkring. Zijne stukjes waren uitmuntend
bevallen doch niettegenstaande dit bemerkte men
in de voorgelezene stukjes vooral in het laatste vele
onnaauwkeurigheden en herhalingen. Waren nu deze
stukjes niet veeleer geschikt voor eene voorlezing in
eenen vriendenkring dan in eene maatschappij waarin
men als dichter pligten omtrent zich zelven zijne
toehoorders het gestoelte dat men bekleed en zijnen eigenen
roem te betrachten heeft en zou deze roem hier niet
den dichter kunnen vergelijken bij eene bevallige vrouw
even verrukkelijk in het bekoorlijk négligé als in de
schitterendste kleding doch die egter bij het verschijnen
op openbare plaatsen of aanzienlijke gezelschappen zich
moet kleden op eene wijze naar haren staat gevoegd.
Promotie der Latijnsche school
Templum veterrimum premit nunc spectaculum
hujus solemnitatis. Vidi duos oratores adscendere
cathedram celebrans unus gloriam libertatis
et alter laudes principium nassovicorum
libertatem ab campis Marathonensis usque ad
rivas batavorum cum parvo successu. Alter celebravit
principes Nassovicenses cum majore
eloquentia et copia dicendi sed finivit suam narrationem
historiam jam ad Gulielmum tertium. Gratiae disci-
pulorum praebebant exempla discipulorum memoriae
et magistrorum arrogantia. Fuit solemnitas maestu-
osa et tristis. Certabat libido studiosae juventutis
cum severitate lectorum.
Litt. Geheime gesch. van 't hof van St. Cloud
Eene geheime geschiedenis optestellen is steeds moeielijk.
Dezelve optestellen wegens nog levende vorsten nog
moeielijker en vooral wegens den zoo bedekten en
van spionnen omgevenen Napoleon zeker allermoeilijkst.
Hierom zou het zeer onvoorzichtig zijn om den schrijver
die de chronique Scandaleuse van dit hof verhaalt
credit in blanco te geven. Natuurlijk zijn vele
schandelijke gebeurtenissen hierin vermeld wegens een
Napoleon Fouché Talleyrand naar hun bekend
character zeer wel te geloven doch dit sluit
nog niet in dat men alles hierin vermeld als een
Evangelie zou kunnen aannemen. Het is altijd
aan vele twijfelingen onderhevig hoe de schrijver
juist achter zulke geheime gebeurtenissen zou
kunnen gekomen zijn die tusschen hoge personen voorgevallen
zijn en die zij belang hadden om te verzwijgen. Indien
verder de persoonlijke verhalen door den schrijver
gemeld waar zijn zou dit bijna eene ongelooflijke
onvoorzigtigheid geweest zijn wijl als dan de schrijver
de klaauwen der politie niet zou hebben kunnen
ontsnappen en zijn zij dit niet zoo verliest het
boek veel van deszelfs waarde dewijl als dan de
manier waardoor de schrijver van de eene of
andere gebeurtenis kennis gekregen heeft zelf in
twijfel kan getrokken worden.
La princesse (Entrée de la)
Après avoir peint sous des couleurs aussi vraies qu'il
m'était possible le séjour de l'empereur dans cette ville
et les principaux événemens de notre révolution je ne
saurais passer sous silence les fêtes présentes et en ceci
ainsi que dans toutes les occasions précédentes la vérité
seule dirigera ma plume.
Déjà plus de deux mois l'arrivée du prince et de
son illustre famille, les fêtes qui devaient illustrer son
séjour l'assemblée des notables et le projet de constitution
étaient devenus le sujet général de nos conversations.
Enfin les notables sont venus pour la plupart et le prince
est arrivée incognito. C'était aujourd'hui Mars que
son illustre famille devait faire son entrée. Déjà ce
matin à 8 heures nous nous trouvions en armes munis
de palmes et de cocardes. Bientôt nous dûmes composer
le cordon qui devait border toutes les rues et tous
les canaux par où devait passer la pompe. Les lanciers
même se surpassaient aujourd'hui et l'on voyait
briller partout les officiers leurs claques leurs parades
leurs ceintures orangées. Ce fut dans cet équipage
que nous passâmes des heures assez longues dans
une attente bien longtems frustrée. Enfin après quatre
heures nous vîmes la pompe qui ne se surpassa par[?]
notre espérance. Des garde d'honneurs dont l'uniforme
rouge était fort brillant ouvraient la marche
dont ils formaient en effet la partie la plus
brillante. Suivaient différens carosses où se trouvaient
la princesse et son fils dans des voitures crasseuses et
on ne put presque reconnaître les illustres personnages.
Enfin des carosses bien peu intéressans finissaient
en train misérable qui était notre seule consolation
après neuf heures passés debout et dans l'ennui.
Le train passa par le Heeregracht jusqu'au
Reguliersgracht et de là le Kalverstraat jusqu'au
Dam. Partout sur le passage les maisons étaient
ornées de guirlandes de pavillons et de curieux mais
nous vîmes ces ornemens tant de fois qu'ils ne
piquent plus la curiosité on voyait le Landstorm
partout. Le tems était serein et peu froid et
aussi sans cela notre supplice fut devenu un
martyre. Mais maintenant grâce au beau temps
les murmures ne commencèrent que lorsque
l'heure du dîner commença à faire sentir son
influence sur tous les estomacs.
Blik in de toekomst
Tot dus verre het verhaal. Laat ons nu nog eens bij
dit gewigtig ogenblik stilstaan. Niemand zal het durven
ontkennen en ik zelve was getuigen dat bij de eerste
inkomst van den prins alom geestdrift ja wezentlijke
geestdrift heerschte doch wie zal tegen mij durven
beweren dat van deze geestdrift op dezen dag nog
overblijfselen te vinden waren. Geen schaatrend volksge-
juich vergezelde den trein. Men hoorde wel volksgejoel
doch niet deat wezentlijke gevoel van blijdschap dat
zelfs nog bij den bezopen Jordaan bewoner onderscheiden
kan worden. Op aller gelaat was die nieuwsgierige
verwachting te lezen die ook bij de intrede van eenen
Napoleon zoo veelvuldig uitblonk doch die tevens
met de merkbaarste onverschilligheid gepaard ging.
Van waar deze verkoeling. Heeft de prins eenige
daden bedreven die hem de achting de liefde des
volks onwaardig maken. Neen. Van waar dan deze
verandering. Het komt mij voor dat de volgende
redenen daartoe medewerken.
1. De verkoeling die steeds bij alle volkeren op alle
ogenblikken van geestdrift volgt.
2. De weinige voortgang niet alleen van de wapenen
der geallieerden tegenover maar ook de weinige
voordelen wegens de reeds zoo lang ingeslotene
vestingen behaald.
3. De invordering der lasten op denzelfden voet en zelfs
meerendeels zwaarder dan onder de dwinglandij.
4. De groepering der Landmilitie die toch door het
volk als een pendant van de conscriptie word aangezien.
5. De weinige invloed welke de omwenteling door
den ingevallenen winter op den handel en de fabryken
en trafyken heeft kunnen hebben.
6. De herleving van oude wrokken en gevoelens die in
een ogenblik van gevaar gesmoord egter na dien
tijd met nieuwe kracht weder oprijzen.
7. Het in 't bewind blijven of in gunst dringen
van diegenen die zich onder de overheersching
door hunne aankleving aan den dwingeland.
8. Het behouden der franschevormen in de manier
van regeren en het weinige dat er nog gedaan
is om het volk te doen begrijpen dat het wezentlijk
tot eenen vrijeren staat is overgegaan.
Zie daar dunkt mij de voornaamste
oorzaken eener verflaauwing welker verschijnselen zoo
zeer met de algemeene zwakheid der broze stervelingen
overeenstemmen. Zal nu de aangebodene Constitutie deze
verflaauwing kunnen verbeteren en tot derzelver
verdrijving de geschiktste middelen kunnen opleveren.
Dit is een geheim het welk de toekomst alleen in staat
is op te lossen. Voor mij ik geloof dat het vorige geslacht
niet meer geschikt is om de indrukselen van
algemeene vaderlandsliefde te ontfangen en alle
de oude veeten te vergeten die in vele harten slechts
een voorwendsel zoeken om los te breken, ik geloof dat
misschien het opkomend geslacht in eenen nog
buigbaren ouderdom door schrikwekkende voorbeelden
geleerd zich tot dat eedel doel kan vereenigen maar
ik geloof dat vooreerst de haat tegen Frankrijk in
alle boezems moet worden ingeplant dat zoo vele
ondeugden der franschen, vrugten van een negentienja-
rigr verkering, geheel moeten worden uitgeroeid. Wij
hebben het knellende juk des despotismus wij hebben
de uitbundige losheid der volksregering leeren kennen.
De hollander van de tegenwoordige eeuw is niet meer
voor de eeuw der Brutussen of die van Willem den eersten
geschikt maar hij kan nog die der Trajanussen en
Atonijnen genieten. Ja de vereeniging van ons vaderland en
Oranje niet als ijdele namen maar als onderpanden
van ons geluk en volksbestaan kan ons nog redden. Ja
indien dan de god der vaderen ons weder door zijne
gunstige voorzienigheid den ouden welvaart doet
nederdalen indien de vorst te vreden met dat toppunt
van magt waarna zijn geslacht zoo veel eeuwen
gestreefd heeft het gevoel van vrijheid en vaderlandsliefde
opwekt en Engelands belangen voorstaat zonder
deszelfs slaaf te zijn, indien de handel zijne zegenende
bronnen weder opent en den voorspoed en blijgeestigheid
der vroegere jaren zonder derzelver weelde of Egoïsmus
herroept… dan dan kunnen zij nog stonden van geluk
zien dagen. Maar indien deze laatste poging mis-
lukt en het volk vergeefs opgewonden zijne val met wisse
schreden nadert en toont rijp voor slavernij te zijn dan -
doch dit verhoede de God onzer vaderen en een
heilige sluier moge deze verschrikkelijke toekomst
omhullen.
Zondag 26 Maart 1814
Kerk
Des ochtends een preek v. Gr. d. V. over de kruisiging die
een schat van fraaie aanmerkingen behelsde na het
eindigen derzelve deelde Z. E. ons zijn voornemen mede
om van den predikstoel af te klimmen in eene korte
toespraak.
Fêtes
Dimanche il n'y eut point de fête extraordinaire.
Les officiers du Landstorm furent présentés au prince
et ce fut un échange de complimens et de saluades
sans de long discours. Notre ville est remplie de notables
et de courtisans. On n'entend parler que de fêtes et
de constitution. Cependant quant aux fêtes tout respire
une grande confusion. L'on ne sait à qui s'adresser et l'on
s'adresse partout également mal. Les notables des provinces
ultra marines ont dû traverser des chemins affreux.
Lundi 27 d. Entrée de la princesse Douar.
Ce matin nous eûmes la satisfaction d'assister pour la
seconde fois à une entrée solemnelle. Du moins cette fois-
ci on ne nous convoqua que trois heures plus tard. Le
tems était superbe la foule innombrable. Ce fut au
Koningsplein que je vis enfin passer cette Wilhelmine qui
a pris une part si active aux malheurs de notre pays.
On dit qu'elle a été fort touchée. Ceci est en effet très
croyable vue[?] de réflexions à faire. Mais je ne veux
point approfondir. La pompe était meilleure que
celle de Samedi dernier quoi qu'elle fût cependant
loin d'être belle. Il y avait plus d'applaudissemens
plus de pompe militaire et aussi la personne elle-même
piquait davantage le curiosité du peuple. Tout ce
qu'on en a vu a servi à conformer
qu'elle était vieille et laide. Les gardes d'honneur qui
ont un uniforme rouge fort brillant forment un
joli coup d'œil. Une partie du Landstorm qui avait
été recevoir la princesse hors de la ville formait la
marche. De tous côtés les piques du landstorm
formait une haie pour s'opposer à la curiosité patriotique
des spectateurs. Au reste toute la ville était pleine
d'arrangemens pour les illuminations de carosses où
les beautés d'Amsterdam allaient se faire présenter
à la famille souveraine tandis qu'on remarquait
assez de ci-devants adorateurs de l'empereur des Français.
Le train passa par le heilige weg.
Mardi 29 Mars 1814. Fête du Nut van 't Algemeen
Le son du canon nous annonça de bonne heure la
solemnité du jour. À onze heures je me rendis à l'église
des Wallons où le nut van 't Algemeen avait résolu de fêter
la renaissance de notre liberté. Depuis plusiers jours
on avait été occupé à disposer artistement les places de
manière à contenir beaucoup de personnes avec beaucoup
d'ordre. On avait décoré l' église en partie avec des draperies
de diverses couleurs qui produisaient une bigarrure
assez bizarre. Le banc du prince était pareille-
ment décoré et placé vis-à-vis de l'orateur. Il y avait une
foule innombrable de personnes. Tous les bancs étaient
rempli et l'œil rencontrait partout les deux sexes
pressés l'un sur l'autre dans de vastes galeries. On attendit
quelque tems mais enfin un murmure confus et une
levée en masse annonça l'arrivée du prince. Il s'assit
dans le banc qui lui était destiné entre ses deux
fils tous deux ainsi que lui en uniforme. À peine fut-
il assis que M. Loots commença par une courte harangue
suivie du chant de quelques couplets dont M. Klijn
était l'auteur qui furent executés par des enfans.
Aussitôt après le poète entra en lice et finit par
une déclaration virulante contre les français et Napoleon
où les insultes n'étaient pas épargnées. À moitié chemin
pendant une apostrophe touchante on voit disparaître
le prince et descendre l'orateur. La confusion devient générale.
Un personnage nouveau montre en chaire et
nous rassure en nous promettant le retour du souverain.
Une demi-heure une heure se passent en attente. Enfin l'on
annonce que le prince revient comme souverain consti-
tutionnel il est reçu avec applaudissemens se rassied
et le poète recommence comme si rien n'eût été. Enfin
la musique avait charmé les ennuis de l'attente. L'orateur
le poète finit on chanta encore et chacun s' en alla.
Le prince n'est pas bel homme mais a pourtant un
air de dignité et de bonhomie le prince héréditaire a
selon moi une physionomie intéressante. À mon avis le
vers de Loots se distingua par la beauté des détails
qu'on admire dans presques toutes ses pièces mais on
y manqua aussi cet ensemble qui se laisse désirer dans
la plupart de ses ouvrages. Ses peintures des français, de nos
malheurs étaient poétiques et brillantes mais 1 la pièce
était trop longue pour de pareils momens 2 les idées ne
se distinguaient pas assez de celles qui avaient été
présentées dans une foule de vers 3 la dernière partie
qui traitait plus particulièrement de notre avenir était
la plus faible et le morceau lyrique n' était pas digne de Loots.
Les Notables
Les notables de tous les côtés des sept provinces s'assemblè-
rent donc hier dans l'église neuve habillés en noir
et l'épée à côté. Il y en avait environ quatre cent cinquante.
L'assemblée fut dirigée avec bien peu d'ordre et de
dignité. Le prince s'y rendit et fit un discours. M. van
Manen tint un discours et la constitution fut lue.
Après cela le prince s'en alla on discuta pour avoir
l'air de discuter et bientôt la constitution fut
décrétée avec une minorité de 26 voix. Un seul notable fit
une protestation. On envoya une députation au prince.
Celui-ci ne se fit pas prier longtems et nous voilà
ainsi sujets d'une monarchie constitutionnelle.
Woensdag 30 Maart 1814. Feest der inhuldiging
Het was heden de dag die tot deze plegtigheid bestemd
was. Ik begaf mij naar den dam doch wierd aldaar
niets gewaar dan eene verschrikkelijke volte. Een
corps huzaren nevens eene balustrade hadden de helft
des Dams afgezet. Dit belette echter nog meer het gezicht
dewijl agter dezelve een driedubbele versterking
van een murus ligneus uit lege botervaten en oude
verrotte planken zamen gesteld waar de menschen in zeven
à agt gelederen agter elkander stonden. Voorts was de
minste plek tot profijt gebruikt. Overal verhieven zig
op lage daverende kruiwagens en bijna instortende
platten schouwtoneelen op. Verder waren alle de huizen
van de onderste tot de bovenste verdiepingen met menschen
opgepropt ja zelfs alle de daken met snoeren van
aanschouwers omgeven. Dit alles veroorzaakte de woeligste
toneelen. Hier moesten de huzaren met gevelde
sabels de instuivende menigte terug houden, daar zogt
men zijn heul op en in koetsen en sleden, daar zogt
eene inhalige kruiwagen bentster de beklimmers
van haar wandelend toneel steeds meer op elkander
te pakken om de recette van dien dag steeds aan te
doen groeien. Hier vertoonden zich de nieuwsgierigen
in de bladerloze bomen de staketsels der illuminatien
en de standaards der réverbères. Hier hoorde men de
gemoedelijke burgervrouw de gelukkige vooruitzigten
van ons vaderland verheffen terwijl elders de smalle
gemeente hunne meer gegoedde medeburgers benijdde
die door de toverkracht hunner dubbeltjes den top
eens botertons hadden mogen beklimmen.
Al dwalende en zoekende hoorde ik de kanonschoten
die het vertrek des prinsen aankondigden doch dit was alles
wat ik vernam.
Trein
Alle ingewonnene berigten stemden daarin overeen
dat de trein indedaad zeer luisterrijk geweest is.
Kamerdienaars Lijfbedienden Herauten Gardes
d'honneur[?] zetten aan denzelven de grootste plegtigheid
bij. De prins tusschen zijne twee zonen gaande was met
eenen mantel van rood fluweel met hermelijnen omhangen.
De prinsessen deden de togt van 't paleis na de nieuwe
kerk in hunne koetsen.
Feest in de nieuwe kerk
Men kan met regt van dit feest zeggen dat er weinige
uitverkorenen waren dewijl buiten de notabelen hunne
vrouwen en de deputatien der verschillende personen
collegien en corporatien de intrée ten uitersten moeielijk
was. In de kerk zelve leverde de schone decoratiën de
verzameling van welgekleedde vrouwen de majesteit des
troons de deftigheid der plegtigheid de achtbaarheid van
den troon een treffend schouwspel op. Het was in
deze uren dat alhier onze regering vastgesteld en de
prins souverein den eed aan zijn volk afleidde.
De plaatsen verschilden veel voor de meer of min voordelige
beschouwing en de dames in het dringen om de beste
plaatsen ontzagen minder hun fatsoen dan hunne
klederen. De redevoering van den Eerw. Haak moet lang
genoeg geduurd hebben voor de aanschouders wier grootst
getal geen woord van zijne leerrede verstonden en
wier harten meer op de vorstelijke staatsie dan op
de uitleggingen van den redenaar gespitst waren.
De vorstelijke familie
Na dat de staatsie uit de kerk terug gekeerd was betreed
de geheele vorstelijke familie (de eerwaardige douarière
niet uitgezonderd het balcon en bezagen daar met
innerlijke vergenoeging en hartelijke buigingen een
gedeelte hunner onderdanen en zeker niet het
minst aanzienlijke van dezelve. De doorluchtige vorstinnen
schijnen egter niet door den schitterenden glans der
schoonheid bestraald te zijn en de oude Debora althans
maakt een droevig figuur in dit opzicht.
Alle de uiterlijke daden van den prins hebben tot nu toe
zijn persoon in een gunstig daglicht gesteld. Hij toonde
een geest van order door de vrij stiptelijke naauwkeurigheid
om op de bepaalde uren te letten van goedwilligheid
door na zijn vertrek ter aanneming der constitutie
weder naar het feest terugtekeeren en verder
in verscheidene daden goedhartigheid te doen blijken.
De herauten
Ik zag op den stoep der Waag op de Westermarkt plaats
gevast hebbende dezen trein die aan het volk van
Amsterdam het gebeurde moest afkondigen. De trein
door een ontzettend getal van menschen omringd wierd
geopend door dragonders en garde d'honneurs weldra gevolgd
van twee herauten of wapenknechten op eene misselijke
wijze gecostumeerd met zeer wijde mantels de eene
blauw en de andere rood zeer fraai met gouden bloemen
opgesierd. Zij hadden een soort van platte vrouwenmutsen
op het hoofd en schenen niet ongelijk aan een paar
goudlakensche faisanten. De eerste die een rol papiers
in den hand had begon met den volke de verheffing
van onzen doorluchtigen souverein aantekondigen
't geen door een luid hoezée en hoeden gezwaai beantwoord
wierd. Daarna begon hij onder de verzamelde menigte
eenige (meest koperen) penningen te strooien en hierop
was 't overal een trappen en dringen een smijten waaraan
geen einde te zien was. De overwinnaar zag dikwijls zijnen
moed bekroond ten spijt van eenige anderen
doch ook dikwijls zag de dringer zich in levensgevaar
gebragt en zag zich de lauwer (of liever de penning)
ontrukt op het oogenblik dat hij dezelve dacht
vermeesterd te hebben. Op den Dam alwaar het eerste
toneel van deze tragi-comedie gespeeld was ging het vrij
heet toe. De arme wapenknecht van allen kanten
omringd wist zich niet te redden en moest eindelijk
van zijn ros nederstorten de gehele schat van penningen
ontviel aan zijne vlijtige handen. Deze buit lokte
de dringende aanschouwers met nog meerder kracht
en de arme hals zou denkelijk geheel onder de
voet zijn gekomen indien niet de gard. d'honn. en de
overige militairen met ontbloten sabel er op ingestort
waren en door hakken en slaan wierd de civium
ardor prava jubentium eindelijk een weinig teruggehouden.
Egter veroorzaakte deze schermutseling eene algemeene
verwarring totdat het gelief lied Wilhelmus
van Nassouwen geblazen wierd waarop de order zich
allengskens overal weder herstelde. Overal was hetzelfde
gejoel vrouwen mannen jongens en meiden beijverden
zich om 't zeerst om de vallende kopermijn optevangen.
De geest was in 't algemeen vrij goed en de hoop
dat nu onder de bescherming van Oranje de oude
luister weder zal opbloeien deed in alle harten
weder hare zegenende kracht gevoelen.
L'Institut
Donderdag ochtend vereerde z.K.H. het Institut met
een bezoek en men hield toen eene algemeene vergadering
welke door een verslag van den heer Apostool president
der 4e Classe geopend wierd. Vervolgens toonden de heeren
Reinward Vrolik en Bilderdijk door een verslag te geven
van 't geen in hunne bijzondere vakken was voorgevallen
het nut aan 't welk deze instelling den staat kan
toebrengen. Wilmet redeneerde over de Oostersche
talen 't geen juist niet zeer treffend was. Loots en V. Lennep
lazen de eerste een nederduitsch de twede een
latijnsch vaers voor die beiden in hunne soort voortreflijk
waren. V. Hall las de vertaling voor van eenige elegiën
van Tibullus waaronder die ad Messalam die eenige toepassingen
op den souverein behelsden.
Fest im Felix
∙[onl. Gotisch]
Illumination et Bal
Je vis le jour suivant l'illumination extérieure
de la maison des vieilles femmes où la ville donnait
un bal au souverain. Elle était en effet très belle
et nous n'avions vu il y avait deux jours rien
de pareil. C'était un frontispice d'un temple qui
se répandait sur douze colonnes et qui offrait ne
pas une masse de lampions mais une décoration dans
un beau goût qui faisait beaucoup d'effet.
Le bal lui-même était excessivement. Tout y était
si plein qu'on était pour ainsi dire pressé les uns
sur les autres et ainsi il n'y eut que peu de personnes
qui pussent en liberté offrir leurs sacrifices à
Terpsicoré. Les jeunes princes se distinguaient par leur
familiarité parcouraient toute la salle dansaient
et parlaient à chacun avec amabilité.
Vertrek
Princeps profisiscuit sine ulla ostentatione nec
apparatu militum. Pergit iter suum ad Hagam
per Harlema[?] intra clamores populium laetum
et cahortium militum hastiferi qui erant
spargati per tota via. Intravit in hagae
cum multa simplicatia et cum multo plausuas.
Tuerunt collocati in hoc urbe viatores ex multis
civitatibus qui desirabant videre principem
peracta constitutione in caput imperii ingressum.
Fuit in hac civitate una vox pro principem
vox admirationis et amoris. Fuit in eium tanta
majestas tanta amabilitas tanta suavitas qui
exarserunt populi in animos. Dixit priusquam
venit ad Amsteladamum consuli civitatis. Fecisse eum omne quid
ad civites Amstelodamensis poterit gratias esse et
" quid ille judicavit pertinere ad hanc rem
" essere pro eum magna voluptas! Materque
monstravit multam amabilitam.
Per[?]mulcit etiam honestas principi animas
eorum qui veris venint in studium abrogando
autoritatem patris sui et qui viderunt nunc
in eum solum felicitas patriae nostrae.
Théâtre français
La petite ville Com. à 4 actes Jolie pièce de Picard faite
pour prouver que ce n'est pas seulement dans les
grandes villes qu'on trouve les vices et les ridicules
mais qu'ils règnent aussi dans les petites où ils ont
seulement un masque différent et plus ridicule
encore. Le parisien Desroches enchanté du séjour d'une
petite ville y est la dupe des coquettes et des jaloux et
finit enfin par devenir raisonnable.
La jeune femme colère Une jeune femme à le défaut
d'être colère. Son mari entreprend de la corriger en feignant
de posséder le même défaut. Elle commence
enfin à remarquer le ridicule et les suites terribles
des emportemens de son mari réfléchit sur les siens et
se corrige. De jolis incidens et le jeu de M. Campenhout et
Mle. Dangeville firent le charme de cette pièce.
Le bouffe et le tailleur Une espèce de farce qui roule
sur la mélomanie d'un tailleur dont on se sert pour
lui faire consentir au mariage de sa fille. C'est
une bouffonerie assez gaie.
Constitutie
Wij spraken met K. die zeide liever gewild te hebben dat
het tijdvak tusschen de aanbieding en aanneming der
Grondwet langer geduurd had dewijl de vergadering dan
in de oogen van de natie en van geheel Europa meer
waardigheid zoude vertoond hebben en hij verzekerd was
dat men in staat geweest zou zijn alle de aanmerkingen
te wederleggen waarvan de meeste slechts de onnozelheid
van derzelver uitvinders zoude bewezen hebben en
indien er wezentlijk gegronde aanmerkingen geweest
waren de prins tot eenige verandering niet ongenegen
zoude geweest zijn. Hij verhaalde voorts dat het eene
vastgestelde waarheid was dat bij de vijf en twintig opposanten
er ten minste twintig waren die dit niet uit vrijheids-
liefde of ten gevolge hunner staatkundige begrippen
gedaan hadden maar alleen om het vermeend belang
van hunne bijzondere godsdienstige belijdenis hebbende
eenige Roomschen uit braband en eenige gereformeerden
uit de andere provintiën gewaand dat hunne godsdienst
bij deze grondwet niet genoeg naar waarde
behandeld was. Hij zeide dat het contrepoids en de
beslissing over oorlog en vrede in de staten was
zonder dewelke de vorst geene belastingen vermogt
uitteschrijven.
Les alliés à Paris
Depuis longtems nous étions sans aucune nouvelle
politique et ceci fournissaient aux mécréans en
ce genre une occasion facile de s'étendre sur les talens
militaires du grand Napoléon et de nous montrer
les alliés bientôt culbutés jusqu'aux rives du Rhin.
Du reste on savait fort peu lorsqu'une gazette extraordin.
annonçant l'approche des alliés de Paris fut bientôt
suivie le 6 Avril de celle qui annonçait leur entrée dans
cette capitale de l'empire français. Peu d'époques de
notre révolution ont causé tant de joie puisqu' alors
la crainte gâtait encore toujours le plaisir et qu'elle
on[?] étouffait l'origine de toutes ces craintes. La joie
était générale. Elle brillait même sur le visage du
froid'égoïste on se félicitait on se pressait les mains
et l'on voyait dans ce moment heureux renaître la
prospérité de la patrie. C'était le jour destiné par
notre prince pour adresser au ciel des prières publiques
en faveur de la nouvelle constitution. Je fus
chez L'ange où j'entendis en beau style la peinture
du bonheur dont nous jouissons de notre espoir et
de nos devoirs. Le soir sans aucun ordre préliminaire
on commençait de tous côtés à allumer des lampions
et ceci produisit enfin une illumination causée
non par l'ordre d'un despote mais par un peuple
enthousiasmé de la chute d'un tyran.
P. Bel Onder die ouders van gard. d'hon. wier lot
het overdraaglijkste was geweest moest men zeker den
hr. Bel en zijne gade rekenen. Door ouderdom en
ongemakken verzwakt zagen zij hunnen eenigen
teergeliefden zoon uit hunne ouderlijke armen rukken
door eene meer dan barbaarsche wreedheid doch
ook nu genoten zij het onuitspreeklijk genoegen om
dien zoon te Lyon door de Oostenrijkers gevangen
genomen in eene bloeiende gezondheid. Zalig was deze
dag (Dond. 7 Ap.) voor die tederlievende ouderen wier eenigste
vrees daarin bestond hoe zij de overmaat der vreugde
zoude kunnen doorstaan voor hemzelven die eene
toekomst en een vaderland terug verkreeg en eindelijk
voor zijne vrienden die hem aan de klaauwen des roofgiers
ontrukt en aan zich hergeven zagen.
Belvédère [onl. Gotisch]
Besjeshuis I saw here the room in which the town
of Amsterdam had giv'n a feast to the Sovereign prince.
It was indeed very beautiful. This enormous room
who had served hitherto alone for to be the diningroom
of the old ladies who lodge here was now entirely
ornated by draperies and mirrors and made
a very imposant figure. The walls were covered over
by allegoric pictures with inscriptions who had regard
to the situation and hopes of our country. There
were also some other rooms for the Royal family
and the persons of his train who were all adorned
with simplicity elegancy and taste.
Excursion Zeeburg Diemen Ce fut le jour d'avant-hier
que nous choisîmes (Mon oncle de Vos et moi) pour faire enfin
après un hyver ennuyeux une excursion péripatécienne
hors dés murs de la ci-devant bonne ville d'Amsterdam.
Nous dirigeâmes premièrement nos pas vers le
Buitenkant et Kattenburg où nous admirâmes les nombre
vaisseaux. À Kattenburg nous passâmes une espèce
de plage d'eau à ce que je crois un canal sur un esquif
qui nous amena vers Le hoogendijk. Nous passâmes
à Zeeburg admirâmes l'ij et le Zuiderzee et tournâmes
enfin à droite. Alors nous eûmes un chemin
assez triste à travers de tristes prairies jusqu'à ce que
nous vîmes enfin le village renommé de Diemen
qui paraissait plustôt[?] le simulacre d'un village
et dont les ruines d'une tour et église consumés
par les flammes est la seule curiosité. De là par
un chemin peu différent du précédent nous arrivâmes
enfin à Diemerbrug village beaucoup plus florissant
où il y a une église neuve dont nous ne vîmes que
les dehors. C'était le point ultérieur de notre promenade
et alors rebroussant chemin et retournant par
les allées paisibles du Meer nous atteignîmes nos Penates.
Révolution à Paris Retournés à Amsterdam nous lûmes
la gazette fameuse qui contient les détails d'une révolution
qui sera une époque mémorable dans l'histoire de l'humanité.
Mais toutes les craintes s'évanouirent totalement et
le sort de l'empereur est l'objet qui pique maintenant
la curiosité et l'intérêt.
Naarden Hoe gaat het met Naarden. Dit is de vraag
welke men elkander sints de laatste weken daaglijks
geregeld doet en het gewone antwoord is dan ik weet het niet.
Nu en dan hoort men somtijds het buldren van kanonnen
zonder egter te weten of zulks van vriend of vijand is.
De nationale garde blijft steeds voor deszelfs muren gelegen
het geen aan vele menschen die geene remplaçants betalen
kunnen of officiers zijn een groot verloop en verlies
in hunne kostwinningen als anderszints veroorzaakt.
Sommigen zijn zelfs willekeurig tegen wil en dank tot
officiers benoemd. Dan spreekt men van overgaaf dan
van wapenstilstand doch dit alles loopt op niets uit.
Egter hoort men gedurig van doden en gekwetsten van
onzen kant 't geen ook ver van aangenaam is. Zoo
hebben de franschen op den tweden paaschdag eenen
onverhoedschen uitval op Muiderburg gedaan waarbij
eenigen Gard. nat. gesneuveld en verscheidene gekwetst
zijn terwijl de officieren tot zelfs Krayenhof toe
gerust onder hun pijp en en fles wijn zaten te redeneeren.
Het geheele beleid van 't beleg en vooral dit laatste
heeft bij 't gemeen en ook bij anderen eene hevige
verontwaarding tegen Krayenhof doen ontstaan als
een man zijnde zonder genoegzame bekwaamheid
om de zaken doortezetten. Gelukkig geven
de veranderde omstandigheden nu gegronde hoop want
anders zouden misschien nog vele onzer medeburgers
hier op eene rampzalige wijze hun leven kunnen verliezen.
Littérature
Apologie des français par un hollandais
Un homme qui a voulu à toute force être satirique
mais qui n'est ni Horace ni Boileau. Ses vers sont souvent
durs. Le passage sur les lois françaises et la conclusion où
il y a assez de force sont à mon gré ce qu'il y a de mieux.
Loosjes Parijs aan de voeten van Alexander. Krachtige lierzang.
Simons de waarde van den mensch Een didaktisch
gedicht in drie zangen van dezen schrijver tot nog toe
slechts door zijn bundel met kleine gedichten bekend.
Een rijmelaar dit is hij voorzeker niet doch ook geen
dichter van 'teerste water. Het stuk is volgens mij te
weinig uitgewerkt en blijft te veel bij algemeenheden
die dan ook weinig treffen. Welke heerlijke episodes
had de schildering van den mensch als hij zijne
hartstogten regeert niet kunnen opleveren. Verder
bemerkt men een zucht om door beelden op te nemen
die dan ook dikwijls vrij gezocht en duister zijn. De
vaerzen zijn somtijds stroef. Doch desniettemin bevat
het stuk vele verdienste en de schildering van het
lot der zaligen is bevallig gedacht.
De Brink nieuwe fransche tyrannie 1 v. 12o
Een schoolboek waarin een vader aan zijne kinderen
de voornaamste rampen verhaalt welke wij van de
franschen geleden hebben van de omwenteling van 1795 af
tot die van 1813. Het bevat wel juist niet veel nieuws
dat men hier ook niet zoeken moest doch is met
bezadigdheid waarheid en duidelijkheid geschreven en
dient geenszins om blinde volkshaat aan te kweken
zooals vele die de boeken naar hunne tytels beoordeelen wanen.
Verhaal van 't gebeurde te Leipzig
Een krachtige en gloeiende beschrijving van de
rampen van die verschrikkelijke dagen die ons echter
des te meer de belangrijkheid van dezelve doet inzien.
Dank zij de god der heirscharen dat hij toen aan de
zijde van 't regt de weegschaal heeft doen hellen. Het is
met naauwkeurigheid en waarschijnlijkheid geschreven
en wie zou het ook in de gedachte komen om bij 't beschrijven
van gebeurtenissen die op zich zelve reeds in den hoogsten
graad onze verbeelding te boven gaan door verdachte
omstandigheden te willen opluisteren.
Le Printems
∙Si l'été de l'année passée se distinguait par être
presqu'aussi défavorable dans le monde naturel que
dans le monde politique ce printems est en effet
un contraste parfait. Après un hyver fort froid
nous avons vu succéder incessamment un printems
où des mois de Mars et d'Avril sont brillans. Une
température superbe. Il y a quatorze jours qu'on
se serrait encore au coin du feu et déjà tout
à coup la baguette mystérieuse de la nature a
touché la terre. Elle va reverdir. Partout les arbres
commencent à pousser enfin tout est charmant. Les
nouvelles heureuses se succèdent avec rapidité jusqu'à
celle de l'abdication de l'Empereur que nous reçûmes
ici cette semaine. Elle fit ici beaucoup d'impression
et il se leva un cri général d'indignation contre la lâcheté
de l'oppresseur de l'Europe. On se fâchait pourtant
des six millions qui lui étaient encore accordées et
on pensait en bon financier que était encore trop
pour lui puisque c'est le double de la somme que
[onl.] notre bon prince. Le voilà donc ce tyran orgueilleux
qui a la lâcheté d'accepter une retraite et de descendre
du trône aussi honteusement qu'il y est monté. Je n'en
veux cependant pas trop dire puisque aujourd'hui
on veut rétracter cette nouvelle. Du reste nous sommes
encore à la fin du dernier acte mais on attend
la dernière scène. On parle de la reddition de plusieurs
places mais tout n'est pas encore suffisamment constaté.
Comme on peut appliquer dans ces jours en le
couplet de Rousseau
Montrez nous héros magnanimes
Votre vertu dans tout son jour
Voyez comment vos cœurs sublimes
Du sort soutiendront le retour
Tant que sa faveur vous seconde
Vous êtes les maîtres du monde
Votre gloire nous éblouit
Mais au moindre revers funeste
Le masque tombe l'homme reste
Et le héros s'évanouit.
En effet rien de plus vrai. Il faut avouer que les tems
où nous vivons attestent l'existence d'une providence
que l'homme doit adorer et que les événemens du siècle
où nous vivons formeront chez nos descendans une des époques les
plus intéressantes de l'histoire.
Ann. du march.
Hetgeen men gevreesd had en 't geen zich wezentlijk
geheel bevestigd heeft was de vrees voor slapte. Deze
slapte is indedaad op veelvuldige aankomsten gevolgd
dewijl nog consumtie nog Commissien van Schiedam
in staat waren het nieuw aangekomene in te zwelgen.
Vandaar heerscht ook tegenwoordig bij ons de allergrootste
lusteloosheid zoo dat ieder dag nieuwe daling in de
prijzen aankondigt en men steeds voor nog nieuwe bevreesd is.
124-128 D. Bev. Tarw. 210-218 gl.
122D N. Gron. 155 gl.
123-126 D. N. Vriesse 190-216 gl.
124D W. Old. 170 gl.
121-124 D. Vriesse Rogge 138-147 gl.
118-119 D. Overijssel 132-134 gl.
Deze zelfde slapte keert in bijna alle de andere artikelen
waarvan de meeste door veelvoudige aankomsten onverkopelijk
zijn.
95 D. Vriesse Winter garste 85.90 gl. te taxeeren
77 D. Voerhaver 80 gl.
Coolzaad was op de berigten van 't slegte gewas eenigzins
gerezen doch heeft toen zich zulks niet bevestigd
eenen groten val gedaan zoo dat Oostvries Coolzaad bij
die willigte voor 58 L. nu slechts 53 D. meer waardig is.
Hetzelfde heeft met de olie plaats en dit articul
dat f 56 gd. heeft gegeld op Mei 9 geld nu 48.
Handel
De handel begint zich van eenige zijden reeds te
verlevendigen. Het regent berigten van Riga
Memel Pillau Rostock Wismar doch het schijnt
dat uit hoofde der buitengewone daling onzer graanprijzen
er met deze plaatsen bijna niets voordelig te doen valt.
Deder en Afzifsel zou volgens de vroegst genoteerde
prijzen van Memel op hier rekening geven.
Er is hier reeds een zeer groot getal schepen uit
Engeland binnengekomen doch zij waren meest alle
met koffy geladen. Dit maakt dit articul bijna
onverkopelijk. Surinamsche Coffy 13 à 14 st. Op bijna
alle deze expeditien word geld verloren.
Militar burying
Dulce et decorum est pro patria mori
We were charged as members of the landstorm to bury
two prived of the[?] of the gard. nat. who were died of the wounds which
they had received in the scarmushes around Narden. One of
them Couturier was a very amiable youth deplored by his
parents and his friends. The train was opened by the annuncia-
tion undertakers (aansprekers) then followed
the musicians of the gard. nat. all in great uniform
A peloton of twenty landstormians who must shoat.
An officer in black does preceding the dead corpses
which were buried by some landstormians in black.
A black pall was put upon with this
inscription Voor Nederland en Oranje.
The parents and friends of the deceased
chiefly officers of the landstorm in their uniform
and marching two at two.
This pomp made a very good effect upon the most of
the spectators the crowd of which was immense. For my part I
made little reflections upon the nature of our train
for being charged by the officers to keep back
the people I had to much business and the ridicule
dress in which the order of my superiors let me
be made also no impression of gravity.
When we arrived at the end upon the church yard
after a most tedious march the colonel made an
oration of which we heard nothing. The corpses were
buried and three vollies were done. One of them was
very well but the other very lamely. At the third
volly was the half of the guns misfired and
all the shoats were heard distinctly the one after
the other.
This was also an appendix to our noble Landstorm who
by the folly and childishness of some of the officers
is degenerated into a memory and an apish
imitation of soldiership and also it is not as it
should be. An union of citizens to protect their
native country but a most disagreeable and slavish
service enough desagreeable for to make sensible what are
the great disagreements of military life.
Littérature
'S Gravenweert Regulus 4 T.
Fertur pace cae conjugis osculum
Parvas que natos ut capitis minor
Ab se removisse et vultum
Torvus huinc posuisse vultum
Indien deze held zoo beschreven wierd was hij wezentlijk
deze eer overwaardig. Voldoet nu dit dichtstuk aan
deze vereischten: ik geloof neen. Hoewel er onder
wezentlijk verdienstelijke brokken somtijds te veel opgebla-
zenheid gevonden word zoo heeft mij echter het geheel
niet sterk bevallen. Regulus doet handelt te weinig.
In een gedicht van vier zangen moet de hoofdpersoon
niet zooals hier er twee zangen werkeloos zijn waarvan
de eene de reis van zijne egtgenote na Delfos[?] die
niets afdoet en de andere een droom waarin Mars
Regulus ten hemel voert voorstelt. De dichter heeft dunkt
mij te weinig partij in zijn stuk getrokken. Men zoude
zeggen kunnen dat de poetische vinding in dezelve schraal is.
Oeuvres choisies de Quinault 2 v. ed. stér.
Ceci c'est vraiment un auteur du 'second' ordre qui plaît beaucoup.
La mère coquette est une assez bonne pièce les scènes
du valet sont assez plaisantes. L'intrigue est assez commune
la mère coquette agit trop peu et la pièce traîne un peu en longueur
le rôle du marquis est assez original.
Nous en venons maintenant aux opéras dont Voltaire
et la Harpe étaient charmés.
Ces accords languissans cette faible harmonie
Que réchauffa Quinault du feu de son génie.
On exige ici moins de vraisemblance que dans la tragédie
plus d'illusion plus de spectacle. Ce qui ennuie le plus
c'est d'entendre toujours parler d'amour et devant la
partie qu'on ici[?] le héros et son amante et puis encore
un suivant et une suivante comme le valet et la
soubrette dans la comédie.
Alceste pièce assez bien conduite quoiqu'un hercule soupirant
ne plaît pas beaucoup.
Thésée beaucoup meilleure. Le rôle de Médée est
énergique.
Atis Un des meilleurs opéras de quinault selon moi
conduit avec beaucoup d'art et où il y a des
morceaux qui sont en effet d'une très belle
versification.
Proserpine selon moi un des moins jolis où il
n'y a presque pas d'intérêt.
Persée L'auteur en aurait encore faire quelque
chose de mieux.
Amadis Les romans de chevalerie ont été mis en contribution
ici avec beaucoup de succès.
Roland et Armide Dans ces deux derniers opéras Quinault
s'est surpassé lui-même surtout dans la scène superbe
où Roland attend Angélique qui est dramatique au
dernier degré.
Une chose qui distingue aussi les opéras de Quinault ce
sont les prologues dont quelques-uns sont entièrement
adaptés au sujet. Mais le texte en est toujours le même
et toutes ces flatteries envers Louis ennuient bien vite.
Le poèm de Sceaux est un modèle superbe d'un petit poème
descriptif en vers libres.
Schouwburg
De zucht om toch een vaderlandsch voortbrengsel ten
tonele te zien voeren dreef mij om de vertoning van den
Polydorus van Wiselius bij te wonen waarvan ik veel goeds
vernomen had. In 't geheel beviel mij het stuk zeer wel doch
dezelfde gebreken welke ik bij de lezing daarin gevonden
had troffen mij nu weder. Het geheel is oneindig veel
te lang. Deze langdradigheid hindert egter het meest
in het eerste bedrijf en in het vijfde bij het ontzettend
lang verhaal van Lycaon dat wel is waar vele schoonheden
bevat doch echter in deze omstandigheden volstrekt niet
te pas kwam. Juff. Greveling muntte indedaad in de Hecuba
uit. Zij zeide hare lierzangen vooral de eerste voortreffelijk op.
Doch men kan hier weder opmerken dat vier zulke
brokken in een stuk te veel zijn. Snoek speelde den
rol van Polydorus zeer goed zoo als ook Jelgerhuis dien
van Polymnestor. Juff. Jelgerhuis deed haar best in
de rol van Hione die hoewel lang weinig betekend en
waarvan niet veel goeds gemaakt kan worden. Evers
en Westerman bragten door een goede declamatie nog
eenig vuur in de verschrikkelijk lange verhalen van
Phocus in het twede en Lycaon in het vijfde
bedrijf. Het vierde bedrijf was indedaad vast het
schoonste en bijna van een gedurig belang. Het derde
bevat ook treffende toneelen. De persoon van
Nisus door Struik ten uitersten slegt uitgevoerd blijft
volgens mij een belagchelijke hansworstenrol beneden
alle criticq en het Treurspel onwaardig. De alleenspraak
van Polymnestor die het vijfde bedrijf opent vind ik
aldaar ongepast en de bravade scène die vervolgens
tusschen Nisus en de twee vrienden plaats heeft elendig.
Over 't geheel moet ik echter tog bekennen dat het stuk
mij zeer goed bevallen heeft en dat indien de dichter
het stuk eenigzins besnoeide hetzelve steeds met
zeer veel genoegen van den kant der aanschouwers
ten toneele zou kunnen gevoerd worden.
De toverratel is eene harlequinade die met andere
balletten van die soort eene grote gelijkenis bezit.
Overal is de scheering en inslag dezelve. Het waren
aardige brokken van decoratien en geestige veranderingen
waaronder een van eene ruïne in een slot en vervolgens
in een olyfant mij bijzonder beviel.
Kerk (Sybrandi)
Deze leeraar heeft ons nu even Zeer als voorheen bevallen.
Hij preekte over den text Niemand kent den vader als
de zoon en dien het de zoon wil openbaren. Hij begon
met eenige voorlopige algemeene aanmerkingen wegens
't uitlegkundige en zeide hier over onderanderen dat
men in het woord willen geen hardheid of willekeurige
openbaring moest vermoeden 2e stelde hij voor hoe
of het zonder goddelijke openbaring onmogelijk was de
eigenschappen der godheid te leeren kennen en bewees
dit uit de geschiedenis der menscheid en ten 3. toonde
hij in een krachtig geschetst tafereel hoedanig dan
eigentlijk de zoon ons den vader had doen kennen.
Overal duidelijkheid en eenvoudige en onopgesmukte schoonheid.
Landmilitie
Parturiunt montes
Yesterday roused by the novel that I must yet
to day present a remplaçant I must on the dispositions
in the utmost hurry run and found at the
end somebody who should instead of me fight
for his country. I hastened myself to come at
Bureau of administration and found there that
there was no question of me that also all my
speed and pains were been invain and
that I must with submission expect that epoch
in which my country did me the pleasure to request
me of the honour which she had done to me.
Littérature
Zachariä Gedichte. V. 1 & 2
V. 1.Voilà deux volumes que j'ai en effet plutôt
parcouru que lu.
Parmi les différentes espèces de poèmes burlesques
il y en a une qui est sans doute la moins jolie et
qui consiste dans l'imitation du Rape of the locke de
Pope dans le quel les sylphes jouent un grand rôle
où l'on voit la coquetterie etc. personifiée et qui sont
toujours d'une langueur à faire peur. Cette p.e. que
[onl. Gotisch] J'ai pris
la peine de lire d'un bout à l'autre un poème de
ce genre en 6 chants qui ouvre cette collection. Il
s'appelle [onl. Gotisch]. C'est l'histoire d'un étudiant
renommiste qui chassé de Jena se retire à Leipzig
et y devient amoureux. Les [onl. Gotisch] jouent un grand
rôle dans ce poème où il y a de jolis traits mais dont
la plupart sont des allusions aux situations et
mœurs locale. Après cette lecture je sautai le reste
du livre en pas joints et je n'eus garde de lire
[onl. Gotisch] dans
le même genre et de la même force.
2. [onl. Gotisch] sont sans doute un poème
très agréable tout y est décrit avec verve. Cependant
il faut avouer que malgré les beaux morceaux on
trouve trop de descriptions entassées les unes sur
les autres dont le lecteur se lasse enfin et
trop peu d'épisodes.
[onl. Gotisch] est un charmant
poème qui n'est pas trop long et écrit avec grâce
fraîcheur et vérité.
Les autres poèmes qui étaient traduits en partie
ne m'ont pas assez intéressés pour me
porter à en faire la lecture non plus qu'une imitation
de Milton dans la création de l'enfer.
Quelques livres d'[onl. Gotisch] mais ceci ne
me paraît pas être le fort de l'auteur. On trouve
ici des odes pindariques et horatiennes je tremble au
seul abord quand j'en rencontre en Allemand puisque
je tiens cette langue entièrement capable d'imiter
l'harmonie des [onl.] poétiques des anciens.
Quant aux pièces élégantes et badines on
trouve en ce genre des pièces bien plus jolies
dans les ouvrages de Gleim Schiller Hagedorn Bürger etc.
Certamen. Rosae et violae Ms.
M. Rauwenhof me confia cette pièce l'ouvrage de la
reconaissance d'un médecin qui a assez de talents
mais qui est accablé d'une nombreuse famille et par
de nombreuses calamités. C'est un combat de la rose
et de la Pensée en vers latins assez jolis et qui finit par
être expliquées allégoriquement par la citation
d'un texte de St. Pierre dans lequel il dit que
tout notre bonheur est frêle comme l'herbe des
champs. Il y a des idées assez ingénieuses quoique
la pièce soit trop longue et contienne trop de
répétitions.
Koopmans. Afscheidsrede.
Van den beginne af had ik geoordeeld dat het onderwerp
weinig voor eene welsprekende behandeling geschikt was
en dat de noodzakelijkheid om van zich zelven te spreken
steeds eene moeielijke klip was en bleef. Verder bleef zijn E.
ons als Professor nog nu en dan stichten en dus was
het afscheid minder geheel ook minder treffend. Althans
hij steeg ten kansel op en deed naar de handleiding eener
Text waarin Paulus van zich zelven spreekt eene
soort van Apologie van zijn gehouden gedrag.
1. als leeraar hier schetste hij ons zijnen prediktrant en
derzelver voordeel waarbij andere predikanten nog al
eens een veer moesten laten.
2. verhaalde hij hoe hij te werk gegaan was in het grote
werk om de jeugd in zijne catechisatien tot den
godsdienst op te leiden.
3. hoe hij het gesteld had met de gezellige pligten omtrent
zijne kudde.
Voorts eindigde hij met verschillende aanspraken waaronder
eene aan Gr. de Vos en eene aan de kerkenraad waarin
hij alle zijne verpligtingen aan dezelve uitleide.
Dit nu was het stuk. De stijl was goed doch alles was
in de trant van den redenaar en verviel dikwijls tot het
triviale of al te gemeene. Daar nu het grootste gedeelte
der toehoorders te vreden waren waarom zou ieder een
dan zulks niet zijn. Voor mij ik voed de hoogste achting
en genegenheid voor den persoon van den Leeraar
doch des al niet te min heeft mij zijn stuk waarlijk
niet getroffen en ik vind tusschen hetzelve en de
vijftigjarige Preek van G. de Vos een gelijk onderscheid
als tusschen een lierzang van la Motte en een van
Horatius.
Mai
Excursion. Harlem
Harlem fut encore le but de mon voyage. J'y arrivai en dévorant
chemin faisant les douceurs que M. de Chateaubriand adresse
à Buonaparte. Arrivés je fus le soir au Leerzaam Vermaak.
Het vaderlijk huis rhapsodie allemande où il ya du bon
du touchant mais qui est trop longue. Le rôle [onl.] de
la mère est trop long celui de l'enfant superflu. Tout est
presque sacrifié à un seul rôle à celui du père qui en
effet est quelquefois de beaucoup de force et fut rempli
supérieurement par H. Walré. W. v.d. V. et S. G. s'acquitèrent
avec honneur des rôles des deux époux. Quelques subalternes
pouvaient être critiqués avec raison.
Het verliefde huisgezin Traduction d'une farce française
de Grand dans laquelle la grand'mère la sœur et la fille
d'un usurier sont tous amoureux et croyent être aimés
d'un jeune officier caché dans la maison et amoureux d'une
nièce qu'il épouse enfin par la signature
d'un faux acte et une intrigue de soubrette. Cette farce
m'ennuya par ce qu'elle ne me fit pas rire. Le sujet était
trop peu agréable. Le rôle rebutant de la grand'mère fut
joué par M. Kops avec esprit. Jean Enschedé remplit
parfaitement bien le rôle de l'usurier.
La représentation finie nous eûmes une collation
et après cela la danse. Elle fut fort gaie on dansait
avec zèle et activité. La chambre était grande et bien
remplie on sauta donc toute la nuit jusqu'à ce que
l'aurore aux doigts de rose ayant déjà ouvert les portes
de l'orient on se retourna chez soi à 5 h. bien contents
de la soirée et de la nuit.
Le lendemain matin le jour se leva tard pour nous.
J'inspectai le landstorm de Harlem chez lequel je trouvai
pour le moins autant d'habilité que chez le nôtre et
bien moins de ridicule chez les officiers. Suivit un
tour charmant dans les environs de Harlem qui
présentent toujours une pompe agréable et des
fêtes charmans. Une promenade dans le majestueux hout
toujours sublime fut suivie par un discours intéressant sur
mon cher Guise[?], l'enfant de mes pensées enfin
une société agréable et un bon sommeil conclurent
ma journée et le lendemain je pris congé de M.
Gerling et de son épouse pénétré de souvenirs
du plaisir goûté et de la plus vive reconnaisance.
j1. Scannummer: FIV.045.01
Volksbeweging
Non civium ardor prava Jubentium
Mente quatit solida.
Naauw was ik van mijnen korten uitstap aan den vaderlijken
haard teruggekeerd of een nieuwe gebeurtenis wekte
de verontwaardiging der getrouwe burgers op. Reeds op den
Haarlemmerdijk had ik eenig volk meest meiden onder
het geschreeuw van Oranje boven voort zien trekken doch nu
hoorde ik van tijd tot tijd verwarde verhalen wegens eenen
opgerigten vrijheids-boom door eenige vischwijven en diergelijke
deftige personaadjens van bedreigende uitdrukkingen tegen
de eertijds zoogenaamde keezen van het medevoeren
van geisoleerde pikeniers door de muitelingen van het
dwingen om hunnen geliefden boom te kussen van het
wonden van een Luit. col. etc. Op deze berigten volgden er
weldra andere. Ik zag 's middags alom de lansen blinken
en de Haarlemmerdijk door de alarmtrom in opschudding
gebragt. Denkende dat zoo vele dappere helden
gemakkelijk een hoop vischwijven uit elkander konden
drijven zoo hield ik mij verder met deze zaak niet op doch
was zeer verwonderd om assisteerende bij de maandag den
last te ontfangen om oogenblikkelijk in de wapens te
komen. Het vaderland wenkte ik vloog. Gelijk een twede
Regulus rukte ik mij uit de armen van alles wat mij
lief en waard was los gespte het harnas (patroontas) aan
greep het plettrend krijgsroer en vertrouwde om zonder
kruid en lood (want dit hadden wij niet) het gepeupel
uit elkander te schieten. Ik vloog na de loopplaats en
dacht aan niets natuurlijkers als een moedig gevecht
waarin wij de eer der nog maagdelijke wapens van den
landstorm zouden moeten staade houden en helaas
de pikeniers hunne scherpgepunte lansen voor teerst
in 't dierbaar burgerbloed zouden doopen. Doch 't was met
de zaak anders gelegen. Onze wacht was het Nieuwe Zijds
heeren logement alwaar gerookt gedronken en
na de starren gekeken wierd. Het zilverblank licht
der kuische Diana en een souper dat ik nog en passant
waarnam verzoetten de onaangenaamheid der groepen.
Alles was rustig geen haan kraaide en nu egter wierd
er aan de andere zijde der stad alarm geslagen waarop
alles te wapen vloog en de zoo geliefde veeren zonder eenig
nut verliet. Dus was het einde dier nieuwe Catiliaansche
opstand die eenen Sallustius tot geschiedschrijver verdiende
te hebben.
Bedestonde 5 Meij.
Dit biduur kon met regt een dankuur genoemd worden
uit hoofde van de vele goede tijdingen die in de vorige
weken ons ter ore gekomen waren. D. van G. maakte van
dezelve in eene deftige en krachtige aanspraak een voortreflijk
gebruik. Gelukkig echter ware het geweest indien hij zulk
een gebruik niet gemaakt had van de tijding der overgaaf
van Naarden hem voor de predikbeurt bekend gemaakt
en voor dewelke hij na dezelve in zijne aanspraak een
paar maal te pas gebragt te hebben hij ons feestelijk liet
danken daar dezelve egter naderhand bleek volkomen
vals te zijn.
Politique
Les mois précédens ont été si intéressans qu'il est
impossible que ceux-ci le soient. En France tout ne paraît
pas encore réglé et j'ai lu des adresses virulentes publiées
à Paris et adressées aux Sénateurs de Buonaparte. Au
reste le sort de Delfzijl Coeverden et surtout de Naarden
nous attriste encore. C'est aussi cette dernière place qui
fournit beaucoup de matière aux discours politiques.
On craint beaucoup la guerre entre la Suède et le Danemarc.
Littérature
Staatkundig overzigt van Europa na de slag v. Leipzig
Een stuk reeds in den voorledenen jaarkring geschreven
alwaar dus de uitkomsten nog niet bekend zijn maar wel
vooruit gezien worden. Een werk niet voor 't algemeen
geschikt maar dat krachtige denkbeelden met treffende
uitleggingen vereend een werkje dat elk beminnaar
der geschiedenis welkom zal zijn.
Van Kampen.Algemeen overzigt der geschiedenis
van de vrede van Amiens af 1e d.
De naam van den schrijver alleen waarborgt ons iets
goeds en iets voortreflijks en wij vinden ons niet
bedrogen. De overheerlijke stijl de geschiedkundige
kennis de gematigdheid van den schrijver word hier op
iedere pagina gekenschetst. De schildering van Frankrijk
in 1807 de karakters van Pit en Fox zijn treffende brokken
wij zien hier in een bestek vereenigd alles
't geen wij ons nog wel herinnerden doch waarvan de
denkbeelden reeds eenigzints verflaauwd waren. Wij zien
hier de oorlogen in Duitschland tegen Oostenrijk Pruissen
en Rusland, de steeds groeiende heerschzugt van den
geweldenaar de aanvang der Spaansche oorlog. De
schrijver heeft door dit werk zich en zijne natie eer
aangedaan. Hij is een ander historieschrijver als van
Der Aa en consorten. In eenige bladen zegt hij meer dan
anderen in dikke deelen.
Chateaubriand Buonaparte et les Bourbons
Le premier morceau y est sans doute le plus énergique
le destructeur de l'Europe y est peint avec de fortes couleurs
quelques traits sont d'une vérité précédente. Souvent cependant
la diatribe c'est poussée trop loin et ici ainsi que dans
les ouvrages Français depuis la révolution on tâche de
rejeter tous les crimes des Français sur leur chef et
d'excuser entièrement ce peuple qui par sa cruauté et
son orgueil s'est montré digne d'un tyran et le seul
qui pût souffrir ou exécuter de pareils forfaits. Le
style est à mon avis beau et contient peu de ce Phébus
qu'on trouve autrement si fréquemment chez cet auteur.
