Dagboeken

dagboekcahier 10

01/07/1940

maandag 1 juli 1940

Gisteren van tien tot drie uur bezoek van dr. Witlox gehad. Hij deelde me velerlei mee over de moeilijke positie van De Maasbode, waardoor me de slappe, wankelmoedige houding van het blad verklaard werd. Hij had reeds een lang verhoor door de Gestapo ondergaan. Zoo moest hij onder andere de namen der medewerkers opgeven. Veel waarde werd ook gehecht aan ’t antwoord op de vraag: welke connecties hij met emigranten had gehad. Vooral Muckermann schijnt bij de Duitschers de kwade pier te zijn. Wie met hem omgang of correspondentie heeft gehad, staat nu op de zwarte lijst. Er is nu al eenige malen in de radio omgeroepen, dat Nederlanders, die naar Frankrijk gevlucht zijn, zich ten spoedigste bij den dichtstbijzijnden Nederlandsche consul of Deutsch-Nationalen Wohlfahrtsdienst moeten melden, ze zullen dan geholpen worden om te repatrieeren. Zaterdag was prins Bernhard jarig. Bijna iedereen op straat liep met oranje of met een witten anjer, den lievelingsbloem van den prins. Voor ’t paleis der koningin en bij het standbeeld van prins Willem I en de koningin-moeder Emma waren stapels oranje bloemen gelegd. Het optreden van N.S.B.-ers leidde echter weldra tot opstootjes. De Duitschers zullen nu wel duidelijk gezien hebben, dat als ze een gunstigen geest bij de  Nederlanders willen kweeken, ze zich niet van de Nationaal-Socialistische Beweging moeten bedienen. Uit Brabant vernam ik, dat vele katholieken, ook geestelijken, zich [aan]getrokken voelden tot steun aan het Nationaal (olim: Zwart) Front van Arnold Meijer[35], omdat ze deze beweging althans minder antipathiek achten dan de Nationaal-Socialistische Beweging van Mussert. Mijns inziens is ’t toch ook fout. We moeten nu een breed nationaal front – los van de uiterste groepen – vormen. Wat zaterdag voorviel, leert al wel, hoe de houding van het volk zal zijn als de koningin hier terugkeert. En dan zou men leelijk zitten, ook met ’t Zwart Front.