S02973
11-03-1961
Actoren
Brief en notitie
Samenvatting
De Europese verdragen en het plan De Gaulle.
Linthorst Homan heeft deelgenomen aan vertrouwelijke besprekingen ol.v. Von der Groeben over de vraag of vanuit Brussel iets nuttigs kan worden bijgedragen aan de voorbereiding van de conferentie van Bonn. Voor het dossier van de Nederlandse delegatie te Bonn heeft Homan een notitie opgesteld. Homan staat zelf erg huiverig tegenover een mogelijke opdracht voor een 'tweede rapport Spaak', omdat dit de Europese verdragen opnieuw ter discussie zou kunnen stellen.
De Gaulle is van mening dat werkelijk belangrijke beslissingen op het gebied van de internationale politiek alleen tot stand kunnen komen in intergouvernementeel overleg op het hoogste niveau. Van daar zijn afkeer voor de Europese instituties, die niet rechtstreeks rusten op de nationale volkswil, maar op een theoretische en kunstmatige 'Europese constructie'.
Naar Nederlandse opvatting zou aanvaarding van het voorstel de stuctuur van de Gemeenschappen wezenlijk veranderen. Om niet volstrekt negatief te staan tegenover het Franse initiatief zijn er twee mogelijkheden: a) periodieke samenkomsten worden geaccepteerd, doch ingepast in de procedures der EG; b) bij aanvaarding van deze bijeenkomsten wordt al datgene geëlemineerd, dat zou kunnen leiden tot 'intergouvernementele degeneratie' van de Europese verdragen.
Linthorst Homan heeft deelgenomen aan vertrouwelijke besprekingen ol.v. Von der Groeben over de vraag of vanuit Brussel iets nuttigs kan worden bijgedragen aan de voorbereiding van de conferentie van Bonn. Voor het dossier van de Nederlandse delegatie te Bonn heeft Homan een notitie opgesteld. Homan staat zelf erg huiverig tegenover een mogelijke opdracht voor een 'tweede rapport Spaak', omdat dit de Europese verdragen opnieuw ter discussie zou kunnen stellen.
De Gaulle is van mening dat werkelijk belangrijke beslissingen op het gebied van de internationale politiek alleen tot stand kunnen komen in intergouvernementeel overleg op het hoogste niveau. Van daar zijn afkeer voor de Europese instituties, die niet rechtstreeks rusten op de nationale volkswil, maar op een theoretische en kunstmatige 'Europese constructie'.
Naar Nederlandse opvatting zou aanvaarding van het voorstel de stuctuur van de Gemeenschappen wezenlijk veranderen. Om niet volstrekt negatief te staan tegenover het Franse initiatief zijn er twee mogelijkheden: a) periodieke samenkomsten worden geaccepteerd, doch ingepast in de procedures der EG; b) bij aanvaarding van deze bijeenkomsten wordt al datgene geëlemineerd, dat zou kunnen leiden tot 'intergouvernementele degeneratie' van de Europese verdragen.