Il fait une espèce de capitulation assez spirituelle pour
tous les gens de lettres qui ont sacrifié
au Dieu du jour.
Le Portrait de Buonaparte par la Crételle qui finit la
brochure n'est pas digne à mon avis de cet écrivain.
Van Lennep. Tuus adest Gulielme dies
Un vers qui selon moi se distingue moins par la beauté
ou la nouveauté des pensées que par la beauté de
l'expression et les vers superbes dans lequel il est écrit.
Loots. Aan Willem van Oranje
Dit vaers door den dichter in het institut voorgelezen
verdient zeker groten lof en moet natuurlijk veel
uitwerking gedaan hebben. Het is zeer lyrisch hoe-
wel in de tweede strophe de regels
En werpt den glans van duizend zonnen
D'ontwaakten mensch in 't aangezigt
mij juist niet zeer bijzonder bevallen. Mij dunkt het
is eenigzins met beelden gesurchargeerd en dat
van den stiefvader hoewel zeer gepast bevalt mij
niet wegens de uitdrukking. In een Coupl. is een slegte
constructie. De schildering van de bloei der Kunsten
die nu volgen zal is overheerlijk.
Littérature
Goldsmith Poems
If it was a general axiom that the worth of books would
be in the proportion of their volume. This small one would
be of no great value but I have often remarked that the
greatest assemblies of poetical productions were
often the least in value. This little volume contains
1The traveller An agreeable poem which contains very
poetical descriptions of the different lands of Europe.
2The deserted village a charming poem with descriptions
in which reigns a melancholy charm and the happiest
choice of words and expressions joined to much sentiment.
3The hermit A romance out of the Vicar of Wakefield whose
inestimable worth nobody will dispute after the lecture.
4Retaliation seized me less because I know not the
persons to which allusions are made here.
In short these fragments enable their author to be
one of the most agreeable poets of his country.
Oeuvres choisies de Desmahis
Ce poète en effet méritait une pareille édition et on le lit
avec plaisir.
L'impertinent pièce en un acte fourmille de traits d'esprit
est écrit avec beaucoup de sel. Chaque réplique est pour
ainsi dire une épigramme ou un madrigal mais l'intrigue
est faible.
Parmi les pièces fugitives il y a de jolis morceaux où
l'on remarque une versification facile et l'imitation de
l'épicurisme de Chaulieu.
Les articles en prose sont bien écrits.
Le voyage à St. Germain ne m'a plu nullement.
Église Rijswijk
Wij hadden deze week de eer den eerwaarden leeraar van
der Joure den gewijden kansel te zien bestijgen. Zijn uitspraak
is onaangenaam zijne gebaarden onverdragelijk. Van
eenen anderen kant waren zijne zaken en stijl beide
zeer goed. Hij onderhield ons wegens de liefde en
eerbied tot god het pligtmatige en noodzakelijke van
dezelve hoe overal de magt der godheid uitblonk hoe
wij ons gedurig bij alle onze bezigheden en ontmoetingen
dezelve voor ogen moesten stellen en nooit dan met
eerbied aan dat opperwezen denken.
Pacification
Trop longtems ont grondé les foudres de la guerre.
Il paraît enfin que nous verrons refleurir nos champs
ravagés sous l'égide favorable de la paix sacrée. Enfin
l'olive remplacera le glaive et les cris de l'allégresse rempla-
ceront les accens du désespoir. Déjà de tous côtés le pavillon
des lis flotte sur les murs des forteresses et nos ennemis
impies quittent ces lieux trop longtems souillé par leur
cruauté. Déjà Couvorden Deventer et De helder ont vu leurs
garnisons reprendre la route de leur patrie. Voici dans ce
moment les nouvelles ou sujets de discours les plus importans.
Naarden Enfin après tant de mensonges répandus après
tant de nouvelles exagérées débitées et contredfaites le même
jour notre gouvernement nous apprend enfin que cette
ville a capitulé. Ils vont donc sortir de leur repaire ces
tigres cruels et ce monstre qui a montré après la
suspension d'armes et la révolution de Paris une férocité
digne de siècles plus reculés va recueillir en paix le fruit
de ses crimes. Cependant encore dans ce moment à cette
reddition n'est pas encore décidée ont dit qu'après des
disputes les communications ont été derechef interrompues
telle est la sûreté de nos nouvelles.
France Rien de plus dégoûtant que la lecture des adresses
au roi et aux princes à leur entrée
dans paris de voir les maréchaux enrichis du sang et
des dépouilles des peuples se montrer comme restaurateurs
de la gloire de la France qu'ils ont soutenue par les armes.
De voir cette canaille infâme qui adorait un vil [onl.]
éclater l'ancien cri de vive le roi. De voir enfin tant d'hommes
qui contribuèrent à saper le trône et l'autel qui [onl.]
pendant les troubles de la révolution vils esclaves dans
les jours du despotisme cherchent à mériter par une basse
flatterie envers les princes qu'ils ont chassés la conservation
de leurs places et de leur dignités. Que de plus indigne
enfin que de voir des littérateurs qui encensaient l'usurpator
par de fades louanges un vil peuple qui courbait les
genoux devant son trône rejeter sur lui tout le poids de
leur injures et faire regarder le peuple français comme méritant
les louanges de la postérité et comme ayant osé secouer
sa propre chaîne tandis que personne ne bougeait quoique
les aigles prussienes fussent déjà plantées sur les hauteurs
de Montmartre et qu'à l'exception de Bordeaux aucune
ville aucun village n'osa avant la victoire complète
des alliés arborer l'étendard de ses rois légitimes.
Plusieurs personnes assurent qu'en France tout est
prêt pour une guerre civile et que l'on y distingue encore
trois partis distinctifs celui de l'usurpateur des Bourbons et
de la république.
Le Nord Cependant à peine voyons-nous le calme se rétablir
peu après dans le midi de l'Europe que les enfans du
nord menacent d'arroser de nouveau de leur sang leurs
plaines incultes. En effet pourquoi forcer un peuple
libre à courber la tête sous le joug d'un peuple qui fut
de tout tems son ennemi pourquoi lui ôter la liberté
de se choisir soi-même son souverain.
Return of the Garde nationale
Such was the incertitude caused by the various reports of
the siege of Naarden that when this town was given up
at the end nobody would believe it. It appeared by the
effect that it was indeed so for we heard soon that the
garde nationale would made a triumphant intreat in
our town. Firstly it had been resolved to give
at the officers of these troops a public dinner
upon the exchange but this was not agreed. It was
concluded that now our brave landstorm should
form the greatest part of the honour which the
gardes would receive on that glorious day.
It was scarce eight o'clock when the sun saw our
illustrious company already assembled. The weather was
very unfavourable and the rain streamed along our
dress and arms but what is rain to heroes. We stood
there some time looking at the clouds and being very
impatient over our slow progress. At the end we
were transported by our feet in a solemn march at
the plantage where we encounterd a great number
of regiments who did not know the way they must
go. After some watching we heard at the end the
joyful news of the arrival of our brotheres of
arms but instead of being in the occasion to receive
them with open arms our consolation consisted in
preceeding them without seeing anything. When in
our triumph we had at the end depassed the dam it
was said that we could return home but instead of
that we turned our steps towards the Dam who was now
entirely covered over with guns and pikes without office.
After much pains I had in the end the satisfaction to see
the garde nationale run in an accelerated march
with volunteers of different kinds and cavallery of
a very bad appearance over the Dam. From their care to have
at less room to pass and the curiosity of the disofficed
landstorm a dispute would perhaps have ensued in
which the pikes should have acted a great part.
This marvellous triumph was the end of the marvellous
siege of Naarden who deserved indeed a Homer to sing
the great actions performed into this memorable epoch.
Afscheid der Franschen
Zoo zal dan eindelijk onze vaderlandsche grond van dit schuim
gezuiverd worden en aan onze vrijgewordene oevers zal
geen vleiende toon ter eere des verdelgers van Europa meer
gehoord worden. De schandelijke bevelhebber van Naarden
wien het bloed der burgers ten spel verstrekte en die
veeleer den galg dan den Lauwerkroon verdiende heeft
ook me zijne gevloekte benden de zoo lang geteisterde
stad verlaten. Tot het laatste oogenblik hebben zij hunne
helschen aart aan den dag gelegd. Hun afscheid bij
het defileren langs onze troepen was de kreet van vive
l'empereur de scheldnaam van brigands en de belofte
van binnen twee jaar weder te komen. Dit moge de regtvaar-
dige God verhoeden en moge ieder Hollander van het
diepst besef doordrongen zijn dat ieder in welken stand
hij zij steeds zijne uiterste pogingen moet aanwenden om
voor altoos dit verderfelijk geslacht van onze grenzen
te weeren dit geslacht wiens onbegrensde wreedheid
en valscheid wij tot zulk eenen duren prijs hebben
leeren kennen. (De officieren te Harlem in eenen herberg
om wijn gevraagd hebbende zeiden Ce vin est bon pour
des officiers d'Orange donnez nous en du meilleur.)
Zoo is dan eindelijk na eene negentienjarige slavernij
dit verderfelijk volk weder uit den boezem van ons
land uit den kreits onzer vestingen verdreven. Zij hebben
zich eenen naam gedicht die in dit land nooit verwelken
maar in de harten van het tegenwoordig geslacht gegrift
is. Moge deze verontwaardiging nooit vergaan en
tot in de laatste eeuwen de hollandsche vader aan
zijn zoon het mistrouwen tegen frankrijk als de
grondslag van ons staatkundig en burgerlijk gedrag
doen aanschouwen.
De Franschen in Rotterdam Bij het doortrekken van
het fransche garnizoen van den Helder door deze stad moet
er aldaar een aanmerkelijke opstand ontstaan zij bij het
graauw toen hetzelve zag hoe zij die zich alom door
hunne gruwlen hadden gekentekend (daar men sommigen
als medepligtigen aan het vonnis der gefusilleerde burgers
herkende) nu gewapend hunne stad doortrokken. Sommigen
wierden afgerost een verdronken de meeste zoo officiers
als gemene van wapenen beroofd tot dat in 't eind
de schutterij en dragonders te hulp schoten en hen
van de woede van 't graauw beveiligden. Den volgenden
dag trokken zij als misdadigen uit van allen kanten
door gewapenden omgeven om hen te beveiligen tot
zij in schepen ingepakt wierden. Dit was de roemrijke
uittogt der Franschen van ons grondgebied.
Cosakken Er heeft zig gedurende eenige weken in
Gelderland een corps cosakken die de wegen onveilig
maakten en overal contributien en roof verzamelden
bevonden doch na klagten aan den Keizer van Rusland
heeft men vrijheid gekregen hen te vermeesteren. De Landstorm
heeft hen omcingeld en gevangen gemaakt.
Omwenteling in Rotterdam Volgens ingewonnene
berigten moet de omwenteling alhier ook niet vrij van
terreur panique en wind geweest zijn. Eens wierd er een
verschrikkelijke ontsteltenis verspreid door het berigt
dat de Franschen weder op Rotterdam en Leiden terug
trokken zoodat sommige personen druk aan 't inpakken
waren. Eens wierd er in een schip een douanier gevonden
en weldra wierd de tijding verspreid dat eenige
honderden franschen op allerlei wijzen verspreid de
stad overrompeld hadden. Nu eens hoorde men kanonschoten
in de fusillade van een overgelopen corps étrangers. Dan
weder durfden de rustbewaarders de posten niet betrekken
en verklaarden dat zij niet schieten konden. Dan
weder wierd een detachement Rotterdamsche vrijwilligers
bij het horen der fransche musketschoten zonder een
schot te doen op de vlugt gedreven. Men wierp de patronen
die men in de zakken had uit verlegenheid weg en liep
somtijds een uur ver met een afgeladen geweer. Doch
Gode zij dank de tijden der onrust zijn voorbij. Willem
regeert. De handel herleeft. Moge ons vaderland onder
den invloed eener vrijheidslievende regering niet
weer de toneelen eener altoos verderfelijke omwenteling
zien.
Excursion. Kennemeroord.
Encore deux jours passés dans ce lieu charmant déjà souvent
célébré dans ces pages. Je goûtai la nature et je jouis en effet.
Oosterduin En faisant la jolie promenade jusqu'à
Overveen déjà suffisamment décrite je vis la maison
d'Oosterduin la belle campagne de M. Hasselgreen déjà
réduite en ruines par la main barbare des spoliateurs
et les arbres superbes courbés sous la hache de la
rapacité. Je les regardai émus de pitié et je pensai
Beaux arbres puissiez-Vous être les derniers qui
tombent victimes de l'état d'appauvrissement et de
pénurie où nous a réduit le tyran.
Hout Je revis avec un plaisir délicieux ses allées
majestueuses ces dômes touffus qui inspirent une tendre
mélancolie et élèvent l'âme. Peut on oublier des
vues pareilles à celles du superbe Spanjaardslaan
de l'allée qui aboutit au pavillon de la vue sur le
sparen tandis que le beau grand dreef l'allée du
manège, l'étoile près du grand' arbre l'allée des
collines donnent aussi des impressions douces qui ne
s'effacent pas.
Kinker
Zoo zeg ik dat de smaak steeds in dat land vergaat
Waar m'in de handen klapt voor 't geen men niet verstaat.
Toen ik deze regels ter neder schreef dacht ik om eene
diergelijke verhandeling. Zij wierd gehouden bij gelegenheid
van de uitdeeling der eereprijzen van een tekenkundig
genootschap hier ter stede. De Redenaar begon met
eene inleiding over de vermaarde regel van Boileau
Rien n'est beau que le vrai le vrai seul est aimable
die grootendeels daar op uitliep dat met betrekking op de
schone kunsten hier niet het wezentlijke ware maar het
idealisch ware gemeend was. Dit was de grondslag van
het vaers dat zich door eene gemakkelijke versificatie
en schone klanken aanprees doch dat wat de
zaak zelve betrof allerduisterst en zoo verschrikkelijk
verward was dat ik geloof dat de vervaardiger zelve
het met moeite begrepen zal hebben. Voorts nog veel
idealisch van de vrouwen die hem met open mond zaten
aan te gapen zonder er iets van te rooien en op wier
grootste gedeelte het ideaal zeer slegt kon toegepast worden.
Excursion Rupelmonde
Cette excursion avait été préméditée depuis longtem et fut
enfin exécutée. Nous parcourûmes tranquillement un chemin
bien connu pour arriver dans un lieu bien connu où
tout était encore à la même place. C'était bien dommage
que les maîtres n'y pouvaient jouir car déjà sans
eux la campagne avait repris des feuilles des fleurs
et des beautés nouvelles. Déjà les pommiers étaient blanchis
par des fleurs prémices d'un heureux avenir. Le
chêne majestueux le saule timide le blond tilleul tout
reprenait ses forces et sa verdure: et un tel lieu reste
inhabitée. Quel dommage! Nous nous arrachâmes avec
peine à ce séjour charmant et roulâmes le soir jusqu'aux
rives de l'Amstel.
Nat. Garde. Afdanking (poste Naarden
I saw these troops in whom had sustained the renown of
our arms in the fields of Naarden assembled upon the dam
and dissolved. This was also the last epoch of their military
life. If they had not acquired an everlasting glory
they had had however merited the thanks of people for
suffering so much incommodities in a terrible cold
being daily exposed to the french bullets before a town
which it was impossible they could take. What has been
the laurel with which they have been crowned. The
permission to see once gratis the ship of Breda in the
comedy. This will be noted in the pages of history as
the glorious reward of all their sufferings and the death
of their fellow sholdiers. The most of them were remplaçants
of the meanest class who although have been submitted
to the strictest discipline in the field but the
officers were all natives of Amsterdam raised out
of their business and connections for to practise an
art of which they know nothing. The behaviour of the
general Krayenhof in this siege is not much praised.
But may all this be involved in oblivion. We are
masters of Naarden and is not the matter how we
gained it but if we possess it. May it now never
return in the inpious hands of the french and may
our cherished country be restored by the blessings of
peace to his ancient glory and happiness.
Landstorm
[onl. Gotisch]
Uitstap. Naarden
Naarden dit was gedurende deze week de algemeene
leus en de vraag die uit ieders mond vloeide was deze
Zijt gij te Naarden geweest welke vraag dan meestal
beantwoord wierd door de woorden Ja ik ben er geweest
of ik ga. Ik begreep dan dat ik in diergelijke omstandigheden
ook niet stil kon zitten en dus was de zaak spoedig besloten
en eene Naardensche reis voorgenomen. Doch nu kwam
het op de modus quo aan. Dan eens scheen mij het beste om
ook nu de eer mijner Benthemsche en Noordhollandsche
wandelingen na te streven, dan eens streelde mij het
vooruitzicht eener gemakkelijke trekschuit. Eindelijk steeg
het plan tot op het nemen van eenen wagen en 's ogtends
te zeven uur stond een open wagen met frissche paarden
voor onze deur. Daarin nevens nog drie reisgenoten (Scheurer[?]
Bruin Hartsen) ingeklommen zijnde en dezelve met de
nodige hoeveelheid van proviant als ballast beladen
hebbende reden wij vrolijk onder eenen lagchenden
hemel en door een verkoelend windje verfrischt de
Muiderpoort uit. Na de Meer en de muiderweg die juist niet
zeer verrukkelijk is en waar niet veel meer als Gras en
lucht te zien valt overgereden te zijn bereikten wij Muiden
en vervolgens de Hakkelaarsbrug zoo dikwijls in de verhalen
der Naardensche nieuws vertellers genoemd. Hier zagen
wij voor het eerst de uitwerkselen van 't geschut. Van een
huis was door een kogel een geheel stuk weggenomen.
De brug was beschadigd. Nu reden wij verder. Wij zagen op
vele plaatsen de boomen door de bijlen onzer burgers op
andere door de kogels der franschen geveld. Hier en daar
waren in asch gelegde boerderijen die niets anders dan
eenen steenhoop vertoonden wijl anderen gelukkig nog
schoon digter bij de vesting gelegerd de zeis der verwoesting
ontkomen waren. Onder deze gezigten en dat van den berugte
toren van Naarden die wij vlak voor ons zagen reden wij voort. Ondertusschen
grimmelde de gehele weg van nieuwsgierigen. Eene grote
toevloed van wandelen mannen en vrouwen met pakken en trommels
beladen volgde op elkander. Bijna alle de wagens die in
Amsterdam te vinden waren reden hier met menschen
volgepropt terwijl de vaart opgevuld was met volgestopte
trekschuiten waar schaars een plaats voor den schipper
overbleef terwijl eene niet geringer menigte in jagten
boeiers tentschuitjes ja zelfs korenligters den weg afleide.
Onder dit verward gewoel na nog bij de poort van Naarden een
herberg opgemerkt te hebben die bijna geheel door de kogels
vernield was reden wij de stad in door eene poort wier
aanzien niet onbevallig was. Wij kwamen spoedig in
eene zeer brede straat de schoonste van geheel Naarden
alwaar indedaad fraaie huizen stonden en waar wij
bij eenen Van Ommeren onzen intrek namen. De herberg
was echter zoo vol dat men niet bemerkte wie in of uitging.
Bij het ingaan van de stad rijd men eerst door de
buitenwerken die zeer uitgestrekt zijn en welke de
franschen uit hoofde van hun gering garnizoen niet
konden bezetten. Daarna reed men over eene brug over
eene bij uitstek brede gracht gelegen en daarna eerst
komt men aan de stad en hare binnenwerken. Nu namen
wij eenen gids en wandelden met hem om de uitgestrekte
wallen heen. Deze hoge wallen overal met spaansche
ruiters verdedigd met geschut bezet leverden den
sterksten staat van verdediging op en wij begrepen
reeds duidelijk bij het eerste gezigt dat onze nationale gardes
schoon even stoutmoedig als de titans van den ouden tijd
bij storm toch van dezen nieuwen hemel zouden neder-
gebliksemd geweest zijn. Niet alleen konden deze werken
eenen verschrikkelijken tegenstand opleveren doch zelfs
zag men op sommige plaatsen tusschen de buiten en binnen-
werken eene soort van eilanden die ook verdedigd waren.
De meeste stukken die op de wallen stonden waren van groot
caliber en alle van hollandsche fabriek. Zij waren
op vele na allen niet gebruikt. Wij zagen het stuk dat
juist de vaart en de weg na Muiden bestreek. Aan den kant van
Bussum was het meest geschoten en de batterij kanonnen
vreeselijk ja zelfs stond op een vuurmond dit woord
door de franschen geschreven Destruction de Bussum.Verder
zag men hier overal niet alleen kanonnen van velerhand
fabrieken zoo op affuiten als voorraad maar
ook de veldstukken die bij de uitvallen gebruikt
wierden. Kattenkoppen om met schroot te schieten
houwitsers bomketels etc.
Wegens de Casematten moet men twee voorname soorten
onder scheiden. De eerste namelijk onder de wallen
waar wij een vertrekjen zagen en waar alle de mondbehoeften
nevens het kruid en alles wat voor de soldaten
nodig was bewaard wierd. Ja wij zagen hier zelfs een
bakoven zoodat wanneer zelfs de gehele stad tot
een puinhoop geschoten ware dit voor het levensonderhoud
der soldaten gene nadelige gevolgen zou hebben.
Verder zag men verscheidene casematten zaamgesteld
uit verschrikkelijke zware bomen digt aan elkander
gesloten en tegen elkander leunende voorts met
pannen overdekt en met eenige lugt en ligt gaten.
Men vond er eene naauwe doorgang tusschen twee
britsen en wij begrepen dat hoewel men veel doet
om het leven te bewaren het echter om in zulk een oord
lang te vertoeven zeer ver van aangenaam moest zijn.
Het hospitaal is niet anders dan eene ten uiterst
grote casemat uit de allerzwaarste bomen zaamgesteld.
Door veel dringen zagen wij eindelijk in hetzelve een
klein kamertje met eenige kribben en vernamen dat
het geheel uit zulke kleine vertrekken zamengesteld was.
Van de bussumsche zijde hadden de wallen het meeste
geleden en men zag daar overal in de batterijen gaten
door de kogels en bommen veroorzaakt.
Bij het water aan de Utrechtsche poort alwaar men
gedurende den winter eenen aanval over 't ijs vreesde
zag men eene batterij kanonnen door eenige palissaden
gemasqueerd.
Wij zagen een klein kruidhuisje in 't water liggen doch
gedurende het beleg was al het kruid onder de
wallen overgebragt.
Digt bij de Amsterdamsche poort bevind zich het Magazijn
dat er wel uitziet en nog met wapenen opgevuld was. Op het
veld om hetzelve lag de gehele voorraad van ammunitie
in Naarden gevonden uitgespreid en ontzettend was
indedaad het vreselijk groot getal van kanonnen van
allerlei soort van kogels houwitsers bommen lonten
kruidwagens etc. Volgens sommigen beloopt alleen
het getal der in Naarden gevondene stukken geschut vijfhonderd.
Wij zagen in de poorten kamers waar zich gedurende
het beleg de officieren ophielden. Zij waren ook in deze
gewelven ontrefbaar. Maar deze ligging en het weinige
licht, dewijl zeer zware bomen voor de vensters geplaatst
waren, gaven aan deze vertrekken een allerzwaarmoe-
digst aanzien.
Wat nu de geledene verwoestingen betreft zoo bepalen
zij zig meestal tot de huizen die digt onder den
Bussumschen wal gelegen zijn. In de andere gedeeltens
der stad ziet men wel hier en daar gebroken pannen
bijna overal gebroken glazen en nu en dan kogelgaten
doch aan die kant is de verwoesting vrij sterk geweest.
Wij zagen aldaar een huis waarin twee houwitsers
en zestien kogels gevallen waren en dit zag dus er
zeer geteisterd uit. Het dak was ingeslagen de zolder
uit elkander geen kamer of hij was door kogels in
alle rigtingen doorboord. Hier was eene bedstede daar
eene kast geheel uit elkander geslagen overal vond men
gruis spaanders gaten en verwoesting. Op deze wijze
was er aan dien kant veel verwoest huizen tuinen
heiningen muren alles droeg aldaar de kentekens der
verwoesting.
Gedurende het beleg was het lot van de burgers vrij dragelijk
geweest. Bij het bombardement verschuilden zij zich in
de Casematten. Zij wierden door de franschen tot ijs hakken
en andere werken gebruikt doch zonder betaling. Men
gaf hun geene levensmiddelen doch zij moesten zelve door
het bouwen van aardappelen of andersints zich generen.
Waren zij hiertoe niet in staat dan wierden zij de
vesting uitgezet gelijk onder anderen
op den tweden paaschdag aan Tweehonderdvijftig waar onder
zich ook onze gids bevond, gebeurde! De Franschen vloekten sterk
op de Hollanders en zagen hen slechts als boeren en als
gene geregelde troepen aan. Gedurenden den winter waren
zij bevreesd geweest en waren toen druk bezig met het
hakken van het ijs en het bespuiten der wallen.
Wanneer de franschen van eenen uitval terug-
keerden vernamen de burgers van de soldaten zelf hoe het
hun vergaan was. Somtijds wierpen de Franschen hunne
doden slechts in de vesten alwaar er ook nog sommigen
gevonden zijn. Er waren vele douaniers in de vesting en
deze moesten bij de uitvallen steeds vooroptrekken en
de hollandsche garde soldée in 't midden en dan wierd die
van beide zijden opgesloten.
Wij traden vervolgens in de kerk die indedaad zeer fraai
en ruim is doch hier en daar door kogels sterk gehavend
is geworden. De helft van dezelve was gedurende het
beleg in een hospitaal herschapen daar in de andere
helft nog gepredikt wierd. Nu moest ook de toren beklommen
worden maar dat was eerder gezegd dan gedaan. Men
klimt langs derdhalfhonderd trappen voor het grootste
gedeelte in eene pikdonkere nacht bedolven en die zeer
smal en uitgesleten zijn onder een verschrikkelijk gedrang
naar boven. Rijkelijk egter word deze moeite vergoed
door het overheerlijke gezigt dat men geniet wanneer
men tot aan den opgang van den toren gestegen is. Daar
ligt dan het grootsche Naarden met alle zijne werken
en buitenwerken in eene schrikverwekkende houding.
Alle der bewegingen in den omtrek konden van hier
op de duidelijkste wijze ontdekt worden. Hier zag men
de zuiderzee daar Bussum daar huizen daar de batterijen
der onzen ja overal was dit toneel bezield en waar men
ook zijne oogen wendde men zag overal de gehele uitgestrekt-
heid door een onnoemelijk getal van menschen als
door een mierenzwerm gedekt. De kogels op dezen toren
afgezonden hadden niet allen gemist en de spits was
op vele plaatsen beschadigd. Na dit verrukkelijk gezigt eenen
tijd lang genoten te hebben besloten wij eindelijk weder
neder te dalen doch ook dit was een zware post want na
eenige nederdaling ontmoetten wij in eenen stikdonkeren
nacht eene oprijzende kolom waar tegen de onze die
nederdaalde aanstuitte. Dit oogenblik was egter verschrik-
kelijk. Niemand wilde wijken deze greep een man die een
vrouw bij de kop. Ieder schreeuwde om 't hardst. Deze schreeuwde
gene gilde, deze smeekte, gene vloekte. Deze wilde op
die nederdringen zoo dat ons van alle zijden een dringend
gevaar bedreigde tot dat eindelijk de hemel weet hoe
er lucht kwam wij na beneden stormden en hartelijk
verheugd waren om ons weder onder den vrijen hemel te vinden.
Naarden is voorzeker als stad minder merkwaardig dan
als vesting. Men vind er eene straat die groot en fraai
is en velen die klein en elendig zijn. Wij beklommen het
stadhuis doch vonden aldaar alleen eene wagt kamer alwaar
de franschen de muren betekend hadden. Wij zagen ook
het oude stadhuis waarin de befaamde moord van
Naarden volgens Hooft in de kerk gebeurd is welke aldaar op eenige steenen
door beeldhoukunde en schrift aan de nakomelingschap
overgebragt is.
Na alle de inwendige bijzonderheden van Naarden bezigtigd
te hebben trokken wij buiten de poort alwaar zich
ook eene grote menigte menschen verzameld hadden. Alles
was hier bar en dor. Overal waren de willige bomen
omgehakt en het oord geleek veel na een zandwoestijn.
Zoo genaakten wij eindelijk de plaats van de heer Echenique
die het toneel van verscheiden gevechten geweest is.
Het huis dat aangenaam op eene hoogte
gelegen was moet zeer fraai geweest zijn. Hetzelve was
door de franschen verschoond geworden doch dewijl dezen
zich daarin bij hunne uitvallen nestelden door de
onzen aan de vlammen ten prooi gegeven. Het gezigt
van deze overblijfsels was allerdroevigst. De heerlijke buiten-
plaats was ook op vele plaatsen beschadigd. Bomen waren
er omgehakt en bivouac gegraven en overal vond
men de groeven der kogels en de sporen der
verwoesting.
Wij begaven ons ook na de gewezen kweekerij van Jan Tabak
die ook geheel verwoest was en waar een tent opgerigt was
om dewelke wij nevens vele anderen nederzaten en slegten
wijn duur betaalden. Daar ons nu tot uitgestrekter
ondernemingen tijd ontbrak zoo besloten wij weder optezitten
en reden naar Muiderberg. Hier zagen wij met veel
verrukking weder lommer doch bemerkten ook terstond
dat het hier niet minder vol als te Naarden was. Wij
wilden hier ons diner completeeren doch dit wierd
plat afgeslagen. Er was dus niets beters op dan hier
onze provisies uit te pakken en dezelve met eenige door
list en geweld vermeesterde glazen en borden te gebruiken
en dank onzen eetlust wierd weldra al het medegebragte
gretig verslonden en zelfs nog meer gewenscht doch
daar dit niet te krijgen was zoo moesten wij ons te-
vreden houden en beschouwden met veel genoegen het
overheerlijk strandgezigt. Hierna stegen wij weder
op stapten te Muiden af en genoten daar het genoegen
om de onophoudelijke passagie te zien. Eindelijk kwamen
wij na eene voorspoedige reis hoewel de groote
staart van rijtuigen opgehouden in het ouderlijk
huis terug.
Église Van Goeuns
Onze nieuwe zielenherder bevalt hier zeer wel.Eene
eenvoudige en duidelijke voordragt krachtige taal stichte-
lijke ernst prijzen zijne leerredenen zeer aan. Voorleden
week echter was deze algemene stichting zoo zeer niet
gelukt want sprekende over de text waarin Paulus
zegt dat de vader den zoon alle dingen onderworpen heeft liet
hij zich hierover vrij sterk uit en gaf van deze magt
in de natuurlijke wereld een tafereel dat dunkt
mij niet door de uitdrukkingen van de H.S. en door
die van Jezus zelve gewettigd schijnt te zijn. Althans
er wierd veel gezegd veel gesproken en op laatst bleef
men toch oneens en deze vind fraai en stichtelijk
hetgeen deze te sterk en te ongegrond vond. Niemand
overtuigde nog wierd overtuigd en het is te wenschen dat
zijn Er. verder niet meer zulke onderwerpen die toch meer bespiegelend
als van zedelijk belang zijn kieze wijl zulke stukken
die voor ons tog te verheven zijn de gemoederen
der gelovigen niet moeten ontrusten.
Tragick death
Mr. Muilman one of the richest particulars of our town
had two sons of the same age who were not only united
by the ties of blood but by those of the closest friendship.
They were never seperated from each other when the
prefect took one of them for garde d'honneur. Long was
the fight of generosity between them both both they would
go and everyone would save his brother. At the end one
of them parts is saved by the happy revolution and
writes to his family his approaching return. In the
meanwhile his brother is attacked by a malady problaby
caused by the fatigues in the fields before Naarden where
he was captain of the garde nationale. His illness in-
creases with a horrible rapidity and after some days he
dies. His brother returns and find him which he would
close in his arms dead. This scene has been terrible and
all sensible hearts must feel the cruelty of that fate.
[onl. Gotisch]
Pentecôte Seuls à la maison la pentecôte ne
fut pas excessivement joyeuse cependant je
ne m'ennuyai point. Le 1 jour un beau sermon de
Van Goeuns. Le 2 jour avec une compagnie choisie une
promenade à Rozenburg. Cette campagne situé dans
le Meer présente un aspect fort riant de jolis bocages
de vastes allées de frais berceaux. Se trouver dans
un pareil lieu lorsque les noms de Van Hall Boissevain
et Bruin se réunissent est un gage sûr du plaisir
dont on doit jouir.
Politique Tout est assez tranquile dans le monde politique.
On attend la paix. Comme nos forteresses sont évacuées et
que presque tout le monde a été à Naarden tout ceci ne fournit
plus grande matière de conversation.
Les choses les plus importantes deviennent
maintenant. Les troubles d'Espagne la conduite réciproque
des Français et de leur nouveau roi Le sort du Braband.
Ville Ici dans notre grand Amsterdam tout est assez tranquile.
Deux scélérats ont fait quelque tapage sur l'échafaud
mais sans succès. Le luilak qu'on avait voulu désigner
comme un jour de désordre s'est passé tranquilement. Nous
sommes passés le mois de Mai sans que suivent les
prédictions de nos prophètes nous ayons vu arriver la
fin du monde. Notre prince est à Paris mais on
s'occupe peu du gouvernement puisqu'enfin on peut en
parler et on est bien à l'aise de pouvoir parler de commerce.
On trouve qu'il fait encore froid et hormis cette plainte
nous sommes en corps assez tranquile et heureux. On va
à la comédie Anglaise on attend Ashley. Chacun veut
parler et lire l'Anglais. Tout tend à se rétablir de peu
à peu et après dix ans de prospérité nous en serons
peut-être au point d'où nous sommes partis en 1795.
La politique commence à perdre ses attraits. Il n'y a
plus rien de nouveau à se raconter. Les diatribes et
pamphlets contre N. ne deviennent plus que des
répétitions et les caricatures des plaisanteries fades.
Enfin on devient calme la garde nationale est rentrée
dans ses foyers le landstorm ne fait plus d'exercices
on n'injurie plus l'empereur que dans des chansons de rue
et le bon bourgeois se promène avec sa famille
en paix sur le Buitencingel.
Juin
Littérature
Réunion de la Belgique à la Hollande
L'auteur dans un discours bien écrit recommande à ses
compatriotes de désirer leur réunion avec la Hollande et
détruit toutes les raisons qu'ils pourraient alléguer contre
cette réunion tels que l'intérêt de religion de commerce notre
dette les frais des digues etc. Ses paroles sont assez
convaincantes mais il ne parle qu'en Belge et s'il parlait
en Hollandais je crois qu'il parlerait d'un tout autre ton.
Eloge funèbre de Moreau
Cet éloge quoique bien écrit ne méritait pas qu'on allât
la chercher jusque dans Petersbourg où il est imprimé. C'est un
coup d'œil superficiel sur la vie de ce grand général au
sujet duquel il ne contient rien de nouveau.
De la conquête et de l'usurpation
Un ouvrage plutôt philosophique que historique plein de
pensées grandes et vraies fort intéressant. Il montre les
effets que devraient avoir un système de conquête et
d'usurpation dans l'état actuel de la civilisation
en Europe. C'est un tableau effrayant. Il montre le danger
d'une race militaire qui poussée au système de conquête
sans aucun but moral deviendrait le fléau du monde.
Qu'on regarde la France et son armée et le portrait
sera tiré d'après vie.
Klachten der provintien J. d. V. kortlings uit Overijssel
teruggekeerd had aldaar de gemoederen der menschen in
geene zulk eene goede geestgesteldheid dan wel hier gevonden.
Integendeel waren de klagten menigvuldig en de
gegrondste derzelver bestonden in die over het weder toenemend
gebied en invloed van den adel. 1 dat dezelve namentlijk
zich weder in alle zijne vorige voorregten en magt wilde
indringen zooals bv. De volgende. 1 Het regt om de gemeentens
te beletten bezittingen te verkopen en het beroepen
der predikanten te regelen. 2 Het regt om wanneer een inwoner
een huis verkoopt hij hetzelve steeds eerst aan den
graaf moest aanbieden. 3 Dat om van verscheide huizen
en goede jaarlijks bv. honderd eieren of andere kleinigheden
op een zeker uur als een slaafsch bewijs van onderwerping
te ontfangen.
∙Het regt der jagt sprekende nu reeds de vrienden en jagers
des adels om de burgers niet alleen te beletten op des
graven grond maar ook op hunnen eigenen te jagen.
Verder klagen zij ook dat de meeste ampten aan onbedrevene
jongelieden slechts om dat zij van adel zijn gegeven
worden. Men klaagt ook aldaar (doch met minder regt)
over de belasting van 't gemaal en de gemeente van Rijssen
is nog onlangs geweldig gedwongen geworden om te betalen
daar men de ontvangers wegjoeg en zelfs de welgezinden het
betalen belette.
De kosakken Men heeft te Almelo en elders deze wonderlijke
menschen nog veel beter dan bij ons leeren kennen. Zij schenen
bij alle hunne woestheid hunne godsdienst zeer naauwkeurig
op te volgen en kruisten zich gedurig bijzonder onder den maaltijd.
Een Almelosch vriend met eenige Cosakken in zijne kamer zijnde
niet na bed durvende gaan en zich vervelende nam een
boek en ging zitten lezen. Hij bemerkte echter dat
zulks een der Cosakken zeer slegt beviel. Egter voort
willende lezen bedacht hij het volgende en het boek aan den
Cosak wijzende zeide hij Jesŭ Christŭ. Hierop naderde de
Cosak kruiste zig nam zijne handen en die van zijnen
gastheer en leide dezeve op het boek en hetzelve aldus
ingezend hebbende lag hij het op den schoorsteen met groten
eerbied. Nu wilde de andere zijn boek weder nemen doch
de Cosak zette zulk een verschrikkelijk gezigt dat hij zulks
niet wagen durfde. Deze vrienden waren vrij woest liepen
wanneer zij aankwamen met hunne paarden door 't huis
heen en joegen dikwijls den heer des huizes de deur uit
om fourage te halen. Toen zij eens bij een zeer brutaal
waren nam hij een bijbel die voor de hand lag en zeide
pope (priester) en hierop zag hij eensklaps zijne Cosakken
voor hem ter aarde neergebogen. Deze kunstgreep gelukte
tog niet altoos. Een ander heeft een tartaar of Kirghieser
ingequartierd gehad die te kennen gaf dat hij
Mohamedan was en een kip op eene zeer plegtige wijze
van 't leven beroofde en inzegende. Van alle de doorgetrokkene
troepen moeten de oostpruissche landweer de aller-
smerigste geweest zijn. De inquartieringen te Almelo
waren verschrikkelijk sterk geweest. Een corps Engelsche
troupen waarvan er bij een twintig muzikanten waren
gelogeerd geweest was allerbest bevallen en moet uit
zeer beschaafde menschen bestaan hebben.
[onl. Gotisch]
Ann. du Marché.
Tot nogtoe is de handel aan onze markt zeer nietig en elendig
't geen voornamentlijk veroorzaakt word door de gedurige
aankomsten zonder eenigen aanmerkelijken aftrek. Er zijn
hier verscheidene partijen tarw aangekomen van den Rhijn
van Koningsbergen rostock en Winsmar (deze laatsten meest
commissie van hier). Op alle deze partijen word geld verloren
daar wij nu zeker een der laagste markten zijn en buitendien
nog zijn deze partijen bijna onverkopelijk dewijl er geen
genoegzame vraag voor buiten's lands is en de vrees voor oorlog
tusschen Engeland en Spanje ook bestaat was dit artikel
zoo lusteloos dat men bijna volstrekt geen bieders vond.
126 D. oud bev. op 218 gl. voor 8 dagen verkogt zou nu
maar 180 of 190 gl. waard geweest zijn.
Rogge blijft op eene zekere hoogte tusschen de 120 en 140 gl.
zweven. Valt zij op 120 dan doen voort eenige speculatie
en order voor Schiedam dezelve rijzen doch zoodra zij tot
de veertig oprijst dan daalt zij weder zoo door de aankomst
als door de verschillende partijtjes die dan op die prijzen
uitkomen. 120 D. Overijsselsche 136 gl. 119 D. Libau Rogge 146 gl.
Garst overvoerd en zonder handel nog aftrek.
Haver (Voer) met eenige vraag. 50-65 gl. na gewicht en qualiteit.
Coolzaad De berigten van 't gewas waren eerst zeer slegt
doch naderhand is zulks wel zoo gebleven uit de
voorlanden maar de berigten uit Braband zijn merkelijk
gunstiger geworden. Men schrijft echter de slapte van
't Coolzaad aan de grote hoeveelheid van oly toe die hier
nog legt en waarvoor weinig Commissie is. Eene grote aarzeling
voor de olyslagers is hier het deder en afzifsel waarvan
aanzienlijke partijen zijn aangekomen. Deder f 8,- Af 7 na qual.
Daar nu egter hiervan bijna niets als koeken kunnen gemaakt
worden en deze eerst in het volgend voorjaar afgezet worden
zoo kunnen zich deze prijzen niet souteneeren. Oostvries
48 1/2 oly. f 48 op October f 50,- op September f 49,- De windhandel
in oly gaat nog onafgebroken voort. Men koopt en verkoopt
aanzienlijke quantiteiten op July Augustus September
October 't geen de grote olyslagers wel bevalt daar deze
wanneer de prijzen te laag lopen dan prolongeeren zooals
[onl.] 1000 aam doch de kleine olyslagers kunnen
dat niet aanhouden. Men heeft tegen dezen handel een
request opgesteld aan den souverein om denzelven te weeren
waarin voorgesteld word dat reeds in vroegeren tijd een
placaat van h.h.m. tegen dezen handel bestond dat
dezelve voorts den staat niet nadeelig was doordien de
koopman zijn crediet en vermogen aldus zonder dat iemand
zulks merkte op de waagschaal kon stellen, dat deze
affaires met buitenlanders te doen 't geen dikwijls commissairs
in verlegenheid gezet had ten uitersten gevaarlijk was, dat
men dikwijls op eenen dag meer had moeten leveren als
de industrie van vele jaren kon voortbrengen, dat dan
deze oogenblikken dikwijls de prijzen in eenige dagen f 6 a f 8,-
deden dalen zoo dat dan dikwijls de bankbreuk van den
spelenden koopman ook andere in zijn ongeluk medesleepte,
dat de mindere kooplieden door het voorbeeld der groteren
aangevuurd hierin dan ook alles waagden etc. Het
request was in eenen zeer windrigen toon opgesteld hoe-
wel het anders vele waarheden bevatten. Men toonde
dezen handel als eenen giftigen worm die den boom
des handels geheel doorknaagde en voor denzelven meer
gevaarlijk was als het bevel eens dwingelands dat alle handel
vernietigde. Een wezentlijk en hierin niet opgemerkt
nadeel van dezen handel is dat men dezelve zonder
geld kan voeren 't geen altoos zeer schadelijk is. Geld
is men overal zeer benodigd 't geen ook verscheidene grote
bekkens van Indigo, Thee etc. veroorzaakt heeft. Koffy
word van Rotterdam reeds a 9 1/2 st. aangeboden. Men
heeft reeds op beleningen 12 pc. gegeven. Een rijk
olyslager doet dit egter nog voor 6 a 7 pc. Iedereen
wil nu zijn geld los hebben en gebruiken en daar
er geen crediet bestaat dat den plaats van 't geld
kan vervangen (om dus te spreken) zoo is de handel
nog niet weder op de vorige grootheid gestegen.
Politics
New matters of inquietude. Dilatation of peace. War in
Norvege. Defence to commerce with that country. Fear for
a war between England and Spain. Reports of troubles at Paris.
English Play
On parlait tant de cette comédie Anglaise que je crus devoir
enfin y rendre une visite. La salle de spectacle dans l'Amstelstraat
était le théâtre, elle était remplie d'Anglais et de juifs.
La première pièce qu'on donna fut une traduction tant
soit peu changée de Kotzebue Kind der Liebe. Comme je comprenais
le sujet il me fut facile de comprender les acteurs pour
la plupart quoique beaucoup de mots m'échappassent
et qu'il y eût grande différence d'un acteur à l'autre.
En général leur manière de jouer est tout à fait différente
de la nôtre trop de gestes trop de force, de gambades en
long et en large, mais d'un autre côté ils sentent ce
qu'ils disent et ils jouent avec feu tandis que chez nous
souvent la tiédeur des acteurs donne un ennui important
et des lacunes terribles. L'exécution du rôle du fils joué par le
meilleur acteur de la troupe me plut bien en général.
Quoique quand il faisait quelque chose de bon il le
fit trop remarquer était très bon auteur mimique.
Et ses émotions dans la scène en prison avec le pasteur et
dans celle de la reconnaissance avec son père étaient très
belles. Le rôle de Wilhelmine fut rempli avec assez de
succès par une femme d'une taille superbe. Excepté une
Amalia assez naïve le reste ne signifiait pas beaucoup.
Les costumes étaient riches et la pièce en général fut exécutée avec chaleur.
A peine cette pièce fut elle finie que la toile se leva
et qu'on vit tous les acteurs rangés en ligne horizontale sur
le théâtre et auprès d'eux un gaillard en habit noir et une
dame qui commencèrent tout de suite à chanter God save
the King d'une manière (selon moi) bien antimusicale. Alors
tout le monde se leva et c'étaient des applaudissemens à
n'en pas finir. Mais la toile tomba le cri de once more se
fait entendre au milieu d'un tintamarre affreux.
Un acteur se présente. Mais il ne peut être entendu
puisque d'un côté le mot de once more d'un autre côté celui
de silence se mêle au tapage des sifflets des cannes
des mains et des parapluis. L'acteur dit enfin qu'ils
feront ce que le public désirera. Alors on répète de tous
les coins de la salle God save the King. La toile se lève
et God save the King est détonné suivi par de nouveaux
applaudissemens et par la musique du God save the King
accompagnée par les battemens de mesure de tous les auditeurs.
La toile se lève encore une actrice s'avance et chante un aria dont
je ne compris goûte.
Enfin nous eûmes un Mélodrame The miller and his men
et c'en fut en effet un. Parmi les traits
frappans on peut citer Un meunier chef de brigands,
des assassins, une grotte de voleurs, un enlèvement
un comte et son valet attaqués pendant leur sommeil.
Un brigand voulant tuer le comte tire en l'air par un
coup qu'on lui donne à la main et est tué bientôt lui-
même. Une trappe secrète. Des poursuites l'épée à la
main, des combats à l'arme blanche, enfin une explosion
de poudre par laquelle on fait sauter à l'air la grotte
le moulin et les brigands.
Muller. Intrede.
Gisteren had de intrée rede van Dom. Muller plaats. De
gemeente was talrijk en dit was de voordragt dubbel
waardig. Zij rigte zich voornamelijk op de pligt der
vermaning als zijnde een der voornaamste pligten des leeraars.
Dit bewees hij uit de schriften der Apostelen en naderhand stelde
hij voor de gedachte die hij van dien pligt had en de wijze
waarop hij zijne leerredenen wenschte in te rigten. Alles
eindigde met toepasselijke aanspraken waaronder die
aan Groot. de Vos en die aan de toehoorders die niet tot
onze gemeente behoorden vooral uitmuntten. De stem van
den redenaar was niet zoo duidelijk en welluidend als
die van Van Goeuns maar meer afgewisseld zijne voordragt
was minder klaar maar meer bloemrijk. In 't kort ik
geloof dat hij niet minder als v. G. de eer van ons kerkgenoot-
schap zal staande houden en hoop dat hij ons nog
menig een aangenaam en stichtelijk uur zal verschaffen.
Harmonica
This fiery society remains yet erected on the boards of
the overtoom. There yet the flowers of our beautey and
youth assembled in solemn days mingles their soft
circles. There the lyre of Haydn and Mozart resounds
through the vaults. There the muse of the Klijns Bruins and
Bosscha sing our country love and Harmonica there the
pencil of Brand shows an embellished nature and different
plays amuse the soft evening. But for me it me not
permitted to draw my steps into this sanctuary. In the [onl.]
day when perhaps the politic events had disturbed the
souls of this Areopagus I was deballoted with much others
companions of infortune. But the flowry wings of
pleasure flatter no more here with the same intensity.
Discord who shakes thrones had threwn here also their
gift and music the source of deligt has been and remains
to be here a source of dispute.
Paix
Rien de plus singulier la paix déclarée et point de
joie. Y a-t-il rien de plus singulier que les hommes.
Cette nouvelle que il y a un an nous aurait transporté
de l'enfer au paradis qui nous eût fait nous embrasser
en versant des larmes de plaisir ne produit aucune
sensation. C'est naturel lorsque les choses sont ainsi
préparées. On attendait tranquilement la paix après
tant de grands événemens. Elle se proclame. Etc.
cela devait être ainsi!
Le Guerrier savant.
Il vient chez M. Hendriks secrétaire de la
fondation de Teyler à Naarden un guerrier à grosses
moustaches en uniforme Prussian décoré d'un sabre
énorme. Eh que venait-il faire. Demander la
médaille d'or qu'il avait gagnée il y avait quelques années
par une ouvrage superbe sur la botanique dans lequel
il s'était frayé une route nouvelle avait décrit les
observations les plus délicates et les plus difficiles et
s'était montré le digne émule des Linaés et des Bonnets.
C'était le prof. Kieser de Jena qui lors de cette
fameuse campagne avait pris les armes pour soustraire
sa patrie au joug de l'oppression et avait accompagné
aux[?] camarades d'étude dans cette lutte célèbre qui
avait conduit les fléaux du despotisme jusques
dans les murs de Paris.
Action atroce
Un Anglais et sa femme se rencontrent dans un des
maisons où l'on dresse des autels souvent assez impurs
à l'agile terpsicore. Le français danse avec l'Anglaise
et veut prendre de nouvelles familiarités qui déplurent
à la femme ainsi qu'à son mari. Le lendemain
muni de pistolets il va chercher l'Anglais chez lui
où il ne le trouve pas. Il demande à parler à sa femme.
Aussitôt qu'il la voit il tire et la blesse gravement
dans la cuisse se blesse après cela soi-même
avec un couteau et est conduit enfin demi-mort à
un hôpital où il implore la mort bien plus que la vie.
Littérature
Haakman. De reis na de Maan
Dit stuk is mij bij de nalezing minder bevallen daar
diergelijke stukken dikwijls door de persoonlijke voordragt
veel winnen. Veel zout gaat er ook verloren en ik zou
het ieder steeds afraden om een werk dat zulke sprekende
personaliteiten behelst te laten drukken. De balans
van 1814 is vol van geest en het slot heeft wezentlijk
dichterlijke waarde.
The honeymoon One of the plays performed by our
english actors. A duke has espoused a lady which he finds
proud. For to abate that proudness he conducts her in a
humil case and does her believe that he is but a simple
peasant. Thus he passes his honeymoon and makes
her at the end of it as tame as a sheep. Several
episodes are united to this of which some of not
a very good taste. But the principal action is writen
in fine verses and contains interessing moments however
they are not free from imitation of the taming of
the shrew from Shakespeare.
Staal (mad. de) Sur l'Allemagne vol. 1
Ce premier volume d'un ouvrage qui fait beaucoup de
bruit mérite beaucoup d'être lu. Il contient des considérations
sur l'Allemagne en général, sur l'état de la société
dans ce pays-là et sur les littérateurs de ce pays-là. C'est
l'ouvrage d'une femme d'esprit mais dans lequels
les décisions en littérature comme de toute femme
savante sont trop tranchantes. L'esprit perce trop les
phrases sont quelquefois trop recherchées pour
dire des choses qu'on pourrait mieux exprimer
quelquefois avec moins de bombario. Cependant c'est
un ouvrage de mérite fait à être lu plus d'une fois
mais où il y a bien des choses qui ne sont pas
prouvées.
Enfin grâce à Dieu j'espère demain si tout va bien
recommencer mes courses de cette année par une expédition
dans la sud Hollande. Leyden et Rotterdam seront mes
points de repos et je ne doute pas si tout succède
conformément à mes désirs que je ne pourrai former
quelques notes intéressantes dans mes mémoires et
en conserver comme de tous mes autres voyages un
souvenir qui vais charmer encore longtems après
la réalité s'est envolée comme une coulée[?] légère.
Zuidholland
Woensdag 8 Juny
Afreis Eindelijk weder op reis. Dus sprak ik in mij-
zelven toen ik de eerste voetstap buiten de Haarlemmer-
poort deed. Het weder was gunstig alles was bekoorlijk. Na
een vrij levendig discours in de trekschuit met een ex garde
d'honneur en een geangliseerde hollander bereikte ik Kenaus
wallen. Eene visite bij den heer Walré afleggende geraakte
ik met zijn E. in zulk een langdurig letterkundig gesprek
dat ik na meer dan twee uren onderhoud mij eindelijk los
moest rukken. Toen stapte ik met de stok in de hand de
poort uit en deed met het uiterste genoegen de wandeling
na Leyden over Hillegom Lis en Sassenheim. In de
eersten herinnerde mij nog ieder plekje aan genotene
genoegens. Overheerlijk is deze weg tot zulk een togt
geschikt. Schone lustplaatsen bomen in 't kort steeds
afwisseling. Voorbij Sassenheim sloeg ik den weg naar Warmond
in en deze beviel mij uitstekend. Een brede zandweg door
buitenplaatsen omzoomd door schone bomen beschaduwd
voerde mij door het aangename Warmond tot aan een
brug over de vaart gelegen waarvan het gezigt treffend is.
Eindelijk genaakte ik Leyden en het gelukte mij het
huis van den Heer Kemper op te sporen. Hetzelve is overheerlijk
gelegen op die statige Breestraat zeker een der schoonste
straten van ons land en vlak tegenover het stadhuis een
ouderwetsch gebouw met torens en klokkespel. De professor
ontving mij met open armen. De goede man was overstroomd
met werk en verzoekschriften van amptbegerige supplianten.
Wij zagen in schemeravond eene boekenverkoping die juist
al weinig te betekenen had. Hij maakte mij burger in
zijne uitgebreide bibliotheek en hiermede was ook het werk
van dien dag geeindigd.
Leiden
Donderdag
9 Juny 1814.
'S ochtends wierd ik zoo door het klokkengelui als door een
tweeregelig vaers van den professor die alreeds een collegie
over den eed uitgebazuind had, uit de veeren gejaagd. 'T was
vrede in dit gewest. Weldra zagen wij de leidsche gewapende
burgerij en een deel landmilitie met krijgsmuziek naar het
stadhuis vlak voor onze deur optrekken. De houding der
troupen was vrij wel. Toen wierden de vensters van het raadhuis
geopend, de kussens neêrgelegd en de hoogachtbare heeren
burgemeesteren verkondigden de algemeene vrede 't geen
door een luid hoezee en oranjeboven der zoo gewapende als
ongewapende burgerij beantwoord wierd terwijl het gelui
der klokken, het spelen van Wilhelmus van Nassouwen
en de toevloed der menigte in deze grootsche straat een
schoon tafereel uitmaakte.
Het Examen
Binnengelaten in de Academiezaal vond ik aldaar eene
opeenstapeling van pourtraiten die meer ter eer van het
getal der professoren als voor de smaak der verzamelaars getuigde.
Alle de Portraiten van de eerste tot de laatste der professoren
volgden elkander op zoodat men slechts een behangsel
van koppen zag met of zonder karrépruiken. In 't midden van
het vertrek stond een tafel alwaar de academische senaat
vijf togas groot zich deftig neergevleid had. Verder waren voor
het ontelbaar getal der auditores eenige banken neergezet
doch het publiek bestond maar uit drie personen. De arme
patient zat over de Senateurs en moest een uur lang op de
vragen antwoorden die hem beurtelings de profs Van der
Keessen Hageman Tideman en Kemper over het burgerlijk
fransch en lijfstraflijk regt deden. Het was vrij knap de
jongling sprak gefranciseerd en een der professors gegermaniseerd
latijn. Eindelijk sloeg het uur der verlossing voor den
lijder. De auditores moesten vertrekken en weldra wierd
de jongling met het eerlauwrier begiftigd.
Academie
'S middags wandelden wij weder na dit gebouw nog zeer
oud en ook met torens versierd want in dien tijd kon zonder
torens niets fraai zijn. Het gebouw in questie schijnt vrij
bouwvallig. Men zal het observatorium verbeteren want
het zou tog jammer wezen dat men door na de starren
te kijken op den grond neersmakte.
Voorts kwamen wij in den Hortus systematiek in
vakken aangeleid 't geen juist gene schilderachtige
schikking was. Agter aan is eene engelsche partij
met fraaie gewassen. Verder staat een ezel in de
botanie meest te kijken in zulk een hortus als een
aap bij 't schaakbord. Men ziet dan wel is waar planten
en bomen in overvloed. Moes en oranjebomen stookkassen
waarin men bijna van de hitte vergaat maar verder
gaat het verstand dan ook niet. Ik zag wel is waar
twee wonderlijke gewassen waarvan het eene veel na eenen
oostindischen palmboom geleek doch de hooggeleerde
heer Rector antwoordde alleen dat het een zeer
raar gewas is.
Verder ziet men in een der aangrenzende cabinetten eene
verzameling van antiquen uit het cabinet van eenen
zekeren Papenbroek. Deze overblijfsels hebben meestal
veel geleden en men ziet vaak Venus zonder neus en
Apollo zonder hand. Doch echter blijft er nog veel schoons
over. Nog zie ik den rustenden Hercules. Hij rust doch
in zijnen arm aanschouwt men nog den god der kracht. Hoe
schoon is dat beeld van Bacchus die den druiventros om-
hoog houd. Deze toga bedekt een Romein, deze voet
is die van eenen held, deze Apollo is waarachtig de
God der dichtkunst. Neen heilige overblijfsels der gewijde
oudheid uw roem zal steeds bloeien en moge zelfs eene
nieuwe omkeering u weder in het aardrijk bedelven
nog het laatste nageslacht zou indien het u wedervond
voor u als voor overblijfsels der ware grootheid in
het vak der kunst nederknielen.
St. Pieters Kerk
Deze hooggewelfde kerk is met regt de hoofdkerk van
Leyden. Zij is schoon door hare grootte maar op dezelfde
wijze gebouwd als de meeste groote kerken in ons vaderland.
Hier treed de voet des vreemdelings op de graven der verstorven
door eene belagchelijke trots met wapenschilden versierd
en door eene nog belagchelijker woede weder uitgebikt door
een volk dat vrij waande te zijn. Slechts een wapenschild
wierd gespaard dat van Duivenvoorde die door zijne duiven
in den jare 1572 de stad hielp bevrijden. Zoo bleef nog
zelf bij een opgeruid gemeen die naam waarde behouden
die eens aan 't vaderland gewijd was. Welk een wijdlopig
grafschrift versiert dezen Van der Berg. O de ware grote
man behoeft zoo veel woorden niet. Hier ligt Coccejus en
niet ver van daar de weldoener der menscheid Boerhave.
Welk eene schone eenvoudigheid. Een marmere vaas alleen
omringd door eenige koppen den mensch in de verschillende
tijdperken van zijn leven meest met het beeld der ziekten
vertonende. Op het voetstuk staan slegts deze woorden Salute
fero ingenio Boerhavii sacrum. Heil de stad die zulk
eenen man voortgebragt heeft en heil hem die gedacht
heeft dat de naam van Boerhave alleen bij het laatste
nageslacht de gedachtenis aan dien groten man zou
verlevendigen. Slaan wij onze ogen van dezen grafnaald
van Luzac af alleen zoo 't schijnt hier tegen over Boerhave
geplaatst om het onderscheid tusschen ware en valsche
smaak te vertonen. Ook wij hebben de waarde van 't schoon
gevoeld die op dezen grafzuil alleen een borstbeeld met
de naam en leeftijd van Petrus Camper geplaatst heeft.
