Nederland en de Europese integratie, 1950-1986

 
English | Nederlands
S03170
30-09-1965
Actoren
Toespraak
Samenvatting
Rede Luxemburgse premier Pierre Werner in New York, 30 september 1965.
Na een beschouwing over de Luxemburgse geschiedenis verklaart Werner het directe Luxemburgse enthousiasme voor het Schuman-plan uit het grote belang van de Luxemburgse staalindustrie. Luxemburgs economische bijdrage aan de Gemeenschap was relatief groter dan dat van de andere landen. Vervolgens wist Luxemburg te bereiken dat het de (althans voorlopige) zetel werd van de EGKS. De vastbeslotenheid om de eigen tradities en het eigen erfgoed te bewaren, leidt tot een sterk geloof in de natie als in de noodzaak van Europese eenwording. Het principe van soevereine staten geeft Luxemburg een eerzame plek binnen de institutionele structuur zoals vastgelegd in de verdragen.
Bij de fusie van de Europese instellingen maakte Luxemburg zich sterk voor het behoud van de eigen positie. Uiteindelijk werd een compromis bereikt.
Luxemburg wil het idealisme van Robert Schuman levend houden, die zelf nauwe familiebanden had met Luxemburg. Anderzijds wil het land voortgaan met de Europese integratie.