| vorige (29-11-1893) | | volgende (3-12-1893) | kalender |
|
dagboekcahier 2 30/11/1893 donderdag 30 november 1893 Vanmorgen ontving ik het Dompertje. Ze hebben mijn antwoord opgenomen, maar met ’n lang naschrift. Enfin, dat’s minder, de lui, die ’t lezen weten nu hoe eerlijk die kritiek was, en ... zou Lize ’t nu ook lezen? Dat is ’t voornaamste, want daarvoor had ik ’t toch eigenlijk geschreven. En ze gelooft toch mij licht eer dan dat ‘anonieme manneke’! ... ’t Is toch wel eigenaardig: de missie is nu uit: die tien dagen hebben we elkaar elken dag gezien. Ik dacht: zie zoo, dat is nu weer uit, ’t zal nu weer net gaan als vóór de missie: zij gaat ’s morgens om negen uur naar pastoor Bots en ik om half tien naar de Hartebrug: dus zien we elkaar niet meer. Edoch, hoe heerlijk heb ik me verrekend! Maandagmorgen was ze om half tien bij ons in de kerk, eergisteren en gisteren weet ik niet: ’k had toen om negen uur college, maar vanmorgen was ze er weer. Mag ik daar nu niets achter zoeken? Ik zou zoo graag!! ... ’k Ben benieuwd of haar broer nu van de week eens bij me zal komen. Of zou hij ’t niet doen? [p. 501] |
| uit: Dagboek II (22 augustus 1892 tot 16 december 1893) |