Zoo vereert het vaderland de gedachtenis der grote ontslapenen.
Welk eene heerlijke graftombe is deze door dezelfde hand
geschapen die eens die van Ruiter schiep. Deze hoveling
waar reeds lang vergeten doch de kunstenaar heeft hem
vereeuwigd. Dit beeld rust deze kinderen weenen. Deze marmere
obelisk bedekt het graf van eenen Meerman. Het oog word
door de pracht verblind doch het hart blijft koel als de
gevoelloze marmersteen.
Schouwburg
Eene zeer lieve zaal met toehoorders opgepropt: het was
de terugkeer van Rozenveld die onder de kluisters der
fransche dwinglandij zooveel had moeten lijden. Het
scherm ging op en hij wierd door eene aanspraak van
den heer Bingley en door eene van hemzelven aan het
publiek voorgesteld. Het handgeklap weergalmde
door de zaal en Rozenveld toonde in zijne twee rollen
dat hij nog steeds den geestigen toneelspeler was die het
strakke gelaat reeds zoo menige lach had afgeperst.
De gebannen Amor Een stuk zooals Kotzebue dezelve op
zijn gemak in zijn kanapé kan maken. Wederzijdsche jaloezy
ongegronde vermoedens. Regtvaardiging van de zedeles dat
er zonder vertrouwen geene huwelijksliefde bestaat. Hier en
daar zoo als steeds bij Kotzebue aardige toneelen vergezogte
vergelijkingen bon mots over de vrouwen en mannen,
verschrikkelijke équivoques doch in 't geheel te weinig
belangrijks. De acteur alleen word bedrogen en de
aanschouwer weet van 't begin af 't geen gebeuren zal.
Onder de acteurs hetzelfde geaffecteerde als voorheen
doch minder sterk. De rollen van den professor zijne vrouw
en den tuinman goed uitgevoerd.
De belagchelijke zelfmoord Eene volmaakte farce
waarin Rozenveld als Joubart braaf deed lagchen
en welker intrigue niet de moeite waard is om na te
vertellen. In dergelijke stukjes word het geheel aan
ééne rol ja aan een ogenblik opgeofferd.
Illuminatie
Dezelve was zoo luisterrijk als eene algemeene illuminatie
op denzelfden dag aangekondigd steeds is. Het eenigst
verschil was of men lampen dan wel nachtkaarsen
had aangestoken. Eenige lantarens aan den toren en guirlandes
aan het stadhuis maakten de publieke verlichting uit. Het
gemeen dezer stad was druk op de been en dit gemeen ziet
er vrij gemeen uit. Dus wierd dit plegtig provisioneel vredefeest
besloten.
De Burgt
Dezelve behoort zeker tot de voornaamste merkwaardigheden
der stad. Op eene vlakte verheft zich een soort van berg
die nu zeer gemakkelijk met trappen beklommen
word. Om de top van dezen berg is een zeer dikke en
sterke muur geplaatst. Langs dezen muur wandelende
ziet men het gehele Leyden prachtig voor zich leggen. Veel
is er aan deze burgt vernieuwd zoo als de tigchelstenen
aanwijzen die alleen eenen nieuweren ouderdom te
kennen geven. Maar men vind ook nog brokken steen
die zeker van de oudste tijden en misschien wel van
de Romeinen afkomstig zijn. Deze stenen onregelmatig
op elkander gestapeld zijn dikwijls van eene zeer
aanmerkelijke grootte. Onderaan de burgt zag ik
weder een soort van bruine steen die ook eene grijze
oudheid kentekende. In ouden tijd toen de laagte naast
de burgt minder door bouwvallen tijd enz. verhoogd was
moet bij de toenmalige krijgskunst deze burgt vrij
sterk geweest zijn. Vooral wanneer men niet met
trapjes maar onder de verschrikkelijke Testudo bij
een hagelbui van pijlen en stenen naar boven moest
stijgen op een zeker niet zeer gemakkelijk pad. Eenige
wapens en verciersels bij den opgang der beurs zijn van
nieuwere doch eenige afbeeldsels van helmen etc. zeker
nog van ouden oorsprong. Men zegt dat vele nabijgelegene
huizen nog geheime deuren hebben die met de onderaardsche
gewelven van den burgt in gemeenschap staan. Doch
bestemming van deze plaats is nu veranderd. De opgang
eertijds door het bloed der helden besproeid is
nu met stijve noordhollandsche vercierselen en grotwerken
bedekt. Daar waar men eertijds het geklikklak der
zwaarden en het krijgsgeschrei der overwinnaars hoorde
weergalmt nu alleen het klinken der glazen en het
vloeken der studenten. Eindelijk in van het binnenste
van den burgt waar weleer de ridders in 't harnas
geschaard pal voor vrijheid en vaderland stonden is nu
een doolhof gemaakt waarin het echter meer kunst is
om te dolen dan om niet te dolen.
De Fontein.
Door het water uit den burgt derwaards geleid springt
daaglijks op een bepaald uur deze fontein. Zij is vrij
sierlijk en op de vischmarkt gelegen.
Haagsche schouw.
De weg van Leyden derwaards gaat eerst langs een
heirleger van tuinen en daarna nadert men door een
vrij open weg daar men echter een groot genoegen geniet
om zoodra men de poort uit is in de ware zin van
't woord buiten te zijn. Deze schouw is overheerlijk gelegen.
Men ziet hier den Rhijn die zacht en statig zijnen eindpaal
tegensnelt. Niet meer als voor Ehrenbreitstein de vorst der
vloeden maar lieflijk als de brave die met kalmen blik
het uur der ontbinding nadert. De terugtocht was
over de straatweg met schone gezigten op Oestgeest Leyden
Endegeest etc.
Rhijnsburger poort
Deze poort word voor een meesterstuk gehouden. Ik zie wel
dat dezelve kunstig is doch het regte oogmerk des bouwers
blijft mij nog onbekend. Het schijnt dat hij schoon wezentlijk
scheef staande in 't verschiet regt moet verbeelen te zijn.
Borger
Een nog jong blond mensch grof en onaanzienlijk bleek van
uitzigt. Zie daar den groten Borgers. Hij scheen veel
te hebben van 't geen de Engelschen wit noemen en was
zeer vrolijk doch men zoude in hem waarachtig geen
hoogleeraar in de godgeleerdheid vermoed hebben. Hij heeft
het vriesch accent klimt op de bomen als een aap en
springt als en kakkerlak.
Bibliotheek van Kemper
Deze verzameling aan welke Kemper veel te koste
legt en die twee kamers geheel beslaat behalven de
onnoemlijke boekenzwerm die grond en gang bedekt is
zeer merkwaardig. Over het juridische gedeelte kan ik niet
oordelen. De verzameling is in verschillende vakken
afgedeeld oude letterkunde fransche engelsche neder
en hoogduitsch. Het vak der oude letterkunde is zeker het
kostbaarste. Men ziet de beste drukken der Classiken
als de Herodotus van Wesselink de Sophocles van Brunck
oratores graeci v. Reiske. Verder eene verzameling van bijna
alle de latijnsche schrijvers in quarto onafgesneden met
de notis variorum alle gelijk ingebonden zoo als ook de
gehele tweebrugsche verzameling. In 't hollandsch vond
men bijna alle onze goede historieschrijvers en de beste dichters
van Vondel tot Feith en Bilderdijk. In 't fransch de beste
classiques de polygraphische en letterkundige werken
en ook de nieuwere historieschrijvers en verder Voltaire
Mably Rousseau la Harpe etc. In 't hoogduitsch de beste
schrijvers over de Statistiek en letterkunde als Eichorn
Bouterweck etc. Het Engelsch is nog het onvolledigst doch
word meer en meer volmaakt. Het gehele huis is met
pourtraiten opgevuld onder anderen Washington De Ruiter
door Bols onder 't oog des hoogleeraars Mably Solon
Rousseau en Lycurgus. Verder twee schone borstbeelden
van socrates en den onsterflijken Homerus. Bij ieder onderzoek
in de bibliotheek ontdekt men nieuwe schoonheden en
werken van waarde.
De Stad.
Daar verheft zich de stad door de moed der Douzas
en van der Werven geheiligd en prijkt als de twee hollandsche stad
in grootte aan de oevers van den Rhijn. Haar voornaamste
siersel is de Breêstraat die bij eene aanmerkelijke
breedte eene ongewone grootte vereent en die door
sierlijke gebouwen omzoomd onder de straten onzer
vaderlandsche steden eene vereerende plaats verdient.
Verder bezit Leyden gelijk alle andere steden eene
grote hoeveelheid straten en grachten wier
optelling alleen namen oplevert. Het Rapenburg
de Rhijn en de Marre behoren onder de voornaamste.
Hier ziet men ook nog die merkwaardige uitgestrektheid
door het losgebarsten buskruid vernield, eene gebeurtenis
die wel verdiende door een plegtig gedenkteken aan
't nageslacht overgebragt te worden. Gebouwen vooral
kerkelijke vind men hier in grote menigte. De hooglandsche
kerk, de Marre kerk met hare koepelvormige gedaante eene
fransche kerk ook al met torens versierd gelijk ook eene
nu nieuw opgebouwde Roomsche kerk die ook deelgenote
van den gruwel der verwoesting geworden was en waarin
eenvoudige netheid bekoort. Verder het reeds vroeger
gemeld stadhuis ook na de wijze der vadren met stichtelijke
spreuken versierd daar zelfs de lof der voorzienigheid
aldaar op de straatstenen gelezen word. In 't geheel
deze stad vertoont zich voor den vreemdeling in
eene bevallige gedaante. Ruime en brede straten
vrolijke grachten alles luchtig gebouwd de huizen
niet te hoog en het gezicht des vrijen hemels zoo weinig
mooglijk belemmerd.
Omstreeken
Sierlijk zijn de bevallige omstreken van deze stad.
Naauwlijks is men een der poorten uitgewandeld of het
gezigt der torens en de rook der schoorstenen verdwijnt.
Men ziet weder lagchende velden groene bomen
vlietende stromen in 't kort de natuur herneemt hare
regten en de kunst heeft haren verwoestenden indruk
zoo veel mooglijk binnen de grenzen der stad bepaald.
Buitensingel
Ook deze verdienen hier aanmerking en leveren aangename
gezichten op die hoewel lange vlaktens echter het
oog des vreemdelings waardig zijn ja reeds op de bruggen
over de vesten lokt een strelend uitzigt tot verdere ondernemin-
gen uit.
Studenten Pad
Een net zandpad langs een vaart en tuinhuizen
het vis à vis van een grasveld eertijds als maliebaan
gefungeerd hebbende. Een schoon pad doch steeds een pad.
Zie daar deze wandeling van welke nogal veel werk gemaakt word.
Leiderdorp
Meer aanmerking verdient de wandeling na Leiderdorp.
Eene bekoorlijke wandeling naar een aangenaam dorp
langs de kronkelende boorden der Rhijn die ook hier
bevallig schoon is. Eene terugtogt door eene heerlijke
laan en dit alles binnen een half uur buiten de muren.
Godsdienst
Ik heb dezelve bijgewoond bij van der Palm den Nederduitschen
Massillon. Groot was het getal der toehoorders in de uitgestrek-
te Pieters Kerk. Hij stelde ons in eene treffende leerrede de
gevolgen van het pinxterfeest en de noodzakelijkheid van
dien dag in de gebeurtenissen die de godsdienst van Christus
vesten moesten. Welke eene treffende duidelijkheid. Welke
zachtheid en welke kracht. Voorwaar laat hem
die onze schone taal de gaaf der welsprekenheid ontzegt bij
Van der Palm gaan horen en blozen.
Algemeene aanmerkingen
Deze stad bestaat tegenwoordig alleen van de fabrieken die
naar ik geloof echter niet veel betekenen en van de Universiteit
of hoge school. Deze Universiteit is hier eene voorname zaak.
Er word in de kerken voor dezelve gebeden en de namen
van studenten Academie en Promotie zijn hier zoo algemeen
als bij ons die van kooplieden Beurs en Effectenhoek. Dus
is de levendigheid hier ook volstrekt gebannen. Sleden
zijn er in 't geheel niet en koetsen zeer zeldzaam. De
studenten maken een geheel corps à part uit dat juist
geen bijzonder voorvechter van deugd en zedelijkheid is
doch zich tegenwoordig nogal vrij wel gedraagt. Indien
men door studenten lieden die studeeren verstaat zou
men er velen vinden die dien eernaam niet waardig
zijn dewijl bij velen pijpen roken borrels drinken en
billard spelen wel degelijk tot studeeren behoort. Bij
anderen bestaat de studie in twee uren 's daags met
verschrikkelijke haast dictatas na te krabbelen of die
dan leesbaar zijn komt er minder op aan want dezelve
overteschrijven foei wie zou zich ook dood willen werken.
De besten staan 's ogtends wat vroeger op turen wat op de
folianten doch dan word ook de gehele middag die hier
om drie uur begint ook aan de uitspanningen ten buit
gegeven. Men doet visites of drinkt thee bij goede vrienden
in een der kasten van het heirleger tuinen die een cirkel
om deze stad trekken. De conversatie schoon niet zoo
vrij als in Amsterdam is echter vrijer en minder kwaad-
sprekender dan in de kleinere steden. Van staatkunde weet
men weinig af. Ieder heeft zijnen bijzonderen kring
waarmede hij omgaat. Sommigen verlaten des zomers
geheel de stad en zoeken heul en troost buiten. Kunstverza-
melingen zijn hier weinig in getal. Bibliotheken zijn
meer voorhanden, die van Wyttenbach moet in de oude en
die van wijlen prof. Sandiford in de nieuwere letterkunde
uitmunten. Prof. Brugmans heeft een eigen cabinet meest
ontleedkunde doch daar hij alleen hetzelve toont zoo is
het zonder eene naauwe betrekking met hem onmogelijk
hetzelve te zien. Het gemeen spreekt hier eene taal
die zich van die van andere steden zeer onderscheid en juist
niet zeer welluidend is. De straten zijn bij uitstek zindelijk
de stenen plat. De bruggen met twee wippen zoo als
aan de buitenkant en de sluizen zijn kleine hoogtens gelijk
te Leeuwaarden. In de gevel van de waag die fraai is
vind men zeer goed uitgewerkte beelden. In de stad zijn hier en
daar schilderachtige gezichten.
Umbert de Superville
Zekerlijk een man van genie. Ik had het genoegen niet hem
te zien hij heeft alleen uit zucht naar kennis veel gereisd
en verscheidene jaren in Italien doorgebragt en is het Italiaansch
volkomen meester. Zijne schetsen zijn vol kracht en vuur
en idealisch bevallig. Hij heeft een drama in fransche vaerzen
getiteld Jesus uitgegeven.
Juff. Galien
Een verschrikkelijk Caricatuur een oud rimpelig persoon
de nicht van den vermaarden Wyttenbach die over niets
anders dan geleerdheid redeneerde en groten lust betuigde
in een werk over de vergelijkende ontleedkunde.
K.
Hoe meer ik hem leer kennen hoe meer ik hem leer
bewonderen en beminnen. Eene grootsche ziel door het
gevoel der kunst door de zucht voor 't heil der menscheid
ontvlamd. Hij zoude alle menschen gelukkig willen maken
hij ziet steeds de toekomst vrolijk in. Geen inspraak van
belang vermeestert ooit zijn vrije ziel. De indrukken die
hij ontfangt zijn sterk doch verdwijnen ook wel eens spoedig.
Openhartig tot in het uiterste wilde hij ieder helpen
doch ziet zich daartoe buiten staat word door onophoudelijke
aanzoeken verschrikkelijk lastig gevallen. Doch schoon
de onmagt om ieder te redden en de ondankbaarheid der
stervelingen zijn leven eenigzins verbittert zoo blijft
het gevoel van eene goede eene grote daad uit edele
beginsels gedaan te hebben zijn geheel bestaan bezielen
en verspreid eene Elysische helderheid over de verdere toneelen
van zijne loopbaan.
Siegenbeek
Gisteren legde ik een bezoek bij den hoogl. Siegenbeek af
dien ik druk bezig vond om zig met Van Maarlandt en Kiliaan
te diverteeren. Zijne bibliotheek is bijna juist het tegenoverge-
stelde van die van Kemper. Deze bezit alleen goede S. daarentegen
bijna alleen slechte drukken. Hollandsche dichters vind
men hier echter in grote menigte en ook oude aardigheden
zoo als spelen van Sinne Rederijkers etc.
Verzameling van Kleinenberg.
Ik weet waarlijk niet waarover ik mij meer verwonderen moest
over de bijzondere verzameling of over den bijzonderen verzame-
laar. Indedaad een oud notaris met een zwarte pruik
leid u in zijne schatkamers binnen met zoo veel geld als
weinig smaak bij elkander verzameld. De man
bezit veel fraais doch ook veel ellendigs en hij zelve is onbekwaam
het onderscheid daartusschen te zien en voor u zeer eenvoudig.
Zijn cabinet alwaar ik onder anderen zag. Eene schilderij
van Mieris naast een prent voor een conusspiegel een
opgezette Keeshond naast een antique troep van beelden
en een houten chinees naast een yvoren Christus beeld.
Vooreerst ziet men ene ontzettende menigte schilderijen
meest alle na nieuwe meesters dewijl zegt de verzamelaar
men met de oude te veel bedrogen word. Zij zijn zonder smaak
bij elkander gehangen. Vooral schijnt het als of het aldaar
stukken van Morits en De Lelie geregend heeft. Van den
eersten zag men een aanzienlijk getal waaronder vier
grote kermissen. Deze stukken waren geestig van ordonnantie
doch zwak van coloriet. Verder verscheidene stukken van
Lelie met burgerhuishoudens en een den verzamelaar in
't midden van zijne schatten voorstellende. Een ramp van
Leyden door Hanssen. Een landschapje van Pineman
een drift vee door Jansen. Een overheerlijk zonlicht door
van Strij twee Roomsche kerken door Morgenster en vele
anderen verdienden wezentlijk bezigtigd te worden. Onder de
oude schilderijen bevind zich veel apocryphs. Jan Steens
en van der Helsten daar deze meesters nooit schuld aan gehad hebben.
Het meest troffen mij Drie Netschers waaronder een
vrouw in 't satijn die overheerlijk geschilderd was en eenige
Mierissen waaronder een eene vrouw aan de voeten van een
krijgsman voorstellende dat met veel zwier geordonneerd was.
Het is nu natuurlijk te begrijpen dat men op pene van de
deur uitgejaagd te worden alle deze kunsstukken tot de
minste toe als chefd'oeuvres moest aanschouwen en dan
was men ook de beste vrienden met den verzamelaar die met
een loupe steeds achter aan draafde en zeer gewigtige aan-
merkingen maakte over het uitkomen van een zwarte hond
op een witte grond, over een maria beeldje op de helft van
een bezemstuivertje etc.
De basreliefs en snijwerken in yvoor zijn wezentlijk een
der merkwaardigste gedeelten der verzameling. Ik bewonderde
een overheerlijk crucifix een basrelief spelende Satyrs en
een ander Sylenus door twee bacchanten gevoerd verbelende.
Het gevest van een degen eenen hartenjagt voorstellende
was overheerlijk gebeeldhouwd. Verder een gevangen Christus
in 't hout door Morits, een leggend beeldje van Elpenbeen
een groep kinderen in 't marmer en vele andere stukken
die waarlijk eenig in hun soort waren.
Het palladium van deze verzameling bestaat in twee schelpen
waarvan de eene na het nederig getuigenis van den verzamelaar
van Michel Angelo is en voor een vorstlijk cabinet f 100 m. waarde
bezit. Het verbeeld den reuzenstrijd de hemel weet hoe
op deze schelp opgelegen. Het geheel is overheerlijk fijn en
vol kracht ja indedaad uitmuntend doch of Michel Angelo
ooit in dien trant gewerkt heeft daaraan twijfel ik zeer.
Verder in de natuurlijke historie eene verzameling van
opgezette vogelen en overheerlijke capellen.
Eene verzameling van penningen waarvan sommigen indedaad
zeer belangrijk zijn zoo als vele betrekkelijk het ontzet van
Leyden, papieren geld op de dood van vaderlandsche studenten
in 1672 het Geuzen penningje het halve maantje der soldaten
van Boisot en een zeer groot aantal goude penningen.
Bij dit alles waaronder veel van waarden voegen zich
nu de zonderlingste liefhebberijen die men ergens zien kan.
Het opnoemen van eenige kan over de overige doen oordelen.
Een schilderijtje in groeisteen. Een basrelief van perlamoer,
geincrusteerde lava. Een volkomen hermitage in eene
noot gesneden. Een oorlogschip met alle zeilen en touwwerken
in perlamoer. Eene verzameling van Reliquien met perlen
geemailleerd en in eene schilderij ingewerkt. Schilderijen
op porceleine schelpen. Chineesche lansen. Bijzondere rottinge
beeldjes van kinderen en koornairen. Alle mogelijke
munten van een duit tot een driegulden in 't goud. Zeer
grote brandspiegels waarin men de ramp van Leyden ziet. Een
schilderij met een stuk glas door den ramp daarin geslagen.
Yvore ballen op de wonderlijkste wijze in elkanderen gewerkt.
Spijkers door glas geslagen. Geemailleerde keistenen.
Schilderijen op koper de gehele geschiedenis van de geboorte
van Christus in eenen houten doos. Yvore dozen met
gehele geschiedenissen. Kostbare en overheerlijk gewerkte
antique bekers. De dood en 't leven in een fraai beeldje
van yvoor en nog eene oneindige menigte diergelijke rariteiten.
Voorts bezat hij nog in een ander huis eene even grote
verzameling en in zijn tuin eene collectie van antiquen en
een geheel cabinet tekeningen.
Bibliotheek.
Heden bezag ik met prof. K. deze zoo beroemde bibliotheek
die juist in alle opzigten dien roem niet verdient. Er
heerscht ook hier het zelfde Gothische hetzelfde verachterde
dat bijna in alle de deelen doorblinkt van eene academie
wier kunstverzamelingen bijna volstrekt niet gedeeld hebben
in die verbeteringen de vrucht van het onderzoek en de
wetenschap van grote mannen in de laatste eeuwen
geweest zijn. Met regt noemt de hooglr. deze bibliotheek
een boeken pakhuis want dezelve is zulks volgens de
letter des woords. Men ziet van allen kant tegen verschrik-
kelijke reien boeken aan meest stoffig, slegt geconditioneerd
slegt onderhouden en slegt gerangschikt dewijl zij zonder
order aldaar bij elkander gesmeten zijn. In de hanenbalken
prijken eenige pourtraiten van professoren. Er zijn zeker
vele boeken van waarde doch dit kan men zoo niet
met den eersten opslag ontdekken. Ik zag er onder anderen
den overheerlijken Plutarchus van Wytenbach. Er is
ook eene collectie van houten in den trant van boeken
waaronder men dan het hout de pit de vrucht etc. van ieder
boom vereenigd ziet. Verder zijn nog hier en daar eenige
Physische instrumenten. Eindelijk opende men ons het
heilige der heiligen alwaar de manuscripten bewaard worden.
Deze verzameling is indedaad zeer belangrijk. Ik zag eenen
overheerlijk geschrevenen Vergilius en een hollandsch manuscript
van 't jaar 1100. Het pergament van sommigen is ten uiterste
fijn. Sommigen dezer geschriften zijn al zeer onleesbaar,
andere dreigen uit elkander te vallen. Men rekent dat deze
Bibliotheek 40000 gedrukte en 4000 geschrevene werken bevat.
Van der Palm.
Een bezoek bij van der Palm die op zijn buiten bij Leyden
woont. Hetzelve is lief aangelegen. Hoewel bij zulk
eenen man wierd ons het gezicht van de aankomende
erwtjes en perzikken ruim medegedeeld. Het is eene
zeer beminnenswaardige familie.
Regten.
Deze morgen woonde ik bij mijnen gastheer een collegie
in de regten bij. Ik hoorde eenige dictatas en
uitleggingen over eenige hoofdstukken van Grotius. Regt
des oorlogs en der vrede over het regt van bijzondere personen
en van vreemdelingen in den oorlog. Alles was helder en
duidelijk doch het meeste sprak van zelve.
Swart.
Bij den heer Swart wiens famille indedaad zeer beminnens-
waardig is zag ik eene verzameling schilderijen waaronder
een kop van Rembrant een winter van de stomme van Campen
en een maneschijn van Saftleven mij bijzonder troffen.
Verder eene verzameling van schelpen, van mineralen en
ook eene van wapentuigen kledingstukken schrift brieven
wapens etc. zoo van de Otaheiters en Zuidzeeeilanden als
ook eenigzins van de Japanezen. Nu vaarwel Leyden!
De Togt
Na eene verschrikkelijke drokte van den kant van den
hoogleeraar bereikte ik met zijn Ed. de haagsche trekschuit
en onze roef wierd weldra bevolkt door Prof. van Manen en
een Calvinistisch leeraar wien de deftigheid op het gezigt
te lezen was. De vaart was vrolijk tot aan den Leydschen
Dam een aanzienlijk dorp met een fraaie koepelkerk. Van
daar tot aan den Haag vaart men langs eene bijna
onafgebroken rei van buitenplaatsen de eene nog fraaier
als de andere en waarvan sommigen indedaad zeer
pragtig zijn.
Den Haag.
Eindelijk genaakten wij deze stad en de oude hoofdplaats
onzer provintien verdient de indedaad de opmerkzaamheid
des reizigers. Men ziet terstond dat deze plaats niet voor
eene koopstad maar voor eene hofplaats aangelegen
is. Brede en lugtige straten heerlijke pleinen verheffen
zich aan allen kant omringd van gebouwen die veeleer
den naam van paleizen dan van huizen verdienen te dragen.
Wie word niet verrukt door het ruim gezigt van den
Voorhout van den Vijverberg alle met bomen beplant. Onder
de merkwaardige gebouwen munten uit Het binnenhof
weleer de vergaderplaats der staten het oude hof door
Fredrik Hendrik gesticht en eenige kerken. Alles is hier
sierlijk en pragtig. De equipagien kledingen alles kentekent
eene hofstad. De zoogenoemde Vijverberg is eene laan aan
den eenen kant met sierlijke hotels bezet daar zich aan
de andere zijde een heldere vijver en daarin een eilandje
en aan den overkant het binnenhof vertoont 't geen indedaad
een voortreffelijk gezigt oplevert. Het voorhout is aan
beide zijden door schone huizen omringd en in opzigt van
schoonheid van bouworde en gebouwen verdient zeker den
Haag den eerepalm boven alle andere Nederlandsche steden.
Bosch
Niet minder verwondering verdient het bosch misschien nog
wel een overblijfsel dier heilige wouden in de welke onze
voorouders ten tijde van Civilis haat aan Rome en trouw
aan de vrijheid zwoeren. Hemelhoge bomen verheffen zich
hier meestal in kunstloze orde. Dan eens gaat de weg
door donkere lanen of langs de lagchende tuinen der
Oranjezaal dan eens over bekorelijke terpen waar het
dwalende pad tusschen de hoge bomen door kronkelt en
bij het flikkerend licht dat tusschen de bladen wemelt
het genot der natuur doet gevoelen. Uit het bosch komende
traden wij in eene schilderachtige boerenhut en
verder weidde het oog over lagchende grasvelden en
duinen door den kring van het statig woud omkransd.
Prinsessentuin.
Hoewel minder treffende dan het bosch mag ook deze tuin
weleer door Prinses Amalia aangeleid niet onopgemerkt
voorbij gaan. Men ziet eerst een groep van Quirijn in eenen
bloemtuin die echter zoo naauwkeurig afgesloten is als
het harem van den groten Turk. Verder wandelt men door
eenen vrij uitgestrekten openbaren tuin waar wel is
waar hier en daar door eenvormigheid en hagen eenige
stijfheid heerscht doch waarin ook aardige gemoderniseerde
partijen gevonden worden en waar onder anderen een
uitgebreide waterkom met linden beschaduwd zeker
een sierlijk gezicht oplevert.
Geschiedenis
Hier betraden wij dien grond in de jaarboeken der geschiede-
nis met den vlek der schande gebrandmerkt. Daar was
de gevangenpoort bij dewelke de woede van een verblind gemeen
en de trouweloosheid eener nog schuldiger regering twee van de
grootste mannen die ons vaderland ooit heeft voortgebragt den
marteldood deden ondergaan. Daar stond ik op de plaats waar
Jan de Wit eens den gruwelijksten dood onderging en waar na
de dood van Willem de 3e de steen ter zijner gedachtenis wierd
neergelegd die in 1748 door de schandelijkste vleierij weder
weggenomen wierd. Hier herinnert ieder plek aan grote
gebeurtenissen hier zag ik het huis van Oldenbarneveld het
helsche poortje waardoor de moordenaars der de witten ingingen
het huis waarin de samenzwering tegen Maurits ontdekt
wierd het huis waarin De Wit waarin Cats gewoond heeft etc.
Vele aanmerkingen zouden hier te maken zijn voor den
geschiedkenner den vaderlander en den wijsgeer!!!
Schouwburg
Dezelve is van buiten zeer sierlijk en het binnenste spreekt
deze verwachting niet tegen. Eene vrij ruime zaal met
drie rijen loges die met veel smaak geschilderd en versierd
zijn. De decoratien bevielen mij uitstekend. Men gaf de
femme acariatre van Sédaine. Over zang en toonkunst
was ik niet bevoegd te oordelen doch wat de acteurs aangaat
zij moesten ver voor de Amsterdamsche troup wijken en de
vrouw des schoenlappers die ten uiterste gechargeerd was
stak hemelsbreedte af bij de beminnelijke eenvoudigheid
van dangeville. Op een na waren de mannen vrij slegt en
de comedie was 't geen de franschen désert noemen.
Scheveningen
Ik begaf mij des ochtends derwaards en deze wandeling deed
ik met veel genoegen langs den door Huygens bezongen
een der schoonste werken voor dit vak in dien tijd. De weg
geheel met kleine steentjes op eene aanzienlijke breedte
belegd is ten uitersten glad en effen. Voorbij het tolhek
gaat men door eene dubbele rei bomen daar de duinen
verder op ook beplant zijn 't geen aan deze weg eene statige
somberheid en frissche koelte bijzet. Talrijk was het getal
der boerinnen die met hunne mandjes met gesneuvelde
zeebewoners op het hoofd naar stad trippelden. Snel
reden de pragtige equipages in welke de scheveningers
als zuidelijke Laplanders hun hondgespan aanvuurden.
∙Scheveningen bezit behalven zijne ligging niet veel
bijzonders. Er zijn winkels met schelpen die wat hunne
schoonheid betreft wel op den grond der zee hadden mogen
liggen blijven. De kerk verheft zich aan het eind
van het dorp op een duin welks voet door de zee bespoeld
word. Heerlijk was het gezigt over het uitgestrekte strand.
Schitterend blonk bij den helderen hemel het zilvere
zeeschuim over de bruine golven terwijl de baren
zacht tegen het strand aansloegen. Overal was gewoel
en leven. Daar rolde de geladene kar over het rulle
strand heen. Daar wierd door de scheveningsche schonen
de aangebragte buit verzameld. Op de zee zag men overal
pinken die met gezwollen zeilen weder naar het strand
terug keerden.
Scheltema
Bij dezen waren liefhebber der vaderlandsche geschiedenis
zag ik vele pourtraiten van Nederlandsche mannen en
vrouwen. De Ruiter en zijne egtgenote het bekende pourtrait
van Tesselschade van Coornhert Erasmus. Hij blijft nog
steeds met dezelfde zucht voor alles wat vaderlandsch is
bezield.
Ik dineerde aan een particuliere tafel met regtsgeleerden
en raadsheeren doch de aanzienlijkheid van 't gezelschap
maakte juist het maal niet beter dat maar redelijk was.
Delft
Ik wandelde van den Haag naar Delft over eenen schonen
en belommerden weg met heerlijke uitzigten op de omstreken.
Zij gaat langs het dorp Rijswijk en langs vele buitenplaatsen
waarvan sommigen in fraaiheid van uitzigt voor geen
Engelsch park behoeven te wijken. Dewijl ik nu in
Delft was kon ik niet nalaten deszelfs merkwaardigheden
te bezigtigen doch deze zijn mij waarlijk niet toegevallen.
De oude Kerk heeft eenen groten met verscheidene onder-
geschikte torentjes. Deszelfs bouworde is ver van heerlijk.
Eene graftombe van Tromp is met smaak en gevoel
bewerkt doch Piet Hein ligt op eene andere tombe zoo
stijf als eene mummie. Eene tombe van eene freule van
Aldegonde strekt alleen tot getuige van de valsche
smaak dier eeuw. De grafnaald van Leeuwenhoek ziet
er vrij rottig uit en is dezen groten man onwaardig.
De nieuwe Kerk ook met eenen hogen stompen toren voorzien
als of een toren in zulk eene stad niet genoegzaam was
vertoont de tombe van Willem den 1en welke ik in
plaat bewonderd had doch die mij in de wezentlijkheid niet
is toegevallen. Het gedenkstuk is volmaakt een
banketbakkerstempel die hier neergeplakt is op een
dambordje van zwarte en witte steenen met een hek. De
beelden in brons verbelende Willem zittende de faam
agter en de vier hoofddeugden zijn wel uitgewerkt maar
het contrast van blaauw en wit marmer met gitzwart
brons maakt een ellendig uitwerksel. De goude zinnebeelden
welke de vier hoofddeugden in hunne hand houden zijn
belagchelijk en het geheel door deszelfs weinige verheffing
in plaats van eerbied inteboezemen blijft mesquin en
weinig betekenend. De grafnaald van de Groot met
eenige zinnenbeelden van een genie met een uitgedoofden
fakkel versierd is met oneindig veel meer gevoel uitgewerkt.
Van het stadhuis had ik als van een wonder gelezen. Doch
ook hierin vond ik mij bedrogen. Het is van een geel
soort van steen, doch zonder eenige bouwkunstige verdienste
en met een deur die er aangeplakt schijnt te zijn.
Verder vertoont deze stad zoo ver ik dezelve beschouwd
heb weinig bijzonders. Nette huisjes. Rondom de markt
elendige krotten en langs de grachten geschoren
lindebomen zie daar 't geen ik gevonden heb.
Na in het zoogenoemde heeren logement een paar bijna
oneetbare boterhammen verteerd te hebben trok ik
Delft door en zag nog een fondatie huis een armhuis
en vele diergelijke stukken waaronder vooral een korenbeurs
drie pilaren diep niet te vergeten. Eindelijk vond ik
buiten de poort een soort van haven die door de verschillende
gezichten vrij schilderachtig is.
Rotterdam
Hier kroop ik nu in de schuit naar Rotterdam. De regen
begon te kletteren. Het gezelschap was stil. Ik zag door de
raampjes heen eerst buitenplaatsen toen vlakte eindelijk
eene voorstad en ik stapte aan wal ja was reeds
in Rotterdam zonder te weten werwaards ik mij keeren
moest. Mijn goede Genius of liever de woorden van eenen
kruier dreven mij eindelijk naar het huis van mijnen
dierbaren Neef welke mij daarop naar buiten expedieerde.
Ik ging door straten en langs waters en kwam aldaar
aan waar ik zijn moest en waar ik spoedig geheel burger
wierd.
Na in Leyden de drukte van eene universiteit en in den
Haag van een hofstad gezien te hebben zag ik eindelijk
alhier die van eene handelstad. Overal drukte en leven.
Bezige lopers dringende kruiers trekkende paarden zeilende
schepen beladen schuiten werkzame handwerkslieden
alles tekent gewoel leven en vrolijkheid. Ik zag weinig
prachtige doch vele goede gebouwen. 'T geen eigentlijk
Rotterdam doet uitmunten bestaat in zijne heerlijke
ligging aan de Maas zijne treffende en woelige havens
ja in dezelve de rijkgeladene schepen tot voor de huizen
der kooplieden genaderd is een hemelsch gezicht dat
iederen vreemdling betoveren moet.
De Boompjes
Deze wandeling is overheerlijk. Men verbeele zich eene
rei zeer fraai gebouwde huizen voor dezelve eene rei
frissche bomen verder de zachtstromende Maas en
in 't verschiet het overmaasche waar zich schone velden
en statig geboomte vertonen en men oordele over een
gezicht dat zelfs de Amsterdamsche buitenkant in
pracht doen wijken.
Omstreken
Met eenen enkelen blik om zich heen ontdekt men
terstond dat de boschachtige en heuvelachtige grond van
om den Haag verdwenen is en men zich dus in even liefelijke
omstreken bevind als in die welke onze vaderstad zoo
bekoorlijk omringen. Hoge molens in groten getale plassen
water in menigte. Grootsche veld gezichten zoo als
het nieuwe tuinpad die oplevert. Alom op de buitensingels
en overal grimmelt het van huizen zoo dat er buiten
de stad bijna eene twede schijnt gebouwd te zijn.
Wandeloord.
De plaats waar ik mij bevind is in den omtrek van het
oude slot Krooswijk gelegen. Zij ziet vlak op Rotterdam
't geen juist geen zeer treffend gezigt oplevert. Indien een
smaakvolle aanleg, schone bomen en gewassen gegraven
waters en fabriek heuvels eenigzins het gebrek aan
natuurlijke schoonheid kunnen vergoeden dan verdient
deze plaats indedaad zeer geroemd te worden.
Kerk
'S ogtends reden wij in eenen wagen met eenen knol gespannen
als navolgers van den predikant van Wakefield na de
grote stad en wandelden vervolgens na de kleine kerk.
Indedaad zij was vrij klein en zonder gallerijen. Het getal
der hoorders was des te groter ja het gebouw was zoo volgepropt
dat er volstrekt bijna geene staanplaats meer over was.
Ik stond gedurende twee uren hebbende alleen de
oogen vrij om overal op menschen hoofden te stuiten en
de oren om den balsem des geloofs intezamelen. Wat de
dames betreft hunne plaatsen waren even als in den
schouwburg a priori met lootjes besteld en afgedaald
zoo dat er niets ontbrak dan de nodige waarschuwing
Personne ne pourra se mettre sur les places marquées
welke nalatigheid verschillende woordenwisselingen
voortbragt die den schreeuwenden voorzanger nu en
dan bijna tot zwijgen bragten.
In de leerrede was alles zuiver en schoon en den
hoogleeraar Siegenbeek die het woord voerde waardig. De
text bevatte slechts drie woorden En Jezus weende
en de preek eene schets van de ware gevoeligheid en de
trekken welke daarvan in het leven des zaligmakers
voorkomen. De uitvoering was voortreffelijk.
Netscher
Wij begaven ons hierop naar eenen konstenaar wiens
naamgenoot weleer voortreffelijke stukken geleverd
heeft. Deze is een Esopus van de eerste soort. Zijne ouders
medelijden met hem hebbende wilde zijne neiging niet dwingen
en hebben hem dus uit den tempel van Mercurius naar het
outer der Kunsten gevoerd. Deze man schildert met
lust en verdiensten. Zijne pourtraiten zijn zeer gelijkend.
Onder dezelve is ook dat van den hoogleeraar Siegenbeek.
∙Hetzelve is ook zeer gelijkend doch de gedachte
om dezen te omringen met boekenplanken kwam mij
voor alleen vertoning en zonder eenigen smaak te zijn.
De Schie
De schie is eene soort van voorstad. Men verbele zich
den overtoom breder met fraaier huizen bezet en men
zal zich van deze streek een gevoeglijk denkbeeld maken
kunnen.
Verijdeling
Er waren tegen den middag overheerlijke plannen gemaakt
doch een stortregen die na zulk eene lange droogte eindelijk
het aardrijk met zijne verkwikkende droppels verfrischte
verijdelde alle mogelijke zeilpartij. Wij bleven te huis en
zagen 't regenen.
20 Juny 1814 (Maandag)
Markt
'S ochtends wandelde ik reeds vroegtijdig stadwaarts naar
de korenmarkt. Dezelve legt schilderachtig aan het
water en schijnt eene gestolene gallerij van de onze
te zijn. Alle de zoogenoemde Pondgaarders (want makelaars
zijn hier niet) en zelfs de Commissionairs hebben tafeltjes
met monsters voor hen staan. Somtijds is het goed
reeds op zolder en in dat geval is het gewicht ook bekend
maar het aankomende uit Zeeland en het Overmaasche meest
zakkengoed word zonder gewicht geveild en meest op
de gis gekocht 't geen de inkopen hier voor vreemdelingen
zeer moeielijk maakt daar integendeel zij die hier
bekend zijn op het gezigt en gevoel het gewigt weten
te schatten. Het meeste dat men hier ziet is Tarw en
wel voornamentlijk witte Tarw. Coolzaad is er zeer
weinig. De Pondgaarders rekenen voor Provisie en Delcredere
1 1/4 pc. In dit gedeelte van 't jaar is het hier bijna
altijd slap. De voorraad was echter niet aanmerkelijk.
Schiedam
Hoe zoude men zich aan de oevers der Rotte kunnen
bevinden zonder zich ook na de zoo bekende Zuid te
begeven. De knol wierd bespannen de wagen bestegen
en wij reden over de digt bebouwde Buitensingels
tot aan de schiedamsche poort en van daar eerst
door een treflijke laan en verder over een dijk naar
Schiedam. De gezichten zijn vrij levendig hoewel de
landstreek zelve weinig schoonheden oplevert. Wij
reden ook door Delfshaven een vrij uitgestrekte vlek
dat alle kentekens van verval droeg. Wij naderden
Schiedam en ik kan juist niet zeggen dat de
eerste aanblik van deze stad vrij treffend is. Reeds
op eenen zekeren afstand zweeft den reiziger een
giftige damp tegen. De straten zijn zeer morssig en
slecht. Men ziet er wel is waar nu en dan zeer
fraai gebouwde huizen maar geplaatst midden onder
pakhuizen die geheel berookt zijn. Eene zwarte
vale kleur bedekt alle gebouwen en pompen voor
alle deze pakhuizen geplaatst doen het overtollig
water uit de branderijen wegstromen 't geen alom
eenen onaangenamen damp en nog onaangenamer
geur verspreid. Wat de gebouwen betreft zoo zag ik
de beurs die hoewel zeer klein voortreflijk en sierlijk
gebouwd is en een kerkje dat kentekens van goeden
smaak droeg. 'T geen verder tot verfraaying van
Schiedam dient is zijne Plantaadje die hoewel
juist niet à l'anglaise echter met eenige aangename
lanen eene voortreffelijke en hemelsche wandeling
oplevert voor hem die gedurig den geur der
geneverstokerijen moet inzamelen. De zogenaamde haven
is vrolijk.
Gebouwen Alg. Aanmerkingen
De Rotterdammers verheffen hunne stad tot in de
wolken en verhalen van iemand die na de gehele
wereld doorreisd te hebben geeindigd had met te zeggen
dat hij nergens eene stad gevonden had zoo bewonderenswaardig
als Rotterdam. N.B. deze man was een Rotterdammer.
Zonder nu juist hierin toetestemmen zoo verdienen
de bovengemelde schoonheden veel bewondering. Wat
gedenkstukken der kunst etc. betreft deze zijn hier
juist niet opgeschept. De grote kerk is een goed gebouw
jammer dat de punt van den toren er afgevallen schijnt
te zijn. Onder de Poorten verdient de Delfsche poort
uit hoofde van zijne sierlijke en de hofpoort uit hoofde
van zijne eenvoudige schoonheid bezigtigd te worden.
Het stadhuis word door dat van vele dorpen overtroffen
en is allerelendigst. De menigte en gelijkheid der
zoogenoemde havens, het gebrek aan bordjes maken
volgens mij den weg hier zeer moeilijk te vinden. De
zoogenoemde oude stad is meest slecht gebouwd. Overal
vind men dubbele ophaalbruggen en op vele plaatsen
gaat men over in schouwen voor de aanzienlijke som
van Eén duit. De Schouwburg ligt buiten de stad.
Het haringvliet is ook eene soort van haven
die echter veel stilder is en meer in de Amsterdamsche
trant. Aan de kant van de Maas zijn treffende
gezichten. De Beurs een vrij groot vierkant is
met smaak gesticht. Er zijn op dezelve verschillende
hoeken en zelfs de Graanhoek waarin de monster
tafeltjes weder te pas komen. Daar er echter hier
geene vaste plaatsen schijnen te zijn zoo veroorzaakt
dit eenige verwarring en moeielijkheid in 't vinden
der personen. De omgang is naar ik geloof hier
vrijer als in Leyden of den Haag. De drukte scheen
hier zeer aanmerkelijk te zijn. Het brood is elendig
graauw of bijna onverteerbaar droog zoo dat het
eten van het dagelijksch brood hier minder dan
elders te pas komt. 'S maandags is het koren en
's Dingsdags algemeene markt. De spraak over
het algemeen is zelfs onder het gemeen veel zuiverder
als in andere steden en zelfs onder de fatsoenlijke
lieden is het verschil van dialekt alleen in eenige
slechte gewoontens en eenige min gebruikelijke
woorden te vinden.
Erasmus
Daar staat hij dan die de smaak voor ware geleerdheid
in 't Noorden weder deed herleven de eertijds door de
vischvrouwen van tijd tot tijd blank geschuurde doch
nu gebronsde Erasmus. Zijn gestalte is deftig en het
beeld zoo als genoeg bekend is lezende voorgesteld
is indedaad een meesterstuk. De plaatsing op een soort
van sluis die eigentlijk de grootste in plaats van de
grote markt moest heten is ver van treffend. De
bijna afgodische achting van 't gemeen voor dezen
patroon gaat zoo ver dat het gerucht dat hij
door de Franschen zou weggevoerd worden bijna
een oproer verwekt had. Hij heeft ook door het dragen
van Oranje en Guirlandes etc. rijkelijk in de omwentelingen
der tijden gedeeld.
Bataafsch Genootschap
De zetel van dit genootschap is geplaatst op de vertrek-
ken boven de beurs en deze verzameling is indedaad zeer
merkwaardig. Zie hier 't geen men ons vertoonde.
1. Eene kamer waar men een zeer net gewerkt oorlogscheepje
vond.
2 Eene Gehoorzaal voor de lessen in de Natuurkunde.
3. Eene vergaderkamer behangen met kaarten en
platen in de werken van Saussure.
4. Eene grote vergaderzaal met de afbeeldsels van alle
de directeuren en een pragtig eergestoelte voor den
souvereinen vorst. Hier vertoonde men ons onder anderen
eene fraaie chambre obscure in den trant van die
van Felix welke op de zoo volkrijke plaats voor
de beurs weerkaatsende een zeer levendig tafreel
opleverde.
5. Een zeer wel voorzien cabinet van natuurkunde dat
veel fraais bevatte. Een zeer groot Telescoop een
fraai Tellurium veele schone stukken in de
Werktuigkunde. Een engelsch werktuig dat alle de
eenvoudige werktuigen vereenigde, een bijzonder
kragtige magneet. Verder twee electrizeermachines
die juist niet zeer groot waren de machine van Athwood
en verder alle de werktuigen die tot een Cursus
van de Natuurkunde vereischt worden. Tusschen de
kasten waren eenige vakken met mineralen en andere
voorwerpen uit de natuurlijke historie die juist niet
zeer bijzonder waren. Men zag ook het marmere
borstbeeld van den stichter 't geen volgens het zeggen
van den rondleider te Parijs f 1200,- gekost had als
of het geld en niet de kunst de waarde van een
zoodanig stuk uitmaakte.
6. Eene zeer belangrijke verzameling van werkstukken
in hout of metaal om verschillende werktuigen af te
beelden zoo als bv. om de kracht van den wind te
meten, de afbeelding van eenen kameel van eenen
Westindischen Suikermolen, van een werktuig om
versche lugt in de schepen te brengen, van de
oude en nieuwe vorm van de Stoommachine van
eene papiniaansche pot eene schutsluis, alles zeer
net en bijna geheel door Rotterdamsche konstenaars
bewerkt.
7. Eene vrij uitgebreide boekenverzameling alle de
meest bekende werken over de natuurlijke wetenschappen
bevattende de gedenkschriften der genootschappen etc.
Er waren uitmuntende werken en ook nog eenige
handschriften en deze boekerij wierd gedurig door
de nieuwst uitgekomene werken in de verschillende
vakken bijgehouden.
Grote Kerk
Hoewel het dikwijls verhaalde dat de zon in Rotterdam
nooit onderging zonder een preek gehoord te hebben zoo heeft
hier echter het preeken met goed gevolg verscheidene reizen
in de week plaats. Ik trad bij eene zoodanige gelegenheid in
de grote of St. Laurens Kerk alwaar ik eene leeraar verschrikkelijk over
de Phariseen hoorde piepen. Ik zag aldaar de graftombe
van den dapperen Kortenaar. Minder beviel mij de uitvoering
van het beeld dan het bekende grafschrift van Brand
dat onder hetzelve geschreven was.
De held der Maas verminkt aan oog en rechterhand
En echter 't oog vant roer, de vuist vant Vaderland
De grote Kortenaar de schrik van 's vijands vloten
De ontsluiter van de Zond ligt in dit graf besloten.
De kerk is een zeer schoon gebouw. Ik zag het graf van nog
eenen zeeheld wiens beeld met meer smaak en in eene
bevalliger houding uitgewerkt was. De schoon gewerkte
kopere pilaren van 't koor waren zoo glimmend geschuurd
als of zij in den koestal van eene Noordhollandsche boerin
stonden.
Nieuwe werk.
Een bebouwd en beplant vierkant buiten de schoon
gebouwde oosterhoofd poort van 't welk ik bij mijne schiedamsche
reis een gedeelte beschouwde dat zeer belommerd was.
Besluit over Rotterdam.
Rotterdam verdient om zijne lugtigheid zijne volkrijkheid
zijne Boompjes en havens bezigtigd te worden. De menschen
zijn er over het algemeen gul en vriendelijk en zij verdient
als handelstad de twede plaats onder de hollandsche steden.
De Wandeling
Ik heb nu lust om door eene beschrijving van eene andere
natuur deze gedurige stadverhalen aftewisselen. Wij voeren
over de Rotte een lief riviertje door den groten Smits
bezongen en traden vervolgens den Berger weg op. Het land
is hier juist niet zeer verrukkelijk en een weinig kaal doch
echter levert hetzelve geschakeerde gezichten op verschillende
waters, klein hout en buitenplaatsen op. Eindelijk naderden
wij Den Berg een net en bevallig dorp in de Loosdregtsche
manier gebouwd. De kerk is op eenen terp van eene
vrij aanzienlijke hoogte gelegen. Bij dezelve vind men
nog de overblijfsels van een oud kasteel uit een vierkant
stuk toren bestaande uit zeer grote stenen gelijk aan
die van den burgt van Leyden opgebouwd. Het binnenste
was overal met ruigte en onkruid begroeid. Hier stootte mijn
voet tegen een doodshoofd aan waarbij mij de aanspraak
aan Pharsalien in de Georcia inviel en 't geen mij herdenken
deed aan de roemrijke wapenfeiten die hier misschien
in de nacht der middeneeuwen gebeurd waren. Wij bewonderden
de fraaie dorpskerk en ondervroegen den beleefden schoolmeester
wegens den oorsprong der ruine. Hij zeide dat daarvan
weinig bekend was maar dat het gehouden wierd voor een
kasteel der heeren van Mattenes van wie nog eene gehele
streek den naam behouden had doch dat dit gebouw met
alle deszelfs oirkonden in de veertiende eeuw door een
brand zou vernield zijn. In een herberg ingetreden vonden
wij aldaar een allerschilderachtigst grootje 't geen verdiend had
door het penceel van eenen Rembrant vereeuwigt te worden.
Zij vroeg ons of wij hetReuzenhuis gezien hadden en zeide
ons dat dit huis waarvan de ruine afkomstig was door
reuzen gebouwd was en deze daarin gehuisvest hadden. Verderop
zagen onze Dames een orgel staan en wilden hetzelve
van nabij bezien. Onder het voorwendsel van iets te kopen
traden wij in den winkel vroegen naar het orgel en
wierden spoedig door eene gulle boerin derwaards
geleid, die ons verhaalde dat dit pronkstuk twaalf
honderd guldens nieuw gekost had en naderhand door
haren man gekocht was maar dat zij geen tijd had om
het spelen te leeren en niemand op het dorp zulks kon.
Toevallig treed aldaar de organist van eene roomsche
kerk op een naburig dorp binnen. Daartoe verzocht gaat
hij zitten en bespeelt het instrument met bevallige
vlugheid. Hierna keerden wij langs eenen tak der Rotte
welke wij op een schilderachtig plaatsje overvoeren door
eene aangename streek onder eenen helderen hemel met
een uitstekend genoegen 't huiswaards.
Togt na 't Overmaasche
Des middags te half vier uren begon mijn reis van Wandeloord
af met een ex garde d'honneur. Wij moesten eerst de stad
doorkruissen en kwamen vervolgens aan het nieuwe werk
alwaar het gezigt op de zilvere Maas en de heerlijke bomen
die zich aldaar bevinden treffend is. Hier gingen wij in
een roeischuitje en staken de Maas over. Overheerlijk is
het gezicht wanneer men zich op 't midden van dien
breden plas bevond, zoo op de stad als op de overzijde.
Eindelijk nadert men deze en na eenen korten overtogt
stapt men aan 't eiland IJsselmonde aan land. Hier wandelden wij
nu verder op en het is indedaad moeilijk zich een schoner
landstreek voor te stellen. Wij gingen over eenen dijk met
heerlijk geboomte beplant, ter linker zijde was de Maas
ter regterzijde korenvelden met de bloeiendste gewassen
bedekt. Hier en daar zag men huizen schilderachtig onder
't geboomte verscholen. Alles was lagchend en vrolijk
en bij de menschen heerschte eene zekere gulheid en
tevredenheid die verrukkelijk was. Na de wandeling hier
met veel genoegen volbragt te hebben stapten wij op-
nieuw in een bootje en wierden door eenen haven gevoerd en
aan 't eiland Fijenoord waar ons een genoegelijk oogenblik wachte
aan land gezet.
Fijenoord.
Is zeker een van de aangenaamste oorden die ik immer
gezien heb. De luchtstreek is er voortreffelijk en de uitge-
strektheid van 't eiland groot genoeg om de gedachte van
op zulk eene kleine plek opgesloten te zijn te doen verdwijnen.
Eene overheerlijke rei van bomen omkranst het gehele
eiland welks midden uit vette gronden en welige landerijen
bestaat. Men vind aldaar het zoogenaamde Pesthuis hetwelk
volgens sommigen voor pestzieken volgens anderen slechts
als een plaats van quarantaine voor de goederen uit
de Levant gebruikt wierd. Naderhand is het voor een hospitaal
en ook voor een cadetten school gebruikt. Het is ruim
en luchtig. In 't midden is een kom waarin men steeds
versch water kan doen stromen om de lugt te verfrisschen.
Wij traden binnen en wierden bij den Heer ter Hoeve
ingelaten wien wij onze brief van aanbeveling vertoonden. Hij
ontving ons aller vriendelijkst en deelde ons een algemeen
plan van zijne inrigting mede.
Zijne hoofd gedachte was om door de beschaving van het
werkvolk uit de geringere classen der maatschappij door
hetzelve meer eerbied meer belangstelling inteboezemen
de fabrieken zelve op die hoogte te voeren waartoe zij in
andere landen gebragt zijn en had voornamentlijk de
kinderen uit de armenhuizen daartoe willen gebruiken.
Eene diergelijke inrigting te Arnhem had de hoogste goedkeuring
van den Magistraat weggedragen en Zutphen en Deventer
hadden om iets dergelijks verzocht doch bij de omwenteling
van 1787 was hij van woonplaats veranderd en de
inrigting was vervallen. Deze was nu eerst sints korten
tijd begonnen en met de grootste kracht doorgezet, ja
zelfs door Stassart met eene bijzondere bescherming
begunstigd. Doch na de omwenteling is dit Institut door
subalterne magten tegengewerkt en hij had zich daardoor
provisioneel tot het getal van honderd kinderen moeten
bepalen daar hij anders dit getal zes ja agtmaal
wilde vermeerderen. Daar de soeverein en Ministers hem
echter van hunne grote belangstelling in deze inrigting
verzekerd hadden en er binnen korten tijd eene
commissie van de regering hetzelve zou komen onderzoeken
zoo vleide hij zich dat dan alle hinderpalen uit den weg
zouden geruimd worden.
Toen hij het eerst deze kinderen uit de godshuizen overnam
heerschten onder dezelve de grootste zoo natuurlijke als
zedelijke gebreken. Zij waren met ongemakken en bijna alle
met hoofdzweer besmet. Zij waren droevig kwaadaardig vloekten
en stalen als raven. De heer Ter Hoeve liet eerst alles
tot ligchamelijke reinheid bewerkstelligen en begreep
dat bij zulk eenen hoop geduld de eerste vereischte was. De
trommel en de fluit waarmede hij de marschen etc. liet slaan was 't geen het eerst bij hen een geest
van orde en maat opwekte. Vervolgens liet hij hen hunne
straatdeuntjes maar eerst in 't wilde zingen, de meester merkte
diegenen op die eenigen smaak of aanleg toonden en
gaf hun betere liedjes en voerde hen ongemerkt tot
eenen hogeren trap van beschaving. Verder heeft hij verschillende
muzykmeesters zoo voor blaasinstrumenten als andersints
komen laten want zeide hij dit leeren der muzyk maakt
hen vrolijk en vrolijke menschen zullen in 't algemeen de braafste
en werkzaamste zijn. Om het stelen tegentegaan liet
hij aan ieder kind onder zijne zitplaats een open kasje
maken om daarin zijn beursje en andere aangelegenheden
te leggen en in de drie laatste maanden was niets gestolen.
Om de geest van eer optewakkeren zoo worden zij die door
hunne vlijt of goede hoedanigheden uitmunten tot
opzieners over vier anderen benoemd. Deze opzieners worden
zoo het jongens zijn, door een band en zoo het meisjes
zijn door een veer of pluim onderscheiden. Zij hebben eenige
beschikking over de anderen, dienen aan de tafels
waaraan steeds vijf zitten voor, en deelen het vleesch etc.
uit. Bij elke uitdeling ontfangen zij eene dubbele
portie doch ook bij elke overtreding worden zij dubbel
gestraft. Om de vlijt aantezetten zoo is al het werk
dat ieder kind buiten eene hem opgegevene taak doet
voor zijn eigen profijt zoo dat er sommige zijn die
weeklijks tot 15 st. toe verdienen. Het grootste gedeelte
hiervan word in een spaarpot die zij bij hun vertrek uit
het huis medenemen gestort en naar mate van meer
of minder vlijt word hen hiervan ten eigen gebruik
een gedeelte afgestaan. Ten einde het genot van
dit geld voor hen van des te meer waarde te maken
zoo is bij dit institut een kleine winkel gevoegd waarin
niet alleen touw knikkers en hoepels maar ook kerssen
appelen etc. naar den tijd voor de goedkoopste prijzen
verkocht worden. Alleen zij die het geld door eigen vlijt
verdiend hebben mogen hetzelve daarin besteden. De
opzieners die zich verder door bijzondere vlijt onderscheiden
krijgen de vergunning om op een ambacht te komen en
de meisjes worden in alle vrouwelijke werken tot dienen
nodig. Behalven de zonen van den Heer ter Hoeve
die zelfs in het gesticht werkzaam zijn zoo vind
men aldaar ook eenen meester eenen leeraar en
voor de Roomschen een priester. Zondags word er
een plegtige kerkdienst gehouden die door alle
moet bijgewoond worden. Ze word door een orchest vergezeld.
