Dagboeken

dagboekcahier 10

15/06/1940

zaterdag 15 juni 1940

Eindelijk een teeken van leven. Vanmorgen bracht de post een briefkaart, gedateerd 11 juni, van Olga Liebeskind te Genève. Zij schreef: ‘Gott Lob kann ich euch gute Nachricht geben von madame A. Bielders. Sie schreibt mir, dasz sie gesund sei mit Familie … Also, viele gute Grüsze von Familie Bielders, machen Sie sich keine Kummer.’

            ’t Is niet veel, maar na vijf weken niets van hen gehoord te hebben, waren we er toch zeer verheugd over. Nu krijgen ook betekenis twee berichten, welke we gisteren ontvingen. Vooreerst van mevrouw Ingen Housz, dat zij gehoord had, dat familie Smeets bericht hadden ontvangen, dat dr. Smeets met een rechter uit Breda en zijn gezin in Bretagne waren. Vervolgens belde Nell op, dat ze van Ank in Breda vernomen had, ook van de familie Smeets, dat ze in Zwitserland waren.

            Blijkbaar is dit eenzelfde bericht, met deze vergissing, dat ’t bericht uit Zwitserland gekomen was. Ik vermoed dus, dat ze verder naar het zuiden zijn gegaan na ’t bombardement van Cherbourg en Le Hâvre en naar Bretagne gegaan zijn. Daar zitten ze voorloopig nog veilig.  Vandaar hebben ze blijkbaar naar Zwitserland geschreven, omdat er geen postverbinding is tusschen Frankrijk en Nederland, wel tusschen Frankrijk en Zwitserland en tusschen Zwitserland en Nederland.

            We weten thans tenminste iets. Hoe lang zal ’t nog duren eer we ze terugzien? De oorlog gaat anders snel. Gisteren zijn de Duitschers Parijs binnengerukt, dat door de Fransche regeering tot open stad verklaard en niet verdedigd was. Ze trekken nu snel naar ’t zuiden op, in de hoop ’t Fransche leger te kunnen vernietigen. Wie weet, hoe spoedig heel Frankrijk bezet is! En dan kunnen ze naar hier komen.