Dagboeken

dagboekcahier 12

23/08/1947

zaterdag 23 augustus 1947

Gelukkig ben ik met mijn stuk over de koningin voor ’t officieele herdenkingsboek-1948 gereed gekomen. Gisteren heb ik de copie aan den heer Leendertse, den secretaris van de redactieraad opgezonden. Oef! Met mijn steeds slechter wordend gezicht is ’t ’n moeilijk en zeer vermoeiend werk geweest, al kon ik voor ’t grootste deel gebruik maken van mijn grote artikel dat in 1938 het geheele feestnummer van De Maasbode vulde.

            Onderwijl zat ik vol zorg over Indië. Het politioneel optreden onzer troepen had een voorspoedig verloop. Maar eensklaps is de Veiligheidsraad zich op verzoek van Australië met deze zaak gaan bemoeien, volkomen ten onrechte en op ongelooflijk partijdige wijze. Ten onrechte, omdat de Republiek Indonesië nog geen staat is en er dus geen conflict was tusschen twee souvereine  staten, maar een interne aangelegenheid van het Koninkrijk der Nederlanden, waarmee dus de Veiligheidsraad geen bemoeienis kon hebben. Mr. Van Kleffens heeft dit standpunt in de Veiligheidsraad voortreffelijk uiteengezet en verdedigd. Maar zonderling genoeg besloot de Veiligheidsraad, in ’t midden latend of hij al of niet bevoegd was, om aan Nederland en aan de Republiek Indonesië te verzoeken het vuren te staken. Beide partijen verklaarden dit verzoek in te willigen, maar de republiek vocht nog veel harder door! Zoo is er thans een volkomen onhoudbare toestand. Maar onderhand blijft de Veiligheidsraad delibereeren! ’t Blijkt, dat Engeland, Frankrijk en België op onze hand zijn, goeddeels ook de Vereenigde Staten en tenslotte zelfs ook China. Maar we komen dan nog twee stemmen tekort. Rusland is natuurlijk fel tegen ons, dus ook Polen. Australië, Syrië (die ’t voorzitterschap heeft!) en Brazilië ook. Australië heeft nu voorgesteld een commissie voor onderzoek en arbitrage naar Indië te zenden. Gisterenavond zou daarover de beslissing vallen, maar de zaak werd weer tot maandag aangehouden.

            Mijn inziens is arbitrage volkomen onaanvaardbaar: dit ware de meest aperte erkenning van de republiek als souvereine staat. Ik ben benieuwd welke houding de regeering tenslotte zal aannemen. ’t Is een wel zeer moeilijke beslissing! Weigeren we, dan zal er internationaal een zwaar onweer tegen ons land uitbarsten. De havenarbeiders – grootendeels communistisch georganiseerd – oefenen nu al reeds een boycott op onze schepen uit. Britsch-Indië weigert nu reeds onze vliegtuigen op doorreis naar Nederlandsch-Indië op zijn vliegvelden toe te laten. En wat dan???