De kinderen met de opzieners aan 't hoofd treden met
de opzieners aan 't hoofd in een statige optogt binnen
en gedurende de godsdienstoefening heerscht de plegtigste
stilte. Verder worden zij door den leeraar en
andere bestuurders in verscheidene vakken onderwezen
als natuurkunde vaderlandsche geschiedenis zedekunde etc.
alles geschied vertellender wijze en de kinderen
worden dan naderhand over 't gehoorde ondervraagd
en de heer Ter Hoeve verzekerde ons dat de leeraar
reeds dikwijls bij hem gekomen was met tranen
van aandoening over de leerzaamheid en het goed begrip
der kinderen. Door zulk eene wijze van behandeling
waren zij reeds zoo ver gebragt dat sommigen de
duidelijke begrippen van deugd en ondeugd reeds
bevatten en onder hen de grootste verdraagzaamheid
heerschte. Van allen gaf de heer t. H. reden zoo
laat ik hen bijvoorbeeld zeide hij 's avonds met den
trommel naar bed afmarcheren en hieraan dank ik
dat zij elkander nooit van de trappen afdringen.
Onder diergelijke gesprekken voerde hij ons in de
grote kamer en dit gezicht was waarlijk treffend.
Daar zaten de kinderen volgens de kunne afgedeeld
te werken aan spinnewielen alle in 't huis zelve
gemaakt. Op alle gezichten was reinheid vrolijkheid
en gezondheid te lezen. Toen wij inkwamen hieven
zij uit zich zelve en zonder bestier des meesters een lied
aan over de godlijke almacht aan op de wijs van
God save the King. Toen de heer ter hoeve ons eenige
regels van dit gezang dat eenvoudig en dichterlijk
was uitleidde kon ik bijna mijn gevoel niet weerhouden
op het zien van zoo vele kinderen die hier in zulk
eene werkzaamheid en zulke gevoelens opgevoed misschien
eens de sieraden zullen worden eener maatschappij
waarvan zij anders de geessel zouden geweest zijn.
Mijn God wat is hij het verhevenst wezen van uwe
schepping die den mensch tot de waarachtige Godenwaarde
van mensch verheft. Hier word nu het geleerde niet in
den dagelijkschen omgang met reeds bedorven volwassenen
vergeten en verpest, neen op dit gezegend eiland heerschen
vrede en rust en de woede der stervelingen dringt
tot hier niet door. Wij bezogten vervolgens de slaapkamers
de eetzaal, alles was even net lugtig en zindelijk.
De onderwijzers slapen in open bedden en rustbanken
de kinderen allen in kribben in reien van vijf naast
elkander geplaatst. De opziener slaapt vooraan.
Wij zagen ook de kamers voor de verschillende hand-
werkslieden als schoenmaker kleerenmaker timmerman
draaier en wolkammer. Bij sommigen waren reeds leerlingen.
De heer ter Hoeve liet het tegenwoordige werk alleen
verrichten om de kinderen aan gestadige werkzaamheid
te gewennen daar hij bij zich zelve nog niet besloten
had of hij een fabriek in wollen dan wel in zijden
stoffen zou aanleggen. De kinderen staan 's ochtends
te vier uren op en gaan 's avonds te agt uren na bed.
Van negen tot tien 's ogtends en twee tot vier uur 's middags
is hun speeltijd en zij hebben daartoe eene uitmuntende
gelegenheid in het overheerlijk plein bomen dat zich
voor het gebouw bevind en waar zij een schop en een
kolf knikker kegel en beugelbaan hebben. Vijf keer
in de week word hier ossenvleesch gegeten. Het ontbijt
bestaat in eene soep. Ziektens waren er nog niet
geweest en zelfs een teeringachtig knaapje geheel hersteld.
500:^·De heer ter Hoeve is een man van Vijf en zestig jaar
van eene kloeke gestalte, een vurig doch eenigzints streng
uitzigt maar ten uitersten vriendelijk. Natuur-
lijk is hij met zijne denkbeelden zeer ingenomen. Wat
hier nu ook van zij zoo moet hij die over zijne
inrigting wil oordelen zelve naar Fijenoord gaan en
wanneer hij dan zijne waarde als redelijk wezen niet
gevoelt, wanneer dan geene aangename gewaarwordingen
zijne ziel doorstromen wanneer hij dan niet aan deugd
onder de menschen geloofd o zoo beklaag ik hem
van harten. Dit was ten minsten mijn geval niet. Ik
gevoelde als mensch en Vaderlander de waarde van hem
die eene inrigting begonnen heeft welke misschien
nog tot nut der laatste geslachten in ons vaderland
kan strekken, die wanneer hij in andere landen
geleefd had misschien reeds bij ons de vurigste
bewonderaars zou gevonden hebben en nu bijna onbekend
is. Ja ik kon niet nalaten bij het afscheid den
heer ter Hoeve met eenen hartelijken handdruk den
zegen van God en alle goede menschen op zijne zoo
gelukkig begonnene onderneming toetewenschen.
Plantaadje
De heer ter hoeve liet me in zijn boot naar de overzijde
der Maas aan land zetten en nu bevonden wij ons in
de Rotterdamsche plantaadje. De bomen zijn juist niet
reusachtig doch men vind aldaar zeer lieve wandelingen
en lanen en zij verdient in allen geval meer dan
de onze de naam van Plantaadje.
Het Magazijn, de Werf.
Wij bezagen het Magazijn der Marine. Men leidde
ons eerst naar de Kamer waar de geweeren die gevloekte
werktuigen der moordzugt vervaardigd wierden. Zij moesten
nu eigentlijk volgens de voorspellingen van vele dichters
tot sikkels versmeed worden doch het was hier nog juist
het tegendeel. Men bragt ons vervolgens in de wapenkamer
die veel na eene uitverkogte of liever na eene uitgeplunderde
winkel geleek. Men zag wel is waar nog eenige oude
geweren ten tijde der omwenteling verzameld, eenige verroeste
degens en eenige bajonetten in zonnen doch alles
wezentlijk meer als monsters dan als verzameling.
Als merkwaardigheden zag men er het dwergachtig
beeldje van Jan van Doren een stuurman die de vloot
van De Ruiter in de rivier van Londen bragt en ook
het wapen dat eens de spiegel van den royal Charles
versierd heeft en dus ook nog een gedenkteken der
oude hollandsche dapperheid 't geen de roofzuchtige klaauwen
der Franschen ontsnapt is. Verder kamers als pakhuizen van vlaggen
zeilen etc. en ook nog oude drinkbekers der admiraliteit.
In de werf wierd weinig gewerkt. Twee fregatten
wierden gebouwd. Verder lag er een schip op Stapel
om bij de aankomst van den Souverein aftelopen. Een
schip van 80 stukken dat bijna geheel af was bezagen
wij geheel en al 't geen zeer belangrijk was. Welk
een verschrikkelijk gevaarte. Welk eene hechtheid welke
ontzettende kosten aan een werkstuk dat meer dan
een milioen kost om in een paar uur ten kosten
van het leven van eenige honderden menschen uit
elkander geschoten en verbrijzeld word. Wij zagen de
pragtige sloep der vorstelijke famielje die verguld wierd
en zeer fraai gewerkt was. De ledige magazijn waren
daar er nu tog iets in moest zijn met illuminatien en
eerepoorten opgevuld.
Terugreis
Dezelve bevat weinig bijzonders. De weg was bekend en
de reis in eene opvolging van schuiten welke reismanier
juist meer gemakkelijk dan onderhoudend is. Ik sliep
's nachts te Leyden trof nu en dan in de verschillende
schuiten aangenaam gezelschap aan en bereikte na
veertien dagen aangenaam en nuttig doorgebragt te hebben de
Amsterdamsche wallen.
[leeg]
Juillet
Returned after this pleasing journey I found all things in
good state but yet not in that state in which they could be
wished. Commerce after the frequent arrivals languishes
quite by the small commissions and in every article much
money has been lost. In our article reigns the most deadly
quiet. In politics the spreaders of sad tidings have play'd
as usually their act. Now we were menaced of a new war,
than a different was raised between the courts of Russia
and Prussia, than they complained upon the unsufficient
manner in which Englands permits us to make
trade upon our colonies. These were the most interessing
politic news joined to the news of the miscarried marriage
between our prince and princess Charlotte of which the
fault generally was given to the princess of whom several
stories were told to prove the haughtines of her character.
A more interessing event was yet the arrival of the great
emperor of Russia here. As this memorable arrival deserves
to be remembred we will give as usually an account of it
distinguishing as ever his oculis vide from the
his auribus percepé.
Alexandre à Amsterdam
Depuis longtems la nouvelle s'était répandue que Sa Majesté
Czarienne après avoir fait une visite en Angleterre n'oublierait
pas sa ses contrées-ci. Ce bruit avait été contredit mais dans les
dernières semaines il avait pris de nouvelles forces et cette
semaine par l'annonce des magistrats il avait été
porté à un degré de vraisemblance assez positif. Cependant
cette arrivée premièrement fixée à Mecredi dernier avait
été différée jusqu'à vendredi et bientôt le bruit se répandait
que l'arrivée des Souverains était différée à un tems indé-
terminé de manière que plusieurs personne commencèrent déjà
à désespérer jusque à ce qu'enfin Vendredi plusieurs signes annonces
et nouvelles nous assurèrent de l'arrivée au lendemain.
Préparatifs Déjà on avait formé de tous côtés des préparatifs
brillans depuis la porte de Harlem jusqu'au reguliersgracht et
de là jusqu'au Dam toutes les maisons avaient été ornées
de riches verds festons et comme la saison fournissait abondant
la verdure et les fleurs celles-ci n'avaient point été
ménagées. Le goût avait présidé à plusieurs de ces décorations.
Là de vastes festons entouraient de colonnes somptueuses là
ici l'œil rencontrait partout des roses charmilles et plus
loin de vastes guirlandes couronnés de fleurs retraçaient
aux passons la couleur si chérie d'orange. On avait de
tout côté préparé de belles illuminations et il s'était formé
deux corps d'honneur consistant en la garde d'honneur qui avait
reçu le prince augmenté de quelques individus et dans
un corps d'élite formé de la garde nationale dans lequel
les sous-officiers avaient le rang de simple soldat
les lieutenans celui de sergens etc. Déjà la semaine passée s'était élevé
à une revue entr'eux une dispute violente au sujet du
droit de préséance mais cette guerre qui aurait pu devenir
celle des rats et des grenouilles malgré l'esprit guerrier qui
animait nos jeunes héros s'est pourtant assoupie.
Arrivée Enfin Samedi à midi le tambour battit
dans tous les quartiers de la ville répandit partout le mouvement
et appella tous les braves lanciers aux armes. Après plusieurs
délais nous arrivâmes enfin au Kalverstraat où ainsi
que partout toutes les maisons étaient décorées de Pavillons
qui ombrageant les rues formatèrent des berceaux de
pavillons qui étaient en effet très beaux. Ce que ne fut
pas si beau ce fut l'ennui eccessif d'être obligé de
rester debout pendant une demi-éternité pour ainsi dire
ce qui occasionna beaucoup de murmures et de disputes.
Enfin lorsque le jour commençait déjà à baisser et huit heures
passées nous vîmes arriver l'empereur dont le train ne
répondit pas de beaucoup à l'idée qu'on s'en était faite.
L'empereur était dans une barouche ayant à ses côtés
la princesse régnante et devant soi le souverain et son
fils aîné. Dans un des autres carosses était la princesse-
douarière. Tout était sans aucune pompe quelques
gardes d'honneur étaient presque les seuls qui escortaient
les voitures. Tout était extrêmement simple ce qui
trompa l'attente de plusieurs qui ne purent fixér assez
promptement l'empereur.
Illumination Les illuminations étaient en effet très
brillantes chez plusieurs la ligne uniforme s'était transformée
en soleil en [onl.] en portique. Sur le Heerengragt il
y avait des vues superbe. Mais on avait déjà tant
vu en fait d'illuminations que ce plaisir commença à
passer. Le beau monument allégorique la superbe illumination
de la Maison de Ville que nous n'avions vue dans longtems
et l'arc de triomphe au Breestraat étaient sans doute ce
qu'il y avait de plus beau. Cependant plusieurs illuminations
particulières étaient en effet très belles. Une étoile au
pont du Vijzelstraat ne fit pas beaucoup d'effet.
Le voyage aquatique Déjà à huit heures après une courte reste
à la liberté grand vaisseau de M. Slutter nous nous embarqâmes
dans une barque ouverte surmontée d'une voile avec laquelle
nous voyuâmes jusqu'au chantier. Là nous mîmes pied à
terre et nous vîmes le Buitenkant décoré ainsi que le Heeregrt.
Nous y étant arrêtés il s'éleva bientôt le bruit que l'empereur
devait passer par là. Il passa en effet et avec beaucoup
plus de pompe dans le beau carosse de notre prince tiré par
six chevaux magnifiquement caparaçonnés. Je pus alors
distinguer son visage et je le trouvai pour autant que je le vis
ainsi que son attitude entier ressemblait parfaitement
à l'idée que je m'en étais formée d'après divers portraits. Nous
étant rembarqués nous croisâmes ça et là dans un
tems superbe au milieu d'une foule innombrable de vaisseaux
yachts et barques qui nous entouraient de tous côtés
ornés de leurs pavillons tandis qu'on voyait plusieurs vaisseaux
entièrement couverts de pavillons ce qui au milieu
des coups répétés du canon produisit un effet superbe. Enfin
nous vîmes s'avancer la barque dans laquelle se trouvait
Alexandre en uniforme vert bordé de rouge
tout produisait un effet pittoresque et charmant et
la barque passa très près de nous. Ensuite après quelques délais
notre nef fendit les ondes vers Zandam avec une
rapidité étonnante mais puisque nous avions le vent
contraire nous bouvayâmes[?] deux heures avant d'arriver
au Zaan où une quantité énorme de barques avaient
appareillés. Nous vîmes lorsque nous eûmes mis
pied à terre tout le chemin couvert d'une quantité terrible
de personnes de tout sexe et de toute âge. Bientôt le
bruit se répandit que l'empereur viendrait à passer et il
passa en effet en barouche ouverte au milieu des acclamations.
Nous ne pûmes pénétrer plus loin dans Zaandam à cause
du Landstorm qui y occupait tous les passages. Mais alors
lorsque les yeux eurent été contentés l'estomac reprit ses droits
mais fut mal contenté et après une heure de visites
infructueuses chez des boulangers qui n'avaient pas
de pain nous eûmes des peines infernies pour nous procurer
un morceau de vieux pain un fromage et un vase de lait.
∙Enriché de ces provisions nous retournâmes à Amsterdam et
nous vîmes tous les bords de l'ij étaient couvertes d'une mulitude
qui pendant le délai qui tourmentait sa patience faisait rejaillir
des cris en honneur des souverains. Vers le soir nous nous retrouvâmes
au milieu de la flotte qui en escortant Alexandre revenait
par la ville. Pourtant l'onde sur laquelle le soleil couchant et
la pleine lune d'un autre côté répandaient une lueur délicieuse.
Nous vîmes dans le lointain les grands personages descendre
du jacht dans leurs barques toute cette scène était animée
et tantôt l'air retentissait des coups répétés du canon et
tantôt des accens d'une musique ravissante. Cette
vue acheva les plaisirs de cette journée presqu'entièrement passée
sur l'eau et qui me fit infiniment de plaisir. Le soir toute
la ville fut illuminée mais du moins pour moi j'avais trop
de sommeil et trop le souvenir de la veille pour y regarder.
Anecdotes du jour Le soir en arrivant Al. s'est montré sur
le balcon. Ensuite il a donné audience ce qui pourtant n'était en
effet qu'une audience de complimens. Il a ensuite assisté au bal
et a ouvert le bal par une polonaise avec la princesse-douarière. Il
a dansé plusieurs danses avec Mad. Dedel. On l'a attendu envain
au théâtre. La seule chose qui ait interrompu les plaisirs de
la journée d'hier a été le désastre arrivé à un M. Kanne qui dans
une barque avec plusieurs personnes a été culbuté et lui sa
femme et une autre personne se sont noyés. L'Empereur a vu hier
la bourse et s'est arrêté longtems à l'institut maritime où
il a mangé et bu de leur portion journalière. À Broek il
doit s'être amusé beaucoup avec les coiffures des dames. Une
d'elles a ôté la sienne et lui en a fait cadeau. On doit finallement
lui avoir fait cadeau à Zaandam d'une représentation de la
maison du Czar en relief et d'un gobelet jadis donné en cadeau
par Pierre 1 lors de son séjour à Zaandam. Hier au soir
il a assisté à Félix à un concert extra-ordinaire donné à
la prière expresse du prince. Les meilleurs sujets s'y sont
fait entendu mais l'empereur paraissait plus occupé
à lorgner les dames. Comme on n'applaudissait pas la vivacité
ne fut pas grande. Cependant chacun put regarder l'empereur
à son aise. La fête de hier dont M. Scheltema a eu la
direction doit l'avoir plu beaucoup. Les particularités en
sont encore ignorées. L'empereur est un bel homme son
visage respire la bonté et la générosité. La grandeur de
son âme le distingue encore plus à ce que je crois que la
grandeur de son esprit. Sa suite est très peu nombreuse.
Il est resté encore aujourd'hui ici tandis que de sots nouvellistes
qui aiment à faire croire au mal avait répandu qu'il
partirait hier au matin à cause des différends survenus
entre les alliés.
L'empereur à la bourse Ce midi à la bourse nous vîmes toutes
les fenêtres ouvertes et bientôt aux acclamations de tous les
spectateurs le grand Alexandre accompagné de notre prince se
montra devant la grande fenêtre du milieu. Il était chapeau-
bas mais donna aussitôt signe aux négocians de se couvrir. Nous
pûmes alors fort bien le distinguer. Il a une belle taille est
un peu chauve mais beaucoup plus mâle et formé
qu'on ne le voit représenté ordinairement. Il était accompagné
de commissions du tribunal et de la chambre de commerce et
se tournait quelquefois pour faire des demandes ou écouter
des réponses. Il paraît avoir la vue assez courte
et avait toujours la lorgnette à la main. Après être resté plus
d'un quart d'heure il se retira comblé d'applaudissemens et
après avoir fait plusieurs révérences.
Anecdotes du jour on dit que l'empereur se plaît beaucoup ici et
qu'il a dit au prince Mon cher Guillaume je me plais tant ici que
je veux rester encore un couple de jours. On dit que le séjour ici
lui plaît mieux qu'en Angleterre et qu'il s'est retiré de là
plus tôt puisqu'on ne voulait pas encore lui rendre sa flotte.
Il a beaucoup admiré le Kweekschool qu'il trouvait mieux
qu'en Angleterre et il a répété plusieurs fois aux élèves qu'en
cas qu'ils vinssent à Petersbourg ils devaient directement
s'adresser à lui et le venir trouver. À Félix hier au soir il
a signé les lois Alexandre dans une écriture très nette.
On dit qu'en allant hier à l'église Grecque il a traversé la
ville incognito à pied. Ce matin il a visité entr'autres le
cabinet de tableaux de Brentano l'église neuve et le bâtiment
entier de Félix.
Suite L'empereur doit avoir dit entr'autres qu'il aimerait mieux
rester ici six jours qu'un seul en Angleterre. La raison en est
facile à comprendre. C'est qu'ici on fait tout pour lui plaire
et lui faire plaisir tandis qu'en Angleterre ce n'était que
de l'ostentation et que leurs fêtes somtueuses paraissaient dire
voilà ce que nous sommes ce que nous pouvons et en quoi
personne ne peut nous égaler et ainsi elles humiliaient son
amour-propre plus qu'ils ne le flattaient. Hier il a été au Hortus
où cependant il ne s'est pas arrêté longtems. Dimanche il a été
chez M. Koesveld dont on dit qu'il a acheté le cabinet. Hier il
a aussi été voir le cabinet de Van Winter et pour échapper à la
foule il s'est sauvé par une porte de derrière. La fête de
Zaandam et les complimens des jeunes filles lui ont plu beaucoup.
Hier il a encore vu le museum et on lui a donné pourtant
faire entendre des allusions à ce qu'il a laissé aux Français
tous les tableaux qu'ils ont volés. À la bourse il a parlé très
familièrement avec la commission de négocians. Il s'est informé
comment on pouvait pourtant se retrouver à la bourse. On lui
a fait reconnaître M. Koesveld. Les négocians lui ont demandé s'il
leur serait permis d'éterniser cette visite à la bourse par un
monument. Il a dit que cela lui flattait beaucoup mais si votre
souverain le permit à quoi celui-ci a répondu par un compliment
flatteur. Au bal il a demandé à parler un membre du comptoir
de M. Hope et a dit que le dérangement des finances par l'attaque
des français l'avait mis hors d'état de remplir ses engagemens
mais qu'on travaillait avec zèle à les pouvoir remplir. À Zaandam
à son dîner il a trouvé au dessert la maison du czar Pierre en sucre.
Les surprises et la réception à Zaandam ont été arrangées avec
beaucoup de goût. Voici quelques anecdotes à ce sujet. La réception
par de jeunes Zaandamoises lui a fort plu. Tout avait été décoré
par des belles devises. Il y avait entr'autres un garde d'honneur à cheval composé de
ceux des bourgeois qui pendant la révolution s'étaient distingués
en maintenant la tranquilité qui par reconnaissance avaient
été équipés et habillés aux fraix de la ville. On avait très bien
arrangé l'auberge Nilotter[?] pour recevoir les personages illustres.
Une jeune fille qui avait manqué le plaisir d'assister à la réception
a donné à l'empereur une poupée arrangée du vieux costume
Zaandamois. On avait arrangé une maison entièrement à l'antique
et deux nonagénaires devaient y recevoir l'empereur mais il a
manqué d'y venir. L'Empereur n'a rien donné mais a fait
soigneusement noter tout. Dans la maison du czar pierre il a
a maçonné une pierre.
Voilà les principaux événemens qui ont distingué le séjour de
deux jours qu'a fait ici l'empereur de toutes les Russes. Hier
matin il est parti à quatre heures. Mais nos profonds politiques qui
avaient assuré qu'il resterait plus longtems et qui ne sont pas
hommes à être mis en défaut pour si peu de chose et qui savent
trouver partout le merveilleux nous assurent que c'était pour
des raisons d'état et que des dépêches l'avaient forcé de hâter son
voyage. En général cette visite ne peut que faire des biens à notre
état puisque l'empereur paraissait être sur un pied très familier
avec celle de notre souverain. L'empereur s'est fait aimer partout
par ses grâces son affabilité et sa bonhomie. Il est un peu sourd.
Depuis son départ et celui de nos souverains dans la matinée
de hier le calme a repris la place de mouvement et de
la confusion qui régnait partout. On ne voit plus flotter les
pavillons. Les illuminations qui ont été allumées pour la troisième
fois tandis que le public en agissait à son gré sont abattues
partout tandis que ça et là quelques ornemens flétris attestent
seuls une pompe déjà passée.
Suite
L'empereur doit avoir regardé assez longtems avec beaucoup
d'attention le tombeau de Ruiter et on dit qu'il lui est échappé une
larme. À Zaandam il doit avoir dit au prince Vous êtes bien
heureux de gouverner un tel peuple. Le mien est trop grand je
ne puis faire autant d'heureux que je veux. À Zaandam l'E. fut
attaqué après dîner d'un besoin de la nature. On avait une pareille
machine mais la clef en avait été perdue. L'empereur sort de la
maison entre chez un boulanger mais ne peut se faire comprendre.
Le prince qui l'avait suivi à la porte leur explique en hollandais
de quoi il s'agissait. L'empereur chie pendant que le prince fait la
sentinelle. Enfin il sort et donne un napoléon à la servante.
Les Français
Wie is 't vloekwaardig volk dat deugd en pligt vervloekt
On donnait aux Français à Paris la tragédie de hamlet. Lorsqu'on
en vint à un vers à peu près ainsi
L'Angleterre en tout tems en crimes fut féconde
Les applaudissemens ne cessèrent pas et on força Talma de
répéter trois fois ce vers. Enfin un officier anglais ne pouvant
plus longtems soutenir cette indignité se lève et s'écrie Vive
l'Angleterre la libératrice des nations. Aussitôt de nouvelles
huées des cris d'abas l'anglais se font entendre de tous côtés la
toile tombe et ce n'est qu'à force de police et de gendarmes qu'on
peut rétablir l'ordre.
National guard
Scarce returned in town one of the first objects was the summoning
for a new national guard which must be formed in our
town. This guard the nature of persons choiced for it the liberty
of remplacing the duty of procuring your self an uniform
all raised a great discontent but this same discontent
and the arrival of his Majesty have provisionly stopped this
organisation.
Calkoen
La vente de la bibliothèque de M. Calkoen a fait assez d'époques.
Elle se distinguait par la collection énorme et précieuse de livres
d'histore naturelle et d'éditions de Luxe en ce genre comme
les ouvrages de Temminck le vaillant Hindous Excavations etc.
Puis on y trouvait une collection considérable de voyages
pittoresques en tout pays et en général d'ouvrages en planches.
En fait de littérature la collection ne signifiait presque
rien. À cette bibliothèque était joint un cabinet
de papillons et un de scarabées qui doit avoir été superbe
et où on trouvait de pareils insectes d'une grandeur en effet
plus dégoûtante que belle.
Littérature
Florian Hist. De Don quichotte 1 v.
J'ai lu et j'ai admiré. Je connais peu d'ouvrages où tant d'imagination
et de gaieté se réunissent à tant de bon sens. Comme l'auteur sait
nous intéresser pour Don quichotte malgré toutes ces folies
pour ce bon Sancho quel art de faire renaître à chaque pas de
nouveaux incidens de répandre partout un charme irrésistible.
Le style du traducteur est excellent et peu d'ouvrages
renommées méritent autant la réputation dont ils jouissent.
Loots de Verlossing van Nederland
Bij het horen der voorlezing drukte ik reeds mijn gevoelen
over dit gedicht uit. Het lezen heeft bij mij dit oordeel bevestigd.
Dat Loots iets zonder dichterlijke waarde zoude maken dit
houde ik voor eene onmogelijkheid. Doch dat dit stuk waarin
de dichter te veel nieuw en sterk heeft willen wezen juist niet
onder de beste voortbrengselen des dichters te stellen is koomt
mij waarschijnlijker voor. Men kan te sterk schilderen en het
spijt mij te zeer dat Loots tegenwoordig de eertijds in zijne
vroegere werken zoo heerlijke vondeliaansche eenvoudigheid uit
het oog verliest en gelijk ook in zijne brieven een te veel gezocht
enthousiasmus toont en de schoonheid van 't geheel aan
schoonheden van detail en enkele regels opoffert.
Scheltema Peter de Grote in Holland 1e deel
Reeds lang wierd dit werk door de beminnaars der geschiedkunde
met grote begeerte verwacht. De voorstelling van de bijzondere
betrekking van Peter op Holland en zijne verwagtingen zoo
te Zaandam als te Amsterdam is indedaad zeer belangrijk.
Ik kan echter niet ontkennen dat de verdere details na
zijne terugkomst in Rusland mij te weinig uitgebreid
schijnen om een goed denkbeeld van de geschiedenis der
regeering van Peter te geven en te veel in een werk
over Peter in Holland. De stijl is zoo als altoos die van Scheltema
niet verheven waartoe ook een diergelijk werk zeer ongeschikt
was. Zoo als bij alle compilateuren vind men verscheidene
Anecdoten van zeer weinig belang of zijn criticq wegens de
historische bronnen altijd genoeg geapprofondisseerd zij en of
de gissingen (bv. Meetje van de familie van Metius) niet dikwijls wat
ver getrokken zijn wil ik niet beslissen. Zeer belangrijk is ook de
door hem nu ontdekte waarheid dat het gewone vertelsel dat
Peter te Zaandam den scheepsbouw geleerd heeft volkomen onwaar is.
Loosjes Hillegonda Buisman (Leven van) 1ste deel
In werken van vernuft slaagt dikwijls eene twede proeve
zoo goed niet als de eerste. Loosjes had met zijnen Maurits
Lijnslager (een zijner verdienstelijkste werken) eenen nieuwen
weg gebaand in een genre dat toch steeds in handen van
velen gevaarlijk voor ware geleerdheid en historiekunde is.
Dit werk behelst tot nu toe de geschiedenis van de geboorte en
opvoeding van Hillegonda, een reisje na Tesselschade te Alkmaar.
Minnarij of liever Najaging door eenen zekeren Akswijk.
Godvruchtige dood van de Moeder. Reisje van Hillegonda door
Noordholland, bezoek bij Hooft beschr. van Gooyland Genegenheid
voor eenen zekeren Hellemans. Verder een reisje door Zuidholl.
Bezoek bij Anna Roemers te Dordrecht. Scheepvaart met Cats.
Aan vaderlandsche herinneringen ontbreekt het hier dus niet
doch ook juist niet altijd even te pas. Wegens sommige grote
mannen en ook Hooft te veel kleinigheden. In 't geheel tot
nu toe staat volgens mij Hillegonda tot Maurits als de
Odyssea tot de Ilias. De laatste was overal eene werkende de
laatste is alleen eene lijdende persoon en zie daar geloof ik
de grote reden waarom dit werk eigentlijk veel minder
belangstelling opwekt.
Sterne. Sentimental journey
I have read this book in my journey and the lecture of it
has done me very much pleasure. The style is beautiful however
here and there I found some obscurity and difficulty. The events
of this journey (they may be true or false) are of small importance
but the author knew the art of render them very interessing
by the describing. From the meeting of a fine woman in
a shop to that of a pedlar he knows to throw over all things
a veil of sentiment. The voyage extends him self no longer
than from Calais to Paris. But I find that for to consider
all things in such a manner and to form such remarks it
is not necessary to make a journey and that every day in
life can give matter to such reflections if somebody has
wit and judgement enough to distinguish them.
But some events are described very naturally and I was
distrustful that it was as soon ended.
What belongs to the letters of Yorick and Eliza I have not
much admired them and I found that the friendship of Yorick
and his thoughts upon Eliza's husband and his own wife
were more sentimental than pure.
Voltaire Contes en vers etc.
Comme j'ai souvent trouvé que les livres qui avaient la
plus mauvaise réputation étaient souvent les moins
dangereux j'ai acheté pour compléter ma collection de stéréotypes
les contes en vers etc. de voltaire.
Dans les Contes j'ai trouvé qu'il y avait beaucoup de bon et de
mauvais mais j'ai trouvé que Ce qui plaît aux Dames L'éducation
d'un prince les trois manières Thélème et Macare Sésostris étaient
de belles fictions rapportés dans des vers enchanteurs tels
que peu de français en ont fait.
Dans les Satires quoiqu'il y a beaucoup qui sentent la vieillesse
de Voltaire et ses inimitiés personelles cependant il y a beaucoup
de traits qui portent juste. La satire sur les finances est un
tableau frappant et plusieurs autres pièces p.e. la tactique
des morceaux charmans.
Enfin j'ai trouvé dans la dernière partie une immense collection
de couplets d'usage de civilité qui ennuyent chez tout autre poète mais
qui ici renferment un fonds d'esprit si inépuisable que sur dix
il y en a toujours neuf qu'on voudrait savoir par cœur.
Zachariae Gedichte 3 et 4
Le 3 volume ne contient qu'un recueil de fables traduites du bas
allemand de Burkard Waldes: La notice sur cette auteur joint
au volume est très intéressante ainsi que ces fables parmi
lesquelles on en trouve plusieurs d'une naïveté énergique.
La conservation de cette simplicité dans la traduction est un
des plus grands mérites de Zacharia et ainsi on lit ces fables
avec beaucoup d'intérêt.
Quant au quatrième volume je n'ai pas eu le courage d'y mordre.
J'y trouvai quatre chants une épopée ayant pour titre Cortes qui était écrite
en jambes. Mais un morceau de si longue haleine en allemand
et la vue de le théocratie des génies furent assez puissans
pour me faire fermer aussitôt le livre.
Dans le vol. 5 et 6 on voit une traduction de Milton.
Horatius Satyrorum libri 2 [hierachter accolade met titel: Wieland]
Wieland Horatius Satyren
J'ai lu avec autant de plaisir que de peine ces satyres sans
doute un terrain qui mérite bien d'être défriché. Cependant
comme rien n'est plus difficile à comprendre dans une langue
912:^z^aFrans
étrangère et surtout dans une langue morte que le comique
on a bien besoin de commentaire cependant avec le secours
de Wieland qui donne quelquefois des éclaircissements très
clairs j'en suis tant [onl.] faute venu à bout. La légèreté du
style la finesse du goût les idées sont en effet admirables.
Elles sont bien plus difficiles à comprendre que les Épîtres.
Celles à Mécénas le Voyage le discours avec Ofillis Damasippus
etc. sont très intéressans. Le commentateur quoiqu'en tout je
ne sois pas de son avis a souvent raison parce qu'il consulte
presque toujours le bon sens et son livre est inappréciable
pour bien entendre L'orace.
Les sépulcres de la France
Une description vraie et terrible du mauvais état des hôpitaux
en France à la fin de 1813, à laquelle on aurait peut-être
pu ajouter des traits plus terribles encore.
Les maisons de jeu
Détails intéressans sur les banques de jeu à Paris mais ça
et là des lieux communs.
Alexander v. Arntzenius
Eene lierzang die veel goeds bevat doch hier en daar heeft
de dichter te verheven willen zijn is daardoor somtijds duister
en dikwijls onbegrijpelijk geworden. In de laatste strophe waarin het
kind voorgesteld wierd dat naar de Redders van Europa vraagt
en wien Blücher en Frederik Willem voorgesteld worden is
eene moralische onnatuurlijkheid in een lammen regel aan eenen
goeden opgeofferd
Maar 't vraagt nog na een ander.
De heldenmoed noemt Rostopchin
De deugd noemt Alexander.
Jani Secundi Poemata
Dit kan ik wezentlijk bekennen dat in 't vak van nieuwere Latijnsche
dichtkunst ik nooit eenen zoo schonen dichter gevonden heb
waarbij in gevoel Sannazarius niet te vergelijken is. Daar
men bij de dichters alles niet kan lezen zoo heb ik hier en daar
er met veel genoegens gelezen.
De drie boekenElegia komen mij voor het schoonste te zijn
dat de schrijver ooit gedicht heeft. Overal gevoel en smaak
en vuur dat dat der oude minnedichters evenaart. Eene
schilderachtige wijze van voorstelling. De gedachte wegens de
plegtige elegien treffend en vele elegien allerschoonst.
DeBasia zijn mij minder bevallen en na hunne roem zelfs
eenigzins afgevallen. Te veel herhaling en voor mijn genoegen
te veel alleen het zinnelijke der liefde.
In de Epigrammata en losse stukken vind men een heerlijke uit-
drukking en veel schoons.
Loosjes. De schim van Peter aan Alexander
Te veel een poème d'occasion. Een goede gedachte doch geschreven
in die soort van middenmatige vaerzen die geen indruk nalaten.
De Vaderlander
Ware voorstelling met Attisch zout doch eene waarheid die niet altijd
gehoord wil worden vooral niet in die van eenen hoogleeraar der H.
Godgeleerdheid. Ja ik vond dit stukje meer tot voorlezing in eenen
gezelligen vriendenkring als tot openlijke uitgaaf geschikt.
English poets vol: 10-11 [accolade die doorloopt tot de volgende regel] Roscommon Rochester Yalden
Otway Duke dorset.
Perhaps there is no language in which a mediocre fact is more
tedious to be read than in the English because as this verses
have no gnail[?] or harmony it is alone the strength of expression and
thought who can raise the curiosity. This I found confirmed specially
by the poets of the second volume in the lecture of which I found
no pleasure at all.
Roscommon An elegant piece on translated verse is his masterpiece.
The rest are translations from Horace (Pisones) Guarini etc.
Rochester This author is renowned for his indecency but I found
here none pieces of such kind. A great quantity of songs which
name alone is a contradiction of the english tongue. The interessing
pieces are: The satyre against mankind Letter from Antemosia and
an ode upon nothing in which reigns much strength of expression.
Yalden is truly a poet of merit. His versification is rolling and
agreeable. He excelled much in the lyric pieces as is attested
by his Praise of light his human life etc. The force of jealousy.
A piece on the english miner and the character of sir Aston are
very pleasing. Further are joined translations. Ovid Art of love (Book 2.
The rape of Theutilla from Strada: Imitations of Homer and Horace.
∙Otway I believe that the titles of Otway to reputation will consist
in his tragedies more than in his poems. Windsor castle is impossible
to be read for the insupportable adulation against Charles 2 who
reigns in it. The Poets complaint is a witty but too long allegory.
Farther imitations from Horace Ovid Phaedra to Hyppolitus etc.
Duke: The review is a poetical piece whose allusions were too
obscure for me. Farther prologues and poems of no interest.
Translations from Horace Virgil Theocritus Acontius and Paris Elegies from
Ovid.
Dorset The least important of all. After some prologues a quantity
of songs of whom one at the night before an engagement with the Dutch
Let's hear of no inconstancy
We have to much of that at sea
With a fa la la ba la.
22 Juillet
Politique
En effet des semaines entières se sont écoulées et
je n'ai rien noté. Aussi depuis le départ de S. M. Czarenne
il ne s'est rien passé qui m'ait valu la peine de prendre la
plume en main. Dans le monde politique rien de nouveau
les affaires de Norvège France et Espagne sont encore
dans le même état. Après les événemens importans qui
se sont passés on ne pouvait attendre
rien qui intéressait aussi des nouvelles de bien moins
d'importance doivent maintenant fournir matière à
nos discours.
Princes de Preusse
[onl. Gotisch]
Commerce
It is a general rule that mankind was never content with
his fate and will never be it till the end of the world. If
the past year when we were involved amongst a world
of wars persecution conscriptions levees of garde d'honneurs Douaniers etc. we
had been transported at once to this epoch of peace and
tranquility it is certain we should have believed to been
brought from the hell into the paradise. But all things being
now gone by degrees we have had peace and happiness by
progressions and we are not content of all. I suppose for
instance my self in a discourse with a dutch merchant
occupied in his college to smoke his pipe and to read the
papers. - I. What sir you are not easy of the peace. - M. I say
not that peace is not always preferable to war but what a
peace have we. Is not quite the half of Europe distort. Is
there not a civil war to be fear'd in France and Spain.
Is there no possibility that N. returns upon the continent?
- I. Sir but your commerce. - M. our commerce is nothing
we are overburdened with goods of all kind the merchant
has lost considerable sums in all articles the commissionairs
has done great disbursements and the price of the merchandises are
so low that he has advanced too much he cannot
procure himself those sums from the strangers and can
not sell his merchandise. The prices of the merchandises in
the countries from which they were accustomed to send
hither are higher than here. And then the English
the damn'd English. Have they not occasionned that fatal
bill from our government by which the trade to our
westindisch colonies which was permitted is rendered quite
impossible. And then the waste of money the
great intereresses. We will make here a - for it would
be to long to report all.
Croyez-moi les humains que j'ai trop su connaître
Méritent peu mon fils qu'on daigne être leur maître.
Bededag Wij vierden deze week een der plegtigste dagen welke
Nederland ooit gevierd heeft den Dag waarop hezelve den
almagtigen voor zijne verlossing uit dwinglandij voor Zijn
hernieuwd volksbestaan en voor den weldaad des vredes dankte.
Mogten de toen uitgestorten beden uitkomst vinden
en mogt een volk zoo wonderdadig uit den ijzeren band der
tyranny verlost zich dat geluk waardig tonen en niet
zoo als onder het gebied eens Napoleons door nutteloze
klachten weemoed en droefgeestigheid om zich verspreiden
maar door vrijheidszin bezield door deugd en godsdienst veredeld
door de kunst beschaafd door werkzaamheid en goede trouw
vereend op nieuw een star van geluk doen blinken en
schoon niet door de dartelheid der overvloed verbasterd met
zijn bescheiden deel tevreden zich het waardig kroost der
vadre tonen en hunne deugden evenaren zonder hunne
misdaden na te volgen. Onze grootheid is verzonken. Onzen opgroeid
welvaart moge nog Europa verwonderen. Eendragt vrijheid en
Oranje zij onze leus en vrede zegene ons vaderland.
De heer v. Goens had zijne text uit eene psalm genomen vervaardigt
ten tijde van het verslaan des legers van Sennacherib door de
magt van Jehovah. In het eerste gedeelte speelden Hiskiah
en Sennacherib in zijne rede eene belangrijker rol als de
plegtigheid dezes dags hen zulks vergunde. Het twede gedeelte
bestaande uit eene beantwoording dezer vier natuurlijke
vragen wat zijn wij geweest? wat zijn wij nu? wat kunnen wij
worden? hoe moeten wij ons gedragen? was eenvoudig en
treffend. Eene krachtige schets der nadelen der fransche
overheersing voor ons zedelijk en godsdienstig character was
zeer fraai zoo als ook het derde gedeelte waarin hij de
verbeelding voor 't toekomende wist te streelen zonder dezelve
op eene hoogte te spannen waarvan de rede haar weldra
weder moest afrukken. Opmerkelijk was ook de
bededags brief welke zoo door het belangrijke tijdstip
als door zoo treffende en krachtige als ware denkbeelden
in eenen heerlijken stijl voorgedragen alle vroegere en
misschien wel alle latere bededagsbrieven overtrof.
500:^·Alg. toestand Behalve de klagten over den handel en de
donkere vooruitzichten van lieden die altijd duidelijk in de
chambre obscure der wereld willen inzien is hier alles
rustig. De landstorm rust van zijne heldendaden uit en de
roestende pieken worden tot puthaken gebruikt. De schutterij
is in onze grote stad door de onbuigzame wederstand der
Amsterdammers nog niet georganiseerd. Ashley gallopeert over
het hollandsch toneel. De fransche troep droogt uit met
slechte sujetten. De Engelsche troep is na de Maan. Vreemdelingen
vertrokken van de oever der Seine en anderen van die der
Duna bezoeken onze markten. Kooplieden geven diners op
hoop van consignatiën en werpen spieringen uit om kabbel-
jauwen te vangen. De algemeene vrolijkheid bloeit weer op
de herbergen worden des Zondags weder door volgepropte
plezierwagens met juichende burgerlieden bezogt, en de
zangen der potverteerende naaimeiden galmen wederom
langs de velden. Mad. Gallo verrukt door de zachte tonen
harer harp en geeft concerten in 't hartje van den zomer.
De buitens worden weder druk bezogt en die welke
gesloopt zijn met medelijden aangezien. De letterkunde
slaapt de schimpende dichters zijn heesch Loots en
Bilderdijk hebben uitgedonderd en de rijmelaars uitgerijmd.
De werken waarin Napoleon uitgelucht[?] word vervelen
zoo zeer als die waarin hij eertijds ter wolken verheven wierd.
Het flikkerend goud papier aan de kronen[?] wapperend verkondigt
ons weder de blijde aankomst van de vrucht der grote visscherij.
Het engelsch word de algemeene taal der grote wereld waarvan
weinige echter nog dezelve kundig zijn. De engelsche modes
vertonen zich nu en dan en treffen meer door hun bijzonderheid
als schoonheid. 'T geen voorheen als Fransch aangeboden wierd
word nu als Engelsch geprezen doch is daarom niet beter,
sommigen maken veel wind van drukte, anderen
bekennen openhartig dat voor hen die blijde zon nog niet
aan den gezichteinder verschenen is. Het Magnetismus spreekt
thans alleen bij opschriften en de wonderlijke verhalen wegens de
wonderen van den heer van Gheert zijn eensklaps opgehouden.
De gepreste soldaten keeren van tijd zoo ver zij in 't leven
gebleven zijn na hunne haardsteden terug. De gard. Nation.
zijn tot hunne gewone bezigheden terug gekeerd en geen
gedenkteken vereeuwigt hunne dapperheid. Eindelijk weinige
menschen gevoelen naar waarde en met vereischte dankbaarheid
het geluk dat zij in vergelijking van 't voorleden jaar genieten.
1. FIV.084.01
Driebergen
Enfin après l'extinction de la tyrannie on reprit aussi à Rupelm.
ces excursions agréables qui avaient fait jadis les délices de notre
séjour dans ce lieu. Les ordres furent donnés et bientôt quatre [onl.]
vigoureux nous firent rouler le long de la paisible chaussée où
l'on voyait plus d'arcs de triomphe que d'arbres. Delà nous suivîmes
le bilt weg et delà à droite par un chemin sablonneux qui le
plus souvent bien ombragé mène à travers de beaux champs
de blé et du village de Zeist qui n'a pas trop d'apparence. À Driebergen
je ne vis pour tout village que quelques cabanes cachés derrière les arbres. Mais
le principales particularités qu'on y trouve peuvent se rapporter
aux trois suivantes 1/ Rijzenburg 2/ campagne de Mr. Oorthuizen 3/ Environs
Rijzenburg c'est le nom d'une espèce de village que M. Oorthuizen
possesseur d'une grande campagne dont où qu'on dit sa perfidie envers
l'ancien possesseur et son amitié avec le général Marmont l'ont rendu
le maître a fait construire çà un village dont malgré l'opposition
du seigneur de Doorn il veut faire pour soi et ses descendans
une seigneurie à part. Le principal ornement de ce village est
une église catholique qui est en Effet un chef d'œuvre. L'entrée de [onl.]
de deux colonnes est fort simple. Tout y respire la dernière
netteté. La chaire l'autel les cierges longue les statues de la
vierge et de St. Pierre tout respirait un goût exquis et un
luxe qui charmait sans éblouir. Au devant de cette église
on voit en demi-cercles un grand nombre de petites maisons d'un
étage de grandes croisées et tous bâtis d'une manière
uniforme. De l'autre côté on voit une auberge également bâtie
à neuf et ce village qui n'est pas encore achevé a été entièrement
construit aux frais de Mr. Oorthuyzen qui y fait demeurer surtout[?]
des personnes catholiques qui exercent divers métiers ou tiennent
diverses boutiques.
Quant à la campagne de Mr. Oosthuys on n'en peut voir qu'une
partie. Sur l'autre repose le tabouh. Nous parvîmes premièrement
à travers les sinuosités d'une petite allée qui avait tout au
plus un pied de large à l'hermitage assez riant où nous vîmes
tous les attributs nécessaires comme un tombeau un lit de
mousse une tête de mort et un hermite en habit brun et à barbe
blanche. Les discours sérieux de cet homme en auraient imposé
si nous ne nous étions bientôt apperçus que c'était
aux bénédictions terrestres qu'aux célestes qu'il en voulait. C'était
un espèce de tartuffe qui voulait se rendre intéressant qui exerçait
ce poste comme une métier qui était là à son aise comme
un acteur sur un théâtre et qui toute catholique qu'il était
aimait autant à recevoir des rétributions pécuniaires
des infidèles que des croyans.
Après cela voulant observer le reste des curiosités de
ce lieu nous commençâmes par nous égarer d'une vaste bruyère
où l'on ne voyait que du sable brûlant et quelques broussailles
et où nous faillîmes étouffer. Revenus à droit chemin nous
visitâmes ces merveilles qui consistaient en un petit moulin
qui signifiait peu de chose une espèce de souterain une cabine
de bois située au haut d'une dune et les environs des petits ruisseaux.
Tout cela était assez joli mais ne valait pas la sueur abondante
qu'ils nous coûtèrent. Enfin nous eûmes à courir comme
des misérables après nous être de nouveaux égarés puisque nous
ne pûmes rattraper le trou par lequel nous devions sortir.
En général les environs de ce village sont charmans. Près de
l'auberge on y voit des arbres superbes et majestueux. Plus loin
de nouvelles allées et groupes d'arbres reposent la vue qui a
[onl.] sur des champs couverts de seigle et de blé noir en
fleur.
Enfin nous dûmes quitter ce lieu enchanteur. Un nouveau
chemin par Oodijk et Vechte nous fournit des vues ravissantes
et nous nous retournâmes avec les plus doux souvenirs.
Le bateau
L'avanture du ministre Meyboom a fait ici beaucoup de
bruit. Revenu de ses terres en Gueldre avec de l'argent dans un
gros sac de voyage il fait avec son épouse le trajet tranquile
de Utrecht à Amsterdam. En sortant de la barque il demande
à sa chère moitié si elle veut lui donner le sac elle répond
qu'il n'y est pas. Le ministre aussitôt plein de furie accuse les
bateliers d'être des voleurs et va cum impetu terribile trouver M.
Kluit qui aussitôt s'intéresse pour lui. Tous deux ils vont chercher
presque de force M. Holtrop qui est obligé de les suivre à la
barque. En attendant M. M. fait l'histoire de tout ce qui est arrivé
à son sac dans la barque et propose de confirmer par des sermens
tout ce qu'il dit. On prend aussitôt les mesures les plus vigoureuses.
Le batelier et son valet sont arrêtés le bateau mis à la chaîne
on fouille dans tous les coins et recoins mais sans succès et
nos trois héros après avoir passé presque toute la nuit dans
cet exercice s'en retournent. Cependant M. Holtrop envoye au
plutôt un commis de police à Utrecht qui y trouve le sac encore
dans l'auberge où on l'avait oublié. Le sac est rapporté le
ministre cité. On lui montre son sac qu'il reconnaît. Il reste pétrifié
et dit ceci m'est un secret (verborgenheid). O répond quelqu'un s'il
y en n'avait pas de plus grands nous verrions clair en toutes
choses.
1. FIV.085.01
Iets overhet huisje van Czaar Peter
Dit huisje behoorde aan Bulsing kastelein in den Doelen te
Groningen die hetzelve voor den spotprijs van f 25 of f 50 gekogt had. Deze was nu zelf te
Zaandam gekomen om van deze gelegenheid gebruik te maken
om goede intrest van dit huisje te trekken. Scheltema die alles te
Zaandam bestierde zeide tegen hem Bulsing ik zal den keizer
in het huisje met eene aanspraak ontvangen. Gij zult dan eerst in een der
naburige huizen gaan en ik zal u daarna presenteeren. Doch het antwoord
was Neen vriend ik denk in mijn eigen huis mij zelf aan
den keizer te presenteeren ja weet gij wel dat ik recht heb om
u niet eens in mijn huis te laten komen. Toen was Holland in nood.
Vergeefs trachtte de regering alles bij te leggen de twist bleef
heerschen en Bulsing om de Zaandammers regt te bevallen beloofde
hen aan den keizer te zeggen dat hij dit huisje gekogt had in
een tijd toen niemand daarin eenige speculatie vond en hetzelve
waarschijnlijk voor afbraak zoude verkocht geweest zijn. Hij hield woord
en zij gevoelden het snuifje. Hij ontving de keizer deed hem eene
zeer wel gestelde aanspraak in 't fransch en liet hem door zijne
dochter een glas wijn aanbieden terwijl Scheltema met eenige
woorden moest afdruipen. Men zegt dat Bulsing eenen fraaien
ring heeft ontfangen.
Short account of the life of M. Hulshof
Daughter of the M. A. hulshof renowned by his erudition and
his writings she distinguished herself from her earliest years
by the fermety of her spirit and the obstinacy of her character. After
the death of her father increasing in age she confessed
soon a violent love for the prevailing politic principles of
the revolutionists of 1795. Some of them among which Wiselius
and others were her most affectionate friends. At the beginning of
the government of L. Napoleon she wrote a libel called to the
people of the netherlands in which it was been said that the
blindness of Schimmelpenninck was the just reward of his
treason. Following the process in which she was involved
by this piece she was put to a house of correction where
she remained two years. After the finishing of this period
she made new opposition to the government by two Libels in
which she represented the dangers who would issue from the
aproaching Conscription. She was put to trial and to prison. Yet
she escaped by changing her cloaths with those of an old
maid servant who gave her a visit. Under various disguises
as that of a jack a seamen etc. she escaped all pursuits and
arrived safely at Ireland where the English expedition was
in that time. Gone to England she could not rest there
but wrote a libell against the english government and
represented to the nation the imperfection of their constitution.
Following the condemnation of her judges she was set out
at the continent. Then she made a journey in France and
lived at Paris under the disguise of a maid servant. She
made also a travel to Marseille. It is almost sure by
several points and discoveries that she had in that time
strong designs against the emperor and that if fortune had
crowned her resolutions she would have shewn to the world
a second Charlotte Corday. She went to her mother here
where she remained locked up at home (for she
was banished from here) and was but frequented by few
persons. From here she went to New York where (as it appears
from her letters) her fanatic exaltation is fallen upon
religion and where she professes the most fanatic
mysticism. She is not deprived of wit for her letters in the
Dutch french and English tongues assert the contrary
and are very well wrote. Her defence before her dutch judges
was wrote with much address and strength. She has no
appearance in her phisionomy of the strength of
her charackter. She had given many proofs of great generosity
of heart in pardoning those which she believed to be
her enemies. The liberty which she pretends is a
perfect egality and it has been said that if every one
sought this liberty with the same purity of sentiments as she
the ancient republics could be restored however she
should not have been gracious to those who had other sentiments
than she. I saw her at Maarssen where her
mother possessed an habitation and I was seized by the
singularity of her appearance. There she walked often
whole miles in solitude only accompanied by her dog.
État de la France sous Napoléon 1 vol. 8o
Un ouvrage en effet curieux et intéressant. On y voit dans
ses différentes branches l'analyse du système d'un despotisme
anarchique le plus complet qui ait jamais distingué.
On y décrit les différens abus qui s'étaient insérés dans
toutes les branches du gouvernement ce qui forme un tableau
horrible digne de servir de leçon aux siècles à venir.
Kinker Almanzor en Zehra
Wat het oogmerk van dit stuk is begrijp ik niet. Alles is
verschriklijk geforceerd en onnatuurlijk. Het laatste zoo als
ook de verschijning van de schutgeest schijnen uit een
toverbalet. Almanzor is geen ideaal van een koning hij is
een zwak en ellendig vorst en het geheel (hoewel er hier en
daar schone passages in zijn is een cahos van verwarring.
Salques erreur et Préjugés vol. 3
L'auteur continue à traiter divers sujets sur les Amazones l'esprit
des femmes les Hermaphrodites les Unamoniquae[?] etc. Tout est
traité avec esprit mais avec une légèreté qui ne se trouve
que chez les français qui sait jeter sur les choses les plus
sacrées un vernis de ridicule qui me rebute toujours et
qui sans approfondir rien cite seulement quelques
anecdotes prises ça et là au hasard.
Lessing Briefe
Une collection très intéressante de lettres écrites dans un
beau style avec beaucoup de profondeur et de vérité. Les
sujets intéressent presque tous. Tantôt c'est sur la messiade
de Klopstock tantôt sur une traduction d'horace tantôt une
projet de tragédie.
British poets Halifax Stephney Walsh
Halifax ses poèmes dont le nombre n'est pas considérable se distin-
guent par une élégance noble. La Lettre à Dorset sur la victoire
de la Boyne est ce qu'on trouve de plus beau chez lui. Le panégyrique
de Charles 2 respire trop l'adulation.
Stephney Des imitations de Juvenal et d'horace et des poésies
originales qui ne signifient pas grand chose.
Walsh des poésies sur l'amour et ainsi des sujets d'un intérêt
plus général. Une versification légère et agréable. Mais comme
il peint sa maîtresse comme coquette et infidèle elle ne
charme pas puis que leur amour n[?]'intéresse pas et ainsi il
comme il ne paraît pas les[?] aimer ses vers en perdent bien de charme.
Reis naar Oostvriesland en Bremen
De grote reis na Zwol - hoe een reiziger tegenvallers
hebben kan
Indien ik van mijne gewigtige onderneming een drama-
tisch tafreel maken wilde zou zeker het eerste bedrijf
mijzelven moeten verbeelden voor het gesloten huis
waar eene diligence te 5 in plaats van te 4 uur afreed.
Het gezelschap was zeer wel en bevatte onderanderen
drie dames 't geen voor eene diligence zeer brillant was.
De straatweg van Amsterdam na Utrecht leverde 't geen
vrij natuurlijk was, weinig bijzonderheden op behalven
dat men zich overal over de ongewone aankomst eener
diligence op dingsdag verwonderde. Te Utrecht wierden
wij nevens onze pakkagie in de ware zin van 't woord
ingepakt in eene kiereboe die juist geen ideaal van
gemakkelijkheid opleverde. Te Amersfoort kwamen
wij in een kiereboe die nog naauwer was zoo dat wij
hartelijk vreesden eindelijk in een fargon te land
te komen. Buiten Amersfoort kwamen wij eene diligence
de hemel weet welke) tegen. Het uitlokken van een
paar half bezopen franschen het overstappen op weg etc.
was het werk van een oogenblik. Nu reeden wij met
onzen nieuwen wagen eenen gullen zandweg naar
Nieuwkerk een zeer groot dorp dat indedaad de
naam eener kleine stad verdient. Ik bezag de kerk
die zeer groot en fraai is. De oude koster een hups
man vertoonde ons dezelve met veel deftigheid en
verwonderde zich zeer dat men onkundig kon zijn van
de namen dier zielenherders die de stichting van geheel
Nieuwkerk op hun geweten hadden. Van hier tot
Leuvekken over putten loopt een weg half langs bouwland.
De omstreken van Putten en Nieuwkerk zijn bevallig
en deze dorpen liggen door eene uitgestrektheid van
boekweit Rogge en tabaksvelden omringd. Het Sourensche
bosch levert eene aangename afwisseling op. Leuveke
vergoede door het schilderachtig gezicht op eene aldaar
gelegene buitenplaats de doorgeredene hei. Maar nu
kwam het ergste want weldra vertoonde zich eene
onafzienbare hei slechts door twee kroegen afgebroken. De
zon was ondertusschen door zijne zuster geremplaceerd
en alles wierd duister en dus niet zeer aangenaam. De
maan hoe lieflijk bescheen slechts hei en men kon
nu gevoeglijk zingen. Men hoorde koe nog stier. Na dus in
eene soort van apathie deze doodsche hei en die welke
op de Delle eene zeer goede herberg volgde, doorgereden
te hebben wandelden wij den breden IJsseldijk langs
en genaakten wij den IJssel aan 't Grote Veer. De
overvaart leverde door de treffende stilte en door
de bevallige verlichting van den pont en den breden
IJssel een verrukkelijk gezicht op. Nu genaakten
wij weldra Zwol doch dit gebeurde niet dan te half
vier uuren bij het opensluiten der poort en toen na
het opjagen van eenige half slapende menschen het
mij eindelijk gelukte het logement te bereiken vond
ik ook aldaar een groot beletsel en weigering van
logis uit hoofde van de drukte der Zwolsche kermis.
Eindelijk door de gratie des kasteleins verkreeg ik
eene bedstede in een elendig hokje bijna zonder eenige
verlichting. Maar er viel niet te kiezen en ik sliep
in zonder te weten wat op den volgenden dag mijn lot zou
zijn.
Ongerustheid. Redding. Aangenaamheid der
kennis voor eenen vreemdeling.
Na het eindelijk bij mij zelven eens te zijn dat ik mij
in een logement te Zwol en niet te huis bevond hoorde
ik weldra de onzekerheid wegens het afrijden der Diligence.
De vrees om genoodzaakt te zijn om mij alhier lang
op te houden pijnigde mij, en de verzekering dat ik
op den volgenden dag vertrekken kon was mij een
drie gulden waard. Zwol wierd reeds voorheen beschreven.
