Dagboeken

dagboekcahier 12

29/11/1946

vrijdag 29 november 1946

’t Bleek, dat Welter hoopte, dat ik zijn manifest, dat hij me toezond, ook zou teekenen. Na mijn antwoord aan ’t Nationaal Jongeren Verbond kon ik dit niet doen, wat ik hem mededeelde. Ik behoefde hem nu ook niet te zeggen, dat ik tegen zijn manifest ernstig bezwaar had. ’t Was een erg opgewonden stuk. Wel vijfmaal kwam erin voor: Nederland verzaakt. ’t Deed me denken aan ’t oude doopformulier met het verzaken aan den duivel en al zijn pomperijen! ’t Is nog niet uitgekomen. Wel stond er gisterenavond een – beter gesteld – manifest in de bladen ondertekend door verschillende generaals en admiraals en enkele anderen, zoo ook den voorzitter van ’t Nationaal Jongeren Verbond. Vermoedelijk is dit dus ’t manifest waarover Bajetto me was wezen polsen.

            In de pers wordt ’t ook rumoeriger.  Mijn artikelen in ’t Brabantsch Nieuwsblad  zijn bijna geheel, onder andere in Trouw, het anti-revolutionair orgaan, opgenomen. Ik heb nu nog twee artikelen geschreven, één voor De Maasbode, gericht tegen een hoofdartikel – vermoedelijk van een der Leidsche proffen – in de Nationale Rotterdamsche Courant, waarin tegen mijn grondwettige bezwaren eenige slappe tegenwerpingen werden gemaakt en één voor ’t Brabantsch Nieuwsblad om nog enkele andere vernomen tegenwerpingen te weerleggen. Ik hoop, dat ze beide vanavond verschijnen, want morgen zal de ministerraad vermoedelijk een beslissing nemen. Gisteren vergaderde hij met de Commissie-Generaal van negen tot drie en van vier tot half zeven en – ze waren nog niet klaar gekomen. Morgenochtend om negen uur gaan ze weer door. De hemel geve hun wijsheid!

            Onderwijl heeft de katholieke kamerfractie langdurig met Van Poll vergaderd. Ik hoorde nog niets van den uitslag.

            Gisterenavond werd ’t manifest volledig in de radio voorgedeclameerd. Daarna volgde een – veel te heftige – rede van mr. Caron, die vooral Van Mook en Schermerhorn onder handen nam en eigenlijk uitschold.