Jan graaf van Solms verklaart voor zichzelf en zijn erfgenamen leenman te zijn geworden van graaf Willem III, die hem 100 mark Brabants heeft betaald, waarvoor hij hem zijn inkomsten uit zijn wijngaard te 'Hoybindayle' bij Braunfels heeft opgedragen, die hij in leen terug heeft ontvangen.
Jan Grobe.
Deze oorkonde is naderhand in de ondermarge van f. 11r ingeschreven, door een andere hand dan die de andere teksten in dit deel van het register kopieerde. Met twee wijzende handjes gaf die tweede kopiist aan waar de toegevoegde tekst tussengeschoven diende te worden. Degene die daarna de nummering aanbracht, heeft zich van die aanwijzing evenwel niets aangetrokken en de teksten doorgenummerd in de volgorde zoals ze op de bladzijde staan.
Vgl. nr. DE 36.
Ich Johan grobe zů Solnissea unt minb erbin erkennin uffinberliche in deysin geynwortigin brevin das ichc unt min erbin des edelin mans unsis leyvin heyrin, herin Willaems grevin van Hollandd unde van Haynaue unt sinra ervin man wordin sin, dar umme hayt hyi mir mit minin orvin hundert march Braibons gegeyvin, des hayn ich unt si min ervin bewiset jehyin march gůds gheldis ůz minin unde minra orbinf wingartin an jeheyn morgin de geleygin sint in eyne stucke zo Hoybindayleg bi Bruninvelzh, unde han ichi unde min erbin dey so leyn intfangin van deynre vorschrebin grevin; auch erkenin ich utej mich unt vor min erbin des mir besaylt unde vordin sint der voirbenante hundert march Braybens van deyine vorgheschrevenk greven.
Des geven ich vor mich unt min ervin zo eyine orkunde eyner wairheit aller diire vorschrevin reyden dů sinl breyve bezeghelt mit minre ingesegil, du man zalte naich Goddys geburde důsint drihundortm jair in deyine egtunde zuenstichstine jayren uf unser frauwin sinte Marien dach dar zi zo heymele fůr.
Ista littera est sub Enghelbertoo.