Ik bewonderde op nieuw de buitensingels en het
allervoortreffelijkst gezicht aan de Dieren poort. Veel
nieuws zag ik niet. In de grote Societeit ingebragt
vond ik aldaar eene verzameling zeer goede localen
die echter toen door een half dozijn gochelaars en
een wolk van tabaksrook sterk vervuld waren. Het
geen ik van de kermis zag bestond in het zien van
eene lange rei kramen en eenige zeer niets beduidende
spellen aan de grote markt bewandeld door eenige
lieden du bonton en de zwolsche dames du second
ordre wier uitzigt voor 't meest niet veel verstand en
wier taal weinig beschaving kenmerkt. Verder
wierd ik vervolgd door verkopers van Amsterdamsch
schoenesmeer bedelaars en een heirleger van orgel-
draaiers harpspelers buiksprekers die bijna geen
oogenblik rust lieten en ons bij 't diner zoo bezet
hielden dat de eene gedurig de andere opvolgde.
Buitenvermaken schijnt de Zwolsche kermis niet
met zich te voeren daar buiten de poort alles
zeer doodsch was. Verder geloof ik dat de vermaken
dezer alhier zeer beroemde kermis zich al tot zeer
weinige bepalen.
Voor van Zwol aftestappen moet ik niet vergeten
hoe denkende door de Kamperpoort te gaan ik
aldaar slechts twee overgeblevene torens zag. Menig
reiziger zou verleid geweest zijn deze poort verwoesting
aan de Kosakken toeteschrijven maar bij nader onderzoek
bleek dat deze poort in 't voorleden jaar van zelfs
ingevallen was en drie menschen onder zijnen val verpletterd
had.
De Groningsche Reis (4 Aug. 1814)
Ieder is een dief in zijn neering. Een geluk bij een ongeluk.
Des morgens te vier uren stapte ik in eenen plasregen
naar het hotel der diligence en was zeer verwonderd
om in plaats van eene diligence met vier een kapwagen
met twee paarden te vinden waarin men mij met nog
eenen reisgenoot en eenige pakkagie instopte want
passagiers zijn bij zulk soort van lieden niet beter
als pakjes om te bestellen. Mijn eenigste compagnon was
een reisgenoot van de Zwolsche reis, een oud Groninger ja een
eenvoudig plat Groninger die Amsterdam voor de eerste
maal van zijn leven gezien had en die door zijne vertellingen
op de postwagen onze Dames menig blosje had afgejaagd wijl
de man alle zaken bij hun eigen naam noemde. Althans
wij reden af en kwamen over Hasselt langs eenen vroeger
beschreven weg te Zwartsluis aan. Van Zwartsluis reden
wij naar Meppel langs eenen zeer smallen weg van
dewelke wij echter na een paar keer in de wielen van
anderen gehaakt te hebben gelukkig af kwamen. Meppel
schijnt een welvarend plaatsje te zijn. Wij lieten het
op eenigen afstand liggen. Van hier werd de weg juist
niet zeer bevallig. Korenlanden zag men bijna niet van
dezen kant maar alleen weiden en op dezelve pyramidale
huisjes waarin de meppelaars des Zondags in de blakende
Zon het genoegen der vergezichten genieten. Verder
ontaart de weg hier spoedig in eene onvrugtbare hei die
hier als veegrond gebruikt word. Een kanaal dat van
Meppel tot Assen leid maakt de uitvoering der turf
gemakkelijk. Ook ziet men overal aan de veelvuldige sluizen
die dit kanaal welks verheffing te Assen aanmerkelijk
hoger word, ophouden eene vloot van turfschepen. Nu en
dan ziet men eenige velden met rogge en boekweit. De
eerste aanmerkelijke pleisterplaats is Dieverbrug waar
juist niet veel te halen is en waar ik de tijd met het
eten van Stoete en met het deftig redeneeren met eene
oude boerin doorbragt. Van hier word de weg aangenamer.
Wij reden langs een zeer lang gehucht dat hier en daar
treffende gezichten opleverde die zeker ten voorbeeld
aan de drentsche gezichten van Van Drielst gestrekt hebben.
Vervolgens komt men aan de meer net gebouwde doch
minder schilderachtige Smilde geheel langs den oever
van het canaal gelegen. Overal waar men hier het
oog wend ziet men geheel nieuwgebouwde huizen en
een overheerlijkje kerkje in den trant der Luthersche Kerk
te Amsterdam met vierkante ramen. Alles tekent hier
uiterlijken voorspoed en de Drentsche armoede schijnt hier
voor Groningsche welvaart plaats te maken. Eindelijk
genaakten wij Assen. Wij hadden sterk aangereden en
zestien uur in tien uur afgedaan 't geen voor Overijssel
zeer kras is. Doch er kwam toch een kink in de kabel en
ook hier was een misverstand zoodat onze eerste
begroeting te Assen in deze woorden bestond: Voor den
d… en b… wat kom jelui hier doen dan kan je
tot morgen blijven, want paarden zijn er niet. Gedurende
de hevige redenwisselingen die hier op tusschen mijn
reisgenoot ook postmeester en de Assenaars volgde, nam
ik deze gelegenheid waar om af te druipen en Assen
op mijn gemak te bezigtigen. Assen is een allerliefst
plaatsje. Het is van eenige zijden omringd door een
zeer fraai bosch dat ik gedeeltelijk bewandelde
daar hetzelve van eene grote uitgestrektheid was. De
aanleg hier en daar met vijvers is wel eenigszins stijf
maar er is veel geboomte vooral eiken en sparren. Het
vlek is zeer bevallig men ziet hier overal zeer nieuwe
nette huisjes onder 't geboomte waarvan sommige uit de
f 20000 gebouwd door den Koning aan dit plaatsje geschonken.
Het eerste geluk was deze aangename wandeling en het
tweede dat wij ons tot Groningen vereerd zagen door het
gezelschap van de dochter des Kasteleins een allerfatsoenlijkst
man uit Groningen. Onze tijd wierd dus zeer aangenaam
opgekort en de Drentsche hei die weder op Assen volgde
perste mij geene klachten af. Wij reden door fraaie dorpen
waaronder Vries uitmunt. Hier en daar vind men
schone buitenplaatsen. Eindelijk vereenigt zich de
weg met die van Koevorden en men komt over de
punt en Helpen te Groningen aan welke stad wij
omstreeks half negen bereikten. Hier herinnerde ik
mij alles. Ik stapte aan mijn oud verblijf aan 't nieuw
Munster af en besloot dat ook deze reisdag weder
genoegens had opgeleverd.
De reis naar Weender. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Van twee kwaden moet men het beste kiezen.
Met deze twee spreekwoorden zal ik à la Sanche Panca mijn
reisverhaal van dezen dag beginnen. Om niet in herhalingen
te vallen zal ik wegens de snikken trompetten etc. maar zwijgen
en alleen melden dat ik mij in de snik na Winschoten inscheepte
en bijna in 't begin der reis schipbreuk geleden had door het
aanvaren tegen een tjalk maar gelukkig kwamen wij nog vrij
met 't verlies van een gedeelte der mast en met een dreunende
schok die ons met onze gehele snik dreigde omver te smijten. Het
begin der vaart was allerliefst. Zoo wegens derzelver schaduw-
rijkheid als wegens de schone dorpen die deszelfs boorden
versieren als Hogezand Sapmeer Zuidbroek. Alles is hier zeer
net doch niet poppig gelijk in Noordholland. Op de werven
die men hier van allen kant aantreft was weder beweging. Aanleggen
word hier door de trekschippers even druk als door de voerlieden
gebezigd. Te Zuidbroek sprak ik mijnen gullen gastheer van
't verleden jaar die mij volstrekt logeeren wilde. Ik wil echter
Groningerland niet verlaten zonder een woord te spreken van
de goudene oorijzers. Zulke vercierselen 't zij van zilver verguld
of van goud draagt hier iedere vrouw of meisje en ik zag
eenvoudige boerinnetjes met zulke pronkstukken van honderd-
tagchentig guldens wijl daarbij nog een stel mutsen à
f 25,- 't stuk vereischt word. Overal vind men hier welvaart doch
het geld word zoodra het gewonnen is in huizen of landerijen
belegd zoo dat de contanten steeds schaars zijn. De Groninger
boer is een stiefköppig wezen wien 't weinig aangaat hoe
't land geregeerd word en of 't krieg is als de oogst maar
goed is en de pries van 't zand maar even duur blieft.
Het Groninger accent is allerelendigst. De groningers
zeggen voor ie y en dus kwyt nyt. Te Winschoten waar wij
over de Scheemte aankwamen scheepten wij ons in na de
Nieuwe Schans langs eene allerelendigste vaart tusschen
twee kadijkjes. Hier was alles in beweging door de aankomst
van een ambassadeur en verscheidene mindere personaadjen
die verder op moesten zoo dat ik trots alle aangewende
moeite geen rijtuig bekomen kon dat ik toch benodigd was
niet om mijzelven maar om mijne pakkage die ik
transporteeren moest. Ik trad dus de zoogenaamde stad in
waarin eene grote straat met een rei bomen in 't midden
geen onaardig gezicht opleverde. Met de menschen egter was
niet te spreken en alle mijne welsprekendheid wierd slechts
beantwoord door 'k wyt nyt en ik kan niet verstoan. Half
razend liep ik de stad weder uit. Door hulp van een
hollandsch ingenieur en een fransch logementhouder
gewezen postillon van La Rochefoucauld kwam ik na
eindloos navragen te regt bij eenen man en deze beul
vroeg niet minder dan drie gulden. Ik begreep dat deze
man mij echter op dit oogenblik zoo veel kon afnemen
als hij maar wilde. Hij scheen zeer laconicq van
eenen anderen kant intrigueerde de kastelein van
't grote logement om mij aldaar te doen blijven zoo dat ik
uit vrees van in dit elendig oord te vertoeven spoedig den
koop sloot. Na verschrikkelijk aandringen kwam eindelijk
mijn Phaeton mij zeggen dat het rijtuig klaar was. En
goede hemel welk rijtuig. Een vierkante houten bak op
vier wielen van binnen met hooy gevuld waarover een
houte plank geslagen was die ieder ogenblik wiggelde.
Nu moest ik van twee kwaden het beste kiezen en ik vond
het ergste om hier te moeten blijven. Ik ging dan in die
heerlijke reiskoets zitten. De kortheid der weg viel mij
zeer af. Wij reden door Bonda alwaar de adelaar ons onze
intrede op pruissisch grondgebied verkondigde. De zon daalde
ter kimmen en ik reed dus alleen bij donker met dien
vent over de vlakte die voor Weender ligt en welke niet
scheen te eindigen. De man scheen nog al een wijsgeer in
zijn soort te zijn doch verhaalde echter zeer koelbloedig
dat hij soldaat zijnde zijn adjudant die hem om eene
niets beduidende reden twee sabelslagen gegeven had
over hoop geschoten had 't geen voor mij juist niet zeer geruststellend
was. Hij maakte volstrekt geen haast en wij stapten zeer
bedaard door 't zand heen. Eindelijk zagen wij huizen en
wij waren Goddank in Weender. Het was nog slechts tien uuren
en reeds scheen de God des slaaps met zijnen loden scepter
hier nedergedaald te zijn. Ik begaf mij naar den heer R.
om narigt wegens 't logement te krijgen doch hier was reeds
alles in slaap. De Weender burgers die nog niet ingeslapen
waren verwonderden zich ten uitersten over mijn heerlijk
équipage. Eindelijk met half gekookte en half gefricasseerde
posteriores wandelde ik op naar den Wijnberg. Het vooroordeel
dat de logementen buiten holland slechts krotten
zijn vond ik zeer slegt bewaarheid want ik vond alhier
eene netheid luchtigheid en vrolijkheid die men in ons
vaderland maar zeer zelden aantreft.
Verblijf te Weender (6 Augs. 1814
Rust
Deze dag leverde weinig bijzonders op. Zij was aan de rust
en aan Weender gewijd. Hoewel niets vermoeid zijnde
was dit weder eene verandering. Weender is geen onaardig
plaatsje. Gelijk Almelo bestaat hetzelve grotendeels uit
eene zeer lange straat. Aan den eenen kant zijn boeren
doch aan den anderen kant zeer fraaie huizen meest
alle zeer massief gebouwd. De straat is morsig en slegt.
Niet alleen ziet men hier bijkans niemand op straat
zoo dat de plaats uitgestorven schijnt te zijn maar daar
de huizen hier zeer langwerpig zijn en ieder achter in
't huis logeert zoo bemerkt men bijna volstrekt geen menschen
in de voorkamers. De omgang is hier ook niet zeer levendig.
'S winters avond komt men in de wijnhuizen bij elkander.
De environs zijn niet zeer schaduwrijk en bestaan meestal
uit weiland en korenvelden hierdoor houden de gegoede burgers
meest rijtuig en doen daarmede tourtjes na de omliggende
streken. Deze stad of vlek is nu weder onder 't gebied
van Pruissen. Men is daarmede wel tevreden niettegenstaande
de verhoging der belastingen dubbele verponding en landweer
zonder Remplacement daar men hoopt dat dit alles
slechts voor eenen korten tijd plaats zal hebben. De hollanders
zijn hier niet bemind uit hoofde van de Schurkerijen der
commisen want toen zegt men was het bijna onmogelijk een
braaf man te blijven. De taal die hier gebruikt word is beide
hollandsch en hoogduitsch. Op de scholen leert men beide
even slegt. De godsdienst word meest in de eerste gehouden
maar alle akten van 't Gouvernement zijn in de laatste
gesteld. De taal die men hier spreekt is weder zeer onderscheiden
van 't Groningsch. Men zegt plezyre voor plezier spazyren
voor wandelen Oostfrysch voor Oostfries goud voor goed Prussen
voor Pruissen en verder grimmelt deze taal van hoogduitsche
woorden. De groentens worden hier even als te Almelo in
de tuinen der burgers gekweekt. De levenswijze en bouworde
verschillen hier reeds van Groningerland en alles is lomper.
De zeden zijn hier juist niet zeer eenvoudig en ik geloof dat
men hier gelegenheid zou hebben om alle mogelijk behoeften
te voldoen. De handel die hier vrij aanmerkelijk plagt te
zijn betekent thans zeer weinig. Aan het einde van
de stad ligt een haven die in de Eems afloopt. Zij is
vrij smal en is door tien handelloze jaren in onbruik
geraakt en aangeslibt. Verderop ligt een werf waar
zeer knappe koopvaardijschepen gebouwd worden.
De handel word hier door de Pruissen niet belemmerd
en men kan in en uitvoeren 't geen men slechts wil. Ik
zag hier een escadron pruissische landweer te paard geheel
met lansen gewapend. Er waren hier zeer veel rijke lieden
die zonder de uiterlijke pracht der zoogenoemde polderboeren te
bezitten echter dikwijls twee à drie tonnen gouds rijk zijn. Geheel
zoogenoemd Rederland hetwelk Weender en den Pruisschen
polder bevat behoort nu aan den Koning van Pruissen.
Het zou gevoeglijker zijn dat de Eems de scheiding tusschen
het hollandsch en Pruissisch grondgebied uitmaakte doch
hiertoe zal men den Koning van Pruissen moeielijk bewegen
daar dit land nog zeer rijk is en kostbare domeingoederen
bevat. De inwoners zijn zeer tegen de Hollanders ingenomen
doch de import op de Jenever is daarvan eene der
voornaamste oorzaken. Echter kan men niet zeggen dat
deze vaderlijke regeering waaronder men processen tegen
den koning kan voeren juist zoo geheel vrij van onregtvaar-
digheden zij. Getuige de oproeping van een buitengewoon
getal opgeschrevenen tot den landweer welke onder
het voorwendsel van inspectie met stillen trom als
wezentlijke soldaten weggezonden zijn. Hoewel zonder
remplacement ontschuldigde een eenvoudig patent zoo dat
vele rijke lieden daardoor van dien druk geheel zijn
bevrijd geworden. Getuige ook de regie op het zout
waarbij het gebruik van alle vreemd zout verboden
word en de Koning zijne onderdanen zout verkoopt
waarop hij ten minsten een pistool p. ton wint getuige
ook de Pruissische stuiver wier reëele waarde die van
eenen hollandschen duit niet overtreft. De Mennoniten
zijn hier met betaling van dertig duizend Guldens van
allen krijgsdienst vrij gesteld. De inkwartiering is hier
eene gewoonte dewijl dezelve niet ophouden de oude
gasten gedurig door nieuwe vervangen. Het Pruissische
geld dat ook hier reeds veel gebruikt word staat tot
het hollandsche als 1 1/2 tot 1 doch is vrij slegt van gehalte.
Over Policie en strenge regering behoeft men hier
niet te klagen maar het land ligt ook overal
zoodanig open dat indien men hetzelve van allen kant
bewaken wilde het getal der commisen dat der inwoners
bijna zou moeten evenaren.
Halte
Dewijl ik de beroemde handelplaats Halte bezoeken
wilde zoo accordeerde ik met den kastelein wegens 't gebruik
van zijn equipagie dat hier meest altijd in eenen mandenwagen
bestaat. Ik nam een Groningsch beeldhouwer en dilettant
in de tekenkunde mede en zoo reden wij zeer deftig over
de hossende straatstenen van Weender. De zijde die wij
uitgingen was zeer vruchtbaar en overal met granen bedekt
en leidde ons over een welvarend dorp na Halte.
Halte bestaat slechts uit eenige huizen doch is allerliefst
aan den Eems gelegen. Er wierden hier op een werf zeer
net gebouwde schepen gemaakt. Hier liet ik door mijnen
Groninger de schone ligging van Drostersiel aftekenen en
reed na volbragte affaires zeer tevreden na Weender terug.
Des middags trokken wij van Weender weg en ik wandelde
met den jongen R. die onder de vrijwillige jagers gediend had
na Leer toe. Bij den Oort gaat men over den Eems die
aldaar zeer breed is en een schoon gezigt oplevert. Van daar
ziet men Leer waarvan de aankomst bevallig is met
zijne torens zeer statig leggen.
Leer
Daar was ik dan eindelijk aan de overzijde der Eems
in een geheel vreemd Moffenland en in een plaats
waarvan ik veel malen had horen spreken. Zij beviel
mij bij de inkomst vrij wel. Een paar torens en eenige
straten doen haar met regt de naam van stad verkrijgen
hoewel zij niet zulke schone huizen als Weender bevat.
Aan de Leda een diepe en smalle tak van den Eems
gelegen levert zij voor den Speditie handel een gewichtig
punt op. Alles was hier nog stil en de bloei des handels
nog niet weder hersteld. Indien men leer alleen zien
wil heeft men spoedig afgedaan want Oostvriesche huizen
te zien is eene droevige liefhebberij.
Om echter eenig denkbeeld van de environs dezer plaats
te geven wil ik eene gedane wandeling beschrijven. Wij wandelde
het vlek uit en bereikten door velden met garst en Rogge
beplant op eenigen afstand van hetzelve het Mederken
een klein bosch aan den graaf van Wedel toebehorende.
Een publieke herberg door houten kolommen versierd
dient tot het vermaak der Leersche jongelieden nevens
het bosch in het welke eene aangename wanorde heerscht
en waar de vrije hand der natuur den scepter voert en
schone partijen voor het oog des wandelaars doet
verrijzen. Van hier gaat men door het uitgestrekt dorp
Loga waar vele hollanders zich gedurig de fransche
overheersching opgehouden hebben. Nu komt men aan
de heerlijkheid van den graaf die vorigen luister en
tegenwoordigen bouwval kenmerkt. Men treed verder
door eenen heerlijken Sparrelaan en nadert aldus Leer.
Doch niets evenaart het heerlijk gezigt dat men op de
Zandbergen geniet. Deze hoogtens zijn aan de rivier
gelegen. Van dezelve ziet men de kronkelende Leda
in de uitgestrekte bocht met welke hij om Leer vloeit
daar prijken de torens van 't bevallig Leer ginds korenvelden
daar dorpen en bosschen alles verscheiden en schoon.
Niet minder beviel mij eene wandeling na het zoogenaamd
Bollinkhousen. Men gaat gelijk te Almelo achter uit de
huizen in 't veld gelijk te Almelo met wien deze plaats
veel overeenkomst heeft zoo in de gelijkheid van haren
toren die van Sommigen harer environs en van de zeden
harer inwoners. Wij kwamen dan na een half uur
gewandeld te hebben aan een herberg bij 't welk een
bosch ligt dat aan den graaf van Rhede toebehoort.
Dit bosch is voor ieder open en verdient den roem
die hetzelve bezit. In het oude gedeelte ziet men
fraaie bomen doch de eenigzins starvormige gedaante
mishaagt. Het nieuwe gedeelte is met veel meer smaak aangeleid
het zij men langs eene lagchende waterpartij of
eene eenvoudige hermitage wandelt een bevallig
belvedere op eene hoogte gelegen beklimt of in een
overschaduwd eiland een aandoenlijk gedenkteken aan
de dood van eene dochter des stichters aanschouwt.
In 't kort deze aangename wandeling zet de omstreken
van Leer geenen geringen luister bij.
De Pleppenberg is ook eene merkwaardigheid van
Leer. In 't midden van eene weide digt bij den oever
der Eems verheft zich eensklaps een ronde heuvel
of duin van welks top men een gezicht geniet dat
beter genoten dan beschreven kan worden. Men denkt
er zeer verschillende over of deze heuvel door de natuur
of wel door kunst gevormd zij. Sommigen denken dat
hier eene heidensche godheid wierd aangebeden anderen
dat hier pleitgedingen gehouden wierden et ad huc sub
judice lis est.
Ik zag het Kerkhof van Leer. Hetzelve is zeer wel gelegen
en verdient met het gedicht van Gray in de
hand bezocht te worden.
Verder is hier de levenswijze niet onaangenaam. De
menschen schenen mij minder stijf dan te Leer. Ook is het
niet te verwonderen dat daar waar de natuur meerdere
gaven ten toon spreid zij ook gelijk de koesterende stralen
der zon, de harten der menschen tot vriendschappelijke
gezelligheid moet openen en ineensmelten.
Den volgenden morgen begon ik reeds vroeg de
handen aan 't werk te slaan met eene wandeling na
Loga om aldaar een oud vriend op te sporen. De schone
gezichten van den vorigen dag troffen mij weder doch
bij het terug komen overviel mij een verschrikkelijke
plas regen zoo dat er niets overschoot dan eene
vlugt in eene boere stulp waarin men mij met gulle
gastvrijheid ontving. Verder was de gehele dag eene
aaneenschakeling van regenbuien zoo dat een reiziger
zijn geduld in de daad hoog nodig had.
Leer ziet van binnen beschouwd er juist niet zeer
heerlijk uit. De straten zijn op een of twee na onaanzienlijk
de huizen meestal zeer laag en lang zoo dat van
dezen kant hier niet veel wonderen te vinden zijn.
Wat de gebouwen betreft vind men hier kerken en
kroegen in groten getale. Voor de Luthersche Kerk
staat de Engel met het vlammend zwaard zeer
stichtelijk afgebeeld. Op het gereformeerde kerkhof waar
op de graven [onl. Gotiisch]
dwaalde ik ook nog rond en vond aldaar verscheidene
gedenkstukken. Een vooral trof mij en getuigde ten
voordele van den oostfrieschen smaak.
Eene eenvoudige vaas door eenen slang als het zinnebeeld
der eeuwigheid omkransd verder met eenen vlinder en
ontluikende knop versierd op het pedestal de naam
des afgestorvenen met dit opschrift
∙[onl. Gotisch]
Om iets van de inwoners te zeggen zoo vond ik dezelve
in 't algemeen zeer toeschietelijk en de burgerlieden zeer
vriendelijk doch somtijds wat onverstaanbaar. Gulheid
heerscht overal. Men spreekt in 't eene huis hoog in
't andere neêrduitsch. Handel word hier tegenwoordig
weinig gedreven doch was weleer zeer belangrijk. Debiet
van coloniale waren zoo hier als binnen in 't land
maakt het bestaan van velen uit. Fabrieken zijn
er niet behalven zeepziederijen en twee olymolens, ik
zag een van deze waarin netheid en orde zich met
eene overheerlijke ligging paarde. Even als te Almelo
maken hoenders en schinken hier op de feesten een
brillant figuur en het vocht van Bacchus word volstrekt
niet vergeten. Tapijten vind men hier nergens. 'S avonds
lopen de nachtwachts met blaasinstrumenten. Heden
was hier alles met pruissische landweêr overstroomd en
de arme halzen schoon geen remplacans konden met
onze landmilitie in een glid staan. Ik zag een arm
recrut exerceeren en wist niet of ik mij het meest over
de slaafsche vrees op het gezicht van den leerling of over
de moffenstolz op dat van den meester verwonderen moest.
Hiermede nu basta en vaarwel aan Leer en ook
aan den hertog van Oldenburg waar ik goed gelogeerd was.
Het costuum der Oostvriesche dames is zeer onder-
scheiden van dat der Groningsche en zweemt meer weder
naar het Hollandsche. De vrouwen zijn hier allen
eenigzints grof doch nu en dan bevallig. Onder de
Oostvriesche gewoonten moet men vooral niet vergeten
het plaatsen van banken voor ieder huis en de
wederzijdsche omhelzingen der mannen wanneer zij
elkander wederzien.
Reis na Emden. Emden.
Het woord van drie uren klonk in mijne ooren en
noodzaakte mij om dien dag voor dag en daauw optestaan
ter genoegen eeniger reisgenoten met wien ik na
Emden zou vertrekken. Wij namen eenen toewagen
doch op dat men zich niet vergisse zoo bestaat deze
in een kap van een fargon op eenen mandewagen
geplaatst zoo dat bij 't regenen nog steeds een
gedeelte van 't gezelschap nat word. Ik kreeg plaats
naast eenen Contrabandier die door de Cosakken
van de galeien bevrijd was geworden en die mij bij
gewijde plaatsen aan aandoenlijke trekken uit de
ongewijde douanen geschiedenis herinnerde. Veel
elendigers als de weg van Leer na Emden kan
men zich niet verbeelen. Men kan dezelve niet
beter vergelijken als bij de weg van Harlingen na
Workum. Hier rijd men ook langs eenen dijk en
ziet ter linker hand niets dan plat weiland waarop
hier en daar kleine dorpen gezaaid zijn. De pleisterplaats
is Oldersum dat nog een soort van haven heeft.
Eindelijk bereikten wij Emden en ik stapte af in de
Zon bij Lutje van Doolen. Vandaar heeft men een ruim
gezicht over de grote markt in 't midden van dewelke
zich een vierkant gebouw verheft dat tot Waag en Kerk
verstrekt terwijl in een ander pragtig gebouw de
Emdensche Club hare zittingen houd. Ik kon niets
anders zeggen als dat de Stad Emden mij zeer toegevallen is.
Men vind er vele regte en brede Straten. Sommige kooplieden
wonen in huizen die met regt halve paleizen kunnen
genoemd worden. Het stadhuis een zeer ouderwetsch
gebouw treft door deszelfs ligging massa en doorgang
onder hetzelve. Bij hetzelve ziet men den haven waarover
een brug legt die hier van hetzelfde gebruik schijnt te zijn
als voorheen de nieuwe brug bij ons. In dit havengezigt
is egter niets grootsch. Het gezicht verder op in de
Eems is schoon maar men ziet overal ondiepen. Te Leer
zeide men mij dat de haven zeer onvoordelig was doch
hiermede waren de Emdenaars die zeer veel met hunne
Stad op hebben, het in 't geheel niet eens. Kerken ziet
men hier natuurlijk doch onder dezelve geene schone
gebouwen. Hier en daar zijn schone winkels en in 't alge-
meen is alles vrij luchtig en vrolijk. Na echter zoo
veel goeds van de Emdenaars gezegd te hebben moet
ik hier bijvoegen dat ik nimmer eene stad gezien
heb wier omstreken zoo allerelendigst waren. Behalve
een paar douzijn bomen langs de wallen is op de
gehele vlakte geen blad te onderscheiden. Wij hebben
geene omstreken nodig zeide een Emdenaar tot mij wij
zoeken geen vermaak maar werken den gehelen dag.
Dit is echter volmaakt onwaar getuige de club de
kegelbaan en het bezoeken van elendige stadstuinen. Het
schijnt als of men buiten deze stad even als op
het Paascheiland alle bomen heeft willen uitroeien.
Door over Bernadotte te spreken kwam ik in kennis
met een Zweedsch en een Rigasch koopman. Weldra werden
wij met elkander bekend en deden eene wandeling langs
de oevers der Eems door plat broekland. Dit schone
gezigt had de natuur nog aan de Emdenaars gelaten.
∙'S avonds hoorden wij op eens een verschrikkelijk geweld
en gebrul weldra kwam een reuzenachtig vreemdeling
met een donderende stem en stomdronken de kamer in.
Dit was de heer W. van Leer weleer kastelein en
thans koopman die vrij wat handel drijft verder.
∙Hij was zulk een liefhebber van de fles dat hij er
ieder dag eenige achter de knopen zette en alle avonden
bezopen was en dit nevens andere buitensporigheden
zoo goed uit hield dat hij wegens zijn ijzeren gestel met
regt een wonder der natuur genoemd te worden. Deze
persoon verschafte ons ruime stof tot redeneering en
schouwtoneelen tot aan de aankomst van Morpheus.
Vertrek van Emden. Avontuurlijke Reis
na Norden.
Bij 't op nieuw doorkruissen van Emden vond ik dezen ogtend
bevestigd dat de natuur voor de Emdenaars al zeer weinig
gedaan heeft. De kooplieden zijn over het algemeen zeer
vriendelijk en beschaafd. Hun beurs is eene vergaderplaats
in een kroeg waar zij hunne zaken onder het drinken
van een glaasje hollandsch afdoen. Het hoogduitsch
is hier de taal der fatsoenlijke lieden en word ook
door het gemeen wel verstaan. In alle de Oostfriesche
herbergen eet men à table d'hôte en men geniet dan
het genoegen om met de gehele familie des Kasteleins
tot de kleinste kinderen incluis te dineren. In de Zon
was alles vrij wel. De kastelein was een man wiens
bezigheid daarin bestond om gelijk wijlen Keizer
Domitiaan eervoller gedachtenis de arme vliegen met
een daartoe vervaardigd werktuig naar de andere wereld
te zenden. Ondertusschen genaakte het Scheidingsuur
van Emden. De heer W. die nu weder positief was
had mij eene plaats na Norden in zijn wagen aangeboden
die ik gaarne aannam. Zijn rossen en mandewagen
kwamen voor doch eerst verdwaalde de goede man in
eenige Bacchus' tempels zoo dat wij nooit uit Emden
dachten te vertrekken. Hij kwam eindelijk en nu
galoppeerden wij over de straatstenen van Emden dat
de grond er van daverde. Ik had de plaats van eer naast
den heer W. doch naauwlijks deed het rijtuig
zijn Effect gevoelen of zijn E. sliep in als een os, en
kwam daarop met zijne zwaarte, vermenigvuldigd met
zijne kracht, zoodanig op mij vallen, dat hij mij geheel
in elkanderen kneep. Gelukkig wierd zijn bediende
mijn plaatsvervanger in dezen en nu zetten wij behalven
dat de heer W. een paar keer aanlegde om zijn dorst
te lesschen en een paar kussen uittedeelen onzen
weg gelukkig voort. Heerlijk rolde de wagen over
den harden kleiweg. Zoodra men slechts een uur
van Emden verwijderd is rijd men weder door korenvelden.
Eindelijk kwamen wij op eenen dijk en naderden aldus
het grote Norden alwaar wij tegen den avond aankwamen
door eene ten uiterst lange Straat aan welks
einde wij een logement bereikte dat er zeer goed
uitzag en in hetwelke ik terstond kennis maakte met
een landsman de heer onbescheid, wiens
persoon even wonderlijk als zijn naam was.
Norden. Verrassing
Er zijn gelukkige en ongelukkige dagen op reis en
deze behoort onder de eersten. Van weinig plaatsen in
Oostvriesland had ik mij zulk een slegt denkbeeld gemaakt
als van Norden. De ligging de onbekendheid de duisternis
bij onze aankomst en het verschrikkelijk stoten der
Norder straatstenen hadden hiertoe het hunne rijkelijk
bijgedragen. Zeer verwonderd was ik echter toen ik
dezen morgen uitziende mij in een zeer wel gebouwd
logement bevond, het uitzicht hebbende over een heerlijke
markt geheel met bomen beplant. Aan den eenen
kant ziet men de kerk zeer schilderachtig
op eene hoogte gelegen. Over 't geheel zijn de huizen
van Norden niet veel van die van de andere Oostvriesche
plaatsen onderscheiden maar in omstreken overtreft
deze plaats Emden ten hoogsten. De aankomst is van
verscheidene zijden voortreffelijk en wanneer men
Norden van buiten ziet, prijkt de torenspits der kerk
zeer bevallig boven een klomp bomen uit. In de kerk
ingetreden vond ik aldaar alles zeer verschillend
van de Luthersche kerken bij ons. Alles was hier
met beeldwerk en relief versierd. De twaalf apostelen
klommen langs de trappen van den predikstoel op.
Er stond ook een altaar en boven hetzelve schilderijen
uit de lijdensgeschiedenis. 'Smiddags echter wierd
mijn genoegen ten top gevoerd. Ik wandelde met den
heer R. nu eens door de heerlijke korenvelden van
den Wester Mars dan eens langs den schonen
belommerden Landweg tot wij eindelijk na een uur
wandelens Lutetsburg genaakten eene lustplaats
die in de daad verdiende in de bekoorlijke velden van
Gelderland gelegen te zijn. Hier heeft de kunst alles
gedaan, doch ook hier heeft zij haar hoogste toppunt
bereikt door de getrouwste navolging van de natuur
op te leveren. Men verbeele zich eenen zeer uitgestrekten
grond, overal met ontzagwekkende bomen beplant.
Eene vlakte tot heuvels gevormd die alleen het werk
der natuur schijnen te zijn, terwijl de slingerende
paden in eene onafzienbare breedte langs de heerlijke
waterpartijen kronkelen. Alles is hier grootsch en
verrukkend en de zachte voet der Gratiën schijnt met
bevalligen zwier over dezen gewijden grond gezweefd
te hebben. Alle de versierselen, tempels etc. zijn niet
met ongepaste pracht in Chineesche of Aegyptische
lusthuizen verkeerd, maar slechts van ruwen boomstam
gevormd paren zij de grootste eenvoudigheid aan de
grootste verscheidenheid. Neen nooit vergeet ik u
heerlijke gezichten nooit vergeet ik dien rots zoo
't schijnt voor de eeuwen gevormd, van welke top men
op eenen zodenbank het verrukkendst gezicht over
den gehelen aanleg geniet. En niet alleen in de
aanleg maar ook in de bijzondere versiering heeft
Scannummer: FIV.096.1
Archiefbron: Mémoires 1814
Ingevoerd door: MB
Problemen:
Pagina: / Vel: / Pagina: [180]
alom de gevoeligste smaak geheerscht. Geene smaakloze
versiersels ontwijden dezen grond, neen ieder tempel is
eene hulde, ieder steen, eene herinnering; ieder rustplaats
eene gedachte. Op de banken op de heerlijkste standpunten
geplaatst herinneren eenige regels aan de vluchtigheid
van 't leven, en de almagt der deugd en der liefde.
Zoo leest men op eene bank die op het einde der
lustplaats op eene laan in een verder bosch uitziet
[onl. Gotisch]
Men treed van eene hermitagie in eenen grootschen
trant uit ruwe boomstammen gevormd door een gewelf
naar eene kapel welke door hare eenvoudigheid treft
en waar men deze woorden leest [onl. Gotisch]
[onl. Gotisch] In 't midden van een bekoorlijk
bloemperk vertoont zich een vaas met een opschrift
ter eer der deugd en der liefde. Aandoenlijk is
het gedenkteken in een klein gebouw aan den vorigen
tuinman opgerigt hetwelk zijne eenvoudige deugden
vereeuwigt. Een trophee in grove steen vormt een
heerlijk stuk, eene hulde aan de gezondheid voorstellende.
Bij 't moeilijk optreden eens bergs herinnert eene steen
aan het bevalligst zinnebeeld van 't menschelijk leven.
Nu eens huldigt eene eenvoudige zerk de assche
der verstorvenen en de nagedachtenis van grote
voorvaderen. Nu voegen men bij dit alles de heerlijkste
bomen en bloemgewassen, de sierlijkste netheid, waters
zoo helder als cristal en men zal zich kunnen
voorstellen welk eenen indruk zulk een oord maken
moet. Met moeite konden wij ons van hier afrukken
wandelden, bij eenen verrukkelijken avondstond, na
Norden terug en het gevoel van 't genotene bleef
nog lang in mijnen boezem gedrukt.
Nordener Vreemdigheid
Deze dag die nu weder geheel uit de vorigen uitliep wierd
bestemd tot een togt naar de zeebaden van Nordenei. Des ochtends
reed ik met de familie R. langs eenen fraaien weg tot aan den
Norddijk waar zeer veel levendigheid was door het kruissen der
rijtuigen en het gewoel der passagiers. Eindelijk weer en tij dienende
scheepten wij ons met eene ontzaggelijke menigte mannen vrouwen en kinderen
in een klein scheepje in dat zoo opgepropt was dat indien
wij hadden moeten laveeren zulks al zeer bezwaarlijk zou gegaan
zijn. Eindelijk na eene vaart van een paar uur zagen wij ons op
eenigen afstand van het eiland en moesten daar als een
mirakel leggen blijven. Toen kwamen er eenige wagens van
't strand door 't water aanrijden en op dezelve wierd onze
gehele lading overgebragt. Nu kwamen wij aan 't strand en wandelden
hetzelve op naar het geluid der muzykanten die ons reeds de
viool in de hand opwachten. Wij kwamen eerst aan het Conversations-
haus een zeer uitgestrekt gebouw met een grote saal alwaar
beurtlings aan Bacchus Terpsichore of aan de blinde god
van 't spel geofferd word. Een weinig verder op ligt het dorp
weleer waarschijnlijk slechts uit visschershuizen bestaande doch
waar nu eenige aardige gebouwen opgerezen waren. Het heeft
zelfs nog een oude vervallen kerk. Dit eiland bestaat
uit een zeer uitgestrekt strand, zandduinen en in 't midden
eene kleine vlakte waar ook het dorp gebouwd is. Behalven
eenig klein hout met moeite voor het Conversationshuis tot eeniger
groei gekomen is er op het gehele eiland geen boom en plant
te zien. Het gezigt over de zee is zeer schoon doch behalven dat schijnt alles
verschrikkelijk bar. Eene zeer grote menigte menschen zijn hier na toe gevloeid
om onder het opzigt van den geneesheer die deze instelling
opgerigt heeft een cursus van zeebaden te nemen. Op vele doet
het goede werking doch hij verhaalde mij dat zeer velen zijne
bevelen niet opvolgen wilde 't geen ik gaarne geloven wil. Ook
zijn er zeer velen die zoo als de Duitschers zeggen alleen [onl. Gotisch]
hier zijn. Onder de agrementen en bezigheden telt men de bijeenkomsten de
baden eten en drinken eene leesbibliotheek de muziek tourtjes
in 't rijtuig langs 't strand de danszaal en de speeltafel.
De baden worden of warm in eene daartoe vervaardigde kuip
of koud in de zee genomen. Dan gaan de vrouwen in badkoetsen
daartoe vervaardigd en kunnen dan een gordijn voor zich
vallen laten om het geval van wijlen mevrouw Batseba te verhinderen.
Door de zandduinen gewaad hebbende kwamen wij aan het strand
waar het gezicht overheerlijk is. Hier ging ik een badkoets. Men
kan dezelve niet beter vergelijken als bij eene aschkar die van
voren open is. Men ontkleed zich hierin laat zich voort
duwen en springt dan maar in zee. Het gevoel is alleraangenaamst.
Na lang genoeg in de Noordzee omgesparteld te hebben ging ik weder
na 't strand toe. Hier waren ons de genoegens niet opgeschept.
Eene wandeling na eene door de fransche aangelegde sterke batterij
leverde niet veel heils op en overal vervolgde ons de
brandende hitte die hier volstrekt niet te ontvluchten was.
Eindelijk begaven wij ons naar 't Conversationshaus alwaar
wij een tafel van meer dan 20 couverts vonden. Alle Nordeneyers
zoo uit verkiezing als uit noodzakelijkheid waren hier
bij een vergaderd. De vrouwen hadden hier ook toilet gemaakt
en zochten nog in deze barre woestenij door de stralen hunner
oogen de liefde in 't hart der mannen te doen dringen.
Het overzigt was verukkelijk. Het diner
beantwoordde eigentlijk niet aan de deftigheid van 't gezelschap.
Het duurde verschrikkelijk lang. Het opgebragte wierd verslonden
De goddelijke toonkunst alleen verhief zich gedurig en
scheen ons ook voor een gerecht aangerekend te worden.
Na den eten zocht ieder eene moeilijk te vinden rustplaats en
men zogt elkander zoo vlijtig de schaduw van het minste struikje
aftewinnen als de schaduw van een ezel in den tijd van den
goeden Demosthenes. Eindelijk wierd de bengel des afscheids
geluid en wierden wij p. wagen op een veel groter en
ruimer schip gevoerd en kliefden genoegelijk het zoute
water met aangenaam gezelschap onder het gebruik van
de nodige versterkingen en het zingen van echt Duitsche liedjes. De Dijk
vertoonde zich in 't einde en Norden was de eindpaal onzer reize.
Reis na Esens
De Kleine Stad. Aangename opwachting
Dewijl ik alle de sielen rondreizen wilde en zulks tot aan Jever
niet wel in een dag kon geschieden had ik een rustpunt moeten
aannemen en hetzelve was de grote stad Esens. De weg p. carriool
ging van Norden alwaar alles mij zeer goed bevallen had behalven dat
ik in de herberg had moeten betalen voor de reizigers die niet
kwamen eerst op Nesmersyl het alerelendigste soort van gehucht
dat ik bijna immer gezien heb en over Dornumersiel en Westeracumersyl
die vlak naast elkander leggen na Esens. Deze sylen zijn alle
sluizen die aan het einde van eene kleine uitwatering of haven leggen
en door eenige huizen omringd zijn. Van overal loopt de weg door
eene heerlijke aaneenschakeling van korenvelden en gelijk in
Overijssel op de oevers der rivieren zoo is hier de oever der zee de
zetel der vruchtbaarheid. Ik kan niet zeggen dat ik veel gezichten gezien heb die meer zwaarmoedig
waren dan dat van de inkomst van Esens. Ten uiterst naauwe
straten huizen waarvan sommigen half ingevallen sommigen
met planken in plaats van met vensters en sommigen half
aan 't danssen. Na geweldige ribbenstoten kwam ik in de Druif
te land die er zeer wel uitzag. Doch naauw ging ik uit of ik
bemerkte dat ik juist in een kleine landstad was waar alle de
honden u aanblaffen en alle de menschen die hier met
den zondag alle bras croisés op stoep stonden u aangapen. De
kerk was zoo gothisch en oud dat hij wezentlijk een spoedige
vernietiging dreigde. Doch eensklaps weergalmt in
dit rustig oort de krijgsklank der trom en opeens vliegen mij ruiters
en voetknechten voorbij en ik vreesde niets minder als eene
vijandelijke aanval toen ik vernam dat het alleen
de dappere Esensche landstorm zoo te voet als te paard was.
Dit was hier nu ook hier l'aventure du jour en hoewel
deze krijgslieden bij 't commando van marsch Zoo pal
als rotsen stonden wierden echter hunne manoeuvres door
de Esensche schonen met veel belangstelling aangezien.
Ik was reeds op het punt van deze plaats met eene zwarte
kool te tekenen wanneer mijn schutgeest opeens mij iemand
toezond aan wien ik een nestor had en welke mij in zijn
huis inleidende en aldaar noodzakende te blijven in ruime
mate de zachte genoegens van vriendschappelijke gezelligheid
deed genieten en Esens in mijne herinnering met bloemen
van genoegen om kranste. Des te meer vind ik mij hierdoor verrast
wijl ik nu juist het tegendeel hier vind van de petite ville
van Picard met wien ik Esens in 't begin reeds zeer vergeleken had
Verder weet ik van deze plaats niet veel bijzonders te zeggen.
Zij heeft goede tuinen eenen wal en vruchtbare omstreken et voilà tout.
De Syhlen
Dezen dag wierd door ene togt na de Syhlen geheel ingenomen.
Ik zal hier niet veel van zeggen dan dat deze plaatsen meer
belangrijk voor den handelaar als voor den nieuwsgierigen reiziger
zijn. De streek blijft hier gelijk voorheen. De dijk word overal
door stroo beschut. Ik zag Harlinger en Carolinersyhl. Deze
laatste plaats verdient eene meer bijzondere opmerking daar
zij door hare vrolijke en beschaduwde ligging verre boven
alle andere sylen uit munt.
Eenige bijzonderheden voor niemand belangrijk deden mij nog
eenen dag in Esens vertoeven welke ik in gezellige huislijke genoegens
sleet. Als reiziger was mij deze dag niet onbelangrijk daar ik nu
zelf door mijn eigen voorbeeld ondervond hoe juist Langbein en
kotzebue de duitsche kleinsteden afschilderen. Ik zag ook hier
van die nieuwsgierige wezens voor welks regtbank alle gebeurtenissen
der stad moeten verschijnen en die in de minste onverschillige
beweging de grootste geheimen vermoeden die op de hoeken der
straten de berigten der dienstboden en reizigers opvangen
en uit wier woning de vergiftige pest der kwaadsprekenheid en der
logen zich over eene gehele stad uitstort. Ik hoorde hier van misdaden
uit kleinstadsche nieuwsgierigheid opengebroken familiebrieven
ingevreten partijdigheden nog veel anders. Ook hier begint de
titelmanie zich reeds in vollen glans te vertonen. Men vraagt zelfs
de vrouwen niet alleen naar hare namen maar na haar character
en [onl. Gotisch]. Conserten
zijn hier zeer gewoon. Als oudheid kundige mag ik niet vergeten
dat ik vlak bij Esens eenen zeer hogen wal gezien heb waarin
een kasteel gestaan heeft waarin een zekere Balthazar
wonderen zou gedaan. In dit slot belegerd zijnde deed hij
een beer op de wallen verschijnen. De belegeraars die hem uithongeren
wilde zulks ziende en denkende dat iemand die beeren voeden
kon zich juist nog niet dood hongerde braken het beleg op
en ter gedachtenis van deze welgelukte krijgslist wierd er een
beer in 't wapen van Esens geplaatst.
Jeverland
Daar ik nu Oostvriesland verlaat wil ik zulks niet doen zonder
hulde te doen aan den gullen en gastvrijen aard zijner bewoners. Deze
deugd munt bij de Oostvriesen uit. Indien men bij een O. vries komt
ontfangt hij u met de grootste gulheid leid u binnen en bied u alles
aan zonder naar uw naam of doel te vragen daar een Groninger
u eerst aan de deur staan laat en zegt Mij dunkt ik heb de eer niet
UE. te kennen. Verder word in dit land druk aan Bacchus
geofferd van den morgen tot den avond vind men altijd
gelegenheid om wijn of schnaps te moeten drinken.
Na het ophouden van verschrikkelijke plas regens reed ik
van Esens over weinig beduidende dorpen langs de streek die het
vrugtbare van 't onvrugtbare land onderscheid naar Witmund een
vrolijk open vlek en nu wierd er een voetreis van twee uren naar
Jever gemaakt die echter zeer zuur viel door dat de klei
door de regen zoo bedorven was dat men bij ieder stap moest
inzakken of glijden. Dit maakt de voet reizen hier bijzonder
onaangenaam. Midden tusschen Witmund en Jever treed men
uit het Pruissische in het Oldenburgsche of wel Russische gebied.
Jever ligt zoo hoog dat het zig in 'tveschiet zeer aangenaam
als op een heuvel vertoont. Hetgeen ik tot nog toe in
deze plaats gezien heb bevalt mij zeer goed. Ik wierd in een
collegie ingebragt waarbij een goede tuin en waar men
bij de kaars in een overdekte kegelbaan speelde. Wat opbrengsten
en diensten betreft leven de menschen hier nog volmaakt
in Abrahams schoot. Jever is eene zonderlinge stad en veel
meer op eene duitsche manier dan de overige steden van dit land.
Vele bijzonder personen hebben goede huizen doch
de publieke gebouwen zijn verschriklijk ingevallen. Onder
de merkwaardigheden van Jever behoren zijn grootsche verheven
ligging zijnen fraaien beplanten wal zijn slot dat
met hoge wallen omringd eene zeer fraaie gezigt oplevert
en ook nog het huis door iemand gebouwd die daarop terstond
bankroet heeft moeten maken. De omstreken zijn van allen
kant zeer levendig en met veel bosch. Ik bezag een
dezer bosschen [onl.] genoemd hetwelk wezentlijk in sommige partijen door
zeer goede aanleg uitmuntte en op andere in zeer schilderachtige
bomen en goede gezichten de kragt der wilde natuur
deed gevoelen.
Ik deed vervolgens een uitstap naar Horum een gehucht
bestaande uit eenige huizen aan den uitersten uithoek van
't land die dus van beide zijden over de zee zagen. Het land
is hier overal zeer vrugtbaar doch om wegens deze sylen
in gene herhalingen te vallen wil ik liever iets over het gehele land zeggen.
De Jeverlanders zijn in 't geheel eene achtenswaardig volk
door de gulhartigheid die men bij hen vind. Men is terstond
met hen bekend. Wegens hun algemeen character wil ik deze
zegging aantekenen in de papieren van eenen gendarme-
luitenant gevonden die over de esprit-public van Jever
rapport moest inleveren en zeide dat de Jeveranen extra liefhebbers
van drinken waren en meer sliepen dan waakten. Indedaad
het drinken is hier zeer in de smaak de mannen brengen milde
offers aan den God des wijns en de vrouwen vereeren
in talrijke coffyvisites dezen aangebeden drank. Men wil hier
meer schitteren dan wel in oostvriesland in de kamers vind
men de wonderlijkste zamenmenging van oude en nieuwe
pronkstukken. Alle muren zijn bedekt met platen en lijsten
doch alle in grote hoeveelheid en zonder smaak en orde bij elkander
gehangen. Men vind overal gemakkelijke canapés naast
porselein kasten grote nieuwerwetsche kagchels bij staand horloges
en pleisterbeelden naast allerelendigste platen. Het land bestaat
bijna geheel uit korenvelden en is geheel met dorpen en
geïsoleerde boerenhuizen bezaaid. De havens als Horumersiel
Hoeksiel etc. zijn de oorden waardoor de handel gedreven
word. Jever is de hoofdstad. De Franschen wilden eens van
deze stad een vesting maken. Even gelijk te Weender is hier
de voorstad bijna zoo groot als de stad zelve. De poorten zijn
al van zeer weinig betekenis en de kerken met zeer dunne
torentjes. Het gehele land bestaat uit kleiwegen zoodat
bij slegt weder gelijk ik het genoegen had alhier aantetreffen
men of tot morzel gestoten word of op eenen grond rijd zoo
glijdend als glad ijs. Het logement van de we. Hammershout
kan ik ieder aanbevelen die alleen op goede bediening let[?]
en die er weinig om geeft of het huis van buiten naar
een vermolmde gevangenis gelijkt en overal de kenbaarste
merktekens van het allerdiepst uitwendig verval
oplevert en naar het vervallen kasteel van een kaal
edelman ten sterksten gelijkt.
Afreis van Jever.
Niettegenstaande de genoegens die ik door de gulheid der menschen
in deze oorden genoten moest ik dezelve ook weder verlaten.
De reis wierd dan aangevangen in een oostfriesche barouche bij
eenen stikzwarten lugt. Wij reden eerst langs het bevallige Siebshaus
en vervolgens met zeer afwisselende gezichten tot Mariensiel
waar een goed huis staat. Hierna kwamen wij aan Neustid
Gadens eene plaats die juist de naam van stad niet zeer
verdient doch die vrij groot schijnt. Dezelve behoort tot
Oostvriesland doch een oogenblik daarna is men weder
in 't Oldenburgsche. Nu komt een overheerlijk stuk weg
door den Kottenigenzgrode een der vruchtbaarste polders
van Oostvriesland die nooit eenigen mest behoeft. Ik reed
over een dijk en had van daar de heerlijkste veldgezichten.
Men ziet nu ook weldra weder dat men in een ander
land gekomen is. In plaats van de Kleiwegen welke
nu in Oostvriesland door den regen zoo bedorven waren dat
de rit hier en daar zelfs gevaarlijk was vind men nu
overal zandwegen. Alles word schilderachtiger, maar
ook veel minder net. Bij de boeren woningen beginnen nu
de delle en de weesper studenten weer een hoofdrol
te spelen. Men ziet overal meer geboomte en de vrouwen
dragen mannenhoeden à la Wellington. Een vriendschapsdienst
deed mij trots den wederstand van mijnen voerman besluiten
over Boxhorn te rijden en dezen omweg wierd vergoed
door de aangename ligging van dit dorp. Van hier na
Varel rijd men bijna gedurig door een vrij uitgestrekt
bosch 't geen nu voor mij eene zeer bevallige verscheidenheid
opleverde. De entrée van Varel is wezentlijk niet veel
luisterrijker dan die van Rijssen doch als men verder
komt ziet men eenige goede huizen als ook het kasteel
van den graaf dat geheel in de nieuwerwetsche trant is
en over eene heerlijke laan bomen ligt. Die avond wierd
ik in eene deftige club ingeleid die egter niets meer
dan eenig ander coffyhuis betekende. Om mij regt veel
genoegen te verschaffen vond ik mijne kamer in
't logement versierd met de stichtelijke afbeeldingen van
Napoleon en Robespierre.
Varel was gedurende een a twee jaren een beroemde plaats
waar ieder burger het privilegium had om geld te winnen en het is onregt
dat men nu over verval van handel klaagt daar het tog niet
in de natuurlijke loop der dingen was dat een kleine plaats
ten kosten van vele andere moest verdwijnen. Vele reusachtige capitalen
toen bij een verzameld zijn echter reeds weder verslonden en
die welke overgebleven zijn nog zeer met processen etc. bezwaard.
In 't geheel kan zulk een handel gelijk die welke in Oostvriesland
onder de regering van Lodewijk Napoleon gedreven wierd wel
oogenblikkelijke overvloed maar geen duurzamen bloei geven
daar het ligt verwonnen geld ook even spoedig weder verdwijnt. Het
voorbeeld van Oostvriesland zelve kan zulks ten klaarsten bevestigen.
Varel is geen onaangenaame plaats. De lucht is hier gezond de
grond vruchtbaar de omstreken aangenaam. De meeste inwoners
zijn bijna halve boeren. Ik deed gisteren een tour na de haven
van Varel alwaar eens de gehele zee met schepen bedekt lag.
Zij ligt bij een sluis gelijk aan de Oostvriesche sylen doch het diep
moet voor zeer grote schepen bevaarbaar zijn. Van dezen kant
legt Varel door zeer vrugtbare korenvelden omringd. Men ziet
ook hier een heuvelachtigen grond met de overblijfsels der
grachten van eene vernietigde stad die de naam van Christiaas-
burg gedragen heeft. Aan de andere zijde van Varel ligt
het bosch dat zich zeer ver uitstrekt en dat indedaad zeer aangezien
is. Nu en dan vind men lanen van zeer hoge bomen dan weder
wandelingen door kleingeboomte in eenen wilden trant over eene
heuvelachtigen grond die waarlijk zeer bevallig zijn en dit
oord geenen geringen luister bij zetten. Varel wierd door den
graaf Bentinck als onderkoning des hertogs van Oldenburg geregeerd.
De inwoners waren juist niet extra met hem tevreden daar hij wel eens
zelf den principaal spelen wilde. Gisteren was de dag zijner terugkomst
nadat hij voor anderhalf jaar door de Franschen was weggevoerd
geworden. De entree was om zich slap te lagchen. De graaf zat in eene
berouche nevens zijne maitrès dit was zeker hofstijl). Het volk had
zijnen wagen voort willen trekken doch Zijne Ex. had dit minzaam
geweigerd. Zij die hem inhaalden waren meest lieden die daartoe
goede redenen hadden. De trein wierd geopend door eene bende eerewacht
te paard met pistoolen gewapend. Het graaflijke rijtuig was door
hellebaardiers omringd en de trein wierd gesloten door eene
menigte korfwagens met Varelaars. Allen tot de paarden
toe waren met groen vercierd. Toen zijne Ex. in 't paleis getreden
was begonnen de garde etc. zoo sterk te schieten dat hunnen
rossinanten uit zuivere heldenmoed verschriklijk begonnen te
springen.
Z.E. reed voorts naar zijn buitengoed door deze
pragtige escorte vergezeld van waar hij des avonds bij
flambouwenlicht terug gehaald wierd. Des avonds
was de geheele stad geillumineerd en het behaagde
Zijn Ex. incognito door zijne hoofdstad te gaan
wandelen om alles in oogenschouw te nemen. Onder
de vermakelijkheden van dien dag muntte vooral
het schieten uit, hebbende een schoolmeester exgrenadier
in de grote laan over 't paleis eene batterij van drie
kanonnen aangelegd. Het grote stuk is dat de
boer tot loon van alle deze fakkels de hofdiensten
afgeschaft wilde hebben doch zoo ver is men
nog op lang na niet. Varel is van weinig betekenis.
Men leeft hier echter niet onaangenaam. Ik heb
hier nog verschrikkelijke uitwerkselen gehoord van
't buiten de wet stellen dezer departementen. Het
opligten van gegoede lieden doodschieten van voorgewende
rebellen eischen van geweldige contributien zonder Schijn
van regt was alleen Spel en hierdoor is ook de ingevreten
haat tegen de Franschen hier nog meer dan elders
ingeworteld. Ik ben hier ook nog meer en meer in
mijne overtuiging bevestigd geworden dat een verboden
handel waaruit reuzenachtige vermogens ontstaan op
den duur alle godsdienst verwoest en het geschiktste
middel is om de zedelijkheid bij een volk geheel te vernietigen.
Liever herdenk ik aan het bosch van Varel dat
waarlijk met weinig moeite overheerlijk zou kunnen
aangelegd worden. Ik deed nog eeen rid naar Damgast
alwaar ook eene gelegenheid tot zeebaden is, die echter
nu in een halfgedevaliseerde tent en een paar badekoetsen
bestond. Het conversations huis weleer op eene hoogte gelegen
was door de Douaniers verbrand. Een heerlijk gezigt
over de Jade was hier het belangrijkst. Varel vereenigt
alle Oostvriesche gronden en men vind in deszelfs omtrek
heiland bosch klei of marsch en zandgronden. Dit oord
is mij zeer goed bevallen en gaarne was ik hier nog
een paar dagen gebleven om op het pragtige bal ter
eer van zijne Exc. in kennis met de Varelsche meisjes
te komen, doch op reis doet men wat men kan en
niet wat men wil. De menschen zijn hier gelijk
door geheel Oostvriesland ten uitersten gul. Drinken
moet men hier, en de eerste vraag wanneer men in
een koffyhuis of zoogenoemde Club ingeleid word is
gelijk in een Amsterdamsch speelhuis Wil je rood of wit.
Reis na: Oldenburg.
Ik moest nu verder en nam afscheid van mijnen hospes
la Croix bij wien ik zeer aangename kennissen gemaakt
had, en aan wiens tafel ik de hollandsche taal en
letterkunde tegen het geschreeuw van een Jenasch
renommist en een halv douzijn reizende Moffen verdedigd
had. Er was geen middel om te Oldenburg te komen dan
door eenen wagen waarin ik alleen zat en volgens
het gezegende Fransche Posttarief hier nog in Zwang
duchtig moest betalen. De brede zandweg was niet
zeer onaangenaam. Men zag overal veel bosch en de
weg ging meest over kleine heuvels 't geen steeds
eene zekere bevalligheid geeft. Bij het afdalen van
een dier heuvels zag ik een dorp liggen bij het welke
zich een groot bosch en Raststadte een lustslot
van den hertog van Oldenburg dat zeer eenvoudig
doch niet zonder smaak gebouwd was. Na eene
eenigzins woesten weg zag ik eene stad voor mij leggen
en eer ik hier om dacht reed ik door eene allée
Oldenburg binnen.
