Dagboeken

dagboekcahier 8

21/12/1922

donderdag 21 december 1922

Eerst maandag ben ik weer naar mijn departement gegaan. De dokter had er bezwaar tegen. Ik beloofde: niet rooken en weinig spreken. Toen liet hij me gaan. Maandagmiddag weer ’n conferentie: borstelmakersindustrie en meubelmakerij. Ik was terstond heesch.

            Verleden week woensdag kreeg ik een oproep om vrijdag bij de koningin ter conferentie te komen. De dokter had er groot bezwaar tegen wegens kans op besmetting. Ik schreef dit aan den directeur van het Kabinet. Ik ontving officieel aan ’t departement bericht, dat de koningin de conferentie uitgesteld had tot nader bericht, maar aan huis kreeg ik een particulier schrijven namens H.M., waarin zij haar leedwezen over mijn ongesteldheid uitsprak en mij spoedig herstel wenschte.

            En daar kwam zaterdagmiddag half vier ’n gelijke uitnoodiging, om te kwart voor zes bij H.M.  de koningin-moeder te komen. Ik liet terstond ’n briefje brengen dat ik niet komen kon. En zondag liet ze per telefoon informeeren hoe ’t ermee was. Ik heb me maar kalm gehouden deze week en nog geen audiënties gegeven. ’t Wordt al veel beter.

            Deze week weer een groote gebeurtenis in ons gezin: Lou verloofd! Met Stanny Martens, meester in de rechten en candidaat-notaris. Op 19 december heeft hij haar opnieuw gevraagd. Ze had er nu zes weken over kunnen denken. En ze zei ja! Hij is, als ik de tel niet kwijt ben, nummer veertien, die om haar komt. Hij heeft nu succes gehad. We verheugen ons er zeer over: hij is veruit de beste van de veertien! ’n Degelijke jongen, 28 jaar, die goede studies gemaakt heeft en uitstekend katholiek. 26 december is hij bij mij gekomen. Ik heb ’n half uurtje met hem gepraat en werd geheel in mijn goede meening bevestigd. We hoorden ook niets dan goeds over hem.[53]  An gaat nu in april trouwen, er is dus alweer ’n nieuwe aspirant-schoonzoon in huis!