Verenigingen voor armenzorg en armoedepreventie in de negentiende eeuw

door ziekte, ongezond klimaat of andere oorzaken verzwakte en tevens behoeftige kinderen, die tot herstel van gezondheid de buitenlucht en versterkend voedsel noodig hebben, op te nemen en te verzorgen in een daartoe door haar te stichten Inrichting te Zeist (Goossens)

het oprichten en instandhouden van het herstellingsoord Bethanië voor verzwakte kinderen

in Den Haag het 'Dames-Comité' bestaande uit mevr. de wed. Certon-Bijleveld, mevr. van de Kastele-van Idekinge, mej. Vaillant, mej. van den Broek en mej. M.C. de Bruin Kops; voorts had zij in het hele land correspondenten.

W. van Oosterwijk Bruijn riep een aantal dames en heren uit de kringen van het Réveil in Zeist bijeen om het oprichtingscomité te vormen.

Dit initiatief werd genomen 'in nauwe samenwerking met de Maatschappij tot Nut van het Algemeen en de Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst.' (Wijsenbeek)

Stichting Bethanie met 85 bedden te Zeist, geopend op '15 mei 1873' (Nahuys)

J.M. Fuchs en W.J. Simons, Ter wille van het kind. Vijfenzeventig jaar Centraal genootschap voor Kinderherstellingsoorden 1901-1976 (Naarden 1977) 35.

Th.H. Nahuys, 'Bethanië. Inriching voor verzwakte kinderen' in: L. Heldring (red.), Bouwsteenen. Tijdschrift voor inwendige zending, 2e jrg. (1883) 25-39.

Th. Wijsenbeek, Zieke lieverdjes. 125 jaar kinderzorg in het Emma Kinderziekenhuis (Amsterdam 1990) 56.

De Haarlemse correspondent uit: Jaarboekje voor de Stad Haarlem voor 1891 (Haarlem 1891) 196.

ad laatste vermelding:

ontleend aan de archiefperiode.

ad richtgroep:

veeleer zwakken dan zieken.

ad relaties;

De vereniging had niet zozeer afdelingen alswel correspondenten in het gehele land, zaakwaarnemers ter plaatse;

In 1883 waren dat te Amsterdam: H.B. Wiardi-Beekman, dr. M.J. Verkouteren en echtgenote, ds. H.V. Hogerzeil en mevrouw Wendelaar-Crommelin;

te Arnhem: jonkheer C.A.H. Mollerus;

te Delfshaven: mej. J. Kam;

te Dordrecht: ds. J.P. Nonhebel en mevrouw Nonhebel-van Haersolte van den Doorn;

te Den Haag: mej. S. Dermout;

te Groningen: A. Doesburg en mevrouw M. Kruijf-Swarth;

te Haarlem: ds. G.A. Hoog en ds. B. van Schelven (in 1891: G. A. Hoog)

te Harlingen: Y.O. Faber;

te Kralingen: H.W. Wachter;

te Leiden: P.J. Couvé;

te Middelburg: ds. D. Rijnders;

te Nijmegen: H.B. van Lummel;

te Rotterdam: dr. E.H. Ekker, mej. H. Ledeboer en dr. L. de Geer;

te Utrecht: dr. Idenburg, dr. A.W. Bronsveld;

te Velp: mevrouw Kan-Snouck Hurgronje;

te Vlissingen: dr. J.W. van den Beke Callenfels;

te Zutphen: J.Ph. Marmelstein;

te Zwolle: mejonkvrouw R.J. Sandberg. (Nahuys)

ad publicatie van de vereniging:

te raadplegen in de bibliotheek van universiteit van Leiden

Kennelijk vond men dat het herstellingsoord voor vrouwelijke patiënten Rusthof één geheel vormde met het oord Bethanië. Het ondergenoemde Verslag over 1899 geeft cijfers over de inkomsten en uitgaven over 1899 van beide instellingen tezamen, zoals ook geschiedt bij de bespreking van het jaarverslag over 1901 in Tijdschrift voor armenzorg 3e jrg. (1901) 141.