Oldenburg.
Ik bevond mij dus nu eindelijk in eene geheele Duitsche
stad. Dit was voor een Hollander een verschrikkelijk
denkbeeld. Want onder de vooroordelen onzer natie behoort
toch ook dat wij alle uitheemsche steden als holen
van morsigheid aanzien en ons aldaar alle bedden
als lustplaatsen van ongedierte, en alle table d'hôtes als
zamenkomsten van roofgierige gulzigaards voorstellen.
Dit kan ik echter mijne dierbare landgenoten verzekeren
dat Oldenburg er vrij wat beter uitziet als menige
stad uit ons vaderland gelijk bijv. het regelmatig Deventer
of het bekoorlijk Harlingen. Men bemerkt terstond
dat men zich in eene vreemde stad en in een vreemd
land bevind. De bouworde is geheel anders en juist
niet uitmuntend sierlijk. De oudere huizen zijn
geheel met uitstekken en grimmelen van vensters
doch de nieuwe zijn in de daad met veel smaak
gebouwd. De straatstenen zijn wel is waar wat hobbelig
doch de straten zien er vrij wel uit. De huizen zijn
meestal van verschillende kleuren, 't geen een zeer
vrolijk gezicht oplevert. Onder de gebouwen die mij
't meest getroffen hebben munt eene zeer goede kerk
uit. Het vorstelijk paleis is vrij ouderwets doch ligt
op een uitgestrekt grasveld met een laan bomen
en fraaie huizen omringd, 't geen dit gebrek rijkelijk
vergoed. De zoogenaamde haven die niet veel breder
dan de achterburgwal is is ook met zeer goede gebouwen
omringd. De wallen zijn zeer breed en schoon en leveren
eene wandeling op waarbij men onze buitensingels
of remparts volstrekt niet vergelijken kan. Daar
ik op mijne reis zoo veel van het Oldenburger Kerkhof
gehoord had zoo zwoegde ik om de sleutel van de
kapel te verkrijgen die deszelfs grootste sieraad is
tot ik eindelijk vernam, dat de graftombes gesloten
en de overige vercierselen door de roofzuchtige handen
der franschen vernield waren. Ik moest mij dus met
de overige monumenten van dit kerkhof vergenoegen.
Men zou op hen het vaers van Antonides op Amsterdamsch
scheepvaart aldus kunnen toepassen
Als of het in dit oord door 's hemels gunst gezegend,
Een dichte hagelbui van tombes had geregend.
Sommigen waren met gevoel, doch de meeste betekenden
niet veel. Kunst was hier niet veel verkwist. De geheele
aanleg van 't kerkhof echter met wandelpaden was
zeer bevallig en niets ontbrak eraan, behalven
een weinig schaduw. De sombre treurwillig die zich
op het graf van eenen geliefden verhief trof mij
meer dan den marmerem eerzuil die naast dezelve
schitterde. Hoe dwaas is het niet pracht met
vernietiging te vereenigen. In 't geheel moet ik
bekennen dat Oldenburg mij nog zeer wel bevallen is,
dat deeze plaats veel netheid ten toon spreid en
inderdaad in staat is de vreemdeling eenige aangename
oogenblikken te verschaffen.
Zwischenahn
Dewijl ik mij te Oldenburg nog een dag moest ophouden,
en ik aldaar niets meer te zien of te verrigten had, zoo
besloot ik om het dorp Zwischenahn waarvan ik na Oostvriesland
zoo veel had horen spreken, ook eens te gaan bezoeken
en dewijl de rijtuigen mij hier eens voor al geld
genoeg gekost hadden, koos ik daartoe mijne adams-
paarden uit en ik wandelde des ochtends met eenen
gids de onechte zoon van een hanoversch edelman, een
gewezen trompetter en thans snijder en courier de poort
of liever de barrière uit. Na eenig moer doorwaad te
hebben kwam wij aan een voetpad dat meestal langs
granen, of door heerlijke boschschaadjens leidde. Wij traden
in een kroeg van dit land, alwaar de rook van de schoorsteen
de deur moest uitgaan en het vertrek of hok dies
vervulde dat men zich duidelijk de berookte hut
van een Groenlander of Samojeed kon voorstellen. Van
hier wierd de weg meer open tot dat eindelijk een pad
ons door 't geboomte naar Zwischenahn leidde waar
een zeer goede herberg was. Daar, eene kamer ingetreden
zijnde ziet men plotseling een allerliefst meer
van drie uren in den omtrek voor zich leggen welk
gezigt ten uitersten verrassend is. Dit meer levert
verschillende soorten van visch op in verschillende
tijdperken zoo dat men er nu eens baars, dan weder
snoek dan weder een soort van zeevisch vangt.
De kerk ligt zeer bevallig aan den oever van tmeer.
Het dorp is niet groot maar ieder boerenhuis is
omringd van eene soort van Plantagie waarvan
sommige buitenplaatsen schijnen en door welke
paden 't zij langs den oever der Landzee 't zij binnen
door bosschen leiden. Dit alles maakt het verblijf
hier zeer aangenaam en vele Oostvriesen en
Bremers komen hier eenige dagen in 't jaar
doorbrengen. Men leeft hier zeer gerust en heeft
zeer weinig van de Franschen of Russen gemerkt.
Ik at hier baars die voor de hollandsche meerbaars
niet behoefde te wijken. Des middags scheepte ik
mij in eene roeischuit in die ten uitersten naar
een cano der zuidzee eilanden geleek. Indien ik
nu slechts een meisje bij mij gehad had, zou ik op
deze reis een voortreflijk sentimenteel gedicht hebben
kunnen maken. De kleine golven sloegen tegen ons
bootjen aan en de kusten waren alom met klompen-
bomen versierd. Ik stapte aan de overzijde aan
't land en vond aldaar drie kleine bergen op dewelke
voorheen een kerk zou gestaan hebben. Zij waren
thans alleen met honderdjarige eiken bedekt. Hier
genoot men een overheerlijk gezicht op 't meer de
boschachtige heuvels Zwischenahn en nu konde
ik mij eenigzints een denkbeeld maken van de schoonheid
dier gezichten, welke men aan de Zwitsersche meeren
genieten moet. Gaarne had ik hier nog langer
vertoefd maar wij moesten verder. Tot dat wij op
onzen ouden weg terug kwamen wandelden wij
door de heerlijkste eiken en beukenbomen en
langs sierlijke boerenhuizen van allen zijden
met hopplanten omringd. Ik keerde langs den
vroeger betreden weg naar Oldenburg terug, nog
met de lagchende beelden van 't voorledene vervuld,
en nooit zal het mij berouwen dezen dag aldus
besteed te hebben.
Reis na Bremen
De dolle hond, de avontuurlijke nacht.
Ik wilde nu eens voor al Bremen bezoeken, dus
rustte ik mij uit om derwaards te vertrekken en nam
afscheid van mijnen hospes Meyer, alwaar alles mij
goed bevallen was behalven het heirleger vliegen dat
aldaar gedurig rondzwierf. Ik had plaats in den
postwagen genomen doch wierd in eenen bijwagen
gelogeerd waarin wij bij de minste regenvlaag zoo nat
als katten zouden geworden zijn. Ons gezelschap
bestond onder anderen uit twee zeer fatsoenlijke jonge lieden,
eene knorrende matrone en een rabbijn die zich zeer
deftig aan de wacht voor een gelehrter uitgaf. Na lang
genoeg bij de wacht gecatechiseerd te hebben kwamen
wij eindelijk aan 't rijden. De weg bestaat geheel
uit eenen zandweg door heiden doch ten minsten
met die troost dat men hier en daar nog
bomen ziet en het gezicht over de hei niet oneindig is.
∙De herbergen waar men gedurig aan moet leggen
zijn niet veel beter dan varkens stallen, en de
postillons zijn de elendigste wezens die men zich verbeelen
kan die alleen voor schnaps en tabak leven en
met wien men niets kan uitvoeren. Te Frankenburg
vonden wij ten minsten nog een goed middagmaal en
kwamen eindelijk te Delmenhorst eene elendige stad
waarvan de poorten met dakpannen belegen zijn
en waar niets eenige aanlokkelijkheid aanbied. Van
hier ging het weder aan 't hossen tot wij eindelijk
eenen straatweg bereikten die nog vrij wat onaangenamer
was. Wij zagen eenen ouden Wachtthurm en genaakten
door eene laan de vrije hanzestad Bremen aan welks
poorten wij nog een half uur lang door een allerlastigste
commissaris wierden opgehouden. Na dit pijnigend
verhoor, dacht ik in vrijheid te zijn, doch ziet daar
komt ons een man uit naam der ovrigheid aanzeggen
dat wij ons in acht nemen moesten voor eenen
dollen hond die hier rond liep. Daar ik nu, van
ouder tot ouder een ingevreten afkeer tegen dolle
honden heb zoo bragt mij deze aankondiging in
eene verschrikkelijke verlegenheid. Ik durfde mij
niet na 't gerecommandeerde logement, dat nog ver
in de stad lag, begeven, en na eenen langen tweestrijd
liet ik mij in 't digtst bij zijnde logement brengen
waar alles mij dan maar gantsch niet bevalt, op
een kamertje op de vliering met ramen in 't lood en
alwaar de Noordhollandsche zindelijkheid juist niet
schijnt te heerschen; maar ik ben nu onder 't dak
en buiten vrees van dolle honden. Zie daar ook mijne
eenige troost en met de spreuk van hierna beter hoop
ik in te slapen.
∙'S ochtends Met deze heerlijke gedachten sliep ik in
en weldra kon ik nog slapen, nog het in mijne rustplaats
langer uithouden, zoo dat ik weldra over de kamer
heen en weder liep, en zeer wijsgeerig op een stoel
ging zitten en aldaar op de aankomst van den
morgen wachtte, terwijl de stormwind huilde, mijn
gedevaliseerde ramen deed kletteren en een hout
bord dat ook voor raam moest dienen met ontzettende
kracht in de kamer nederdonderde. Eindelijk overwon
de natuur ik sliep nog in, en des morgens groette
ik mijne vriendelijke waardin, en redde mij zoo spoedig
mogelijk uit dit hol.
De Stad.
In den heiligsten ijver liep ik mijn heerlijk logis uit
en zie daar, daar bevond ik mij in eens midden in de
stad Bremen. Het gezigt van eene drukke, na zoo
veele stille steden verraste mij. Ik was nu in de
Altstad dezelve bestaat meestal uit grote straten,
waarvan de langen Strasse de voornaamste is.
De bouworde is hier geheel anders als bij ons. De huizen
zijn onregelmatig en alle met uitstekken uitgetimmerd.
Hier en dar ziet men zeer schone hôtels. Gewoel van
koetsen en sleden ziet men hier niet, alles bestaat
uit wandelaars. De vrouwen lopen met zwarte mantels
over thoofd en die welke de groentens verkopen dragen
dezelve in ontzaggelijke manden op het hoofd. Alles
is hier egter ten uitersten druk en levendig en
dit verschilde zeer veel bij Oldenburg. Iets hetgeen
den vreemdeling bij zijne reize door deze quartieren
zeer treft is het onderscheid van 't geld, dewijl men
gedurig weder andere munt aantreft, nu Hollandsch,
dan Pruissisch dan Oldenburgsch, en dan Bremensch.
Te Bremen rekent men meest met Groten waarvan
er 72 op een Daler gaan 't geen in de daad eene zeer
ongemakkelijke rekening is.
Het Museum.
Dit gebouw, dat door eenen fraaien gevel met kolommen
uitmunt, en gelijk Felix, eenen hulde is, door bijzondere
personen aan de wetenschappen toegebragt. Ik kreeg
de vergunning om dit gebouw, aan een gezelschap toe-
behorende, te bezigtigen, onder het geleide van eenen
Professor of Oeconom die in de daad een duitsche van
Varik was. Wij traden in eene grote kamer, van alle
zijden met kasten bezet. Wij begonnen met den
mensch van zijne eerste wording tot aan zijne komst
in 't licht te bezichtigen. Nu volgden eenige monsterachtige
geboortens en vervolgens het foetus van bijna alle
viervoetige dieren tot zelfs den hippopotamus 't geen
zeer belangrijk was. Onder de tweeslachtige gediertens
zag ik de Eneas rat, de buidelrat, de pipa die zijn
kinderen door den rug baart, eenen jongen kaiman en verder
de gehele geschiedenis van de hollandsche en Amerikaansche
kikvorsch in eene opvolging van glazen 't geen indedaad
zeer opmerkenswaardig was. De verzameling van
slangen was zeer schoon en de professor nam
alles uit de kast om mij zulks te tonen en uitteleggen
terwijl men bij Van Marum den vreemdeling voor eene
grote kast laat staan uit welk Cabinet hij dan
ook even dom uittreed als hij daar gekomen is.
Nu volgde eene verzameling visschen, waaronder ook
zeer merkwaardige waren: als de electrische visch,
de zaag visch, eene grote verscheidenheid van haaien
in derzelver wording, geboorte en groei. Van minder
belang was het cabinet vogels. Er waren zeer schone
stukken doch dezelve waren niet schoon gerangschikt
en niet zeer voltallig, gelijk ook de viervoetige dieren,
onder dewelke echter vele schoon waren. Meer verwonde-
ring verdient het kabinet torren en vooral dat der
kapellen 't geen overheerlijk en met veel smaak
gerangschikt was. In 't midden der kamer vind
men eene zeer uitgebreide verzameling Mineraliën,
versteeningen, een verschrikkelijk stuk barnsteen
en voorts eene zeer goede verzameling van hoorns en
schelpen, zoodat men hier de verzameling van
't dieren en mineraalrijk geheel volmaakt vind.
Hierbij was nu nog gevoegd een geheel cabinet van
natuurkundige werktuigen, dat zich meest tot zeer
gewone stukken bepaalde en tegen dat van Felix
volstrekt niet opwoog. 'T geen mij het meeste trof was
eene lugtpomp, volgens 't model zoo als zij door Otto
van Guericke het eerst gebruikt was geweest. De
Electriseer machine was klein en met eenen glazen bol.
Onder de nagemaakte kunstwerken en fabrieken
in hout was veel schoons zoo als eene zeer aardige
navolging van een stoommachine, van den vuurtoren
bij Bremen door de Franschen onder voorwendsel
dat zij tot verstand houding met den vijand diende
afgebrand. Voorts het model van een spiegelfabriek en
van een waterwerk: die in de daad ten hoogste in
vernuftig waren. Ook nog de afbeelding van eene
sluis aan 't holsteinsche kanaal.
Hierna leidde de Professor mij in eene kamer waar
men eenige zeldzaamheden vond die in de daad weinig
betekenden en in den trant van die van Kleinenberg
waren. Eene verzameling van schoenen bij alle volkeren
van gewerkte stukken in elpenbeen, in ijzer, ge-
werkte struisvogel-eieren etc.
Eindelijk kwamen wij op de bibliotheek die geheel
ten dienste der leden en vrij uitgebreid is. Veel bijzonders
zag ik er niet behalven een heerlijke Buffon. Met
genoegen zag ik een vak aan onze Vaderlandsche geschiedenis
en herkende onzen Wagenaar waarin ik echter niet
geloof dat deze heeren zich dood studeeren.
Nu kwam het op het afscheid aan. Ik was hierover
verlegen, en vroeg naar eenen bedienden [onl. Gotisch]
zeide de Professor, en verklaarde dat
hij nooit minder dan eenen Thaler nam. Ik gaf
kem een paket van 72 Groot dat hij in de daad
wel verdiend had, door dien wij bijna een geheel
Cursus van Natuurkunde en Natuurlijke historie
gehouden hadden en wij namen zeer te vreden
afscheid van elkander.
De Beurs.
Ik had mij ook naar deze beurs begeven die indedaad
als gebouw niet veel betekende, en waarop het vrij
donker is, toen
ik plotseling terwijl ik naar een bekend gezigt zogt
den heer V.L. ontmoette welke ontmoeting voor mij
het verblijf in Bremen zeer veraangenaamde. Deze
beurs is mij bij nader beschouwing tog nog beter
bevallen. Het is een grote zaal geheel overdekt en
alleen door vensters verligt.
De Wallen.
Hij die Bremen gezien, en deszelfs wallen overgeslagen
heeft, heeft waarlijk niets van deze plaats gezien.
Wanneer men om deze wallen denkt, verbeele men
zig geene gemene wallen zooals men dezelve op vele
plaatsen ziet maar men stelle zich het hoogste
ideaal van eenen wal voor, dat is: eene volmaakte
wandeling, langs heerlijke bloemperken, of onder Acacias
aan den oever van 't water, op eenen grond geheel uit
hoogtens en laagtens bestaande. Overal vind men
rustbanken en op dezelve gezeten zou men zich eerder
midden in eene schone buitenplaats dan op den wal
eener stad wanen. De bomen slegts voor weinige jaren
hier geplaatst, zijn reeds zeer schoon opgewassen en
deze wallen, waarvan ik veel gehoord had hebben indedaad
mijne verwachting nog verre overtroffen.
De Dom.
Dewijl het Zondag was nam ik deze gelegenheid waar
om de grootste Kerk dezer stad te bezigtigen. Dit Gothisch
gebouw staat op de grote markt. De hoge toren is een
vierkante massa zonder eenigen smaak. Van binnen
zoude men aan het outer geloven dat zij eene
Roomsche kerk was daar zij egter door de Lutherschen bediend
word. Men vind hier de allergrootste smakelooste
opeenstapeling van vercierselen, schilderstukken,
basreliefs in steen en hout, en bonte graftombes, die
ik ooit gezien heb. Sommige stukken dragen blijken
van de allergrootste kindscheid der kunst. De
predikstoel is met gekleurde heiligen gemonteerd
en schijnt uit een banketbakkers winkel gestolen
te zijn. Niets was heerlijker dan eene afbeelding van
alle de beroemde vrouwen uit de H.S. met blote
boezems en elegante strohoeden. De dames zitten
hier in zeer gemakkelijke leuningstoelen, en de
heeren agter tralievengsters zoo dat alles in deze
kerk bijna opzettelijk tot den dienst van Morpheus
schijnt ingerigt te zijn. Alles is moffisch in den
hoogsten graad. Alle vercierselen drukken verschrikkelijk
zonder iets te treffen, en de zucht om alles fraai te
maken heeft zelfs het stukadoorsel van het
anderszints schone gewelf met bessensapkleur doen
afschilderen.
Steinere Roland.
Bij het raadhuis verheft zich een Colossaal beeld met
schild en sabel gewapend, waarbij de reus uit het
Doolhof eigentlijk maar een Davidje is. Reuzenachtiger
beeld heb ik nimmer gezien. Men ziet spoedig dat het
geen werkstuk van de eeuw van Phidias of van
Michel Angelo zij. Wie de afgebeelde persoon zij weet
ik niet doch wel dat hij als een tegenstuk naast den
Apollo moest geplaatst worden om een ideaal van
onbevallige formen op te leveren. Misschien is het
ook wel de grote held van Roncevaux door Ariosto
vereeuwigd wien men weleer te Amsterdam een diergelijk
beeld had opgerigt - doch dit is slechts eene gissing.
De Rathskeller.
Dit is eene inrigting waarvan wij in Holland geen
denkbeeld hebben. Men daalt door een trap in eenen
zeer ruimen kelder: geheel met vaten wijn vervuld.
In verschillende nissen zijn ontzaggelijke stukken.
De oudste wijn is die welke 200 jaar oud is. Dezelve is
alleen voor kranken op een certificaat van den geneesheer
verkrijgbaar. Men ziet onderanderen een vat dat 120
oxhoofden bevat en welks omtrek verschrikkelijk groot is.
Dit grote vat en meer anderen, zijn met wapens schilderijen
en verguldsels versierd. Verder heeft men hier eene
grote menigte kleine kamertjes even als die in de
wafelkraam: waarin men op zijn gemak zich absenteren
kan. Men bewaart hier alleen Rhijnwijn en dient
hier bij voor grote krengels of krakelingen. De wijn die
wij dronken kosten slechts agtien groot de halve fles
en betekent dus niet veel. Deze geheel inrigting
egter is ten uitersten zonderling.
De Wandeling.
Om onzen Zondag middag te besteden wandelden wij de
poort uit en kwamen na eene zeer lieve wandeling langs
eenen zeer bevalligen weg, in eenen openbaren tuin die
veel na diegenen geleek die om Amsterdam leggen doch
waarin echter veel smaak heerschte en waar het
gezelschap schitterender was. De heeren kwamen meest te
paard, en de dames in de bevallige korfwagens. Het gezigt
was hier zeer levendig. Men vond hier en daar schone vrouwen
en alle kledingen waren zeer net. Alle de vrouwen workten
of breidden het geen mij bij den eersten opslag zeer
verwonderde. Verderop moet de landstreek nog schoner
zijn doch voor op eenen zoo korten afstand van eene
stad was zij in de daad zeer bevallig.
De Neustad
Neem eenen vreemdeling en plaats hem plotseling in
de Altstad van Bremen. Wat ziet hij? Naauwe straten
en hoge huizen, en zeer weinig dat hem aan eene
landelijke buitenachtige stad doet denken. Plaats hem
daarentegen in de Neustad en hij ziet iets geheel verschillends.
Een breed en aangenaam voetpad aan de oevers der Weser,
overal heerlijke gezichten op de Alt stad, grote en nieuwe
huizen en hier en daar zeer fraaie tuinen en reien bomen
t geen dit gedeelte der stad schoon meer afgelegen
vrij wat bevalliger maakt dan 't andere. De Weser
verdeelt Bremen in drie deelen. Tusschen de Alt- en
Neustad ligt een soort van eiland gevormd door den
Weser en een rivier die deze bij Bremen ontspringt
zich naderhand weder in de Weser stort en onder
de naam van Kleine Weser bekend is. Over deze armen
leggen bruggen die door geene bijzondere bouworde
uitmuntten doch van dewelke het uit zicht echter zeer
aangenaam is.
Olyfabriek.
Ik zag hier eene Olyfabriek die geheel van de Zaandamsche
onderscheiden is, hier word niets door wind, maar alles door
paarden gedaan. Het zaad, bij halve lasten verdeeld
valt eerst naar beneden, en wordt onder weg door ijzere
raderen gekneusd. Vervolgens wordt het geplet onder
steenen die ieder door twee paarden in beweging gebragt
worden. Dan wordt het zaad gewarmd, in doeken gedaan
en in plaats van onder stampers onder zeer grote en
zware hefbomen gebragt, welke door raders en handspaken
opgeligt worden, en die dan geheel de oly er uit perssen
en het was eene vaste berekening dat hierin als men
dag en nacht doorwerkte jaarlijks driehonderd lasten
konden verwerkt worden.
De Bley keller.
Zie daar in de daad, eene zeer zonderlinge merkwaardigheid.
Men voert u in eenen kelder onder den groten Dom
welke de eigenschap bezit om de lijken die in deszelfs
gewelven geplaatst worden, geene verrotting maar slechts
eene verdroging te doen ondergaan. Ten bewijze hiervan
toont men u verscheiden lijken hier bewaard en deze
kunstbeschouwing is indedaad meer zonderling dan
aangenaam. Deze lijken zijn dan ook indedaad geheel
verdroogd en volstrekt bijna hout geworden. Het gezigt,
de hairen zelfs alles kan nog volmaakt onderscheiden worden
en deze eigenschap is zeer zonderling ja misschien de
zelfde als die van de holen waarin de oude Egptenaren
hunne Mummies bewaarden.
De Tyssenrathsteich.
Hoe, zal men zeggen, dit is een wonderlijke naam. Dit is
zij en tevens historieel. Zij ontleent haar naam van
eenen zekeren Tys die in het tuchthuis gezeten hebbende
gezworen had zich op de stad Bremen te zullen
wreken en zulks bewerkstelligen wilde door het doorsteken
der Wezerdijk waardoor een groot gedeelte der stad onder
water gelopen zou zijn. Hij wierd op heterdaad betrapt
en ter zelver plaatse geradbraakt. Thans levert deze
Dijk eene aangename wandeling langs de rivier op. Ik
deed dezelve bij overheerlijk weder en het schijnsel der
maan, zij beviel mij uitmuntend. Hierna wandelden
wij over de buitenwallen die niet minder schoon als de
binnenwallen zijn en met dezelve een overeenstemmend
geheel uitmaakten.
Eindelijk belandden wij in een geillumineerde tuin alwaar
de sleutel der stad Bremen pragtig verlicht was. Men
had hier ook bal doch men deed niets dan walsen en
nog het getal nog de schoonheid der Dames was
zeer treffend.
Het grote Waterrad.
Het grote waterrad vind men bij de grote brug in een
daartoe vervaardigd gebouw. Men moet een trap beklim-
men om hetzelve in zijnen geheelen luister te aanschou-
wen. Dit rad, door den stroom der Wezer voortgedreven,
schept daaruit het water en stort hetzelve in eenen
vergaarbak waaruit hetzelve door pijpen in de woningen
van alle burgers loopt en geheel Bremen met water
voorziet. Het heeft Vierenvijftig voet in Diameter.
Bij dezelfde brug vind men vijf a zes kleine korenmolens
welke voor den brug liggen en allen door den stroom der rivier
voortgedreven worden.
De Vauxhall en de Beau-monde.
Een bewijs dat de Duitschers en dus ook de Bremers in
't algemeen meer liefhebbers van volhouden en uitgaan dan
wel onze landgenoten zijn is dat men hier 's middags en
dit zelfs in de week altijd op de eene of andere wijze
uit huis moet, en daar de middagen hier om drie vier
uren beginnen, zoo zijn dezelve nog van veel meer
belang dan wel bij ons. Natuurlijk moet ook de vreemdeling
zich in die gewoontens schikken. Zoo stapte ik op eenen
avond na een soort van Vauxhall die in eenen zeer
uitgebreiden tuin te vinden was. De zaal was zeer groot
en de tuin geheel verlicht. Het getal der heeren overtrof
zeer verre dat der dames. In 't midden des tuins verhief
zich een tempel en een kanonschot kondigde een
vuurwerk aan dat mij goed beviel en dat indedaad zeer goed gelukte.
Op eenen anderen dag voerde men ons weder in eenen
onaanzienlijken tuin buiten de Neustad en hier vond men
nu juist de gehele beau-monde van Bremen vereenigd. De
goddelijke toonkunst liet zich duchtig horen. Ik had
het genoegen in een zeer belangrijk huisgezin geintroduceerd
te worden en ik geloof dat indien men slechts eenige
kennis te Bremen heeft men zich aldaar niet behoeft
te vervelen.
Mengelingen.
Bremen is nu weder eene vrije hanzestad geworden
in zoo verre zulk eene stad vrij kan zijn. Zij word geregeerd
door vier burgemeesters en vierentwintig leden van
den hoogwijzen Raad een eerepost aan welke de
hoogwijsheid per privilegie verbonden is. Zij word verdedigd
door een corps dappere Hanseaten en door eene nog
dapperer burgergarde. Een 1/3 gereformeerden
hebben hier steeds 2/3 Lutherschen de wet gesteld
waaruit interessante processen ontstaan zijn, die egter
onder de fransche regeering in een eeuwig niet verdwenen
zijn.
Over bewoners kan men na een verblijf van vijf dagen
weinig oordelen. Over de stad kan men zulks beter
doen en dan kan ik onder anderen zeggen dat de
Altstad mij goed en de Neustad mij zéer goed bevallen
is en dat zij die in de schone huizen aan den wal
wonen waarlijk met den eenen voet in 't paradijs staan.
Men vind aan den Wal ook nog een gebouw aan een
gezelschap toegewijd de Union genoemd alwaar men
verscheiden vertrekken vind met den uitersten smaak
gemeubileerd en voor gezelschappelijk vermaak
geschikt terwijl een Lesezimmer met de afbeeldingen
der grootste Duitschers versierd in eene uitgezogte
bibliotheek die werken aanbied die zoo in Duitschland
als elders regt op de onsterflijkheid verkregen hebben.
'S winters heeft men hier concerts theaters en
bals. De schouwburg is met zeer veel smaak gebouwd.
De wachthuizen aan de poorten zijn indedaad kleine
paleizen.
De Grote Reis in den Postwagen
Ik had in Bremen weder kennissen gemaakt en indien ik
aldaar nog eenigen tijd had moeten blijven zou ik het daar
zeer wel hebben kunnen uithouden doch mijn pligt
gebood mij te vertrekken. Ik besloot om het dan op Overijssel
aan te zetten bestelde eene plaats in de osnabrugsche postwagen
met besluit om deze wijze van reizen, p. dag en nacht,
ook eens te beproeven. Te negen uur 's avonds nam
ik afscheid van Bremen en stapte in eene donkere kast
welker beweging ik spoedig aan het verschrikkelijk stoten
bemerkte. Ik had tot gezelschap een jong krijgsheld die
mede de vanen van Europas vrijheid voor de wallen
van Parijs geplant had, en die nu aan den ouderlijken
haard op zijne laauwren ging rusten. Alles was dus
vrij stil tot de aankomst van eene reizende Soubrette uit
Hamburg alles in beweging bragt dewijl haar bijzijn (
ofschoon men van hare gelaatstrekken bij 't nachtlijk
duister weinig onderscheiden kon) onzen jongen Mars
zoodanig in vuur en vlam zette dat de phlegmatieke
Hollander bijna volstrekt geene gelegenheid tot
rusten verkreeg. Nu en dan stapten wij uit onze
kast en hadden moeite genoeg om de menschen bij
dewelke wij aan kwamen op te jagen en tot het geven
van licht of koffy te bewegen. Eindelijk brak de
langgewenschte dag aan en vertoonde mij het heerlijk
equipage waarin wij ons bevonden. Het ergste was
dat men hier bijna niet om zich heen kon zien door
de kleinheid en laagte der openingen. Trouwens hier
aan was weinig verloren dewijl er om ons heen niets
anders te zien was dan de barste hei die men zig
verbelen kan afgewisseld door elendige dorpen die
malkander op een hair geleken. Tegen den middag
kwamen wij te Diepholz aan, en ontfingen daar het
troostrijk berigt dat wij hier de eerste vijf a zes uur tot
aan den aankomst der Hanoversche postwagen blijven
konden. Veel heils was hier niet te halen. Het plaatsje
zag er diep elendig uit. Lectuur, slaap en het eten van
een bedorven hoen maakten mijne bezigheid uit, tot
wij eindelijk (de hemel zij dank), vertrokken. De hanoversche
postwagen bragt ons eene vrouw mede, die weldra bemerkte
dat hare pakkagie achtergebleven was en het arme
mensch moest als wijlen Jacoba van Beieren een ros
beklimmen en moest bij vrij frisch weder in eene postillons-
jas gehuld, weder terugrijden. Deze nacht begunstigde
ons de fortuin bijzonder door het beschikken van een
heerlijk avondeeten dat wij in eene schamele hut aantrof-
fen, en door het toezenden van eene zachte rust in een
bed dat wij ons zelve uit zakken gevormd hadden.
Bij het aanbreken van den dageraad bevond ik dat
wij op eenen berg waren die eindelijk een einde stelde
aan die verschrikkelijke hei welke niet opgehouden
had ons te vervelen. In een oogenblik was ik naar
beneden en wie was meer verrukt dan ik toen ik
de heerlijkste landstreek aan mijne voeten zag uit-
gespreid. Overal bergen en hoogtens, meest door statige
wouden bekroond, overal de bevalligste gezichten, de heerlijk-
ste eiken bomen, eene natuur zoo romanesk als ik
dezelve bijna nog nooit gezien had, dit alles bragt mij
in verbazing. Ik wandelde den weg na Osnabrug en
overal was ik op nieuw getroffen door de schone
ligging dezer plaats. Op den laatsten berg geklommen
ziet men de stad voor zich in eene vallei leggen en
dit gezigt is in de daad uitstekend. Eindelijk bereikte
ik de stad zelf die mij zeer goed beviel. Drie torens
doen in dezelve de bisschoopelijke stad herkennen.
De huizen zijn hier gelijk overal in
Duitschland bepleisterd, en dan met verschillende kleuren
opgeschilderd.
't geen een lagchend gezicht op levert. Om den tijd die
mij hier overschoot te besteden, bezag ik de beroemde
zaal waarin het lot van Europa beslist, en de bekende
vrede van Munster gesloten wierd die het lot van
Duitschland vestigde. Alle bijzonderheden wierden hier
bewaard: de kussens waarop de hoogadelijke posteriores
der gezanten zig neergevleid hadden, hunne afbeeldingen
drinkbeker met wapens etc. Het is egter te verwonderen
hoe toen de grootste staatslieden van Europa in zulk
een elendig vertrek bij elkander gekomen zijn, met
steenen bakken geplaveid, en waarin nu de minsten
Commis van eenen Minister geen audientie zou willen
geven. Het verheugde mij deze beroemde plaats gezien
te hebben doch ik geloof gewis dat de heeren afgezanten
op 't congres te wenen wel voor een beter locaal zullen
gezorgd hebben. Na dit bezag ik nog den Dom die hier
eene Roomsche Kerk was en die ook op eene verschrikkelijke
wijze met vercierselen was opgevuld die geenen bijzonderen
smaak kenteekenden. De bouworde van 't choir beviel
mij. Verder zag ik nog van buiten het slot dat mij
niet zeer trok, en tot welks binnenste ik niet door
kon dringen. Osnabrug behoort nu onder Hanover waarover
de inwoners ten uitersten wel te vreden zijn. De linnen-
handel is hier van belang en de welvaart algemeen.
Eindelijk steeg ik na eenige uren oponthoud weder
in den postwagen die bij den vorigen nog zeer afviel
en die, meer tot het vervoeren der goederen dan der
menschen geschikt, den armen passagier ten uitersten
afmartelde en lang zal ik de onaangename aandoeningen
onthouden die dat liefelijke rijtuig bij 't overtrekken van
steenachtige gronden deed gevoelen. Onze eerste Station
tot aan Ibbenbuhren beviel mij ten uitersten. Alles
was hier schoon en schilderachtig. Wij reden over eenen
zeer groten en hogen berg den schwarzberg genaamd,
en op diergelijke togten genoten gezichten moeten den Hollander voor wien
zij iets vreemds zijn, altoos verrukken. Verder versiert
het dorp Lotte en overvloed van geboomte dezen bevalligen
bergweg en dit alles liet bij mij van Osnabrug en zijne
omstreken een aangenaam herdenken na. Tegen den
avond kwamen wij te Ibbenbuhren, een zeer net
plaatsje aan. Mijn krijgsheld met wien ik het
over weg zeer goed had kunnen schikken hield
hier halte. Alle passagiers vertrokken, en ik bleef
geheel alleen over. Na lang vergeefs smeken aan
den postmeester om voortgang of geheel blijven
vertrok ik met eenen Schirmmeester die mij slechts
tot halfweg begeleidde. Deze wagen was van voren
geopend en de lucht was ten uitersten koel. Er was
geene bedekking en bij iedere inslaping wierd ik
steeds zeer onzacht gewekt. Eindelijk nam ik
mijn toevlucht tot eenen haverzak en hierover
gekromd bragt ik in eene volkomene apathie den
nacht door, slechts nu en dan door eenige bijzonderheden
gewekt, zooals de aankomst in eene elendige kroeg
het verdwalen en vastzitten aan eenen slagboom, en
het overspannen der paarden bij welke laatste
gelegenheid ik alleen met den Postillon overbleef. De
rid was zoo langzaam dat het kleinste kind ons had
kunnen voorbij lopen en de diepste stilte omgaf ons in
't midden van eene uitgestrekte hei of in kleine
bosschen bij het duister der middernacht terwijl het geld
dat wij met ons voerden misschien het fortuin van
honderden had kunnen maken. Om nu dit toneel te
volmaken hadden wij nog fluitende of aanvallende
rovers moeten zien doch deze bleven gelukkig weg
en wij kwamen te Reine aan na vier uur gaans in
zes uur afgeleid te hebben 't geen in de daad verbazend
snel was. Ik dankte den hemel dat ik het zoo ver
gebragt had, maakte zoo veel geweld bij den postmeester
dat de deur eindelijk open ging viel toen op zijn
canapé in slaap tot dat wij verder moesten. Toen
was ik weer op bekende gronden. De opkomende zon
verlevendigde alles en ik bereed den weg mij reeds
door mijne wandelingen bekend. Nu kwam ik
weder te Bentheim en te Gilhuis en bewonderde
die gezichten die mij reeds vroeger getroffen hadden.
Nogmaals troffen mij die rots klompen die de ruwe
hand der natuur bij het slot te Bentheim op elkander
gestapeld heeft. Bij Bentheim is de laatste dier
rotsachtige bergen die zich verder in Duitschland
uitstrekken. Daarentegen bestond de berg die wij
den vorigen dag bij Ibbenbuhren overtrokken
geheel uit steenkool mijnen die grotendeels de
welvaart van de inwoners dier streken uitmaken.
Het grondgebied der verschillende mogendheden is hier
zeer onder elkanderen verward. Osnabrug behoort
aan Hanover, Reine aan Pruissen, Bentheim aan
Hanover, en eindelijk betrad ik aan de oevers
van den Dinkel na vier weken afzijns het
grondgebied van 't vaderland en het was met dezelfde
vreugd van Hollander te zijn. Met een gezelschap
van vrouwen eene vrolijken schirmmeester en goed
Overijsselsch span reden wij nu met vermeerderde
snelheid, over Oldenzaal en Hengelo, en bereikten bij
het vallen der nacht, Delden. Hier nam ik afscheid
van den dierbaren postwagen en gevoelde, na drie dagen
en drie nachten in dezelve doorgebragt te hebben dubbeld
de waarde der rust.
Besluit.
Nu waren ook de voornaamste ontmoetingen voorbij
en ik bevond mij weder op den vaderlandschen grond.
Den volgenden morgen stapte ik door eenen Deldenschen
drager vergezeld over de bekende vlaktens naar
Almelo. Hier vertoefde ik eenige dagen gelijk Hannibal
te Capua doch ik kwam beter van daar. Dewijl ik in
mijne vorige beschrijvingen reeds zeer over deze plaatsen
uitgewijd heb zoo zal ik nu daarvan niets meer melden
als alleen dat ik aldaar in den kring der vriendschap
van gezellig genoegen zeer aangename dagen doorbragt.
Mijne reis van daar naar Amstels wallen wierd
door geene bijzondere lotgevallen gekenmerkt. Te
Deventer maakte ik kennis met een beminnenswaardig
huisgezin. Aldaar betreurde ik de verschrikkelijke
verwoestingen, gevolgen van den Oorlog en zag met
droefheid overal de Kentekenen der verwoesting en
eene woeste vlakte op de plaats waar weleer de
statige bomen van den worp als zuilen van den
hemel hunnen prachtvollen luister vertoond hadden.
De Diligence en de Nachtschuit bragten mij aan
de Beerebijt waar ik, na zes weken afzijn
weder den grond van mijne vaderstad betrad en mij
met het strelend herdenken aan eene aangename
reis verheugde.
Bijlagen.
1 Logementen
Zwol. Faber Hof van Holland goed weinig conversatie
geregelde betaling
Groningen Nieuwe Munster wed. Waren niet extra doch echter
redelijk goed en billijk
Weender Pannenburg de Wijnberg burgerlijk doch
extra net en vrij billijk
Leer Van Stoll Hartog van Oldenburg
niet brillant maar goed hupsche lieden en vriendelijke behandeling
Emden De Zon bij Van Doolen
vrij slordig onbevallige menschen
Norden bij Voss
Jonge hupsche lieden goede behandeling doch vrij duur
Esens Wed.Redolfe inde Druif
Zoo lang ik daar was zeer net en uiterst billijk
Jever de wed. Hammerschmidt
goede bediening het huis vervallen en onaanzienlijk
Varel bij la Croix
in eene grootsche manier zeer vrolijk en zeer geregeld
Oldenburg bij Meyer
vrij wel en billijk
Bremen De Posthoorn
beneden alle critiq
Vorweck am Geeren
ten uitersten net best en billijk
Osnabrug De Roomsche Keizer is het beste logement
Delden Posthuis goed en billijk
Almelo Van Heek Posthuis
burgerlijk doch goed
Deventer Duits Wapen van Overijssel best gelijk altijd
2 Reisroute
Aug.
D. 2 Amsterdam - Zwol p. diligence
W. 3 Zwol.
D. 4 Zwol - Groningen p. diligence
V. 5 Groningen - Winschoten p. trekschuit
Winschoten - Nieuwe Schans p. Trekschuit
Nieuwe Schans - Weender p. rijtuig
Z. 6 Weender
Z. 7 Weender - Halte rijtuig. Weender - Leer te voet
M. 8 [accolade achter 8 en 9] Leer
D. 9
W. 10 Leer - Emden p. rijtuig
D. 11 Emden - Norden p. rijtuig
V. 12 Norden
Z. 13 Norden - Nordenei p. schip en terug
Z. 1 Norden - Esens p. rijtuig
M. 15 Esens - Harlingersyhl. Carolinersyhl p. rijtuig
D. 16 Esens
W. 17 Esens - Witmund p. rijtuig Witmund - Jever per voet
D. 18 Jever
V. 19 Jever - Horumersyhl p. rijtuig
Z. 20 Horumersyhl - Jever p. rijtuig
Z. 21 Jever - Varel p. rijtuig
M. 22 accolade achter 22 en 23] Varel
D. 23
W. 24 Varel - Oldenburg p. rijtuig
D. 25 Oldenburg - Zwischenahn en terug te voet
V. 26 Oldenburg - Bremen p. Postwagen
Z. 27 [accolade achter 27 t/m 30] Bremen
Z. 28
M. 29
D. 30
W. 31
Sept.
D. 1 [accolade achter 1-3] v. Bremen over Osnabrug na Delden p. Postwagen
V. 2
Z. 3
Z. 4 v. Delden - Almelo te voet
M. 5 [accolade achter 5 t/m 11] Almelo
D. 6
W. 7
D. 8
V.9
Z. 10
Z. 11
M. 12 Almelo - Deventer p. Postwagen
D. 13 Deventer - Utrecht p. Diligence
Utrecht - Amsterdam p. Trekschuit
3 Gelogeerd in de volgende plaatsen
Zwol 2 Nachten | Horum 1 | Deventer 1 |
Groningen 1 | Varel 3 | Nachtschuit 1 [hieronder een streep] |
Weender 2 | Oldenburg 2 | 44 Nachten |
Leer 3 | Bremen 6 | |
Emden 2 | Postwagen 3 | |
Norden 3 | Delden 1 | |
Esens 3 | Almelo 7 | |
Jever 3 |
4 Bezochte plaatsen
Abcou. Baambrug. Loenen BreukelenUtrecht
Bilt. Amersfoort Nieuwkerk Putten Leuvekken Souren
Vierhouten Delle Zwol
Hasselt Zwartsluis Meppel Dieverbrug Assen Smilde
Vries Haren Helpen Groningen
Hoek Zuidbroek ScheemteWinschoten Winschoterzijl
Nieuwe Schans Bonda Weender
Stapelmohr Halte OortLeer Loga
OldersumEmden
Hout WierdaNorden Norderei
Nesmersyl Dornumersyl WestaccumersylEsens
Darne Burhave Witmund Asel Jever
Horum Hoeksyl Mariensyl Neustad Godens BoxhornVarel
[alinea?]RaststadOldenburg Zwischenahn
Lenthen Frankenthal DelmenhorstBremen
Bassum Warendorf, Diepholz Lemvorde, Bamit,Osnabrug
Ibbenbuhren, Reine, Ohne Bentheim Oldenzaal Hengelo
Delden
Almelo Rijssen, Holten Deventer
Apeldoorn Voorthuizen Hoeflaken Amersfoort Utrecht Amsterdam
5 Afstanden
Amsterdam | Utrecht | 8 Uuren gaans |
U | Amersfoort | 4 |
A | Leuvekken | 6 |
L. | Zwol | 7 1/2 A. - Z. 25 1/2 |
Z. | Meppel | 6 |
M. | Dieverbrug | 5 |
D. | Assen | 5 |
A. | Groningen | 6 Z. - G. 22 |
G. | Winschoten | 7 |
W. | Nieuwe Schans | 3 |
N. | Weender | 2 1/2 |
W. | Halte | 2 2 terug |
W. | Leer | 1 1/2 |
L. | Loga | 1/2 2 terug |
L. | Emden | 5 |
E. | Norden | 5 |
N. | Lutetsburg | 1 |
N. na 't strand | 1 1/2 n. t. st. Nordenei | 2 a 3 terug |
N. | Dornumersyhl | 2 1/2 |
D. | Esens | 1 1/2 |
E. | Harlingersyhl | 1 1/2} en terug |
H. | Carolinersyhl | 1 1/2} |
E. | Witmund | 3 |
W. | Jever | 1 1/2 |
W. | Jever | 1 1/2 |
J. | Horum | 3 |
H. | Hoeksyhl | 1 1/2 |
J. | Mariensyhl | 2 |
M. | Neustad. Godens | 1 |
N. | Boxhorn | 1 1/2 |
B. | Varel | 1 |
V. | Oldenburg | 6 |
O. | Zwischenahn | 3 terug |
O. | Linthen | 2 |
Uur | ||
L. | Frankenthal | 3 1/2 |
F. | Delmenhorst | 3 |
D. | Bremen | 2 |
B. | Diepholz | 16 |
D. | Osnabrug | 14 |
O. | Ibbenbuhren | 6 |
I. | Reine | 4 |
R. | Bentheim | 5 |
B. | Oldenzaal | 3 |
O. | Delden | 4 |
D. | Almelo | 2 |
A. | Deventer | 7 |
D. | Voorthuizen | 8 |
V. | Utrecht | 7 |
U. | Amsterdam | 8 |
6 Personen
Amst. - Zwol Bentinck. Juff. Slingeland Juff. Pluimer
Zwol Van Ommen 2 Gommarius Goudriaan
Zwol - Groningen Mekel. Juff. Eckhardt.
G. -Weender Poolman
W.L. Rosing en H. Rosing jr. W. Hesse en 3 Z. O. Hesse wed.
Van Mark, kap. Schmidt. de beeldhouwer, Jolles
Halte W. Herenberg
Leer Mev. Rahusen C. Rahusen en egt. W. Rahusen en egt.
D. Rahusen en H. K. Rahusen en H. Adriaan Kriegesman
Hero Muller en H. Mev. v. Hoorn en Baumgarten Schmidt
V. Oldenburg I. Rinken Mad. Stolz Schmidt te Weender
Emden Metger, Rodewyk, I. Benoit van Santen, P.C. Abegg
D. van Camminga T. Reimers, Escherhausen, Doden C.H.
Ringius P.I. Hebdom Grote, Wagner, Van Dolen
Mekelerkamp
Norden Voss en H. Comerus R.C. de Boer D.D. Strohman
R.D. Tilman R.H. Gorath Fischer R. Rahusen en H. Krie-
gesman, Unbescheid Mad. Escherhausen W. Borchers en E.
Cremer en H. Mad. Bucker
Dornumersyl Eylert Poppen
Esens Kriegsman H. en D. Museler Mad. Bel A. Bel.
Harlingersyl D.I. Mammen en H.H. Mammen
Carolinersyhl Mam. T. Meents, Onnen I. Onnen Postmeister
Jever C.W. Hammerschmidt en H.
en D., H.W. Hammerschmidt Wed. Hammerschmidt Ingenohl
Eylert Edens H.H.M. Luderts, Ingenohl, Curtius, Jaspers.
Horum I. Ohmstede en H.B. Ohmstede
Hoeksyhl M.D. Fockens en H.
Mariensyhl I.B. Lohe en H.
Neustad Godens Rosendaal
Kotterogenzröde Harmen Harms D.L Brahms, Z. en D.
Varel E. van Tungeln en H. wed. S.H. v. Tungeln C. Dincken
Gramberg, Spanhoofd, Lubberts Schumacher Matsens
Karstens La Croix
Oldenburg I.N. Hopken, Schroder, Schlôhmann Kleveman
Hoffmann Lalo Meyer Bollmann gids Kast te Zwischenahn
Mad. A. v. Oldenbroeck Dorschoff Roget
Bremen Albrechts I. Roeters v. Lennep Balcke Brand
C.H. Koepke, I.H. Clausing I.H. Meyers H. Cammert
Hagedorn Bercholz T. Hagedorn H. Hagedorn en H.
die doctoren , 3. demll. Moor Vorweck Waardenburg
Anton Albers 't hooft Victor Bayers Delden Van Heets
L.I. Weerman Motman
Almelo G. Coster I.H. Coster en H. H. Coster en H.G. C.I.
Coster Bet en Mina G. Coster en Huisvr. Manes Cato Hendrik
Coster Wed. ten Cate M. ten Cate C. ten Cate Bussenmaker
en[?] I. van Kalker en Zuster Ketje en L. Coster en Huisvr. 2 dochters
E. Hofkens L. Hofkens H. 3 Zr. N. Coster en H.A. Coster
D. v. Lennep en E. Engbers G. Bruins G.I. ten Brake
Bern. Ten Brake Benjamin ten Brake Wolter Hagedoorn
Arend Hagedoorn Manes ten Bruggenkate A.. Mollink
Hendrik ten Kate, I. ten Bruggenkate H. Quize C. Dale
G. Schimmelpenninck. Everdingen C. Dale G.I. Coster
H.I. Hule Herman Coster W. Dieleman Coster
Deventer Van Kalker en fam. Quyze. Duits. Rouffard
Bohr Budde Bloetderen
ik volg voorlopig de oplossing uit Gr. en Reizen; ? bij opl. R 26]
7. Uitgaaf.
Vert. te Amst. - 2 -
Fooi C. Postillons - 17 -
Vert. te Loenen - 10 -
" " te Amersfoort 1 8 -
Kerk te Nieuwkerk - 5 8
Vert. tot Zwol - 14 -
thuis brengen v. goed - 5 8
Vert. te Zwol briefpt. fooitjes 1 - -
Vert. te Zwol en fooi 4 8 -
Vracht na Groningen 8 2 -
Postgeld - 16 8
Vracht v. goed - 5 8
Vert. te Hasselt Dieverbrug Meppel Assen Vries 1 - -
Vert. te Groningen, fooi en vracht 2 16 -
Vracht na Winschoten f 1.4 vert. Hoek Scheemte 8 st. 1 12 -
Vracht na N. Schans 13 Vert. te W. f 1,- schans 6 1 19 -
Vracht na Weender 3 - -
[ " " ?] Halte 2 - -
Vert. te Weender f 5. 3 te Halte 4 na Leer -6- 6 3 -
Fooi bij Mev. Rahusen - 6 -
Vert. te Leer en fooi f 7 te Loga -6- 7 6 -
Wagen en vert. na Emden 2 - -
Vert. te Emden 6 14 -
Fooi van Emden na Norden 1 - -
Vracht na Nordenei en terug Baden Vertering 2 10 -
Vert. te Norden 9 14 -
Vracht na Esens 5 Vert. 10 st. vert. te Esens f 1.4 Fooi f 1 7 14 -
Vracht na Witmund 2. Fooi 12 st. vert. 6 2 18 -
Looper na Jever 18st. Barbier 12 st. 1 10 -
Fooi bij I.O. en C.W.H. 2 10 -
Laarzen 1 4 -
Vert. te Jever 5 10 -
Vracht na Varel 10 - -
Fooi. Vert. Fooi bij I.B.L. 2 - -
Vert. te Varel 4 10 -
Vracht na Oldenburg 10 - -
Geleider na Zwischenahn. Vert. Overvaart. Vert. op weg 4 15 -
Vert. te Oldenburg 6 15 -
Vracht na Bremen 3 10 -
Vert. te Frankenthal Delmenhorst Linthen. Postgeld 2 11 -
f 132 - 8
Transp. | 132 | - | 8 |
Museum | 2 | - | 8 |
Adresboek | 2 | - | - |
Fooi vert. diner divers vert. in de Posthoorn | 4 | 10 | - |
Rathskeller. 16 s. Knocken 6. Club 6 div. 4 | 2 | 8 | - |
Het grote waterrad 8 s. vert. f 1,10 divers. scheren | 3 | 2 | - |
Vert. te Bremen | 13 | - | - |
Vert. na Osnabrug | 8 | - | - |
Br. v. Amst ook te Jever Fooi | 2 | 10 | - |
Post, poortgeld Verteering tot Osnabrug wagengeld | 4 | 19 | - |
Vert. te Osnabrug | 1 | 10 | - |
Vracht tot Delden | 8 | - | - |
Nog te Osnabrug en fooi | 2 | 10 | - |
Vert. te Reine Post. geld. Bentheim Krake. | 3 | 4 | - |
Vert. te Delden | 2 | - | - |
Vracht v. Delden-Almelo | 1 | 2 | - |
Diverse vracht vert. Posthuis en Kermis | 3 | - | - |
diverse fooien f 2,4 bij I.H.C. 2.12 | 4 | 16 | - |
Briefpt. | 1 | 10 | - |
Vrachtpo. Postwagen naar Deventer f 2 vert. 10. vites. 10 s. | 3 | - | - |
Vert. te Deventer f 1. Diligence f 4.12 Postgeld 8 | 6 | - | - |
Vert. tot Amst. en Nachtschuit en Vracht d. Utrecht | 5 | 10 | - |
------------------- | |||
f 216 | 11 | 8 |
∙Septembre 1814[?]
∙Retour
∙À tous les coeurs bien nés que la patrie est chère.
∙Je sentis la vérité de ce vers en rentrant sur le territoire hollandais.
Mon coeur se gonfla de joie en foulant cette terre
chérie tant de fois arrosée par le sang des martyrs de
la liberté et qui après tant d'oppression éclairée par un
soleil plus propice commence à reprendre sa place parmi
les peuples de l'occident. Salut terre chérie où du moins
on voit régner encore quelques vertus où la lyre de
Bilderdijk et de Tollens charme les loisirs où les accens de
van der Palm élèvent l'âme vers Dieu et où la sensibilité pour les
beaux arts n'est point encore perdue. Salut ville natale où
le commerce peut encore fleurir sous l'égide de la bonne foi
où quelque étincelle de patriotisme couve encore sous les
décombres de la tyrannie. Non tu n'offriras point suivant les
prédictions de Niemeyer la triste image des ruines de
Palmyre non tant qu'il nous reste encore des bras pour travailler
ton pavillon sera respecté sur la surface des mers. Terre chérie
en rentrant dans ton sein on voyait la facilité de tes chaussées
la beauté de tes maisons de campagne la cultivation de
tes plaines la fertilité de ton sol la propriété de tes allées
l'aisance de tes habitans qui ne se glorifient d'être né dans
ton sein. Heureux celui qui fier de l'appui des sciences et du
courage peut pénétrer dans le sanctuaire de la nature qui
sur les cîmes du cimbonacio ou aux pieds des pyramides peut
contempler d'un œil hardi les secrets de la création ou la
révolution des siècles. Plus heureux celui qui après de légers
excursions peut retourner dans le sein de sa terre natale
qui voit la famille curieuse de réunir autour du foyer
accoutume et qui peut raconter en paix les périls qu'il a souffert
les plaisirs dont il a joui. Tel qu'un acteur qui arrive enfin
au point désiré ainsi il peut presser sur son sein sa famille
ravie. Heureux le jeune homme qui peut retourner du voyage
recevoir à bras ouvert les embrasses fermes d'un père qui comptait
les instans jusqu'à son arrivée qui fier de la pureté de son
cœur se peut livrer aux épanchemens d'une mère chérie et
qui goûtant de nouveaux plaisirs au sein de l'amitié peut
se glorifier d'être devenu plus digne de celle qui l'aime et qui
peut se flatter de presser un jour des baisers de flamme
sur cette bouche adorée. Non ego.
∙Kermès
∙C'était le kermès lors de mon arrivée et je ne me pardonnerais pas
si j'oubliais de citer cette année-ci quelques particularités qui
distinguent cette scène d'ennui débauche de dépense
et d'étalage. J'ai vu.
∙1. Le Rhinocéros
∙J'étais fort curieux de voir un quadrupède aussi renommé
que peu connu et je dois convenir que j'ai trouvé cet animal
plus singulier que beau. D'une eccessive longueur en comparaison
de sa hauteur il ne présente aucune illusion et s'enlève sur quatre
vilaines pattes un corps informe. Une grande tête un museau
qui ressemble à celui d'un cochon ne dictent dans lui
que de la stupidité tandis que ses [onl.] de tête continues
contre le pilles de sa prison ne montrent qu'un rage
impaissante. Sa peau qui est d'un cuir fort dur est
beaucoup moins belle qu'on se l'imaginerait et en juger par
les figures gravées. Celui-ci avait perdu sa corne sa
principale défense et sa principale singularité. En général
cet animal est remarquable plus que beau. Sans aucun génie
aucune [onl.] il ne présente aucun attrait aucun charme
on dit j'ai voulu voir le Rhinocéros je l'ai vu je n'irai point
le revoir.
∙2. L'Éléphant
∙Entre le Rhinocéros et l'Éléphant il y a autant de différence à
peu près qu'entre l'éléphant et l'homme. Ici tout est stupidité là
tout est intelligence. Ici tout est grossiereté là tout génie
le Rhinocéros n'offre qu'une masse informe l'éléphant offre
la légèreté combiné à la force. Celui qu'on nous montra
était fort petit encore mais d'une intelligence admirable.
Avec sa trompe il ramasse tout et réunit la délicatesse à
l'instinct. À flairer un homme il reconnaît s'il a quelques
fruits en poche il reconnaît la voix de son maître est
attentif à tout ce qui se passe en sa présence se couche
à terre pour recevoir son maître et remonte aussitôt avec lui ce qui
peut éclipser ces misérables fables si souvent
répétées et copiées concernant la chasse des eléphans
et qu'on trouve encore tant de fois dans des livres
réputés élémentaires.
∙3. la Ménagerie
∙Une quantité considérable d'oiseaux et de quadrupèdes de
babouins et de sapajous de colibris et de perroquets restera
toujours remarquables pour tout amateur de l'histoire naturelle
et lui présente toujours des objets intéressans.
∙4. Cabinet de figures de cire
∙Un étalage de toutes les puissances de l'Europe mêlé à quelques
autres personnages plus ou moins importans et plus ou
moins ressemblans et dans laquelle la famille D'Elbe n'est
pas oubliée. Damien Hessel à côté du grand turc et Gall
à côté de Marat. Cependant on y trouvait un peu plus de
goût qu'on trouve ordinairement dans de pareils cabinets.
∙5. Saqui. Qui n'a pas vu Mad. Saqui n'a rien vu. C'est la rivale
des Ravels et des furiosos. Je ne m'amuse jamais infiniment
à de pareilles représentations puisque j'y vois toujours une
hardiesse terrible un péril bravé plutôt que le triomphe de
l'art. Mad. Saqui faisait en effet des tours étonnans mais
pour moi je préfère chez une femme la grâce à la force. Les
danses sur deux cordes la grande ascension derrière une brouette
des sauts par-dessus un manteau qu'elle tient soi-même des danses
de tout genre enfin des tours de force terribles quelque fois plus
étonnans que beaux. Cependant on ne voyait pas cette grâce
enchanteresse cette simplicité qui caractérisait les furiosos.
Au contraire tout était étalage et ostentation. Les costumes étaient
superbes et si variés que dans le cours de deux soirées on ne
rencontrait pas les mêmes.
∙6. Cabinet d'ouvrages de Mécanique
∙Des mécaniques fort ingénieux des petits oiseaux chanteurs un
magicien répondant à des questions une pendule avec des
figures mouvantes etc.
