Emigratie1945-1967

De oprichting van de R.K. Diocesane Emigratiestichting in het Aartsbisdom Utrecht vond plaats op 14 juni 1952; de statuten van de Stichting, meestal aangeduid met Katholieke Emigratie Stichting in het Aartsbisdom werden verleden op 14 november 1952 namens:

- de Katholieke Arbeidersbeweging in het Aartsbisdom

- de Aartsdiocesane Katholieke Boeren- en Tuindersbond

- de Aartsdiocesane Katholieke Middenstandsbond

- de St. Adelbertvereniging in het Aartsbisdom

- de Rooms-Katholieke Werkende Middenstand in het Aartsbisdom (w.o. de Rooms-Katholieke bond van handels-, kantoor- en winkelbedienden)

de Rooms-Katholieke Vrouwenbeweging

De Stichting had de zetel te Utrecht. De algemene leiding berustte bij het bestuur, dat uit 7-19 leden bestond, benoemd door de bovengenoemde organisaties (of later toegetreden organisaties). Het werd bijgestaan door een geestelijk adviseur, de bisschoppelijk commissaris, die benoemd werd door de Aartsbisschop van Utrecht. Het dagelijks bestuur bestond uit een voorzitter, vice-voorzitter en een secretaris-penningmeester. Het kantoor van de Stichting was gevestigd te Arnhem en werd geleid door een directeur.

Het werkgebied bestond in grote lijnen uit Groningen, Friesland, Drenthe, Overijssel, Gelderland en Utrecht. De Stichting had contactpersonen in de zes provincies. Na de oprichting van het bisdom Groningen in 1956 werd de naam aangepast.

De ADES was als autonome organisatie vertegenwoordigd in de Katholieke Centrale Emigratie Stichting (KCES). Na een statutenwijziging van de KCES in 1953 was bepaald dat de vier diocesane emigratiestichtingen door vijf personen in het KCES-bestuur zouden worden vertegenwoordigd: 2 vertegenwoordigers uit agrarische kringen; 2 vertegenwoordigers uit arbeiderskringen en 1 vertegenwoordiger uit middenstandskringen (bron: KDC, archief Aartsdiocesane Katholieke Middenstandsbond, inv.nr. 733).

voorzitter:

1956-na 1967 Th. van Tongeren

directeur:

1955- na 1967 L. Raben

De Stichting had als taken het geven van groeps- en individuele voorlichting; het organiseren van voorbereidingscursussen en 'emigrantenweekends'; zogenaamde mentaliteitsbeïnvloeding, of het stimuleren van de emigratiebereidheid en het samenstellen van emigrantendossiers. 'Naast de directe zorg voor de katholieke emigranten wordt gestreefd naar een inzicht in het katholieke bevolkingsvraagstuk in het algemeen'. (Pius Almanak)

Daarnaast diende de Stichting de contacten te onderhouden met priesters, leken en organisaties op het terrein van de nazorg voor katholieke immigranten in de diverse bestemmingslanden.

Emigreer op goed kompas. Jaarverslag van de Katholieke Emigratiestichting in het Aartsbisdom Utrecht en het Bisdom Groningen 1955-….

Raben, L.C.M., Verslag over de oriëntatiereis door Zuid-Afrika in oktober 1969 (Arnhem [1969]). [Uitgave van de Katholieke Emigratie Stichting (in het Aartsbisdom), KDC-brochure, signatuur Bf 2859]

Tongeren, T.H.H. van, Verslag reis Canada 20 Oct.-20 Nov. 1953. [Uitgave van de Aartsdiocesane Emigratiestichting, KDC-brochure, signatuur Bf 1588]