Nederland en de Europese integratie, 1950-1986

 
English | Nederlands
G00184
27-02-1951
Samenvatting
Een verduidelijking van de stand van zaken op het gebied van het Schumanplan en de reorganisatie van de Duitse zware industrie.

De Amerikanen zetten de Fransen onder druk om hun ideeƫn met betrekking tot vrijhandel in het verdrag te krijgen. De Duitsers krijgen tegelijk de boodschap te horen dat de zware industrie ontmanteld moet worden en de boodschap dat het Schumanplan snel tot een verdrag moet leiden.
Door deze houding worden de onderhandelingen voor het Schumanplan niet bespoedigd. Waarschijnlijk zullen de Duitse staalbedrijven hun kolenmijnen voor 75% mogen blijven bezitten, maar de Duitsers willen meer.

De DKV is voor de Amerikanen en de Fransen een hindernis, maar de Duitsers zijn in zoverre gehecht aan deze organisatie dat haar ontmanteling zou kunnen leiden tot een verwerping van het verdrag door de Bondsdag.

Wellicht kan in ruil voor Duitse medewerking de garantie worden geboden dat de Ruhrautoriteit na het inwerkingtreden van het Schumanplan ophoudt te bestaan, hoewel de Fransen deze misschien nog willen gebruiken als een onderhandelingsmiddel om Duitsland te controleren.

De Duitse industriƫlen zijn tegen het Schumanplan vanwege de te grote rol voor de HA, maar dit zal waarschijnlijk pas uitbarsten als het verdrag door het parlement geratificeerd moet worden.