∙7. Un Bœuf pesant à ce qu'on dit 3500 livres fort remarquable
par la beauté de ses formes et sa grandeur colossale jointe aux
dessin délicat.
∙8. Le Panharmonikon Un des objets qui a contribué à illustrer
cette foire. C'est un instrument construit avec beaucoup
d'élégance qui fait entendre dans diverses symphonies les
accens de tous les instrumens réunis. À ceci se joint un automate
trompette qui produit un son d'une précision et d'une force
remarquable enfin on voit à la manière de [onl.] Concordia
de Moskow où l'illusion est frappante. La salle dans l'Amstelstraat
fut le lieu de la représentation.
∙Singaleezen en Waterchineezen Le comble de la bêtise dans
lequel je faillis crever de rire. Une suite d'absurdités repoussantes
de prétentions mensongères enfin un spectacle qui ne vaut pas
la peine qu'on en fasse mention.
∙Het Monument
∙Zeer verwonderd was ik op de beurs onder het raam waaruit Zijne
Keizerlijke majesteit gelegen had een onaanzienlijk steentje
te zien met dit opschrift van Loots
∙Vorst Alexander sluit het krijgszwaard in de schede
∙En zegent Amstels beurs met eenen blik van vrede
∙Indien dit gedenkteken tot bewijs strekken moest tot den
bloeienden staat van ware smaak en dichtkunst dan zou
ons nakroost hierin geen gedenkstuk van de kunstlievende
negentiende eeuw vinden.
∙Markt
∙Aan onze markt is eene zeer grote omwenteling voorgevallen
wegens het meten der granen over hetwelke door de vreemdeling
sterk geklaagd wierd. Na de nu gemaakte verordeningen
klagen op hun beurt vele lieden aan de markt die bij de
vorige inrichting vrij wat meer partij vonden. Deze gebeurtenis
door de gevolgen die zij hebben kan echter voor de geschiedenis
des graanhandels zeer merkwaardig.
∙Annales des arts
∙Cette semaine mourut M. Kobell peintre. Quoi qu'on en puisse
dire on ne peut nier qu'il n'aît eu des talens et que comme
imitateur de Potter il ait fait en effet des tableaux dignes
de louange. On a beaucoup attaqué sa moralité. Il avait
toujours eu un grain de folie en tête et mourut enfin
complètement [onl.] enragé dans la maison des fous. Les panégyriques
ont pleuré sa mort avec beaucoup d'emphasie et il a joui
d'obsèques brillantes.
∙Parmi les autres événemens pour les arts on compte une
vente du cabinet de dessin possédé par Mnr. de Eyl Sluter. Le portrait
de ce personnage pose d'une manière pompeuse le frontispice de un
catalogue où il est entouré par des génies affligés. Il a été
homme de goût quoique sa collection ne soit pas du premier
ordre. À une vente de tableaux chez M. Boreel il n'y avait
que vingt tableaux mais presque tous exquis qui ont
rapporté f 30 m. Un ruisdaal que d'autres amateurs disaient
ne point vouloir recevoir en cadeau a valu f 45 m[?].
∙Littérature
∙Muller Geschichte der Schweizer 9 v.
∙Cà est une histoire tout à fait différente des autres qu'on lit
communément. Elle a pour but de rappeler aux Suisses les
grandes actions de leurs ancêtres et de les exhorter à imiter ces
modèles. Elle est en ce cas-là bien plus intéressante pour un
Suisse que pour tout autre. Le style est superbe je conviens mais
voici les raisons qui selon moi la rendent fort difficile à lire.
∙1 Son énorme longueur puisque dans neuf volumes 8o on n'arrive
encore qu'à l'année 1436 ce qui en effet s'appelle avancer lentement. 2 La description
physique des lieux ce qui est sans aucun attrait pour un
étranger mais qui en a beaucoup pour un indigène et qui est
poussée ici à un tel point de perfection qu'on pourrait ce livre
à la main parcourir toute la suisse et rappeller à chaque point
de grands événemens. 3 Enfin l'excessive accumulation d'histoire
particulière de l'état des provinces dans les différens siècles des
événemens particuliers qui sont impossibles à lire et qui rendent
l'ouvrage d'après l'expression de Mad. de Staal une critique éloquente.
Voici donc mon résultat. J'ai admiré l'érudition profond de
l'auteur auquel la plus moindre petite particularité concernant sa
patrie n'a pas échappé qui a porté les lumières de l'histoire
dans ces siècles reculés qui a voulu inspirer à ses compatriotes
un amour plus ardent de la patrie et de la liberté qui a mis
dans ces descriptions autant d'exactitude que de feu et de
vérité et dont le travail pourrait en abrégé fournir
à des étrangers une lecture utile et intéressante.
∙Goethe
∙La renommée de Goethe était étendue et on en parlait chaque
jour avec tant d'enthousiasme que je conçus le désir de lire
quelques-uns de ses ouvrages. Voici le résultat.
∙Der. gross cophta pièce de circonstance au sujet de l'histoire
de Cagliostro. Les caractères sont bien soutenus.
∙Iphigénie en Tauris Une des plus belles pièces de goethe. Un
style éloquent la simplicité grecque dans un rythme harmonieux
Thoas n'y est qu'un roi bienfaisant ce qui rend pourtant le
dénouement fort froid.
∙Clavigo tragédie en Prose. C'est la punition d'un jeune homme
qui a sacrifié l'amour à l'ambition. Il y a des scènes frappantes
quoique ce genre ne me plaise pas. Les caractères de Clavigo du frère
de Marie et des mauvais conseillers sont supérieurement bien peints.
∙Egmont pareillement une tragédie en prose contient beaucoup de
beaux morceaux et de belles scènes. Le héros est bien esquissé mais
l'épisode de Klaerchen occupe trop de place et sa mort est une
atrocité gratuite. Goethe a voulu en ceci être singulier. Il a voulu
imiter Shakespeare mais il aurait du imiter de lui la manière
d'écrire en vers ce qui en est vraiment dignes.
∙Götz von Berlichingen Un tableau de tems de la chevalerie où il
y a ça et là de belles scènes mais je trouve qu'il est bien
facile de faire de pareilles pièces quand on n'est point obligé de
se borner aux règles d'unité de tems et de lieu et
je trouve une pareille manière d'écrire indigne d'un homme tel que Goethe.
En général comme auteur dramatique il y a bien loin de Schiller à
Goethe.
∙Stella Une pièce qui a une sensibilité égarée joint de mauvais principe
puisqu'un homme de mauvaises mœurs y est récompensé et que son union avec deux
femmes à la fois est approuvée.
∙Triumph de Cupido Une farce qui ne me plut pas singulièrement
et où l'auteur se parodie lui-même.
∙Die Geschwister une petite pièce assez gaie.
∙Faust On peut en effet comme Mad. de Staal appeller
cet ouvrage une débauche d'esprit. J'avoue que j'y ai trouvé
beaucoup dont je n'ai point compris le but que la fin me
parait d'un si bizarrerie recherchée. La scène où Marguerite interroge
Faust sur sa religion le monologue de faust le discours
entre Mephistopheles et l'étudiant m'ont fort plu mais
des choses tels que le discours avec des chats et des sorcières
ne m'a paru que dégoûtant.
∙[onl.] Le but d'un poète doit être de plaire à chacun et
d'être clair mais on n'est guère plus avancé quand on lit des
poésies mystérieuses qu'on ne peut comprendre. Goethe fait
souvent des vers dont on ne comprend goutte tels que Die Gespenster.
On remarque toujours chez lui le goût d'être excentrique de
ne pas dire les choses comme les autres le disent. Cependant
de tems en tems on trouve de belles pièces comme p.e. die
Bayadere où il met supérieurement bien à profit la mythologie
Indienne et dans laquelle il se sert si bien de ce rythme
dont il joue et dont il fait ce qu'il veut. Ses Élégies et ses Épigrammes
écrites en Italie renferment beaucoup de choses ingénieuses.
∙La fiancée de Corinthe est une pièce plus bizarre que touchante.
∙Pour résumer sur les pièces poétiques de Goethe je trouve
qu'on ne peut nier qu'il ne soit homme d'un génie étendu qui
a voulu se frayer une nouvelle route mais qui s'est éloigné
de la nature en voulant s'en approcher qui a pris la singularité
pour le sublime qui s'est essayé dans tous les
genres et a montré partout du talent. Sans doute cependant
il viendra un jour quand l'Allemagne reviendra de son
enthousiasme pour lui et en lui assurant un rang distingué
entre ses écrivains le placera cependant comme poète
lyrique et dramatique bien au dessous de Schiller.
∙Correspondance de Mle. d'Arly par Lantier 3 v. 8o
∙Un M. de Lisieux voit une lettre de Mle. d'Arly en
est enchantée et correspond avec elle qui pour se cacher prend
le nom de Suzette et feint d'être à cent lieues tandis qu'il la
voit continuellement à Montmorency. Cette petite intrigue est
animée par le style charmant de Lantier, la description d'une
voyage en Suisse et Italie décrit avec tant d'art de Lantier et
par sa correspondance d'un maître Italien enthousiaste de la langue
du Tasse et de L'Arioste.
∙Bilderdijk Neerlands verlossing 2e deel
∙Er was reeds zoo veel in het eerste deel hierover gezegd dat er
in de daad weinig overbleef. De stukken van Mev. Bilderdijk die
hier en daar veel krachtigs hebben zijn hier het talrijkst.
Een stuk van Bilderdijk de Minotaurus bevat overheerlijke
strophes doch is misschien met woorden opgevuld die al te
gezocht zijn.
∙Wiselius de Roem
∙Een gedicht in twee zangen dat schone strophes bevat doch
het welk zulk eene opeenstapeling van gezochte eigen of mythische
namen bevat dat men indedaad al zeer ver in alle geschiedenissen
moet zijn om hiervan iets te rooijen en men word dus niet verrukt
door een gedicht bij 't lezen van het welke evenmin steeds de
[onl.] hist. en dat van de fabel en de bijbel bij zich moet hebben.
∙Histoire des Croisades vol. 2.
∙Ce volume ma plus autant que le premier. L'auteur traite l'histoire
des croisades comme elle doit l'être puisqu'en effet la vérité est
ici pour ainsi dire romanesque. Des tableaux bien écrits font
connaître le véritable esprit du siècle ce qui est bien plus
intéressant que des récits minutieux des batailles ou des sièges.
Parmi les objets les plus remarquables de ce volume sont la
prise de Jérusalem. L'histoire de Saladine le siège de Ptolemeus.
∙Picard Théâtre vol. 1.
∙Picard m'a toujours beaucoup plu par la vérité et la naïveté
qui règnent dans ses pièces.
∙Le conteur et le cousin de tout le monde sont des pièces comiques
très bien écrites.
∙Les conjectures. Quoique l'intrigue est faible cette pièce est
cependant intéressante le rôle du barbier curieux est
vrai et piquant.
∙Les amis de collège. Une belle pièce où tous les caractères sont
charmans l'enthousiasme de Clermont la générosité de Robert
la bonhomie du professeur et même le repentir de Derville et
cette pièce doit faire beaucoup d'effet au théâtre.
∙Médiocre et Rampont. Cette peinture est à ce que je crois vraie
tout est à faire ressortir le caractère de l'homme médiocre mais
l'intérêt manque à cette pièce qui est conduite cependant avec
beaucoup d'habileté.
∙Les pièces en vers de Picard respirent un abandon une facilité
charmante.
∙11 Oct. Voilà assez de littérature. Ici rien de nouveau. Tous les
plaisirs de la foire sont éclipsés et nous venons aux mois d'octobre
et de novembre les plus insipides et les moins intéressans de
tous. Saqui brille à Zaandam après avoir fait sur le théâtre
français une scène horrible. Ils se disputèrent et se prirent
aux cheveux tandis que le public les attendait sur la
corde. Mad. Saqui comme une bacchante s'est précipitée entre
les combattans et est tombée peu après en sa maison. Des
excuses et une représentation au bénéfice des acteurs ont
mis tout en règle. Il y a eu des allemandes sur trois cordes
ou ascensions de 5 à la fois de Mad. Saqui sur un ballon
et le succès de ces funambulistes a été complet.
∙Vie privée.
∙Susceptibilité On peut quelquefois gagner une mauvaise
renommée sans qu'il y va de notre faute. Étant à la campagne
j'y vis une lettre du Poète H.H.K. faisant l'apologie d'Harmonica
et invitant deux de mes amies à s'y rendre. Je fis une réponse à
se[?] sujets sur les mêmes rimes et je laissai échapper quelques
plaisanteries sur Harmonica. J'en donnai une copie à la
fille du poète qui le demandait. Peu après je m'avise de
demander comment ces vers ont plu et j'apprends que mon
homme a été fâché et a considéré mes vers comme piquans
et offendans. Rien n'était plus éloigné de mon idée. Aussi
j'écrivis tout de suite une lettre pour témoigner mon innocence.
Voici comme on peut pécher en croyant faire bien.
∙Genus est irritabile vatum.
∙Geschiedenis
∙Gr. d.Vos. verhaalde mij dat hij zig nog zeer wel de
omwenteling van 1748 herinnerde dat toen de zucht tot
plundering ook algemeen was er meer dan 50 huizen geplunderd
wierden 't geen zeer aklige toneelen opleverde dat men geheel
over de veeren der bedden uit de geplunderde huizen liep en
alles in de burgwallen dreef, dat Henrik Hooft daniels een
man van een goed hart doch zeer bekrompen verstand was
maar dat zijn amtgenoot Dedel een zeer knap man was.
∙Handel
∙De prijzen van 't zaad zijn hier gerezen tot 50 a 54 L. zoo op
de berigten der willigte[?] in Engeland als op de ontzettende
commissien in oly zijnde misschien in dit jaar wel
40000 aam uitgevoerd. De olyslagers hebben zeer veel geld gewonnen
een hunner alleen had 1550 Last zaad gekogt dat door elkander
meestal 6 aam uitgeleverd had. De aanvoer van de voerlanden is
gering doch die van Zeeland zeer aanzienlijk het Zaad valt
aldaar zeer goed. De prijzen van 't Lijnzaad zijn ook gemonteerd.
Deder en Afrissel dat hier in grote mate aangekomen is is
in 't begin van 't jaar tot f 7. en nu tot f 11. de ton verkogt.
De Raapoly is tot f 55 opgedreven. Volgens de tegenwoordige
prijzen verdient een olyslager
f 40 p. last.
∙Anecd.
∙Om te bewijzen dat gevoel in de eene kunst niet steeds smaak
in de andere geeft diene het volgende. Een mijner vrienden had
aan een beroemd violist alhier een zeer geestig
vaers over zijne kunst gegeven. Wat was het antwoord van
den kunstenaar. In het vaers zeide de dichter in een oogenblik
van opgetogenheid Ik kniel voor Kleines speeltuig neer.
De andere antwoorde hem bona fide dat het het niet vergund
ware voor iets stoffelijks te knielen maar alleen voor God
dat men zelfs niet voor Engelen knielen mogt engelen
dewijl deze toch ook maar schepsels waren. Dit wierd
door verscheidene plaatsen uit de H.S. bewezen.
∙Oostzeesche handel
∙Dezelve is dit jaar voor ons van zeer weinig belang geweest.
De meeste artikelen waren hier lager in prijs dan aan
de plaatsen van waar zij afgezonden waren. Hout heeft zulk
een slegte rekening gegeven dat de schippers het hout
dat zij tot bedekking binnen in hunne schepen mede
nemen en 't geen hun anders een winstje geeft met verlies
hebben moeten verkopen. De aanzienlijkste huizen hebben
geschreven niets te kunnen doen. Er zijn veel meer schepen dan bevrachtingen
geweest. Deder en Afrissel en Russische hennepoly zijn
bijna de eenigste artikels die gerendeerd hebben. Rigasche
rogge is meest opgedragen. Een huis uit Koningsbergen
dat nog het meeste op deze quartieren deed is gefailleerd.
Er zijn hier zeer veele reizigers geweest uit Königsberg
Dantzig Liebau Stokholm Riga etc. De meeste kwamen
echter commissionen halen in plaats van dezelve te
brengen. Zijn hier lang gebleven doch hebben bijzonder
weinig uitgevoerd. Reizigers heeft men dit jaar overal
gevonden doch hollandsche het minst. De ellendige geest van detail
is zelfs zoo ver gekomen dat reizigers van Bourdeaux commissies
voor 1/2 of heel anker gezocht hebben en dat reizigers uit de
Oostzee zich hier aan de zeepzieders (dus derdehand) geadresseerd hebben.
De prijzen der granen te Bourdeaux staan pari met die van Amsterdam.
Het is op dit oogenblik onmogelijk op Hamburg te trekken.
∙Église Muller. Zalig zijn zij die vervolgd worden
want hunner is het koningrijk der hemelen.
∙Deze texst was vrij eenvoudig doch zijne Eerw. nam de gelegenheid
waar om dezelve op eene andere wijze dan gewoonlijk het geval
is uit te leggen verstaande door dit Koningrijk der hemelen niet
de hoop op beloning hier namaals maar die inwendige gerustheid en vreugde
welke de overtuiging van de leer van C. geeft. Dit was het
hoofdidé echter niet zeer duidelijk uitgedrukt. In 't geheel is zijne
voordragt is niet zeer klaar en zijn stem is eenigzins
eentonig en met weinig verheffing.
∙Anecd.
∙On raconte qu'il y eut ici la semaine dernière une femme
portant une croix d'honneur. Elle avait eu tant de passion pour
le service qu'elle s'était enrôlée sous le masque d'homme
et avait servi premièrement sous les Français ensuite sous les
Russes et enfin elle avait eu sa démission et une croix de
l'Empereur Alexandre. Elle avait reçu sept blessures sans que son
sexe eût été découvert. Elle raconta l'anecdote suivante digne
de figurer dans un recueil de la Fontaine. Elle avait fait
connaissance intime en certaine ville avec une française assez
sémillante qui après quelque semaines d'intimité s'étonne
que son amant ne prît pas quelques libertés. Notre amazonne
réduite à l'étroit lui représente les dangers. L'autre applaudit[?]
tout et l'on convient enfin que tout se fera sans parler
et en chambre obscure. Notre houssard fier de son ruse
offre cette bonne avanture à un de ses camarades que
tente l'affaire prend ses ébats et s'en retourne fort content.
Bientôt la française devient grosse demande le mariage mais
déjà notre houssard amphibie était bien loin.
∙Biog.
∙Wiselius deed eens een voorlezing met het grootste democratische
pathos. Toen iemand hem hierover het een ander onder het
oog brengt zeide hy O Mijnheer gij kent het volk niet het
volk is goed.
∙B.
∙Valkenaar moet een der bekwaamste menschen uit ons land zijn
hij is professor te Franeker en Ambassadeur in Spanje geweest en verenigt
de bekwaamheid van een uitmuntend regtsgeleerde en bekwaam advocaat
een geleerd letterkundige en een doorslepen staatkundige
met de levenswijze van een lichtmis.
∙English generosity. One of my friends view'd a vase of very
fine construction silver and goldened with the utmost taste
and of great price which was giv'n present for the English
government to a dutch ship captain for having saved the
men of an english ship stranded on our coast in 1808 with
an inscription and testimony relating to this and ten guineas for
every one of the six sailors who had lend him help in this
expedition.
∙Biographie
∙De heer Engelberts de bekende schrijver van de Jaargetijden de
aloude staat der Nederlanden etc. was dom. te Hoorn en een zeer wonderlijk
en Egoistisch mensch. Twee kunstenaars na herhaalde uitnodiging
bij hem gekomen zijnde om Kunst te zien vonden voor alle onthaal
sla met eijeren en een schoteltje garnalen 't welk zijn E. tot zich
schoof zeggende Ja vrienden dit heeft mijne vrouw voor mij
op tafel gezet. Hij was tusschen beiden zoo verstrooid dat hij
bij oom de Vos inliep voor een schilderij ging staan eindelijk op
't horlogie zag en zeggende 't zal nu haast tijd worden na de Utrechter
schuit te gaan zonder verder te spreken vertrok.
∙Carac.
∙Bakker. Deze man trof ik bij oom de Vos aan. Hij was
nu leeraar op 't latijnsche school was ook kerkleeraar
en wegens partijschappen afgezet en vervolgd geweest. Hij scheen
nog al veel te weten doch het pedantismus der scholen kleefde
hem eenigzins aan en perste hem nu en dan nog een latijnsche
spreuk af. Anders naar 't uitzigt een zeer gul mensch.
∙Biog.
∙Ds. Stinstra. Deze man bezit een aller naauwkeurigst geheugen.
Hij wist alle de heilige uit de Almanak van buiten. Eens gevraagd
zijnde wat deed gij heden voor een jaar antwoorde hij hierop ten
allernaauwkeurigsten. Een ander die hij in lang niet gezien
had ontmoetende was het eerste woord dat hij zeide Ik herinner
mij u op dien dag dat uur van dat jaar bij die gelegenheid
voor de eerste maal gezien te hebben.
∙Muller. Een der beminnelijkste menschen die ik ken. Een man
die bij veele belezenheid een uitmuntend character voegt die
een best huisvader en egtgenoot schijnt veel waar gevoel en
goedhartigheid met eenen voortreffelijken smaak in de
letterkunde vereenigt en in alle opzigten zeer veel
achting en vriendschap verdient.
∙Harmonica
∙Je ne veux pas passer sous silence les fêtes qui cette semaine
ont célébré l'existence d'Harmonica pendant un quart de siècle. Tout
ce que l'art pouvait réunir a été mis en pratique et on
grâce à tant d'ornemens le fond [onl.] que disparu on a
combiné le mot d'Harmonica avec les noms de Vertu gloire patrie et
arts de la manière le plus singulière. Je vais donner une notice
courte de ce qui s'est passé.
∙1. Jour. Musique instrumentale. Un prologue en prose de M. Schmieg.[?]
Une lecture en vers de Kerkhoven et une de Bosscha qui sont fort bien réussis.
∙2. Grande exhibition de dessins de plusieurs membres. Des expérimens
physiques par M. Beler. Un vers de J. v. O. Br. sur la loterie et ensuite une
véritable loterie dans lequel cinq dames reçurent de jolis
cadeaux décorés des Amies d'Harmonica. À la fin on envoya une boîte
dans laquelle étaient des petits gâteaux pour le reste des dames avec
des allusions assez satyriques qui déplurent fort à la société on
chercha en vain à découvrir l'anonyme.
∙3. Grand concert vocal. Une cantate composée par M. Klijn tout
chanté par des amateurs et dans lequel l'enthousiasme monta
bien haut. M. B. Klijn fit premièrement une narration en prose
sur l'histoire d'Harmonica et récita ensuite un vers assez long.
M Smith reçut un superbe gobelet.
∙4. Grand dîner et bal au Fransche tuin ici les vers pleurèrent.
Un tafelzang de H.H. Klijn. Une autre de F.J. Kerkhoven. Une
Malédiction contre l'envoyeur anonyme des gâteaux par B. Klijn.
Une fable par B. Klijn en l'honneur de Bosscha et Kerkhoven.
Un vers sérieux sur les fêtes précédentes de J. v. O. Bruyn. Un autre
de Bosscha. Un vers de M. Smith en réponse aux honneurs dont
il avait joui qui fut si ridicule qu'on pensa crever de rire.
Enfin J. v. O. Bruyn et d'autres entrèrent déguisé et expliquèrent.
Une peinture en différens carreaux qui tous avaient rapport
aux aventures d'Harmonica. L'anonyme envoya une seconde
lettre dans laquelle il faisait ses excuses de tout ce qui
était arrivé et finissait par donner faire cadeau à la société
d'une couronne de laurier. On dansa bien avant dans
la nuit et finit enfin cette série de fêtes.
∙Voilà l'histoire de ces fêtes qui ont fait beaucoup d'époque dans
Amsterdam parmi les personnes qui n'en étaient pas et leur
a fait former des conjectures diverses. On ne pouvait comprendre
comment faire tant de bruit d'un petit concert mais de l'autre
côté tout a été traité avec la décence et le sérieux convenable
et on dirait en lisant les vers qu'on était dans harmonica
en sentant déjà en effet les joies du paradis.
Théâtre Français
∙Le chien de Montargis Le fond historique de cette pièce est
assez connu. Pour Rixéricourt elle est en effet assez bien écrite quoique
le contraste du tragique et du comique choque toujours comme
dans tous les mélodrames. Cependant la pièce diffère entièrement de ce
qu'on voit à l'ordinaire dans les mélodrames point de combat point
de noce point de déguisement. Ce qui m'a plu le mieux fut le rôle
d'un jeune muet qui est accusé du meurtre d'aubry. Les angoisses de
la bienfaitrice de ce jeune muet qui le croit innocent. Les
transports de la jeune fille qui l'aime les remors de Macaire après
avoir commis son atrocité et les scènes où le chien vient
gratter à la porte de l'auberge et celle où il poursuit Macaire.
Le dénouement est ingénieux. Le capitaine fait assembler tous ses
archers tous vêtus d'écharpes blanches. Après les avoir regardés
il dit Soldats le assassin d'Aubry de Mondidier est parmi vous. J'ai
vu du sang sur son écharpe. Aussitôt les deux coupables regardent
subitement leurs écharpes et le capitaine s'écrie s'est vous. La pièce
en général était représenté avec feu. Mad. Dangeville comme la mère
Mad. Auguste comme le muet Mad. Autard comme la jeune fille
et M. Dangeville dans le rôle de Macaire et La Gordore[?] dans celui
d'Aubrey firent en effet des merveilles.
∙La jeune mère ou les comédiens de société de Dupaty vaudeville en
deux actes qui m'amusa infiniment. Ml. Dangeville y joue le
rôle charmant d'une jeune mère qu'un jeune homme qui croit
se connaître en femmes prend premièrement pour une ingénue ensuite
pour une coquette. Enfin on sait le mêler à une troupe de comédiens
de société de manière que croyant obtenir la main de celle qu'il
aime il ne fait que le personnage d'amoureux de comédie. La
pièce est écrit avec beaucoup d'esprit on a rapproché
dans un petit cadre des tableaux charmans le vrai
comique y règne d'un bout à l'autre. On y trouve outre cela
les plus jolis couplets qu'on puisse s'imaginer. M. Auguste
dans le rôle de l'époux et Mad. dangeville dans le rôle de
la jeune mère ne pouvaient être surpassés. La du mère surtout
enchante depuis le commencement jusqu'à la fin par tant de
grâces et tant de finesses qu'on n'a en vérité qu'à
admirer.
Politics
∙There is no news in the town. Since any time we had lived
in a perfect political rest which was a state of great happiness.
But now some melancholicous thinkers begin again to show
a very serious face. All our hopes and expectations are
fixed upon the congress of Vienna and everyone is very curious
to hear something from it. It is said our prince will not
have Braband which should be a foolish humiliation after
having sucked the incense of the compliments of all these
new subjects. Regarding our town the only topick of
which is spoken is robbing and thieving. Somebody do terible
narrations from a certain van der Roest others tell how
some houses have been climbed last week. etc. etc.
∙[onl. Gotisch]
∙[onl. Italiaans]
∙Feith Oden en Gedichten 5e deel
∙De vaerzen van Feith onderscheiden zich meest zoo door
de zuiverheid en harmonie als stichtelijke strekking. Dezelfde
hoedanigheden worden in dezen bundel gevonden. Dezelve
bevat nog veel schoons hoewel hier en daar eene zekere
eentonigheid heerscht die natuurlijk daaruit ontspringt
dat de dichter zoo dikwijls dezelfde onderwerpen bezingt.
∙De voorzienigheid is eene heerlijke lierzang.
∙De volgende gedichten bevallen mij minder dewijl hier en daar
te veel reeds lang voorheen gebruikte uitdrukkingen en uit-
weidingen gevonden worden. Wijl het meeste nog in dien
tijd onder verdrukkingen geschreven wierd komt alles veel
op het lijden de brosheid der aardsche grootheid en de
zoo vaak bezongene dwingelanden neer. Geen stuk echter
of bevat waarlijk grote en edele denkbeelden. De onderwerpen
gelijken elkander te veel twee lierzangen voor lijdenden drie
lentezangen etc.
∙Onder de historische stukken munt de schone lierzang
op Leuctra uit.
∙De zomersche dag op het land in een geheel ander vak is mij
uitmuntend bevallen. Deze cantate is inderdaad treffende.
De geheele natuur is in dezelve met de grootste eenvoudigheid
en de grootste waarheid geschilderd.
∙Aan het dichtstuk van Napoleon kan ik die prophetische
waarde niet hechten die de dichter in hetzelve schijnt te
erkennen en het was geen kunst om in de toenmalige
omstandigheden den val des dwingelands vooruit te zien.
∙De val van Napoleon behelst geene nieuwe denkbeelden
over een onderwerp reeds door zoo veele dichters bezongen.
In eenige anderen der laatste dichtstukken spreekt de
dichter wel eens wat te veel van zig zelven.
∙Op de dood van mijne egtgenote is een dier familiestukken
welke nooit in gedrukte verzamelingen moesten ingevoegd worden.
∙Zie daar dan de laatste dichtsnik van eenen dichter die zoo veel
tot de verbetering der smaak toegebragt heeft en wiens
waarde tegenwoordig algemeen miskend word dewijl hij niet
in het brommende valt. Zijn Fanny zijne brieven aan Sophie etc.
mogen vergaan doch zijn Thirza Ouderdom en Lierzang op
de Ruiter zullen hem zoo lang men hollandsch spreekt
de achting der volgende geslachten verzekeren.
∙L'automne
∙Je touche à l'époque la plus désagréable de l'année. Déjà
l'automne se fait sentir dans toute sa force les aquilons
troublent les airs les brouillards et les pluies se
disputent les jours on marche partout sur des feuilles
desséchées et déjà l'on commence à voir avec plaisir un bon
feu. J'ai été cependant à la campagne j'ai fait une excursion en
voiture dans un tems affreux et j'ai trouvé partout la
nature bien languissante et portant déjà le deuil. Ce même
tems est bien aride en événemens et n'offre de tous côtés
que une matière bien sèche.
∙Perpetuum mobile
∙Quoique cet heureux Phénix soit encore à trouver j'ai vu quelque chose
qui en approchait assez. J'ai vu une [onl.]. Deux colonnes élégantes dont l'intérieur
est formé de plusieurs centaines de tranches rendus de papier vernies
de l'autre côté de (bruinsteen). Cette colonne à l´instal de celle de Volta
s'appelle la colonne de Santoni. Près de ses deux colonnes s'en
élève une petite de verre par le sommet de laquelle passe une verge
ou balancier horizontal qui porte à son bout une petite
boule de sureau. Cette petite boule part sans cesse d'une de
ces deux colonnes qui est positive à l'autre qui est négative
rétablit toujours l'équilibre et montre ainsi un mouvement
qui avait déjà continué pendant plusieurs semaines lorsque
je le vis.
∙Exposition de Tableaux
∙J'ai vu avec plaisir cette exposition qui fait en vérité honneur
à notre nation et qui montre que malgré les orages politiques
qui nous ont accablés le doux règne des arts n'a pas cessé
chez nous. Je veux noter quelques tableaux qui m'ont le plus
satisfait.
∙Trois tableaux de van Bré. L'un représente Marie Stuart au
moment de monter sur l'échafaud. Une douceur angélique
l'exaspération de la dévotion règne sur son visage. Son esprit n'est
déjà plus sur la terre. De l'un côté ses femmes désolées pressent
encore ses mains ses serviteurs à genoux lui disent adieu de
l'autre côté on voit leur moine du comte qui doit assister
à l'exécution. Enfin la plus froide barbarie se
montre sur le visage de l'exécuteur qui avec une cruauté
tranquille se prépare à saisir la hache aiguisée. L'effet
de la lumière est ici superbe comme dans tous les tableaux de van Bré.
∙Dans un autre on voit Van Borssele avec Jacqueline de Bavière
occupée à faire des petites vases de terre. Comme pièce historique
celle-ci n'a point de valeur mais comme tableau charmant
il est en effet admirable. Le troisième représentant la
visite de l'ambassadeur d'Espagne à De Ruiter est peint avec génie
mais on voit trop peu sur le visage de de Ruiter cet idéal de
grandeur qui se réunissait chez lui à la plus grande simplicité.
En fait de tableau historique notre nation ne fait point
de progrès. Le seul qu'il y ait cet année est un tableau énorme
de Wolf représentant Sophonisbe aux pieds de Massinisse mais
ce tableau est peint d'une manière si ridicule et si fade qu'il
n'attache point les regards. On ne sait ce que le tableau veut dire
et cet ouvrage d'un juif qui se croit une second rubbens a encouru
la désaprobbation générale.
∙Un portrait de femme de grandeur naturelle par Monts qui
est fort bien peint quoique sa position ne me paraisse pas assez
naturelle. On voit aussi de Monts un campement de cosaques
peint avec beaucoup de goût et de vérité.
∙Un paysage Italien par Voogt. L'ordonnance en est magnifique
et grande. Dans le lointain du milieu d'un paysage charmant
on aperçoit la basilique de St. Pierre.
∙Plusieurs paysages par Hulswit. Il peint la nature comme
elle est et ses tableaux de paysages de Drenthe dont je
pouvais juger m'ont paru d'une vérité frappante cependant
combien préférerais-je le paysage Italien au paysage de
Drenthe et combien la nature majestueuse embellie par
les arts est préférable à cette nature grossière composée de
quelques cabanes quelques fossés des ornières des cochons
et des arbres détachés.
∙Parmi les tableaux de Van Os plusieurs sont charmans.
Entr'autres un paysage avec du bétail et un autre représentant
une batterie devant Naarden. L'obscurité d'un tems couvert
y fait un contraste frappant avec la flamme pétillante
du canon tout est rempli de vie et de vérité.
∙Un tableau de De Lelie représentant une jeune femme regardant
par une lunette d'approche m'a fort bien plu.
Quant aux portraits on en voit plusieurs qui sont
d'une vérité frappante un surtout de Monts est uniquement
beau.
∙Hassen[?] a donné plusieurs intérieurs de maisons et vues sur
des anciennes maisons. Ces tableaux-là sont jolis à voir par
la ressemblance de la nature. On s'amuse à voir à travers
la main formée en cylindre l'énorme profondeur que le peintre
a voulu représenter mais bientôt l'illusion cesse et quand
on réfléchit sur le mérite de pareils tableaux on trouve qu'ils
n'offrent rien ni au cœur ni au sentiment ni à la mémoire
qu'ils ne rappellent aucun souvenir et qu'ils ne font
que réussir dans l'imitation de que l'on trouve ici[?] de
plus laid savoir des maisons vieilles et laides.
∙Avec plus de plaisir on voit les tableaux de Bauer la mer
du moins présente toujours des charmes toujours des aspects
jolies et c'est bien le fort de ce peintre dont le tableau représen-
tant le marché aux herbes m'a paru trop raide et trop
embelli.
∙Brand a montré beaucoup de talent dans un petit tableau de fruits
qui promet beaucoup de lui.
∙Après ce qui j'ai nommé on trouve encore plusieurs pièces
de monte de van der Koy Hendrikus Brandgeest Uitenbogaard
etc. mais comme je n'ai point d'idée de faire un catalogue je
m'arrêtrai ici et je crois avoir fait connaître suffisemment
ceux qui m'ont fait le plus de plaisir.
∙Les dessins sont bien moindres en nombre et en valeur.
Un dessin de pineman représentant l'arrivé du prince à
Scheveningen montre beaucoup de vivacité.
∙Je ne puis pas juger des dessins d'architecture ni des planches
gravées mais je dois convenir que la sculpture n'est
pas le goût de notre nation puisqu'il n'y a que deux
pièces qui sont sans doute la pair montrent que nous
ne sommes pas ici dans l'âge de Michelange.
∙En général cependant on juge que cette exposition égale
du moins celle de l'année passée si elle ne la surpasse pas.
Je n'ai pas assez de connaissances pour juger ce point difficile
mais je trouve qu'au sallon de l'année passée on trouvait
encore plus de tableaux dans le grand genre et plus
de diversité tandis qu'ici on trouve plusieurs genres
qui se ressemblent un peu trop.
∙Ville Robberies
∙I did already speak a word of them. They are yet continued
with impunity. The most extravagant stories are told often. But
it is certain that a great quantity houses have been beclimed
and the the thieves have taken upon the second stocks
all what was at their leisure. Now every one fears for his
self. Strange stories are equally told from wanderers
attacked upon the streets and the name of van der Roest
became as famous as those of Jacquet Quartouche Agtkante
Boer and Schinderhamer.
∙Litt. Oeuvres de Boufflers
∙Un petit volume où on trouve tout la légèreté tout l'esprit
et le goût français. Le conte d'Aline quoique un peu indécent
est d'une naïveté charmante. Le voyage en Suisse est très joli.
Les poésies fugitives pétillent d'esprit et sont bien supérieures
à celle du marquis de la Villette qu'on rencontre ensuite.
∙Caractères J. Al.
∙Une jeune personne en vérité pleine de talens et de mérite. Beau-
coup de lecture sans pédanterie beaucoup de goût pour la
déclamation une bonne voix ou sentiment peut-être un peu
trop d'affection de sensibilité mais qui n'a ses travers et enfin
une personne qui mérite qu'on en fasse la connaissance.
∙Albrechts [onl. Gotisch]
∙[onl. Italiaans]
∙[onl. Gotisch]
∙Bataille d'Étudians [onl. Grieks] Hom.
∙This week a fierce battle happened between the studious
followers of simple Menno and others who seek the eternal
beatitude upon the traces of Calvinus. The field of battle
was the house of prof. Wilmet. The origin as it was as
the origin of the war of troy and of the secchia rapita of
very little importance. Some of the mennonists believing
to be ill used sought the aid of some of their companions and
these rush'd with them in the room of college where
they found two Calvinist Herculesses who seeing that it
grew impossible to defend themselves only by their rude
fists again the increasing number of their enemies took
their swords or to say better their penknifes and in a
moment three Mennonists were grievely wounded and
one of them bleeding from their wounds fell upon the
earth and was dragged away. This event has occasioned
here much rumor in casu among all of the studious world
and it is yet unknown what will be the reward of the
gentle executioners.
La noirceur masque en vain les poisons qu'elle verse.
Tout se sait tôt ou tard et la vérité perce.
∙Un homme à qui la réputation d'habilité une jovialité
inaltérable et une bonhomie apparente avait assuré
un crédit et une confiance entière et qui comme [onl.]
jouissait d'un gain assez considérable a fait une banqueroute
des plus frauduleuses. Tout ce qu'on peut trouver en
commerce de plus perfide et de plus coquin s'est trouvé
chez lui. Partout une confiance trahie. Là il achetait de
l'un recevait les effets et annonçait un acheteur qui
n'en avait jamais rien su. D'un autre côté il paraissait acheter
et vendre pour lui et faire des spéculations sur des
marchandises qui n'avaient jamais existé. Il a trompé jusque
sa famille et a employé pour parvenir à ses fins tantôt
la voix de la persuasion celle de l'intérêt et même de
l'amitié. Non content de se[?] répandre ainsi portant le [onl.]
il a eu l'audace de se saisir des fonds de la maison
de correction qui étaient sous garde comme régent de cette
maison. Que dis-je il a même eu la cruauté de se saisir
d'un petit fonds appartenant aux malheureux détenus
provenant des petits profits qu'ils avaient de tems en
tems et qui servaient en quelque sorte à leur procurer encore
quelques commodités de la vie. On peut pardonner à l'homme
malheureux une fourberie faite dans l'excès du désespoir
mais comment ne pas se révolter d'horreur en voyant une
tissu des fantaisies les plus affreuses et en voyant l'auteur
coupable de ces forfaits montrer encore un visage gai et
serein et affecter la tranquilité de la vertu au sein[?] du
crime. Il est parti et n'a emporté ses renards mais qui ne
plaindrait une épouse respectable et deux filles charmantes
qui heureuses jusqu'à ce moment vont peut-être connaître
l'amertume de la conviction du malheur et
du crime du père. Leurs grâces et leur amabilité faisait
le charme de nos réunions. D'un pas léger sur l'aile des
plaisir elles marchaient sur les fleurs que la jeunesse
semait sur leurs pas et maintenant quels contrastes qu'elles
sont a plaindre!
∙Handel. Onder de schurkenstreken die van tijd tot tijd
den handel omgaan en denzelven ontluisteren behoort voorzeker
de volgende van eenen koopman uit Wismar die in dit
jaar alhier 4 valsche connossement gezonden heeft en daarop
op vier verschillende huizen f 10000 bij elk getrokken
heeft. Twee daarvan hebben geweigerd te betalen. De Anderen
hebben geaccepteerd order ontfangen hun rembours op
Engeland te nemen. Hunne wissels zijn geprotesteerd de
afzender is met de noorderzon na America verhuisd en
van 't geld is niets te regt gekomen.
∙Expatriation. Un jeune homme de mes parens premièrement gâté
par de mauvaises exemples placé à un bureau d'Amsterdam
avait consumé bientôt son salaire et avait formé des
dettes par une vie livrée à la débauche. Son père après avoir
payé plusieurs fois ces dettes le fit placer dans un lieu
que l'on ignore encore. Il en sortit enfin plein de belles
protestations. Il n'a pas mauvais coeur il est à fond [onl.]
n'en doit-on pas pardonner quelque chose aux infirmités. Il va
tenter enfin sa fortune aux rivages de l'amérique où tant
sont arrivés sans la faire et il essayera si le nouveau
monde est plus propice aux aventuriers que l'ancien.
∙Reparation. I had the pleasure of seeing the discontent arose
by verses without intention entirely cleared up as the clouds
by the ray of the sun. An obligeant letter of four pages
was the answer upon mine and now we are the best friends
of the world.
∙Syntax. A tour through England
∙Un poème dont l'auteur avoue que des planches de carricature
lui donnaient sucessivement l'idée ne peut-être jugé à la
rigueur selon les principes de Aristote ou de Batteux.
Le sujet de cet ouvrage assez long écrit en vers septésyllabiques
est d'un bon curé qui va faire un voyage pittoresque.
C'est cette manie des ouvrages pittoresques qui est le
plus sattyrisée dans l'ouvrage. Quoiqu'il en soit cet livre
a en effet du mérite. Les aventures sont divertissantes
le héros intéresse. C'est une espèce de Don quichotte pittoresque.
La morale est pure. Les introductions des chants sont
quelquefois plein d'esprit et la morale est partout
pure et quelquefois exprimée en beaux vers.
On pourait dire d'un autre côté que quelques scènes sont
un peu triviales en comparaison du reste de l'ouvrage
que le caractère du Dr. Syntax est très inégal
puisque tantôt il le fait huer et traiter comme un
fou et que tantôt il le fait se montrer en effet
comme un vrai philosophe. Il y a aussi à la longue quelque
uniformité surtout dans la morale ce qui était difficile à éviter dans un pareil
ouvrage. Il y a plusieurs traits qui ne portent qu'aux
Anglais et que l'étranger ne saurait comprendre tels
que le songe entier. Le style est clair facile et
ça et là assez poétique et l'auteur doit être un homme
de beaucoup d'esprit.
∙Kerk. 8 nov. 1814
∙Van Goens over de verdraagzaamheid. Text Abrahams zacht-
moedigheid en verdraagzaamheid. Eerst een algemeen tafreel
vervolgens verschillende uitweidingen over Abrahams grootmoedigheid
verdraagzaamheid etc. Zuivere voordracht veele bijbelse voorschriften
gelukkig aangebragt.
∙'S middags hoorde ik Muller gedeeltelijk. Een overweging over het
voortdurend bestaan van 't Christendom. Schets van deszelfs
lotgevallen. De avondkerk was pragtig verligt door de nieuwe
lampen welker goed of afkeuring een rijken oogst tot Zondags
avondsredeneringen opgeleverd heeft.
∙Théâtre français
∙L'hôtel garni ou la leçon singulière. Cette leçon est en
effet singulière. Une femme veut ramener après une absence de dix ans
son mari qui a voyagé par toute la France a connu beaucoup de
bonnes fortunes affichant partout un mépris souverain des femmes.
Il prend dispute à ce sujet avec le prétendu de sa fille. Avant de
se battre il lui dit qu'il veut lui prouver que ces dames dont il
parle tant ne valent rien mieux que les autres. Il écrit
aussitôt un billet passioné. Comme on le connaît ce billet
est très bien reçu et bientôt on lui ménage une entrevue
avec sa fille. Premièrement au comble de la fatuité
il ne sait que dire. Enfin tout se reconnaît il revient dans
les bras de sa femme et après avoir éprouvé la délicatesse
du prétendu il est accepté. L'arrogante fatuité du colonnel la
naïveté de la jeune fille la bonhomie d'un maître de l'hôtel
qui ne saurait débrouiller le chaos qu'il voit. De jolis vers
des situations intéressantes le jeu de Garnier de [onl.] et
de Mlle. dangeville rendaient cette pièce charmante.
∙Euphrasine et Conradin ou le tyran corrigé. Opéra en 3 actes.
∙Conradin tyran féroce est peu à peu calmé et adouci par les charmes
de la belle Eufresine il sent l'amour et elle commence à posséder sur lui un
empire considérable. Mais une comtesse jalouse d'Eufrasine
la fait croire coupable d'intelligence avec un jeune chevalier
à la faveur d'une machinerie atroce. Conradin [onl.] la condamne
à mort. Son ami la sauve et l'innocence est reconnue.
∙Le jeu de Dangeville comme Euphresine et les scènes entre elle et Conradin
faisaient le charme de cette pièce. Le reste en effet ne
valait pas grand'chose.
∙Hollandsche Schouwburg
∙Rhadamistus en Zenobia Dit stuk was mij zints lang
bekend en voldeed mij wel. Vooral bevielen mij de herkenning
van Radamistus en Zenobia in 't derde en het toneel tusschen
hen en Arsames in het vierde. De ontknoping voldeed geenzins.
Het spelen was over het algemeen vrij goed en de vaerzen hadden
hier en daar de kragt van 't oorspronkelijke onder de handen
van Barbaz geheel verloren en wierden nu en dan elendig
opgedreund. Snoek in het karacter van Rhadamistus en Greveling
in dat van Zenobia voldeden zeer goed. Jelgerhuis was te
kunstig en te gemanieerd. Evers als Arsanes zonder kracht
van uitdrukking of goeden stand.
∙De medeminnaar van zich zelven Zulke vertolkte of liever
geraadbraakte stukjes zijn in onze taal meest elendig en
dus was ook dit. Rombach in de rol van een kastelein en [onl.]
beviel door zijn geestige gallicismussen en de onnavolgbare
Rozenveld in de rol van Teeuwis door de natuurlijke eenvoudigheid
met welke hij alles volbragt. De intrigue was elendig het stuk
hier en daar plat en onvoeglijk en door het spelen van Juffr. Jelgerhuis
juf. Adams en Struijk nog meer ontluisterd.
∙Don Alphonso of Donquichot. In een ballet dat zijn naam
voerde zou men natuurlijk denken Donquichot den hoofdrol
te zien spelen vooral daar zijne geschiedenis zulk eene ruime
stof daartoe oplevert doch behalve een droom waarin men
hem zijne lotgevallen vertoont is hij van geen belang in
het stuk en komt overal te laat. De intrigue van 't stuk ballet
beduid niet veel en derzelver grootste waarde bestond
in eene schone decoratie een paar goede [onl.] zeer aardige
costumes en een paar nationaal spaansche dansen met
de tambourin en de castagnetten.
∙Anecdotes littéraires
∙1 Een zeeker individu uit de classe der beroepsschrijvers
heeft een boek over de geneeskunde vertaald uit het duitsch.
Op een plaats waarvan de staande situatie gesproken word
stond in 't origineel in eene noot dat de Prof. R… op zijn
collegie zijn dochter [onl.] had laten komen en toen
gezegd had Stans ego feci. De vertaler plaatste in zijne noot dat
Prof. Beni op zijn collegie zijn meisje [onl.] puellam
pregnante gebragt en toen gezegd hadstans ego feci. Deze
eerrovende stomheid heeft onder de geleerden zeer veel rumor
veroorzaakt.
∙2. Dr. Titsing had een boek geschreven waarin sprekende van Dr.
Hanedoes met wien hij in onmin leefde zeide Dr. Hanedoes die
uil der geneeskunde. Deze hierover gebolgd liet den anderen
voor schepenen dagen hij kwam ook met zijn boek en vertoonde
toen hij zig verdedigen moest onder de drukfeilen p. staat uil
lees zuil.
∙3. Camper hield staande in eene schuit dat men over alle
mogelijke onderwerpen verhandelingen maken kon.
Maak er dan eens eene over mijn schoen zeide een uit het
gezelschap en hieraan is de bekende verhandeling over de
beste schoen zijn oorsprong verschuldigd.
∙4. Le Prof. Tolliens à Leyde a eu l'infamie de ressuciter les
anciennes querelles en publiant un livre dédié à la
princesse-douarière et roulant entièrement sur la fameuse
dispute avec les deux villes de Hattem et Elburg où
il traite de rebelles ces deux villes tandis que tout au
plus [onl.] notaient que deux membres d'état dissidentes.
De pareils ouvrages mériteraient d'attirer sur leurs auteurs
l'improbation du gouvernement. Le feu était à demi
couvé encore sous la cendre et pouvait se réveiller
un jour. Malheur à celui qui en dépit de tant [onl.]
de malheur professe des sentimens si contraires aux
vœux déclarés du souverain et à l'esprit de la nation
et qui voudrait relever la torche de la persécution
au milieu du repos de la paix.
∙5. La publication des sermons de Siegenbeek a fait assez
d'époque. Elles sont en général louée mais on
blâme la préface dans laquelle voulant faire des
complimens à d'autre secte il en fait de bien mauvais à
sa communauté.
∙6. Il vient de paraître un ouvrage curieux intitulé Claudianus
de dichter onzer eeuw où l'on trouve des passages
de Claudianus[?] qui renferment les allusions les plus
frappantes à l'origine au règne et à la chute
du tyran de l'Europe.
∙Bijbelgenootschap This society which had made
a great epoch in England and diffrent parts of Europe
has likewise been introduced in our country but has met
with a great number of opposants. They say that in our
country every one who is able to read the bible does possess
one and that for the nations in other continents a present
of the whole bible without any foregoing notions of
history geography etc. is for them of very small worth.
These objections have very much truth and the arguments
of the defensors of this system are indeed very feeble.
∙Littérature
∙Schiller. Tell [onl. Gotisch]
État Politique de l'Europe
∙Si, il y a une année quand le succès des alliés était encore
incertain lorsqu'à peine leurs armes victorieuses avaient franchi
les barrières du Rhin lorsque les françois partout répandus maîtres
encore de l'état-ci possédaient une ligne de forteresses qui s'étendait
depuis Texel jusqu'à Dantzig et depuis Mayence jusqu'à Thorn si
alors un oracle avait prédit pendant une année la conquête
de la France la révolution de Paris l'abaissement de Napoléon
le retour des Bourbons et la paix générale sans doute on
se serait figuré cette époque comme celle d'une tranquilité
profonde dans laquelle les peuples exténués par vingt ans de
guerre iraient s'attacher à fermer leurs blessures et à mettre
en œuvre les fruits d'une expérience si cruelle. Contemplons l'état
présent de l'Europe et voyons comment cet idéal s'est réalisé.
∙Dans le nord nous avons vu une puissance guerrière s'emparer
de force d'un état dont il avait pendant si longtems ambitionné
la possession. Enfin cette conquête joint à un abandon volontaire paraît
devoir rétablir la paix de ce côté-là. Le Danemarc encore tremblant
paraît attendre le sort de la Pologne. Dans l'Allemagne nous
voyons un congrès déjà longtems assemblé qui comme le sein de
l'Etna paraît encore couver de nouvelles guerres et qui n'a
point encore assuré le bonheur de l'Europe. Nous voyons la Prusse fière
de ses succès tendre à une autorité bien plus grande et la malheureuse
saxe en proie à l'ambition de ses voisins [onl.] de
son roi par des argumens spécieux que la Force peut seule
faire valoir. L'Angleterre établit le monopole de son commerce
par tout le continent et fournit matière aux plaintes les
plus justes. Elle se bat avec les Américains sur les rives des
lacs et souille ses annales par l'incendie de Washington.
La france gouvernée par un roi simple voit les factions encore
mal éteintes se rallumer dans son sein et le toscin de
la désordre prêt à retentir près des marbres du louvre. Lespagne
sous un roi exécrable voit ses plus illustres citoyens couverts
de chaînes et plongés dans les cachots pour avoir sauvé leur
patrie l'inquisition rétablie et ses peuples replongés dans
ce cahors de superstition qui y a retardé pendant trois siècles
la marche de l'esprit humain.
∙L'Italie se voit ramenée sous le joug des Allemands qu'elle
n'a jamais cessé d'abhorrer. Le roi de Naples qui par sa défection
envers Napoléon s'était joint à la cause publique se voit menacé
sur son trône et réunit sous ses ordres les Italiens mécontens.
∙Voilà le spectacle consolant qui présente l'Europe après tant
de révolutions. Voilà les leçons utiles que les princes et les peuples
ont puisé dans les annales des dernières années au prix du
sang de tant de millions. Tous les bienfaits que la révolution
avait produit au milieu de ses désordres les plus révoltans
s'est englouti les mêmes préjugés renaissent et la génération
passée se voit au déclin de sa vie dans le même état qu'en 1789
quand les espérances étaient si brillantes et lorsqu'on
espérait de voir naître la civilisation et l'humanité. Les mêmes
préjugés. Les mêmes superstitions les mêmes [onl.]se
reproduisent. La haine des partis un moment déguisée va bientôt
se rallumer avec plus de fureur. Déjà les Jésuites dont
l'anéantissement causa tant de peines et de procès rétablis d'un
trait de plume dans toutes leurs anciennes prétentions. En vérité
comment ne pas devenir Napoléon comment ne pas devenir tyran
en sa place lorsqu'on voit de tous côtés la lâcheté des hommes et
leur folie extrême. Comment le tyran de l'Europe dans
sa retraite ne doit-il pas jouir et s'applaudir de ce qu'après
sa disparition on n'a pas pu mieux arranger les choses comment
ses partisans ne doivent-il pas espérer que corrigé par
l'adversité il reviendra bientôt plus fier que jamais cueillir
des lauriers et donner des loix. Où sont donc ces héros qui
devaient faire jouir l'Europe d'une tranquilité admirable. Ils
sont homme comme nous et l'appas d'une province est
assez puissant pour leur faire oublier la foi jurée et
les protestations les plus sacrées. Puisse du moins Alexandre
rester fidèle à cette gloire qui s'éternisera dans les
annales du monde et puisse la Russie contente d'avoir
sauvé le monde retourner fière et victorieuse dans ses
foyers et après avoir vengé sa cause et celle de l'humanité
rétablir les palais du Kremlin et y ériger à jamais un
monument durable de la honte des tyrans et à
l'honneur immortel de l'énergie des nations valeureuses.
∙Handel
∙Dit voor een Hollander zoo hoogst gewigtig onderwerp verdient
wel eenige nadere beschouwing. Toen bij de eerste uitbarstingen
der vreugde over het vernietigen des dwingelands voor het eerst
weder de vreemde vlaggen in onze havens wapperden en men de
lang woeste reê weder alom met rijk geladene kielen bezet
zag herrees in alle harten de stem der vreugde en der hoop. Men
zag in 't vooruitzigt weder zoo als voorheen oost en west ons hunne schattingen
toebrengen en den tempel van den handelgod weder in
onze vesten hersteld. Maar weldra verdween dit gelukkig
vooruitzicht. Men klaagde men zag in 't vooruitzicht alleen
elende tegemoet en het tegenovergestelde denkbeeld greep plaats. Veel
was aan bijkomende omstandigheden te wijten doch zie
hier eenige redenen die hier in het algemeen den handel
van veel minder belang moeten maken.
∙1 De verplaatsing des handels. Men weet uit de ondervinding
dat voor den handel niets gevaarlijker zij dan stilstand dewijl
gedurende dezelve alles zig verandert en verplaatst en dewijl
alles hierin sleur is zoo word het naderhand ten uiterst moeilijk
om alles weder op den ouden voet te brengen. Want wie
wilde er nu Dordrecht als eene stad aanzien die eens door
haren wolstapel een der beroemdste plaatsen van Europa was.
Tyrius en Sidon zagen hunnen handel verdwijnen en Venetie weleer
de stapelplaats van Oostindien zag door de ontdekkingen der
Portugezen zijnen gehelen invloed vernietigd.
Holland te weinig betekenend door zijne voortbrengselen en
fabrieken moest alleen als commissie plaats of door zijne
scheepszendingen merkwaardig wezen. Van hier bloeide
Amsterdam dat als het middelpunt des handels van Noord
en Zuid Europa aangezien wierd. Hier bragt de Pruis
en de pool zijne granen en hier kwam de spanjaard dezelve
afkopen. Doch nu daar de Spanjaard zelve zijne granen
uit de oostzee komen laat word natuurlijk deze gehele
tak van handel en bestaan vernietigd dewijl onze
consumptie te gering is om eenig aanmerkelijke aftrek
te geven en bij het gebrek aan verzendingen de niets
beduidendste aanvoer genoegzaam is.
∙2.Het mindere der benodigdheden. In de stremming welke
de handel ondergaan heeft heeft ieder volk meer uit zijne
eigene oogen leeren zien de opbrengsten van zijnen grond meer
leeren waarderen en alzoo veele buitenlandsche benodigdheden
door andre leeren vervullen. Zoo dagt men hier voor [onl.] jaren
dat nu geen goed brood zonder poolsche tarw zoude kunnen
leveren daar men nu reeds Zoodanig aan Rhijn en andere
soorten gewend is dat de Poolsche tot slechts eenig meer
verhoogde prijzen bijna volstrekt geene gading vind. Zoo
maakte hier voor de omwentelinge de inzending van Genever
naar Amerika een aanzienlijke tak uit daar men
nu verhaalt dat gedurende den oorlog de geneverstokerijen
in Amerika tot zulk eenen trap van volmaaktheid zijn
gebragt dat zelfs bij den vrede de trek op genever van
hier zeer gering zal zijn. Voor de Franschen was men hier
steeds gewoon beste tabak de gebruiken en zelfs een uit
de geringste classe zoude zig geschaamd hebben inlandsche
tabak te gebruiken daar deze nu door de Regie in den smaak
gebragt is en nu zelfs door fatsoenlijke lieden uit
hoofde van de goedkoopte aangehouden wierd. Hierbij vroege men
hoe vele benodigdheden der weelde verminderd zijn en
hoeveel men zig hier en elders door gebrek heeft leeren
bekrimpen en behelpen.
∙3 Het verlies der Colonien. Amsterdam of liever Holland nog
meester van dezelfs aanzienlijke colonien aan Oost en
West zijnde was in staat om een gedeelte van het
vaste land daarmede te voorzien en deze haar daartegen hunne
voortbrengselen in ruiling brengende gaf zulks noodzakelijk
gelegenheid tot aanzienlijken handel. Doch daar wij
nu die colonien die ons weder terug geschonken zijn, niet
meer door onze oorlogschepen beschermd alleen een
leen van Engeland en het is natuurlijk dat al konden
wij deze artikelen tot eenen goedkoperen prijs dan
de Engelschen leveren dezen wel terstond middel zouden
vinden ons zulks te beletten. Zij die nu overal hunnen
invloed hebben zouden gemakkelijk het onze kunnen
opwegen en zouden het ons zeer kwalijk nemen
indien wij iets anders als hunne factors zijn wilden.
∙4 De algemeene vermindering van 't crediet en van de
capitalen waarmede wij eertijds den handel dwingen
konden en welke wij de dwaasheid gehad hebben te leenen
aan vreemde mogendheden die dezelve wel nooit terug
zullen geven.
