Dagboeken

dagboekcahier 10

17/06/1940

maandag 17 juni 1940

Weer een goed bericht van An en Frans. Vanmiddag om half drie ontvingen we een briefkaart van mevrouw Hiolen, die bij haar dochter in Zwitserland gestrand is, dat ze een brief van An had ontvangen uit Bordeaux, waar ze tot 15 juni kamers hadden kunnen huren. Zij en Frans en de vier kinderen zijn allen gezond en zitten in zorg over ons, omdat we niets van hen gehoord hebben. Deze brief is gedateerd 4 juni, dus al bijna veertien dagen geleden. Ze zaten echter in Bordeaux veilig. Als ze er nu maar gebleven zijn. Zoojuist deelde de radio mede, dat Pétain, na den val gisterenavond van  Reynaud als minister-president, hem opgevolgd zijnde, aan de Duitschers aangeboden had de wapens neer te leggen. Dit is dus voor Frankrijk ’t einde van den oorlog. Hoe verschrikkelijk dit ook is, volgt er voor ons de goede conclusie uit, dat An en Frans nu weldra zullen kunnen repatrieeren. Maar wat zullen voor ons land de gevolgen van dezen eclatanten nederlaag zijn? Engeland zal nog wel doorvechten. Van een vredessluiting zal voorloopig nog wel geen sprake zijn. Wij blijven dus voorshands nog bezet gebied.