∙5 Het Reizen der vreemdelingen vooral der Duitschers. Er was
een tijd toen wij in fijnheid van uitrekeningen alles de volkeren
van Europa overtroffen deze tijd is niet meer. De Reizen
der duitsche kooplieden en fabrikanten hebben overal den handel
bedorven. Eerst hebben zij zich tot de eerste huizen geadresseerd
doch bij deze niet allen teregt kunnende komen
hebben zij zich bij de twede ja derde hand vervoegd en alzoo den
handel tot elendige kleinigheden vernederd en zig zelfs grote
moeite en kosten op den hals gehaald. Zoo plagt hier de
inkoop van linnen voor Spanje zeer aanmerkelijk te
zijn. Doch in de laatste jaren en reeds in 1803 hadden de
Duitsche fabrieken aldaar permanente reizigers die
die steden gedurig doorkruisten tot de kleenste hoeveelheden
hunne waren aanboden overal in spaansch geld gegevene
uitrekeningen ronddeelden en gehele modellen om al het
geen in hunne fabrieken te bekomen was met zich voerden.
Van hier ook het heirleger van reizigers die men in alle
plaatsen vind die overal de twede en zelfs de eerste hand
vernietigen om een elendige winst die zich tot veel
moeite en vele kleinigheden bepaald. De franschen hebben
dit voorbeeld nagevolgd en wegens hunne wijnen en lakens
hierin niet toegegeven. Daardoor moet ook hier in Holland
de twede hand die grotendeels de welvaart onzer handel
uitmaakte dewijl men aan dezelve altijd opeens aanmerkelijke
partijen kon slijten, natuurlijk tot groot nadeel des
handels vernietigd worden.
∙6 De Invloed der Engelschen. Gedurende den oorlog heeft een
volk bij 't welke in 't jaar 1810 30000 schepen in en uit
geclareerd wierden zich van den gehelen handel meester
gemaakt. Getuige hiervan zijne invloed op Rusland
op de gehele oostzee terwijl depots van coloniale waren in
alle delen van zoo vele steden gelijk bijv. Hamburg etc. geplaatst
zijnde invloed zonder eenige hulp van vreemdelingen tot
in het binnenste van het vaste land uit te strekken.
∙7De verplaatsing na andere steden. Bedroevend moet het
zijn wanneer men volgens officieele berigten ziet dit
oneindig verschil der uitvoer van Engeland na andre steden
als Antwerpen Hamburg Bremen etc. Dit gaat zoo ver dat
Engelsche huizen hunne correspondenten in Rotterdam
facturen van rijke ladingen toegezonden met verzoek dezelve
na Antwerpen te expedieeren aan hunne correspondenten
wijl zij zelfs er aldaar geene hadden.
∙8 Het bezwaren des handels. Dit is hier nog zoo sterk dat
men hier dikwijls 10 pc. van eene waar betaald welke op andre
handelsplaatsen alleen met 1 a 2 pc. bezwaard is. Er zijn
hierover onderanderen door de Kamer van Koophandel reeds
veelvuldige addressen aan de regering ingezonden welke in
het eerst zeer tegengewerkt zijn geworden door de Rotterdammers
welke eerst gedurende het begin der scheepvaart zeer wel
tevreden waren doch nu ook zeer beginnen te klagen.
Hierbij moet men nu zeker ook nog voor dit jaar de aller-
ongunstigste omstandigheden voegen die dikwijls kort op
eenen vrede gevolgd zijn. Zoo waren bv. van 't jaar overal de prijzen
zeer hoog der granen terwijl zij hier zeer laag bleven. Verder
de duurte van 't geld de hoogte der discontos etc. Het assurantie
vak heeft in het eerst nog vrij wat opgeleverd doch thans
begint men van dien kant ook zeer sterk te klagen zoo
dat dikwijls geheele posten die hier niet konden gedaan
worden naar Engeland verzonden zijn en daar met het
grootste gemak getekend zijn. Ook klaagt men zeer dat
sommige Assuradeurs op een beursdag voor 3
4 en 5 p. hetzelfde schip en goed tekenen 't geen ook indedaad
eene elendige kladderij is. Reeds zoeken ons in dit vak
de Engelschen ook te onderkruipen en zenden hier hunne
courtiers om ons te overtuigen dat men om wel te doen
alles in Engeland moet laten verzekeren. In 't kort de
volkeren zijn wijzer geworden. Ieder wil door zijne eigene
oogen zien doch hieruit spruiten ook vaak zeer grote
ongelegenheden. Het einde alleen zal kunnen bewijzen welk
stelsel van handel eindelijk het beste voor het geluk
van Europa zal zijn.
∙Feast of the Revolution
∙Last Friday was the feast of our independence and it
was a feast of as more feast without much pleasure but
in the thoughts of the good patriots who remember'd in their
hearts the delivery of their country. Our feasting consisted in
the thunder of canon and the ringing of the clocks which
indeed was not much rejoicing. Farther we went in the
church where we heard a fine preach of Mr. Van Goeuns
which contained a review of our state under the french
tyranny. Farther we went to the exchange where we
did nothing and at the evening we saw an illumination
of small beauty distinguished by decorations upon the dam
at the exchange and the town house and some particular
ones. There was this feast a little in the French manner.
There was parade upon the dam from troops who did not
signify much and a dinner of the officers of the garnison
and landstorm where were read verses of Loots
and Bruyn[?].
∙Political state of our country
∙This political state can be called well enough: when it
is compared with that of any of those nations who surround
us. Our prince is a good more than a great man. He seems
to have a good will any firmness but no taste of arts. We
are well content in general of his domination. The finantial
operations have had success for an exhausted land and
every one enjoys a good deal of personal liberty and old
divisions are not remember'd off in the choice of dignities.
But this same manner of gouverning does not please
to the irrational members of a party who would have
had not a triumph of the prince which they favoured but
of their own greatness. The discontents are also 1. Some of The great
patricians families who are discontented to see men who
had firstly other sentiments prefer'd by the government
for their abilities and who would see them selves gratifying
with honours for to have expected in inaction
the return of a prince of whose flight their presumption
and false resolutions were the cause. 2. Some negociants
who understand not that is it not possible for the
prince to extinguish all the grievances which get
disturb our commerce. 3 The most irrational part of the
people who had thought as people things always that the
prince should return with heaps of gold that they selves should
swim in money and pleasure and that they should have
leisure to disturb the peace of good citizens and be the
executors from the wrath of their sovereign. They are
discontented. From them was sung into the streets [onl. Gotisch]
[onl. Gotisch] and to this party belongs the woman
who said that she had never seen a greater Kees than the
prince him self.
∙Kerk Een Leerrede van R. Koopmans over de text
van Joannes het woord was God waarin veel schoons voorkwam.
Eene uitmuntende belijdenis leerrede van Muller waarin hij
onderzogt 't geen het Christendom toebragt tot onze 1) verlichting
2) vertroosting 3) heiliging en vervolgens de gronden onderzogt
waarop dit heilrijk geloof rustte.
∙Fête de K. et V. K. et V. vient de fêter dans notre maison son
premier anniversaire. Une troupe de jeunes bergères ajoutait
plus de lustre encore à cette fête brillante. Elle commença
par un discours en prose et un en vers sur l'événement heureux
du jour suivi de plusieurs vers F.J.K. sur la liberté de la
patrie. J.B. Les poètes et les jeunes filles J.G.B. Léandre et
Herc. W.d.C. la fierté des filles et plusieurs autres morceaux
consignés dans notre recueil. Après cela le Wilhelmus
van Nassouwen se fit entendre tout à coup dans un
réduit prochain et Apollon vola du parnasse pour
se jeter dans les bras de Terpsicore. Après une danse
légère suivirent les jeux d'esprit en [onl.] léger d'un peuple
folâtre avec toutes leurs allusions tout leur charme et
toute leur gâités. Enfin une collation couronna la fête
qui quoiqu'elle ne fût pas annoncée par le son des cloches
et les coups de canon fut annoncée par la gaîté et
le plaisir ce qui valait bien mieux.
∙Nat. hist. Nieuw Weerglas
∙Er is hier tegenwoordig iemand die weerglazen verkoopt van
staal dat was mij eerst zeer onbegrijpelijk. Doch bij hem
gekomen zijnde toonde hij ons flessen waarin een zekere
takschieting van metaal die door deszelfs min of meerdere
duisterheid het weder voorspelde. Of dit orakel altoos zeker
was en of het de moeite waard was hiermede uit Zwitserland
te komen daaraan twijfel ik zeer.
∙Duif. Onder de verhalen wegens het vernuft van dieren is die
wegens eenen duif merkwaardig welke de heer Bernard bezeten
heeft welke hem gelijk een hond bijbleef en die wanneer zijne
tegenwoordigheid vereischt wierd de trappen opliep om
hem te gaan halen.
∙Ville
∙Cramer Nous avons souvent parlé de cet être singulier qui
vient de perdre enfin le peu de réputation dont il
jouissait encore. Il a eu premièrement chez Mad. Kamphuizen
une aventure qu'on a comparé à celle de Tartuffe chez
Orgon mais au sujet de laquelle j'ignore la vérité. Ensuite une
espèce de banqueroute l'a forcé d'échapper. Ses affaires
s'étant cependant tant soit peu rétablies il est revenu
et fait (comme on veut l'expliquer) bonne au sotte contenance.
L'acteur Van Well ayant appris la nouvelle de son retour
dit J'en suis bien fâché car il fera encore de mélodrames
que nous serons forcés d'apprendre par cœur.
∙Annales des arts
∙Peinture Plusieurs des meilleurs morceaux de l'exposition
ont été vendus. Entr'autres la Maria Stuart de van Bré
a f 600 et sa Jaqueline de Bavière a f 300. Van Bré est ici
dans ce moment il a été toujours très familier chez Mr.
V. qui a une fille charmante pleine de goût pour les
arts à qu'il a donné beaucoup de leçons par amitié ce qui
est souvent bien dangereux témoin Abailard etc. On peut bien
dire L'amitié n'est pas de l'amour.
∙Mais souvent la distinction est assez difficile. Du moins il
l'a copiée à bien des manières et même elle pend en
madonne sur sa chambre. On dit que sa femme en est jalouse.
Elle a apparemment lu l'histoire de Campasse et d'Apelle.
∙J'ai vu à Felix les tableaux qui ont disputé et obtenu le
prix et qui sont beaux en effet. Un tableau de Monts représen-
tant une jeune dame jouant au Denins avec son frère
la femme est très bien peinte le satin de sa robe est très
bien imité. Un de Lelie représentant un homme qui lit
une lettre tandis que sa femme l'écoute où il y a beaucoup
d'expression mais dont l'ensemble ne me plaît pas. Des oiseaux
morts de Nicolai. L'ordonnance n'en était pas belle et les
pièces que cet auteur avait envoyées à l'exposition méritaient
plus d'éloges. Enfin un pareil sujet de Brandt où il y avait
une oie morte qui était d'une beauté frappante.
∙Musique La musique a perdu cette année un digne prêtre
dans la personne de Raigse[?] qui excellait sur la violoncelle.
Il gagnait beaucoup d'argent mais comme il arrive souvent
à M. les Musiciens il est mort pauvre. Pour subvenir aux
besoins de ses enfans que sa mort a laissés orphelins on
a donné un concert qui a rapporté beaucoup et l'on espère avec
cet argent procurer à ses enfans une bonne éducation. Dans
ce moment on admire fort les talens des frères Bohner qui font
un voyage par ici sur le violon et la violoncelle.
∙Mémoire au roi par Carnat Cet ouvrage où le roi et
les émigrés sont attaqués et où l'on reproche aux premier d'avoir
manqué à sa parole et aux seconde d'avoir été la cause
de la mort de Louis 16 n'est pas écrit sur un ton fort
doucereux. On y voit la raillerie la plus amère jointe
à la satyre la plus cruelle. Çà et là on trouve une
grande nombre de synismes de faux soustenu des maximes
et des réflexions où l'esprit d'un coquin ou pour mieux
dire d'un français transpire. Cependant çà et là il y a
en effet de la vérité. Mais en tout cas le ton est
injurieux au dernier point comme lorsqu'il dit que les
émigrés sont retournés en France à la suite des Bagages.
Si l'on considère cet ouvrage non comme l'opinion énoncé
d'un particulier mais comme l'opinion d'une majorité
des Français on serait tenté de reprocher aux alliés
de n'avoir pas exterminé tout ce peuple abominable.
∙[onl. Gotisch]
∙Le Faust de Goethe ouvrage si singulier a donné naissance
à une foule de Fausts en Allemagne comme le Robinson
a produit une foule de Robinsons. Celui-ci est un homme
de probité qu'une curiosité inqiuète a jeté dans le commerce des
esprits et qui alors honni avec les sensations d'un homme
et non d'un esprit en goûte tous les désavantages et
privé des sensations de l'amour et de l'amitié ressent au
vide affreux. Cette idée est en effet assez spirituelle mais
d'un autre côté Faust en devenant esprit n'en sent
point les jouissances. Il y a çà et là des tableaux qui
ont de l'intérêt.
∙Lessing Gedichte
∙[onl. Gotisch]
∙C'est ainsi que l'auteur commence et à mon avis les odes badines
et amoureuses sont celles qui lui ont le mieux réussi. On décèle
partout chez lui le talent de l'épigrammatiste et ses
vers sur l'amour et le vin ne sont pas comme souvent
des idées vagues ou cent fois répétées mais presque
toutes un certain tour[?] épigrammatique qui fait plaisir
et qui montre l'esprit du poète comme en tout cas Lessing
est un poète d'esprit et non d'amour. Il est sensuel comme
Ovide et non spirituel comme Hölty. Comme d'en [onl. Gotisch] etc.
Delà on parcourt ses pièces avec
plaisir qoui qu'elles roulent presque toujours sur le
même sujet et que les baisers et la bouteille en
sont les plus grands ornamens. Le morceau [onl. Gotisch]
est surtout très ingénieux.
Cependant les odes sérieuses qui suivent n'étaient pas
le genre de l'auteur et comme toujours les poètes d'esprit
sont de mauvais poètes lyriques.
Les fables sont aussi bonnes. Mais pour moi je dois convenir
qu'après les fables de la Fontaine Florian et Guy il
y en a peu qui me plaisent.
∙Les épigrammes sont en effet très spirituelles et c'était
bien là le génie de l'auteur.
∙Suivent enfin des poèmes didactiques mais comme ce
genre-là qui peut seule se soutenir par une diction et une
langue harmonieuse ou forte comme dans Virgile Delille
ou Young finirait toujours par m'endormir en Allemand
j'ai sauté doucement jusqu'à la fin du volume.
∙Ville
∙Deux incendies ont eu lieu dans la semaine dernière l'une
a consumé à Zaandam un moulin à huile avec 180 last
de colzad, l'autre une boulangerie à Amsterdam avec le
boulanger lui-même.
∙Anecd. litt. J'ai vu un ouvrage hollandais intitulé Geschiedenis
der heeren van Gouda. Il contenait 750 pages et l'on s'en
était encore qu'à l'an 1400 dans ce premier volume.
En effet si l'on écrivait l'histoire entière d'un pareille manière
il n'y aurait pas assez de place pour [onl.] tous les
livres qui seraient écrits à ce sujet. L'homme qui a été
occupé vingt ans à cet ouvrage pensera assurément
en soi.
∙Jam opus exegi quod nec Jovis ira nec ignis
mais il se sera peut-être trompé. Il y a cependant pour les
antiquaires des choses curieuses mais ceci ne permet pas
à l'auteur qui est lui-même de cette famille illustre
à assommer le public d'un pareil volume.
∙Promenade Nos plaisirs ressemblent assez à ceux de l'année
passée mais ce qui est le plus curieux c'est que l'un côté
du Keizersgracht est devenu présentement une espèce de
cours pareil au Hydepark de Londres ou aux champs
Elysées de paris où l'on va pour voir et pour être vu
pour saluer et pour être salué pour dire le bonjour pour
voir des chapeaux des fichus et des figures. Cependant comme
les canaux sont assez longs et la foule assez dispersée
il s'en faut de beaucoup que le coup d'œil soit aussi brillant
on devrait seulement distinguer un certain espace une
certaine longueur et alors on pourrait voir bien
plus avec bien moins de peine et en bien moins
de tems. O la mode la mode!
∙Arts.Democrite
∙Je reviens d'une petite excursion à Harlem et comme mon
apparition à Democrite en fut la partie la plus intéressante
j'en veux noter quelque chose. Comme c'était l'anniversaire
de notre liberté on devait fêter cet heureux jour. Chacun devait
être accoutré ce jour-là avec la couleur chérie je m'ornai
de bandes de cette couleur et je plantai trois cœurs l'un à gauche
l'autre à droite et le troisième par derrière avec des inscriptions
1. Het hart klopt in deze borst geplant
Klopt voor Oranje en Vaderland
En kon men tot in 't binnenst gaan
Men vond alom Oranje staan.
2. Zoo Democriet uit 't graf verrees
En hem 't fortuin ons Neerland wees
Hij zou zijn spotlust zelfs vergeten
En zich Oranje Klant gaan heten.
3 Die mij van vooren heeft gezien
Durf ik mijn agterst aan te bien
Want hoe ik mij in 't rond moog keeren
Oranje blijft steeds triomfeeren.
∙La salle était magnifiquement décorée. D'un côté on voyait
un tableau avec un joli vers de l'autre une peinture allégorique.
En outre on voyait plusieurs pavillons et tout jusqu'aux ustensiles
les plus communs étaient ornés d'orange. Les personnes elles-
mêmes étaient toutes accoutrées diversement. L'un avait une
veste antique en orange l'autre un énorme soleil de couleur
d'orange en tête. Celui-ci tout en costume bordé de feuilles
d'olive en orange. On voyait des habits parsemés de étoiles
d'orange des Mercures et des arbres de la liberté sur les costumes
tantôt deux lettres O.B. enfin toutes sortes de variété. Même
deux avaient un costume indien couleur d'orange. On s'assit je
dus écrire mon nom dans l'Album avec un vers. J'écris
De naakte waarheid uit haar tempels vort gedreven
Zwierf van haar steun beroofd als hulploos balling voort
Toen heeft haar Democriet zijn mantel prijs gegeven
Nu word in dat gewaad de waarheid nog gehoord.
∙Ensuite je fus baptisé du nom poétique de Heemskerk et l'on
me donna la faculté de jouir toujours du privilège d'assister
aux assemblées de la société.
∙Le président ouvrit alors l'assemblée et on discuta sur quelques
rapports requêtes. D'ensuite on lut les notes intéressantes de
la dernière assemblée qui avait été la fête de l'existence de
cette société pendant vingt-cinq ans. Au milieu de ces délibérations
où présidait la gaîté on présentait du gâteau et des krakelings d'après
une ancienne coutume et l'on entendait souvent les cris
d'Oranje Boven ou les chants de Wilhelmus. Le Cantor avait
commencé l'assemblée en chantant quelques couplets dans
un recueil où toute l'histoire d'Uilenspiegel était
célébrée en vaudevilles. On lut ensuite les vers du mois
Septembre qui roulaient sur Het zilveren kind à l'occasion
de l'enfant d'argent voué par l'église de Nîmes en cas
que la duchesse d'Angoulême accouchât d'un fils on distinguait
parmi ces vers un vers sérieux de Loosjes à ce sujet, un
vers spirituel de Walré consistant dans une lettre de la
duchesse à son époux et une réponse de celui-ci. Un vers
d'Esser sur la civilisation et un d'Artzenius un peu trop
indécent consistant dans l'adresse du maire et la réponse
de la duchesse. Enfin on passa à la cérémonie du jour.
Vint premièrement un chien ayant un vers à son cou
dans lequel il exprimait sa joie. J'entendis les vers suivans.
Van Belle | Westkappel sur la liberté de la presse vers assez insignifiant |
Loosjes | Rotgans Un très beau vers sur la délivrance de la patrie |
Walré | Crous Toute notre révolution depuis 1787 en couplets c'était enchanteur[?] |
Datheen | P. Westerkappel Un vers assez insignifiant |
Brederode | Van der Schaft La liberté de voyager. Un petit vers sur la rencontre du billet de Démocrite et d'un du recevoir assez insignifiant élocution affreuse |
Van Baren | Loosjes Sur l'extinction des portes |
Huygens | Broese Un petit Bossu pétillant [onl.] eut une chanson sur la liberté des colonies |
Krul | De Koning Une description de son costume et un vers satyrique sur l'heureux état de notre commerce |
J. Zoet | C. Gerling des couplets sur la navigation |
Berkhey | Arntzenius Sur la régie. Un vers sérieux qui était en effet supérieurement beau. |
Van der Willigen | Hoogeveen sur la paix. Un vers satyrique sur la fête et sur l'élection des états. |
de Regt | Prof. ten Brink homme de beaucoup d'esprit sa confession politique un joli petit vers. |
Van Nimwegen | Bodisko Un vers insignifiant. |
Brandt | J. de Vos Un vers qui rappellait le passée. |
Ter Kamp | G. Walré Ses adieux à Démocrite. |
∙Je finis par un vers sur la fête de la liberté à Amsterdam.
∙Tous ces vers étaient écrits sur du papier couleur d'orange.
∙De tems en tems on buvait à la santé du poète où l'on
entonnait quelques couplets. Van Nimwegen était le
secrétaire perpétuel Van Boven le Kap. chargé de noter
les coupables et les amendes. Ensuite on alla se mettre
à table. Le souper consistait dans une collation ornée
de tous côtés d'orange. Nous travâmes sous nos servettes
à banderolles d'orange des couplets en l'honneur de
la fête imprimés sur du papier orange que nous nous-
mîmes aussitôt à entonner d'une voix terrible. Après
le souper on rentra dans la première chambre et l'on
se remit à délibérer. Le président qui est toujours celui à
la maison duquel s'assemble la société appelle tous
les membres par leur nom poétique. On lut encore les
couplets intitulés Amsterdamsch Wilhelmuslied qui étaient
plein d'esprit et qui furent faits par Broese à l'occasion
de l'assemblée qu'ils eurent une année plus tôt lors
de la révolution commencée à Amsterdam. On
chanta ensuite les couplets faits il y avait vingt années
dans laquelle on faisait pêcher et couper en morceaux
le prince d'orange alors s'enfuyant vers l'Angleterre.
Il serait difficile de peindre toute l'urbanité et la gâité
qui règne dans ces assemblées on s'y moque de tout ce
qui le mérite sans considération de nom mais seulement
de chose et tout ce qui est en effet ridicule est bien censuré.
On trouve des idées originales en abondance. Le président
a toujours à sa maison la caisse qui contient les
ouvrages de la société qui consistent dans une nombre infinie
de volumes. Mais il en arrive que lors qu'on voit plusieurs
de leurs ouvrages on s'y perd comme dans un labyrinthe
puisqu'il n'y a que les membres les plus anciens et les
plus reliés qui puissent comprendre toutes les demi-entente
les allusions qui se trouvent dans quelques volumes.
Plusieurs ouvrages sont décores de très jolis dessins. Parmi
les plus fameux ouvrages que je vis il y avait la vie de Bombast
une espèce de Charlatan médicin. Le livre des silhouettes.
Un livre dont on fit cadeau à Brand et dans lequel on
voit les portraits de tous les membres avec des vers allégoriques.
Un livre dont on ne comprend en effet goutte qui est
rempli de dessins et de vers dans une foule de langues dans
lequel la société Democrite se décrivait lui-même en réponse à
un certain Kikkert demeurant à Leyde. Puis on voyait
un almanac dans lequel on avait désigné tous les
événemens importans de chaque Democritiade. On voyait
aussi un volume entier consistant dans la parodie des
Lettres à Sophie par Feith. Un livre contenant la description
du Japonne feest etc. Après que toutes les délibérations sur
l'impression la copie d'un vers de la fête précédente sur
le paiment des comptes, sur l'amnistie accordée aux membres
qui s'étaient laissé trouver trop tard et furent finies on lut
les notes de l'assemblée qui doivent être composées en vers pendant
l'assemblée et qui l'étaient en effet avec assez d'esprit
quoiqu'il se trouvât bien çà et là quelque cacophonie. La
société s'assemble tous les mois le pénultième mardi. Le
président indique aux sociétaires par une lettre le sujet
qu'ils doivent chanter. Ceux qui ne chantent pas en
sont punis par des amendes. À cette société se joint une
chevalerie. Enfin nous nous séparâmes à deux heures.
Je me retirai fort content de ma soirée et j'espère pouvoir
jouir encore dans la suite d'une réunion si amusante
et en même temps utile.
∙Décembre
∙Politics
∙Politic news which in the course of the least months
was of very small importance grows yet more interessing. Our
grave politicians yet unite their heas[?] and utter their thoughts
and war war is the general fear. This they concede almost
but the affairs are intricate at that point that they
know not between whom or whom war will be and thus we
do yet hope that this fear of war will be no more than a
fear.
∙Anecdotes françaises
∙Un fourier de [onl.]s Napoléon qui en cette qualité était fortement
attaché à sa personne pendant plusieurs années est maintenant
au service du prince proteste qu'il a toujours servi l'empereur avec
la plus grande fidélité et racontait en présence de la princesse les
anecdotes suivantes.
∙Il avait vu souvent Napoléon sur des champs de bataille et
l'avait alors souvent observé avec soin mais n'avait jamais vu
chez lui aucun sentiment de pitié. Il disait bien qu'on prenne soin
des blessés et disait à ceux qui l'apostrophaient On viendra bientôt
vous aider mais c'était tout. Dans la campagne de Russie lors
de la fuite il avait erré avec l'armée deux jours sans trouver aucun
abri. Enfin il trouve une petite cabane où du moins le [onl.] de
nuit pouvait être ménagé où on trouvait encore la place où
le feu avait été et qui était en outre entièrement rempli
d'excrémens et d'ordures. Comment dit l'empereur dois je rester ici. Il
y pue bien. On lui représente la nécessité et Berthier et [onl.] écartent
les ordures avec leurs sabres autant qu'ils peuvent. Eh bien dit
il où pisse-t'on ici. Le grand homme remplit les besoins de la
nature s'enveloppe dans son manteau se place à terre et dort.
Après une heure il se réveille et réveille à son tour ses compagnons.
Allons il fait trop froid ici il faut marcher. On lui représente
en vain que l'armée est extenuée et n'en peut plus. Il faut. La
trompette sonne et l'armée se met en marche. Un jour il voit
quelques soldats assis au feu autour d'un morceau de viande.
Comment dit-il ces coquins ont de la viande et mes gardes n'en
ont pas. On lui dit que c'est de la chair de cheval. Qu'on m'en donne cela
doit être bon on lui en apporte il en goûte et dit avec une horrible
grimage Cela se peut manger. Cependant un autre soldat lui
apporte un foye dont il se servit avec appétit pour son souper et
depuis ce tems il faisait quelquefois tuer un jeune cheval
pour son usage.
∙Un jour il vinrent dans une forêt où il se trouva une quantité
de soldats tout à faits gelés et qui étaient comme des statues.
L'empereur s'en approche les secoue les fait tourner et les
voyant toujours raides comme des bâtons il s'écrie cela est singulier
et poursuit ensuite son chemin. Il traitait souvent Berthier
avec la dernière dureté ainsi que le mameluc Rustan et quand
celui-ci tardait à s'éveiller il le rouait de coups de pied. Souvent lors
qu'en Russie le manque de feu lui rendait impossible de chauffer
les herbes et les thé que l'empereur prenait il le lui j'était au
visage.
∙La révolution à Paris doit avoir été en grande partie lancée par
la cabale et la trahison de manière qu'on assure même qu'avant
que le combat était engagé la capitulation était déjà signée.
Soixante mille hommes étaient sous les armes à Paris et ils furent
point employées. Les troupes qui étaient à Montmartre consistant
pour la plupart en vieilles troupes se défendirent avec la
dernière obstination. Mais quant aux troupes qui devaient défendre
Paris elles étaient hors d'état de se tirer puisqu'on avait [onl.]
partout des cuissons dans lesquel étaient des cartouches qui
ne convenaient point aux canons dont ils portaient l'affiche
et pour les quels ils devaient servir. On envoya même de l'arsenal
des caissons dans lesquels n'étaient que des [onl.].
Marmont doit être fort méprisé à Paris pour sa conduite. Un
jour assistant à un cercle de l'empereur d'Alexandre celui-ci complimente
Ney sur sa bravoure témoignée pour l'empereur et lui assurait en
récompense la conservation du duché de la Moskwa. Marmont
à un autre côté de la salle parlait du jour fameux où dit-il
la honte était dans Paris. L'empereur se retournant
aussitôt lui dit Vous vous trompez Marmont la honte était
dans l'armée.
∙La perte de Braband paraît être fort regrettée par les Français
et l'on paraît en désirer ardemment la conquête. Louis 18 hâtant
à en signer la cession, un de ses maréchaux lui dit Sire qu'à
cela ne tienne. Si vous en avez besoin je m'engage à vous la
livrer en trois semaines.
∙Arts
∙V. Bré. Yesterday I had the pleasure to enjoy during a whole
evening the presence of M. de Bré. I have admired the vivacity
of his genius and the greatness of his conceptions. He had
yet conceptions upon some historic subjects as Jacqueline
shooting with the bough. Lady Jane brought the dead body of
Guilford. Eleonora Sue kind the deathly wound of Charles I
taking leave of his children. In him phisionomy [onl.] voice[?] all
is expressive when he tells he can never sit down but must
raise to paint in pantomime all what he feels or will express.
∙Helmers Vendredi passé on a fêté dans Felix Meritis la
mort de Helmers avec beaucoup d'emphase. M. Klijn (H.H.) prononçait
un discours fort long dans lequel il a largement célébré le
défunt comme poète et homme cité grand nombre de vers et
a fini par la description d'un pèlerinage à Muiderberg pour voir la tombe d'Hel-
mers et la révérer. Ensuite Loots a récité un vers mais qu'on
a trouvé plus obscur et exagéré que beau. Van Bré cependant
avait été tellement enflammé par le discours de Klijn qu'il
avait tout de suite ruminé une idée pour rendre hommage
à la mémoire de[?] Helmers. Il avait fait enfin le modèle
d'une tombe en son honneur et voulait faire cadeau de ce
tableau à Felix. Une seule idée lui a déplue dans Klijn.
Celui-ci avait raconté avec beaucoup d'emphase son voyage à
Muiderberg: il était venu là il n'avait rien vu qui distinguait
la tombe du poète qu'une pierre grossière et s'était retiré comment
dit-il il ne vient là que pour voir une pierre et dit voilà tout
ce qui reste de Helmers. Comment n'a t-il pas vu les muses qui avaient
décoré cette tombe ou que ne prend-il ce que lui [onl.] dans la
main quand-même ce serait un asserment à demi pauvre[?] qui
était là à ses pieds pour écrire sur cette tombe Ci gît Helmers.
De là il avait conçu l'idée de la composition suivante. La scène
est un tombeau. Il fait clair de lune. On voit la muse de
l'histoire écrire sur sa tombe le mot de Helmers et de
l'autre côté les ombres des muses qui l'avaient chéries
pendant leur vie se réunir encore après sa mort pour honorer son tombeau.
∙Monts. [onl. Gotisch]
∙[onl. Gotisch]
∙Les amatrices La mode aujourd'hui comporte qu'on doit aimer
tous les arts et paraître connaisseur en tout. Les dames doivent
aussi en ceci partager bongré malgré les affections des hommes
et ceci donne entr'autres lieu à des inspections de dessins (kunstbeschou-
wingen) où les deux sexes sont réunis. Van Bré ayant assisté à une
pareille société à Felix s'extasiait sur les remarques comiques
qu'il avait entendu. Voyant une dame qui regardait un dessin de
Dupré qui ne signe pas ses dessins il lui en demande de lui en
nommer l'auteur. Volontiers dit-elle et tournant la feuille elle
repond Mr. C'est M. Villa di san Alberto.
∙Anecdotes diverses
∙La princesse d'Orange Van Bré dit qu'elle est une personne très aimable
comme la plupart des princesses Allemandes très froide à l'extérieur
mais très gaie dans son intérieur ayant beaucoup de goût beaucoup de
lecture et dessinant très bien pour une femme.
∙Le peintre en défaut Le prince d'orange devait être peint par un
certain Ari celui-ci commence toujours par mettre la tête de ceux
dont il fait le portrait entre les pointes d'un compas. Il voulut
faire subir la même cérémonie au prince mais celui-ci l'en
défendit disait que cela ne lui était encore jamais arrivé.
Enfin il capitule et mesure la tête par le moyen d'un mesure de
papier qui va de la tête par le nez au menton. Le prince s'étonne
et dit qu'il na pas une tête si énorme que celle qui est placée
sur la toile. L'autre dit que rien n'est plus juste il mesure encore
et c'est enfin avec la plus grande peine que le prince lui
fait comprendre qu'il mesure en globo et peint en plano.
∙Le vrai philosophe Un de nos pseudo-philosophes modernes frappé de la vue
d'un cadavre de singe qui ressemblait à celui d'un homme il a
fait un livre pour prouver que les hommes descendaient des
singes. Il a trompé en philosophe tous ses amis par
des coquineries infâmes et a fait banqueroute frauduleuse. Enfin
cet esprit fort va aux Indes où il pourra faire une
connaissance intéressante avec cette illustre famille
dont il est le digne rejeton.
∙Anecd. Littéraires
∙Bilderdijk doit être un être très singulier. Dans la conversation
il est froid et triste et mélancolique mais aussitôt qu'on
peut l'amener au point qu'il n'est ou ne se croit pas malade
c'est une volubilité à n'en pas finir. Parmi les systèmes favoris
est celui du déclin progressif de l'espèce humaine et de l'existence
d'un peuple antique dans le nord dont toute notre lumière et
toute notre civilisation sont dérivées. Il a formé le projet d'un
poème nommé de ondergang der eerste wereld ou l'histoire d'une
espèce de préadanites qui doit être idéal au dernier point. Le
plan en embrasse trente chants dont il n'a fait que cinq et ne
veut pas achever les autres. Il n'a pas même voulu les laisser
lire à son ami Klijn mais celui-ci les a trouvé chez Helmers
copiés de la propre main de ce poète. Il doit s'y trouver un
épisode superbe d'Elpine. Les acteurs sont des êtres intermédiaires
qui peuvent à volonté prendre ou quitter une forme matérielle.
Il se vante beaucoup de sa fécondité dit que les vers ne
lui causent que la peine de les écrire et qu'il se trouve
condamné à faire des vers sans que ceci ait jamais été sa
destination ni son plaisir. Il fit son beau vers sur le
waarachtig goed dans une nuit dans laquelle il ne put dormir
comme cela lui arrive souvent. Il écrit une belle main très
nette et se vante d'écrire tout de suite ses vers sans y jamais
rien changer. Il les note aussitôt avec de l'encre d'une
autre couleur d'une manière prosodique. Parmi ses
caprices est celui d'avoir fait baptiser son enfant dans
une église luthérienne puisqu'il n'y avait aucun ministre
parmi les réformés qu'il trouva à son gré assez orthodoxe.
Il présida il y a quelques années à une société dont Kinker
Klijn Helmers Loots étaient membres et où il faisait
des lectures sur la langue hollandaise. On assure même
que toutes les semaines il assiste à des assemblées de
dévotion entièrement pareilles à celles que nous [onl.]
par le nom de oeffeningen et que Viselius jadis
philosophe hardi lorsque c'était la mode se
joint à ces pieux exercices. Vive la philosophie du 18e siècle.
Voilà l'homme en effet il court du blanc au noir
Il condamne au matin le sentiment du soir
Importun à tout autre à lui sera incommode
Il change à chaque instant d'esprit comme de mode.
also there. It is a broker who possesses great pats in
musick not only as singer but as having great knowledge
from the theoretical part of this art. He possesses a great
number of children who all distinguish themselves by
very good breeding and great aptitude to musick. Also his
whole family is musical his houshold a harmony. There
I saw and heard M. Kleine a youth whose taste is as I believe
great on musick and who is the first violinist of Amsterdam
presently. Rebuked in his youth by the roughness and severity
of his master he was upon the point to forsake his art
when playing a day upon an orchest under the direction
of M. Bouche great violinist which he admired much these
said to one of his friends pointing at Kleine Ce jeune homme
promet beaucoup. Oui said the friend ce fera un bon violon
d'orchestre. Non said Bouche il fera un bon soloiste. This [onl.]
at such a point the genius of the youth that he studied
with an extreme zeal and made the greatest progresses. He
is of an excessive timidity. Playing once at Felix he
feared that the famous violinist Kisewetter should be
in his auditorium. With anxious looks he overlooked
the whole room and finding him not he went with joy
to his task, but at the moment in whom he would
play the first stroke he sees Kisewetter stand at his side
and this sight caused him so much confusion that
he could play but trembling the whole evening. [onl.]
played upon the piano with much grace and art. Chassen
upon the flute. Fodor one of the greatest masters in
our town on the piano. In general musick is much
cultivated presently and however very few persons have
taste enough for to be true lovers of it it is yet taste
to seem to love it. Concerts are generally sought and
visited but the most part more for the company than for
delight in the art of Händel and Mozart and if somebody
inquires after the pleasure tasted at a concert he
must not inform himself (in general) of
the beauty of musick but of the number of persons who
assisted to it.
∙Helmers. Ce poèt avait la vue si basse que pour ainsi dire
ses lunettes s'étaient naturalisé chez lui mais que lorsqu'il
les ôtait il avait non seulement une autre figure mais
qu'alors il ne pouvait pas même voir les mets qu'il mettait
à la bouche. Il était entr'autres grand admirateur de
Mahomet. Il dit à Klijn qu'il avait fait sur lui un vers
long de 800 vers qu'il voulait publier mais après sa
mort on en a trouvé nul vestige. Il avait tant d'antipathie
contre Socrate un de ses premiers ouvrages qu'il disait
que s'il était riche il en voudrait acheter tous les exemplaires
pour les anéantir. Quelques mois avant sa mort il
avait commencé de s'appliquer à l'étude de Grec. Disputant
un jour sur la poésie avec Falck dialecticien profond et
homme de beaucoup d'esprit celui-ci lui défia de lui montrer
son meilleur vers dont il ne put lui procurer qu'il déraisonnait
du commencement à la fin. Helmers jugea ceci impossible
accepta le défi et se rendit chez Falck son Apollon à la main
et il avoua ensuite que Falck l'avait emmené au point
que si celui-ci ne l'eut retenu il aurait jeté son vers au feu.
V. Bré a fait cadeau à Klijn du tableau qu'il avait fait
d'après l'inspiration de son oraison funèbre à Helmers. Il représente
un monument où l'on voit la renommée qui écrit sur
une obélisque J.F. Helmers obiit 1813 tandis que la poésie
pleure appuyant la main sur son piédestal. Comme dans
toutes les pièces de van bré on retrouve une magnitude grande
beaucoup de feu et de vivacité et un tout gracieux. V. der Palm
a récité à la distribution des prix à Felix Meritis un
discours sur l'influence de la postérité qui a eu le sort
Laudatur ab his culpatur ab illis. La salle avait été si pleine
qu'on s'était fourni dans les plus petits recoins qu'on
n'avait presque pu s'asseoir et la chaleur avait été
si suffocante qu'on n'avait su où se sauver. Il faut avouer
en effet que c'était bien de cette manière paresse et foule
suffoqué, debout sans voir et entendre qu'on pouvait
apprécier à son juste prix les talens et l'éloquence
du premier de nos orateurs. Celui-ci a été embutié[?] depuis
quelques tems à des attaques de tous côtés et même on
est allé dans une journal jusqu'à imprimer dans deux
colonnes parallèles un morceau de son discours lors de
la fête de la chevalerie sous le roi et un de celui qu'il
prononça lors de notre dernière révolution.
∙Annales cotériales et hyméniques
∙[onl. Gotisch]
∙Italien
∙[onl. Italiaans]
∙Littérature
∙Potter Reizen door Oost vriesland 2 d.
∙De zucht om iets over een land te lezen waarvan ik zelf
beschrijving gemaakt had als ook de nieuwsgierigheid hoe
het mooglijk was twee dikke delen over Oostvriesland en
Groningen te schrijven dreef mij tot het lezen van dit boek.
Wat het land aangaat vind ik zeer weinig dat ik niet
opgemerkt had en veel vermist dat ik beschreven had als
Esens de gehele oostkust environs van Jever Lutetsberg
Nordenei etc. Daarentegen bestaat de helft van het werk
uit aanhalingen en uittreksels uit de Oostfriesche geschiedenis
en eene beschrijving juist niet zeer belangrijk en een vierde
uit stichtelijke overdenkingen herinneringen uit vroeger
dagen, vaersjes van van den Berg Moens etc. zoo dat naauwlijks
een vier niettegenstaande de bekende omslagtigheid des
schrijvers de eigentlijke reis bevat. Hier en daar
heeft echter deze omslagtigheid iets eigenaardigs. Hetgeen
mij het meest beviel waren de beschrijvingen van Dokkum
van de herberg te Hezel en van des schrijvers aankomst te Wesel.
∙Scheltema. Peter de Grote 2e deel
∙Hoewel Scheltema meer den naam van compilateur als van
geschiedschrijver toekennende moet ik echter bekennen
dat dit stuk veel belangrijks oplevert. Schoon hier
en daar wat in minuten[?] vallende vind men er veel
gedenkwaardigs in en veel dat tot nu toe niet genoeg
opgehelderd was, de berigten wegens den Russischen handel
zijn zeer belangrijk gelijk ook sommige noten
hoewel er vele plaatsen zijn waar men meer en
vele waar men minder beschrijvingen zou verlangen en
elk lezer juist niet even veel waarde aan sommige
gedenkstukken der oudheid gelijk bv. de rekening van
den kastelein uit den Doele zal hechten.
∙Bilderdijk Affodillen 1st. dr.
∙De affodillen groeiden volgens Homerus aan de boorden des
Acherons vandaar dat Bilderdijk die reeds met
de eene voet sints twintig jaar in 't graf staat dezelve
nu op zijne winterbloemen laat volgen daar iedereen
zeer nieuwsgierig is welke soort van bloemen hij
nu nog op deze zal doen volgen. Bilderdijk is de
Rembrand der schilders groot en verheven doch dikwijls
raadselachtig en duister. Men kan bijna echter deze stukken
volgens mij als kunst voor het toppunt der dichtkunst
houden. Men vind in dezelve een gehele andre taal
dan de gewone ongebruikte beelden op de stoutste wijze
uitgevoerd en oude geheel vernieuwd. Of hij juist volksdichter
zij of tot het hart sterk spreke daaraan twijfel ik zeer
doch als Kunstenaar is hij onnavolgbaar.
∙De geestenwareld is een hypothese vernuftig en dichterlijk
voorgedragen en waarom zou het de dichter niet veroorloofd
zijn evenals de wijsgeer hypothezes te maken over zaken
waarvan beide even weinig weten. Of in deze wijze
van omgang met de geesten de dichter zich juist van de
nedrigste zijde vertoond heeft dit wil ik niet beslissen.
∙De Echt is ook dichterlijk in den hoogsten graad. Bij
het hoogste toppunt der Kunst ontwaart men geen
moeite gene gezochtheid alles schijnt eene natuurlijke
uitstorting te zijn. De Episode van den droom van Adam
is zeer schoon.
∙Zucht naar 't vaderland is zeker nog wel het duisterste dezer
drie gedichten. Natuurlijk ook dat bij de voorlezing in
Felix niemand hetzelve begrepen had. Het schijnt voornamelijk
tegen het systema van optimismus en volmaakbaarheid
in te druischen en zeker verdient het bewondering
voor de schitterende tafreelen die in hetzelve zijn ingeweven.
Bij welken dichter vind men brokken die gelijkstaan
met de stoutheid der beschrijving van de verouding der
aarde, de verzwakking der menschen destijds die
dus begint
∙Wie stapt wie vaart daar heen met meer dan reuzen
schreden
∙Der wereld grondvest schud van 't bonzen van zijn treden
∙Zijn voet vergruist de rots en trapt gebergten plat
∙En dempt de stromen in de borling van hun nat
∙Wat de losse gedachten betreft zijn zij van geen
bijzonder belang en behelzen meestal gedachten reeds
vroeger door den dichter uitgedrukt. Onsterflijkheid heeft
veel gelijkheid met de lierzang.
Neen denk niet dat de taal der goon
Dat de echt gegrepen cytherthoon
∙'t leven is vrij plat en Sadig had wel weggelaten
mogen worden.
∙Helmers Nagelaten Gedichten 1 v.
∙Eindelijk is het lang beloofde eerste deel van Helmers
verschenen. De behandelde onderwerpen zijn allen allezins
belangrijk. Men vind in de grote stukken de gewone
schoonheden en gebreken van helmers. Het best beviel
mij over het algemeen de lof van de zeevaart die het
minst opgeblazen is. Wegens de haarlemmer hout en
de lof van Amsterdam blijf ik bij hetzelfde oordeel
ten tijde der voorlezing daarvan geveld. In beide komt
veel schoons maar ook veel windrigs. Het zwerven tusschen
de uitgebrande kometen en de kudden in den hout en
de fantasmagorische vertoning aan de Arno en de lof
van Amsterdam zal tog niemand ware smaak rekenen.
Meer lofs verdienen de bardenzangen volgens mij het
schoonste gedeelte van den gehelen bundel. Vooral de
heerlijke strijdzang en de zang der vrouwen. De lierzang
op Leyde bevat schone trekken. De Lierzang aan God
is verre beneden de Universal Prayer van Pope. Wat
Karthago in twee brieven bevat betreft, ik vind hetzelve
eene laaghartige navolging van de schoonste gedeelten
uit de Gijsbregt. Egter leverden deze stukken vooral
de zeevaart en de Bardenzangen bewijzen op dat Helmers
indedaad dichter geweest zij.
∙Arts Nous eûmes une vente des tableaux de M. Smissenaar
où le nombre était de plus d'importance que la qualité.
J'y vis deux jolis tableaux de fleurs de Van Os une
bonne tête de femme de Rembrand et plusieurs
tableaux du 2 et 3 ordre. J'y vis entr'autres une
collection de dessins par Langendijk contenant tous
les événemens d'une guerre depuis la déclaration
de guerre jusqu'aux feux d'artifice qui annoncent
le retour de la paix. L'ordonnance en était fort élégante
et spirituelle. Langendijk assista à l'expédition
des Anglais en Hollande et ce fut là qu'il
vit les modèles vivans de ses conceptions si ingénieuses
et variées. Cette collection contenait environ 50 dessins.
∙Fêtes Last moonday we had a very pretty feast at
M. H. Willink's. It was a feast of love, three young
couples sat there next each other and if man's[?]
struggling with adversity is according some philosophers
the finest sight that can ever be seen, than we
must confess that the sight of those loves is yet
not desppreciable but when I see it I feel at the
same time the want of such a happiness and this
sensation is disagreeable. I played with my friend J. vd. B.
and my cousin Rahusen a kind of comedy in which
she sung. This whole play was received with the greatest
applause and few verses of mine made such great
sensation which proves that often no real value
(which failed to these verses) but circumstances can
make reputation principally that kind of reputation
which the french call réputation de société. We had got
two verses of A.H. en I. v. E. a good collation fine
company jovial entertainment charmed this little feast.
Seeing six happy persons happy by love my imagination
was excited by this point that when I reed the conclusion
of our play composed by me and which was indeed the
most sentimental part of it it was difficult for me
to contain my emotion.
∙Conclusion de l'année Ainsi encore une année s'est
élancée dans l'éternité et couverte dans la nuit.
Nuit des siècles. Elles seront jamais fameuses dans
l'histoire des peuples ces trois années qui présentèrent
tant d'événemens importans dans lesquels un tyran
assis au faîte des grandeurs et menaçant pour ainsi
dire le monde entier vit sa puissance arrêtée
dans les déserts de la Russie ébranlées dans les plaines
de Leipsich et anéantie sous les murs de
sa capitale on pourrait nommer à juste titre ces
trois années mémorables Moscou Leipsich et Paris.
∙Cette année ne fut non moins célèbre
non moins importante pour notre patrie.Quel
tableau présentait-elle au commencement de cette
même année. Un terrain à demi dévasté plein de
troupes ennemies et alliées. Un gouvernement encore
mal affermi et dont on ignorait encore l'esprit
et les intentions. Des finances entièrement ruinées
des caises publiques épuisées par la rapacité des
tyrans de tous côtés des forteresses au pouvoir de
l'ennemi le tyran encore sur le trône maître de
braband et prêt à [onl.] à tous [onl.] des
peuples qu'il accablait du titre odieux de brigands.
Un commerce éteint dans ses dernières sources et les
fortunes des particuliers sans aucune intensité. D'un
autre côté nous voyons maintenant la patrie entière
réduite sous les loix d'un souverain légitime d'un
souverain appellé au trône par les vieux unanimes
du peuple d'un prince dont le pouvoir est
retenu dans des années présentes par une constitution
approuvée par les députés de la nation. Nous voyons
les caractère noble de ce souverain réunir à la fois
tous les Postes sous son égide protectrice et nous
promettre une prospérité inconnue depuis vingt
années. Nous voyons nos finances rétablies une
armée et une flotte faire respecter de nouveau le drapeau
de la patrie. Quelques branches du commerce commencent
déjà à fleurir déjà soixante vaisseaux sont bâtis à
la fois du port de Texel. Déjà la paix entre l'Amérique
et l'Angleterre promet une plus grande liberté de
commerce. Voilà bien des progrès dans une année
et il faut avouer que de ce côté-la ce ne sont pas
des murmures mais des actions de grace que
nous devons à l'être suprême et c'est en adorant
sa bonté que nous devons commencer une nouvelle carrière.
∙Parmi les époques à jamais mémorables de cette
année la prise de Paris l'acceptation de la constitution.
Le séjour de l'empereur Alexandre à Amsterdam le congrès
de Vienne méritent sans doute une place distinguée.
Quant à mon privé j'ai été heureux et heureux autant
qu'on peut l'être en de pareilles circonstances. Jouissant d'une
santé parfaite goûtant les charmes de l'étude et de
l'amitié j'ai fait plusieurs excursions et un voyage
fort agréables. Mes vœux pour l'avenir sont plus
d'activité dans notre commerce la santé de mes
parens un bon voyage et [onl. Italiaans].
∙Finis
Le roman qui n'en est pas un
Confessions de Rodrigue
menait de toucher à l'âge dans lequelle les roses
de la sensibilté commencent à naître sous nos pas et dans
lequel la nature pour la première fois nous porte avec
un attrait irrésistible à un sexe étranger et nous force
d'aimer. Adorateur des belles lettres qui charmaient mes
loisirs j'avais vu jusqu'ici avec un oeil d'inférence les charmes
de la beauté. Ce fut l'année 1612 que je commençai enfin
à sentir que j'avais un coeur. Je tournai de tous côtés les yeux
et je sentis qu'un vuide étonnant commençait à régner
dans mon coeur. Je vis entr'autres Elise à qui la coutume
une affection enfantine m'avait unies. Je trouvais chez elle
une foule de qualités aimables et attachantes.
Je lui vouai l'amitié la plus tendre mais non l'amour.
Ce fut lors de mon voyage en Asturie qu'à S. Sebastien je vis
Roselda. Un minois assez gentil, un esprit assez fin une
naïvité charmante me plurent dans elle et me furent
sentir une passion que je n'avais jamais eprouvé. Mais
bientôt la grande absence de sa ville natale et de la
mienne, le peu d'occasions de la voir et une foule de [onl.]
furent céder chez moi cette passion qui ne fut jamais éteinte.
Ce fut au printemps de 13 que je vis pour la première fois
Elvire. Je goûtai les charmes de son entretien et elle fut
sur moi une impression que je ne crois point être profonde.
Je retournai en Asturie plein encore de Roselda que je
cherchait partout mais elle faisait un voyage. Je ne pus la
voir et ceci contribua beaucoup à effacer chez
moi une partie de son image. Je continuai de voyager.
Je vis ça et là quelques minois qui me plurent mais
l'idée de Elvire commença à se faire présenter à mon coeur
avec une telle force que j'en lus moi-même étonné. Je
ne faisais que rêver à elle. Je tressaillais en attendant
prononcer son nom. Je prenais son pointe avec énergie
et je croyais que tout le monde lisait mon secret dans
mes yeux. Enfin je la revis. Je fus à une exposition de
tableaux avec l'espoir de l'y rencontrer. Je l'y
rencontrai en effet je fus hors de moi-même. Pendant son
séjour à Madrid je la vis quelque fois et
toujours avec le même enchantement. Une fois je fis
une visite à la maison où elle se trouvait et je passai
dans des conversations indifférentes trois heures
qui me parurent s'envaler comme un quart d'heure.
Enfin elle s'en retourna
haesit in pectore telum
∙Elvire peut avoir quelque duix-sept à duix-huit ans.
Elle n'est pas belle quoiqu'elle ait une figure agréable.
Sa taille mérite peu d'éloges. Elle parle peu. Ce n'est donc
pas la voix de la nature [onl.] m'a parlé lorsque je la vis.
J'ai vu cet hyver même à quelques bals où il se réunissait
une société choisie des filles bien plus belles bien plus
brillantes mais ce que m'a charmé dans elle c'est un
air de douceur et de modestie qui m'a enchanté et qui
me ferait croire qu'elle devrait faire le
bonheur de ma vie. Je ne puis expliquer tout ceci
qui par le système d'une sympathie préalable qui me
paraît pourtant assez singulière. Il ne me manque
que le wonderbril pour visiter son coeur et je crois
fermement que je y trouverais de l'amour.
Pendant donc que je me livrais aux rêves d'une imagination
poétique que je calculais le missions qui pouvraient
me procurer l'occasion de la voir que je me rappelais ses
paroles et qui j'interprétais jusqu'à ses moindres gestes
tandis que je la voyais déjà au bord d'une naissance
limpide sous l'ombre de chênes touffus entourés d'une
Kirielle d'enfans pendant que je chantais Mijn meisje et
le baisir un coup de tonnerre vint tout à coup détruire
mes rêves à verser le poison dans mon coeur.
Alonzo à qui je m'étais attaché encore d'avantage par
son partage avec Elvire était mon ami. Un soir en
faisant une partie d'échecs et en nous livrant à un
épanchement de coeur auquel on est parté dans
quelques circonstances. Nous parlâmes de Lorenzo. Lorenzo
est un jeune homme extimable. Ami de la religion
a ses devoirs livré surtout dans sciences exactes il
se distingue par une franchise simple et noble qui
cependant quelquefois dégénère en grossièreté. Il fut pendant
longtems mon ami cependant jamais aucun secret ni
aucune confidence n'échappa de sa bouche et je le
connais depuis longtems sans le connaître en effet.
Déjà longtems j'avai soupconné en lui un rival
mais comment d'écrire mes sensations quand en
parlant de lui mon ami me confia qu'il aimait et
c'était Elvira. Je fus péterifié. Il possède plusieurs avantages.
Plus riche que moi fils unique il a déjà
osé demander une main à laquelle je n'aurais pu
aspirer qu'après des années de travail. Je tressaillai
et je confiai à Alonzo un secret dont la communication
pouvait m'être utile en ce moment d'autant plus que
je crois m'appercevoir qu'il ne favorisait point Lorenzo.
Ma premier nuit fut agiter et mes songes me
présentaient sans relâche Elvire dans les bras
de Lorenzo. Mais enfin je revins à moi-même et la
voix de la philosophie fit taire celle de l'amour.
Il ne me reste plus qu'un doute à s'éclaircir Lorenzo
est-il l'aimé. S'il l'est rien ne serait plus fou de
mon côté que de m'inquiéter encore de cette affaire
et je ne troublerai point le bonheur d'un ami.
Mais si elle ne laisse pas alors j'employerai tous les
moyens que la vertu ne désavoue pas paies l'amour cher
à ses filets et nous devrons voir à qui n'exista la
victoire. 11 Mt. 1814
[leeg]
Illumination
∙Cette illumination qui eut lieu le soir de la fête
se distingua avantageusement de celles que nous avions
vues sous la tyrannie française. Ce n'était plus comme
dans le tems d'alors une ligne allumée qui traversait
Amsterdam d'un bout à l'autre mais c'était une
profusion de lampions qui décoraient les maisons des
particuliers qui tantôt montaient le long des
fenêtres là se formaient en arcade là en voûte
illuminaient quelque fois des maisons entières ou
des peintures allégoriques. La foule était immense
et tout présentait l'aspect d'une joie vive et véritable.
∙Une illumination fort élevée placée devant la
maison dit onder 't zeil sur le dam. Elle était
assez élégante et se terminaient en une espèce de
soleil.
∙Devant la maison de villes Nous avions déjà vu là des
pareilles illuminations et celle-ci se distinguait par beaucoup
de goût.
∙Derrière la bourse beaucoup de légèreté et de goût.
∙La Reguliersbreestraat On avait placé ici l'arc de triomphe qui
avait décoré cette rue lors de l'entrée de l'empereur mais
cependant avec plusieurs changemens. Ceci ne faisait
pas beaucoup d'effet puis qu'il ne présentait au coin
qu'une masse de lampions sans qu'on pût rien distinguer.
Parmi les belles illuminations particulières qui abondaient
on doit distinguer celles de M. Hacquer[?] plus brillante
cependant que belle, de Mad. van Hemert, de M. Voorthuizen
Brouwer, Snoek etc. Il n'y avait point de canal qui
n'était décoré par plusieurs jolies illuminations. Plusieurs[?]
voisins avaient agi conjointement ce qui produisait
souvent de fort beaux effets. Un temple sur le Botermarkt
faisait honneur au goût de celui qui avait décoré sa
maison de cette manière.
∙Étant sur le heerengracht un bruit confus s'élève
on regarde c'était le prince qui escorté de quelques
garde du corps et d'honneur, et suivi d'une file d'une
sixaine de carosses visitait les illuminations. Ceci
produisit partout beaucoup d'effet. Les acclamations
s'élevaient de tous côtés, les cris en l'honneur
de notre auguste souverain retentissaient dans les
airs. Puissent-ils être exausés et puisse notre
patrie après tant d'années orageuses ne voir dans
son souverain que le digne descendant de Guillaume 1er
le père de la patrie.
Avril
∙New Church
∙Yesterday I went to the new church where now the
theatre of the inauguration of our Sovereign was
exhibited to the eyes of the curious public for the
profit of the poor. The place it self could scarce be recognised.
In the midst of it was formed a species of gallery
the columns on both sides were painted with marmor
colour and adorned by trophies or composed of the
flags of the different monarchies and [onl.] allyed
to our countries. At the extremity of that gallery
was placed the throne of red velvet borderd with
gold, three steps high upon it was placed the seat
of the sovereign and on each side those of his
two sons. At the right side of the throne were placed
three seats for the three princesses, among which that
of the reigning princess was distinguished by a foot
stool. Before the throne were placed several
tables for the president and the secretaries ans alsoo
tables for the notables when they signed the constitution.
Farther a series of banks was placed for the notables.
Behind the throne flags of diffrent nations among
which those of orange colour made a decoration. From
both sides of the church tribunes were made where
the benches were elevated as in an amphitheatre and
who contained all the persons who could see the
ceremony. I considered with attention the pulpit and
I found it to be indeed a masterpiece of work.
The sight of the church with all his decorations
how rude they might ever be gave in reality
an imposant spectacle. Spectators of all kind
crowded about and informed them selves with much
curiosity over the different places of the persons who
had assisted tot the ceremony of the foregoing day.
Farther I saw a painter already busy to draw
upon his paper this fine prospect. The architect Sirenis[?]
has the honour of this decoration which was indeed
very fitted to the object but the flags and columns
hindered many persons who sate in the tribunes
to see upon their ease and some places of
the notables were indeed very unfavourably situated.